Month: January 2024

2 โครินธ์ 4:1-2
ดังนั้น ในเมื่อเราได้รับใช้ในพันธกิจนี้ โดยที่พระเจ้าทรงเมตตาเรา เราจึงไม่ท้อแท้เราไม่ทำแอบทำการลับ ๆ ที่น่าอับอายไม่หลอกลวงใคร ไม่บิดเบือนพระดำรัสของพระเจ้า แต่ประกาศความจริงอย่างเปิดเผย เราแสดงตัวของเราต่อมโนธรรมของทุกคน ในสายพระเนตรพระเจ้า

2 โครินธ์ 4:3-4
แต่หากว่า ข่าวประเสริฐที่เราประกาศยังถูกปิดบังไว้อีก ก็คือถูกปิดบังไว้จากคนที่กำลังจะพินาศเท่านั้น เจ้าแห่งยุคนี้ได้ปิดตาใจไว้ ทำให้เขาไม่เห็นความสว่างของข่าวประเสริฐแห่งสง่าราศีของพระคริสต์ผู้ทรงเป็นพระฉายของพระเจ้า

2 โครินธ์ 4:5
เพราะว่า เราไม่ได้ประกาศตัวเราเองแต่ประกาศว่า พระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า และประกาศว่า เราเป็นทาสของพวกท่านเพราะเห็นแก่องค์พระเยซู
2 โครินธ์ 4:6
เพราะพระเจ้าผู้ได้ตรัสว่า“ความสว่าง จงส่องออกมาจากความมืด”
คือพระองค์ผู้ทรงส่องสว่างเข้ามาในใจของเราเพื่อให้เราได้รู้ถึงสง่าราศีของพระเจ้าที่ปรากฏบนพระพักตร์ของพระคริสต์

2 โครินธ์ 4:7
แต่เรามีสมบัติล้ำค่าอยู่ในภาชนะดินเพื่อให้รู้ว่า ฤทธิ์เดชอันยิ่งใหญ่นี้มาจากพระเจ้า และไม่ได้มาจากตัวของเราเอง
2 โครินธ์ 4:8-9
เราเผชิญความทุกข์ยากรอบด้านแต่ก็ไม่แตกสลาย เรารู้สึกสับสนงงงัน แต่เราก็ไม่ท้อแท้เราถูกกดขี่ข่มเหง แต่ก็ไม่ถูกทอดทิ้งเราถูกฟาดจนล้มลง แต่ก็ไม่ถูกทำลายไป

2 โครินธ์ 4:10
เราแบกความตายของพระเยซูไว้ในร่างกายของเราทุกเวลาเพื่อว่า ชีวิตของพระเยซูจะเป็นที่ประจักษ์ในร่างกายของเรา
2 โครินธ์ 4:11-12
เพราะว่า เราซึ่งมีชีวิตอยู่นี้ ก็ถูกยื่นให้กับความตายอยู่เสมอ เพื่อเห็นแก่พระคริสต์ เพื่อว่าชีวิตของพระเยซูจะปรากฏในร่างกายของเราที่ต้องตายดังนั้น ความตายจึงทำงานอยู่ในตัวเรา แต่ชีวิตกำลังทำงานในตัวพวกท่าน

2 โครินธ์ 4:13-14
แต่ในเมื่อเรามีวิญญาณความเชื่อเดียวกันตามที่มีเขียนไว้ว่า “ข้าเชื่อดังนั้นข้าจึงพูดออกมา” เราเองก็เชื่อ ดังนั้นเราจึงพูดออกมาด้วย ที่เป็นเช่นนี้เพราะเรารู้ว่าพระองค์ผู้ทรงทำให้พระเยซูคริสต์เจ้าจะทรงทำให้เราฟื้นขึ้นกับพระคริสต์ และจะทรงนำเราไปเข้าเฝ้าต่อพระพักตร์พร้อมกับพวกท่าน

2 โครินธ์ 4:15
เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเพื่อประโยชน์ของพวกท่าน เพื่อว่า เมื่อพระคุณได้เข้ามาแตะต้องคนเป็นจำนวนมากก็จะทำให้เกิดการขอบพระคุณมากด้วยเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า

2 โครินธ์ 4:16
ดังนั้น เราจึงไม่ท้อแท้หมดหวัง ถึงแม้ว่าร่างกายของเรากำลังเสื่อมไป แต่ภายในของเรานั้นกำลังได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่ทุก ๆ วัน

2 โครินธ์ 4:17-18
เพราะความทุกข์ยากเบา ๆ ชั่วขณะหนึ่งนั้น ส่งผลให้เรามีสง่าราศีนิรันดร์ซึ่งไม่มีอะไรมาเปรียบได้ เพราะเราไม่ได้เฝ้ามองสิ่งที่มองเห็น แต่เฝ้ามองสิ่งที่มองไม่เห็น เพราะสิ่งที่มองเห็นได้ก็อยู่ชั่วคราวแต่สิ่งที่มองไม่เห็นนั้น ดำรงนิรันดร์

คำอธิบายเพิ่มเติม

2 โครินธ์ 4:1-2
ท่านเปาโลกำลังบอกเราว่า หากเราได้มีชีวตที่รับใช้พระเจ้า ไม่ว่าจะเป็นการรับใช้แบบไหน ต้องถือว่าเป็นพระเมตตาของพระเจ้าที่ให้เราทำการนั้น สิ่งที่ทำให้เราเป็นผู้รับใช้ที่เหมาะสมคือ ทำงานโดยไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝง ทำโดยรู้ว่า เราเองไม่สมควรที่จะได้พระเมตตาให้รับใช้เสียด้วยซ้ำ ทำอย่างเปิดเผย ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใด ๆ มีหลายคน ที่ทำงานอย่างมีเจตนาอื่น พวกเขาจึงบิดเบือนพระคำของพระเจ้าให้เข้ากับเป้าหมายของตน

2 โครินธ์ 4:3-4
การประกาศพระนามของพระเจ้าอย่างเปิดเผยเป็นสิ่งดีที่สุด เพราะพระนามของพระเจ้านั้นมีฤทธิ์ความรักที่พระเจ้าจะทรงเปิดใจของหลาย ๆ คนให้ได้พบพระองค์ แต่.. ยังมีอุปสรรคอีกอย่างที่ทำให้คนไม่เห็นความสว่าง คือ มารพยายามปิดตาใจของเขา ทำให้เขาเห็นแต่สิ่งที่เป็นของโลกนี้ เห็นแต่ความมั่งคั่ง ความสบาย ความสุขเล็กน้อยที่โลกมีให้ ไม่อาจเห็นสิ่งที่เป็นนิรันดร์

2 โครินธ์ 4:5
การประกาศพระนามของพระเจ้านั้น จะต้องไม่มีเรื่องของตนเองเข้าไปผสมปนเป เราสังเกตได้ว่า นักเทศน์ท่านใดประกาศพระเจ้า หรือประกาศตัวเองเราต้องระมัดระวังด้วยในเรื่องนี้ ตัวเราเองก็ต้องระวังว่า เวลาประกาศพระนามพระเจ้า เรามักพูดเรื่องของตัวเองหรือเปล่า น่าสนใจที่ท่านเปาโลมองว่า ท่านเองเป็นผู้รับใช้พี่น้อง ไม่ใช่เป็นผู้มีอำนาจเหนือพี่น้อง และที่ท่านเป็นอย่างนั้นก็เพราะเห็นแก่พระนามพระเยซู

2 โครินธ์ 4:6
ในปฐมกาล 1:3 บอกชัดว่า เมื่อพระเจ้าทรงสร้างโลกนั้น อย่างแรกที่ทรงทำคือ ให้ความสว่างออกมาจากความมืด ใช่แล้ว เมื่อพระเจ้าเข้ามาในชีวิตคนบาปอย่างเรา สิ่งแรกที่ทรงทำคือ ทรงส่องความสว่างนิรันดร์เข้ามาในใจ ทำให้เราพบพระองค์ ในอิสยาห์ 9:2 พระเจ้าให้ความสว่างแก่เหล่าคนต่างชาติที่เดินในความมืด ทำให้พวกเขาได้หันกลับมาหาพระเจ้า ทำให้ชีวิตเปลี่ยนแปลง เมื่อพระเจ้าทรงฉายแสงของพระองค์ลงมา ชีวิตเราก็ไม่เหมือนเดิม

2 โครินธ์ 4:7
ท่านเปาโลกล่าวว่า ชีวิตเรานั้นเป็นเพียงภาชนะดินเป็นผู้ที่อ่อนแอ แตกได้ พังได้ ยับเยิน แต่ที่ผู้เชื่อทุกคนแตกต่างจากคนที่ไม่เชื่อคือ เขามีสมบัติล้ำค่าในชีวิต ที่คนอื่นขาดอยู่มีความสว่างของพระเจ้าจึงมองเห็นสิ่งที่ต้องแก้ไข มีพลังของพระเจ้าที่เป็นฤทธิ์ยิ่งใหญ่ช่วยแก้ไขชีวิตซึ่งเป็นภาชนะดินท่านเปาโลไม่ได้มองการอ่อนแอ เป็นสิ่งที่น่าอายแต่มองว่า เป็นโอกาสที่คน ๆ หนึ่งจะถ่อมตนและได้สัมผัส รับฤทธิ์ของพระเจ้าเข้ามาในชีวิต

2 โครินธ์ 4:8-9
ในหนังสือกิจการ เราจะเห็นว่า สิ่งที่ท่านกล่าวข้างบนเป็นความจริงทุกอย่าง ท่านถูกหมายหัว มีคนต้องการเอาชีวิต เพราะท่านประกาศพระนามพระคริสต์หรือ พระเมสสิยาห์ที่คนยิวเกลียดชังนักชีวิตของท่านเป็นตัวอย่างให้ผู้เชื่อในเวลาต่อมา พวกเขาอดทน อดกลั้น และเชื่อว่า พวกเขาไม่อาจถูกมนุษย์หรือมารทำลายได้แม้พยายามจะขู่เข็ญ กดขี่ขนาดไหนก็ตาม ทั้งนี้เพราะในชีวิตมีฤทธิ์ที่ยิ่งใหญ่ทำให้สามารถทนทานขนาดนั้น

2 โครินธ์ 4:10
ท่านเปาโลกำลังบอกอะไรเรา? ท่านต้องการให้ชีวิตของท่านมีพระเยซูปรากฏชัดเสมอ เมื่อคนพูดคุยด้วย เมื่อคนทั้งหลายได้ฟังท่านสอน ก็เหมือนกับว่าได้พบปะกับพระเยซูเองเลยทีเดียวการแบกความตายของพระเยซูในร่างกายเราคือเราตระหนักในการสิ้นพระชนม์เพื่อไถ่บาปของเราเสมอ เพื่อเราจะไม่เพลี่ยงพล้ำตกในความบาปง่าย ๆ อีก ฤทธิ์เดชของพระเจ้ากำลังทำงานในชีวิตของเรา เพราะการสิ้นพระชนม์ของพระเยซู

2 โครินธ์ 4:11-12
การรับใช้ของท่านเปาโล และผู้รับใช้จำนวนมากในโลกนี้จำเป็นต้องผ่านความทุกข์ยาก ผ่านอันตรายเพื่ออาณาจักรของพระเจ้าจะได้ตั้งอยู่ในแผ่นดินโลกนี้ เรานึกถึงมิชชันนารีที่เข้ามาในรัชกาลที่สี่ ที่ห้า อย่างเช่นหมอเฮาส์ หมอบรัดเลย์ นึกถึงอะโดนิราม จัดสันที่เข้าไปทำงานในพม่า และผู้รับใช้ของพระเจ้าที่อยู่ในประเทศที่ห้ามเชื่อพระเจ้าอย่างเกาหลีเหนือ ประเทศในตะวันออกกลางดู แล้วเราจะเข้าใจว่า พระคำข้อนี้เป็นจริงเพียงไร

2 โครินธ์ 4:13-14
ท่านเปาโลเชื่อว่า ความทุกข์ยากของผู้รับใช้เป็นส่วนหนึ่งที่นำชีวิตให้กับผู้ที่เข้ามาเชื่อ ท่านรู้ว่า ความทุกข์ยากเป็นส่วนของการรับใช้อยู่แล้ว และผู้ที่ทำให้เกิดความรอดต่อคนเป็นอันมากก็คือพระเจ้านั่นเอง และพระองค์ยังจะให้ท่านเปาโลและพี่น้องได้ฟื้นคืนชีวิต ได้ไปอยู่กับพระเจ้าในแผ่นดินสวรรค์ด้วย เห็นได้ว่า ท่านเปาโลรักพี่น้องทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ความหวังของท่านในการคืนชีพนั้นแน่นอน มั่นคง และส่งต่อให้กับพี่น้องด้วย

2 โครินธ์ 4:15
ท่านเปาโลมีความหวังใจว่า ทั้งหมดที่เกิดขึ้นแผ่นดินของพระเจ้าที่ได้ขยายออกไปตามพื้นที่ต่างๆทำให้ผู้คนได้สัมผัสแตะต้องพระคุณของพระเจ้า ได้ประโยชน์ทั้งในชีวิตนี้ และชีวิตหน้า สุดท้ายคือ ผู้คนได้ขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับชีวิตใหม่ไม่เฉพาะในเยรูซาเล็ม สะมาเรีย โครินธ์ และแว่นแคว้นอื่น ๆ แต่ทั้งโลกจะได้ขอบพระคุณพระเจ้า นี่คือการถวายพระเกียรติแด่พระองค์ เป็นเป้าหมายสำคัญของการรับใช้ของท่านเปาโล

2 โครินธ์ 4:16
นี่คือสุดยอดของความคิดที่โตไม่หยุด พวกเราผู้อาวุโสก็มักจะคิดถึงการเกษียณ แล้วก็ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ดูจอดำ สไลด์ไปเรื่อยไม่มีเป้าหมาย จากนั้น ออกไปทำต้นไม้นิดหน่อย ตื่นมาแล้วกิน แล้วนอนในบั้นปลายของชีวิต แต่ชีวิตแห่งความเชื่อไม่ใช่เช่นนั้น เป็นชีวิตที่โตไม่หยุดหย่อน เพราะรู้ว่า ภายในจิตวิญญาณของเรากำลังเปลี่ยนแปลงไป เหมือนพระเยซูคริสต์มากขึ้นทุกวัน ร่างจะเป็นอย่างไร หัวใจยังเติบโต…

2 โครินธ์ 4:17-18
ความทุกข์ยากที่ท่านเปาโลเผชิญนั้น ท่านมองว่าเป็นเรื่องเล็ก เบา เปรียบไม่ได้กับศักดิ์ศรีนิรันดร์กับพระเจ้าที่กำลังจะได้รับ พระคำ 2 โครินธ์ 4 จบด้วยความหวังใจที่ทำให้ผู้เชื่อ วางใจในพระเจ้าไม่มีโอกาสจะซึมเศร้า เป็นทุกข์ เพราะมีแนวคิดว่าเราเติบโตภายในโดยตลอด เรามีสิ่งที่มองไม่เห็นรอเราอยู่ในนิรันดร์กาล คนส่วนใหญ่แก่แล้วจะเริ่มรู้สึกเก่า แต่คนของพระเจ้าจะไม่เป็นเช่นนั้นเขารู้ว่า ภายในเจริญขึ้นเหมือนพระเจ้าขึ้นทุกวัน

พระคำเชื่อมโยง

2 โครินธ์ 3:1
นี่เรากำลังจะต้องแนะนำตัวเองอีกหรือ? หรือว่า เราต้องมีจดหมายรับรองมาให้ท่าน หรือว่า ต้องมีจดหมายรับรองมาจากท่าน อย่างที่บางคนเขาทำอยู่?
2 โครินธ์ 3:2-3
พวกท่าน เป็นจดหมายรับรองที่เขียนไว้ในใจของเรา ให้ทุกคนได้รู้ ได้อ่านพวกท่านเป็นจดหมายจากพระคริสต์ส่งออกไปโดยพวกเรา ซึ่งไม่ได้เขียนด้วยหมึก แต่ด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ไม่ได้เขียนบนแผ่นหินแต่จารึกไว้บนแผ่นหัวใจมนุษย์

2 โครินธ์ 3:4-5
เรามีความมั่นใจอย่างนี้ในพระเจ้าผ่านองค์พระคริสต เราไม่อาจจะอ้างได้ว่า ความสามารถนั้นมาจากตัวเราเอง แต่ความสามารถทั้งหมดมาจากพระเจ้า
2 โครินธ์ 3:6
ผู้ทรงทำให้เรามีศักยภาพที่จะเป็นผู้รับใช้ของพันธสัญญาใหม่ที่ไม่ได้มาจากข้อบัญญัติ แต่มาจากพระวิญญาณ เพราะบัญญัตินั้น นำความตายมาแต่พระวิญญาณประทานชีวิต

2 โครินธ์ 3:7-8
แต่หากบัญญัติที่จารึกบนแผ่นหินซึ่งนำความตายมาให้นั้น ยังนำมาซึ่งสง่าราศี
ทำให้คนอิสราเอลไม่อาจมองดูใบหน้าที่เต็มด้วยรัศมีของโมเสสได้ ทั้งที่จางลงไปแล้วการปรนนิบัติรับใช้ตามพระวิญญาณจะไม่มีสง่าราศียิ่งกว่านั้นหรือ?

2 โครินธ์ 3:9-10
เพราะหากว่า การปรนนิบัติรับใช้ที่นำมาซึ่งการกล่าวโทษ ยังมีสง่าราศี
การปรนนิบัติรับใช้ที่ให้ความเที่ยงธรรมจะมีสง่าราศีกว่านั้นสักเท่าใด? ความจริงคือ สิ่งที่เคยมีสง่าราศี บัดนี้ไร้สง่าราศีเพราะถูกสง่าราศีที่สว่างสุกใสกว่ามาปิดบัง
2 โครินธ์ 3:11
เพราะหากว่าสิ่งที่จางหายไปได้ยังมีสง่าราศีมากขนาดนี้ สิ่งที่ยั่งยืนจะยิ่งมาพร้อมกับสง่าราศีที่สว่างสุกใสกว่าขนาดไหน

2 โครินธ์ 3:12-13
ดังนั้น ในเมื่อเรามีความหวังเช่นนี้ เราจึงกล่าวออกมาด้วยใจกล้าเราไม่เป็นเหมือนโมเสสผู้ที่ต้องใช้ผ้าคลุมศีรษะเพื่อไม่ให้คนอิสราเอลจ้องมองไปยังสง่าราศีที่กำลังจางหายไป
2 โครินธ์ 3:14
แต่ในเวลานั้น ใจของเขาแข็ง ปิดตายเพราะจนกระทั่งถึงวันนี้ เมื่อพวกเขาได้ยินคำอ่านจากพันธสัญญาเดิม ผ้าคลุมนั้นก็ยังปิดใจเขาอยู่ ผ้าคลุมไม่ได้ถูกเปิดออก เพราะว่ามีพระคริสต์เท่านั้นที่จะช่วยให้ผ้าคลุมเปิดออกได้

2 โครินธ์ 3:15-16
แต่จนกระทั่งวันนี้ เมื่อไรมีการอ่านสิ่งที่โมเสสบันทึกไว้ ก็ยังมีผ้าคลุมปิดบังใจของพวกเขา แต่เมื่อคนหันเข้าหาองค์พระผู้เป็นเจ้า ผ้าคลุมนั้นก็ถูกเปิดออก
2 โครินธ์ 3:17
พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณและที่ใดมีพระวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้าที่นั่นก็มีเสรีภาพ
2 โครินธ์ 3:18
และเราทุกคนกำลังรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ให้เหมือนพระฉายของพระองค์โดยมีสง่าราศีขึ้นเป็นลำดับมากขึ้นไปเหมือนอย่างสง่าราศีที่มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นพระวิญญาณ

คำอธิบายเพิ่มเติม

2 โครินธ์ 3:1
ท่านเปาโลกำลังบอกให้รู้ถึงความจริงใจของท่านในการรับใช้พี่น้องในเมืองโครินธ์ ทั้งนี้เป็นเพราะมีคนงานปลอม ครูสอนผิดที่พยายามโจมตี ทำให้คน
ไม่เชื่อถือเปาโล ท่านจึงตั้งคำถามสองอย่างชัด ๆคือต้องให้ท่านมีจดหมายรับรองเหมือนกับผู้รับใช้ทั่วไปในสมัยคริสตจักรเริ่มแรก ที่ส่วนใหญ่จะมี
จดหมายรับรองมาจากผู้ที่เชื่อถือได้ และครูสอนผิดเหล่านี้ก็มักเขียนจดหมายรับรองตนเองเพื่อให้ตัวเองน่าเชื่อถือ
2 โครินธ์ 3:2-3
ชีวิตของพี่น้องเป็นจดหมายจากพระคริสต์แท้ ๆไม่ต้องใช้ตัวหนังสือเขียน แต่การเปลี่ยนชีวิตอย่างมหัศจรรย์ พระเจ้าทรงเป็นผู้เขียนลงในหัวใจของ
มนุษย์ ดังนั้น จดหมายจากชีวิตของพี่น้องจึงเป็นพยานให้เห็นว่า ท่านเป็นอัครทูตของแท้พระเจ้าเคยตรัสว่า ทรงเขียนบัญญัติของพระองค์ไว้
ในใจของมนุษย์ ในเยเรมีย์ 31:33 ที่ท่านต้องย้ำเรื่องนี้ก็เพราะว่า ครูสอนผิดจะเน้นให้คนทำตามบัญญัติเพื่อจะได้รับความรอด”
2 โครินธ์ 3:4-5
ท่านเปาโลมั่นใจว่าพระคริสต์จะเป็นผู้ทำให้งานเปลี่ยนชีวิตพี่น้องนี้ เกิดผลเป็นที่ประจักษ์ดู 2:16 ใครจะเหมาะกับงานรับใช้นี้ นอกจากพวกเราที่ประกาศอย่างจริงใจด้วยการพึ่งพระเจ้า ต่อพระพักตร์พระองค์ พระเจ้าเท่านั้นที่จะทำให้คนหนึ่งมีความสามารถรับใช้พระองค์ได้ ท่านเปาโลรู้ดี
เพราะฉะนั้น เมื่อพระเจ้าทรงใช้เรา เราจึงมั่นใจได้ว่าพระเจ้าจะประทานความสามารถให้เพียงพอกับงานนั้น ดู 2 เธสะโลนิกา 2:13
2 โครินธ์ 3:6
พันธสัญญาใหม่..คือพันธสัญญาที่พระเจ้าอภัยบาปเราผ่านการสิ้นพระชนม์ของพระเยซู มัทธิว 26:28 พันธสัญญาใหม่โดยพระวิญญาณนี้ มีความสำคัญที่เราต้องเข้าใจ เพราะที่ว่าบัญญัตินำความตายก็คือ บัญญัติแค่บอกเราว่า ความถูกต้อง และความผิดคืออะไร แต่บัญญัติไม่ได้ให้พลังที่เราจะทำตามได้อย่างครบถ้วน ยิ่งอ่านบัญญัติยิ่งชี้ให้เห็นว่าเราไม่อาจเป็นคนชอบธรรมเต็มร้อยได้เลย บัญญัติจึงบอกเราว่า เราสิ้นหวัง
2 โครินธ์ 3:7-8
ขนาดบัญญัติที่นำความตาย ยังทำให้ใบหน้าของโมเสสเต็มด้วยราศีในเวลาที่เขาไปรับบัญญัติจากพระเจ้าบนภูเขาซีนาย (อพยพ 19:10-25) ที่
เป็นเช่นนั้นเพราะโมเสสได้อยู่กับพระเจ้านานจนหน้าของเขาสะท้อนพระสง่าราศีของพระองค์ เจิดจ้าจนคนทนมองไม่ได้ เช่นเดียวกับที่เราจ้องมอง
ดวงอาทิตย์ไม่ได้ แต่การรับใช้ตามพระสัญญาใหม่โดยพระวิญญาณนั้น มีราศีที่ทำให้มนุษย์ได้รับความเที่ยงธรรมจากพระเจ้า เป็นสิ่งที่เหนือบัญญัติ
2 โครินธ์ 3:9-10
ตรงนี้เป็นการเปรียบเทียบระหว่าง การรับใช้ตามบัญญัติ กับการรับใช้โดยพระวิญญาณ ว่าการรับใช้ทั้งสองแบบต่างมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี แต่มีไม่เท่ากัน
เพราะบัญญัติทำให้เราตาย แต่พระวิญญาณทรงทำให้คนเรามีชีวิต มีเกียรติ ศักดิ์ศรีมากเกินกว่าคนที่เอาแต่ติดตามบัญญัติ และท่านเปาโลก็
เห็นว่า บัญญัตินั้น แม้เคยเป็นที่นับถือว่าเป็นหนึ่ง ก็ด้อยกว่าการรับใช้พระเจ้าโดยพระวิญญาณมากนัก
2 โครินธ์ 3:11
สง่าราศีที่จางหายไปของกฎบัญญัติหรือพูดให้ชัดคือพันธสัญญาเดิมที่พระเจ้าประทานให้ก่อนที่พระองค์จะประทานพันธสัญญาใหม่โดยพระเยซูคริสต์เพราะว่า พระเยซูคริสต์ผู้ที่มาพร้อมกับพันธสัญญาใหม่นั้น ทรงฤทธานุภาพให้ชีวิตนิรันดร์ แก่ทุกคนที่เชื่อในพระองค์ เปรียบได้กับเราจุดเทียนในสวนมืด เทียนนั้นสว่างในความมืดจริง ๆ แต่เมื่อเช้ามา แสงอาทิตย์ก็จะทำให้แสงของเทียนหมดความหมายไปเลย ….​นี่คือสิ่งที่ท่านเปาโลต้องการสื่อ
2 โครินธ์ 3:12-13
เรามีความหวังที่ว่า เรามีพันธสัญญาที่สว่างสุกใสกว่าธรรมบัญญัติที่ชาวยิวยึดถืออย่างเคร่งครัดท่านเปาโลจึงมีความกล้าที่จะบอกพี่น้องให้ทราบว่า
พันธสัญญาเดิมนั้นผูกมัดทำให้คนติดกับ และยังแยกพวกเขาออกจากพระเจ้าผู้ทรงบริสุทธิ์ ไม่มีทางที่ทำให้เขาเป็นคนบริสุทธิ์ได้เลย มีแต่ความ
ผิดหวังเพราะไม่อาจเข้าใกล้พระเจ้าได้ พันธสัญญาใหม่โดยไม้กางเขนทำให้เราไปหาพระเจ้าได้เพราะพระเยซูทรงเป็นทางเดียวที่จะไปหาพระบิดา
2 โครินธ์ 3:14
ท่านเปาโลมั่นใจว่า พระเยซูคริสต์ทรงอยู่เหนือบัญญัติทั้งหลายในอดีต ท่านรู้ว่า คนยิวไม่เห็นว่างานรับใช้ของท่านโมเสสนั้นเทียบงานของพระเยซู
ไม่ติด ที่เป็นอย่างนั้นเพราะเวลาเขาอ่านพันธสัญญาเดิม พวกเขาก็ยังถือว่า พันธสัญญานั้นยิ่งใหญ่มากและพวกเขาก็ไม่ยอมรับพระเยซูพวกเขาควรมองที่พระเยซูได้แล้ว แต่ยังติดกับของความเป็นบัญญัติอยู่ ผ้าคลุมหน้าโมเสส กลายมาเป็นผ้าคลุมใจของพวกเขา ไม่ให้เห็นความจริง
2 โครินธ์ 3:15-16
“แม้จนกระทั่งวันนี้” ไม่ได้เป็นแค่ในสมัยท่านเปาโลเท่านั้น แต่หมายถึงปัจจุบันด้วย ที่คนอิสราเอลไม่ได้พบพระเยซูได้ง่าย ๆ เพราะมีบางอย่างที่ปิดบังใจ
เอาไว้ ทำให้เขาไม่อาจพบพระเยซูเลย คนโบราณติดที่บัญญัติ คิดว่า เขาจะรอดได้ด้วยการทำดีตามบัญญัติ ไม่ทำสิ่งชั่วที่บัญญัติห้าม โดยลืมว่าไม่มีใครสามารถทำดีได้เต็มร้อย แถมทุกคนยังเป็นคนบาปติดตัวมาแต่เกิดด้วย ส่วนคนสมัยใหม่ก็มีเหตุผลที่จะไม่เอาพระเจ้าแตกต่างไปอีก
2 โครินธ์ 3:17
เสรีภาพจากอะไร ? อะไรเป็นสิ่งที่ทำให้เราตกอยู่ในที่จองจำฝ่ายวิญญาณ? ลองคิดดูดี ๆ พระเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณ พระบิดา พระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ องค์ตรีเอกานุภาพคือพระเจ้าองค์เดียวกัน คนที่ไม่มีพระวิญญาณของพระเจ้าเท่ากับชีวิตของเขาเป็น “ทาสบาป” อยู่ออกมาไม่ได้ อำนาจที่จะช่วยปล่อยเขาให้พ้นจากสภาพนั้นมายังพระสง่าราศีของพระเจ้าก็โดยผ่านองค์พระวิญญาณบริสุทธิ์


2 โครินธ์ 3:18
การเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราจนเป็นเหมือนพระเจ้าขึ้นเป็นลำดับนั้น ไม่ได้เป็นเพราะนั่งเฉย ๆ อยู่นิ่ง ๆแต่การเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นเมื่อเราประกาศพระนาม แบ่งปันพระองค์ให้กับผู้อื่น เมื่อมีการเปิดเผยการสำแดงให้รู้จักพระเยซูคริสต์ ทั้งคนพูดและคนฟังก็เกิดการเปลี่ยนแปลง เมื่อเราเปิดเผยพระเจ้าให้ผู้อื่นรู้ เมื่อมีการหลุดพ้นจากบาปด้วยความเชื่อเป็นการเปลี่ยนแปลงไปด้วยกันด้วยฤทธิ์แห่งพระวิญญาณ

พระคำเชื่อมโยง