Category: พันธสัญญาเดิม

สดุดี 76: TEXT

1 พระเจ้าทรงเป็นที่รู้จักในยูดาห์
พระนามของพระองค์ยิ่งใหญ่ในอิสราเอล
2 ที่ประทับนั้นตั้งในซาเล็ม
ที่ทรงพำนักนั้นอยู่ในศิโยน
3 จากที่นั่น พระองค์ทรงหักลูกธนูเพลิง
รวมทั้งโล่ ดาบและอาวุธสงคราม
เส-ลาห์
4 พระเจ้าทรงพระสิริรุ่งโรจน์
งามตระการยิ่งกว่าทิวเขาแห่งเหยื่อ
5 คนใจกล้าถูกปล้นสะดม
พวกเขาต่างหลับลงไปในความตาย
บุรุษแห่งสงครามไม่อาจขยับมือขึ้นได้เลย
6 โอ พระเจ้าแห่งยาโคบ เมื่อพระองค์ตรัสขนาบ
ทั้งพลขับและม้าศึกพากันแน่นิ่งตายไป

7 แต่พระองค์ ทรงเป็นที่ยำเกรงครั่นคร้าม
เวลาที่พระองค์พิโรธ ใครจะยืนอยู่เบื้องพระพักตร์ได้
8 พระองค์ทรงกล่าวคำพิพากษาจากสรวงสวรรค์
ทั้งโลกก็หวั่นหวาด และนิ่งเงียบงัน9 ใช่ เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นตัดสินความ
และทรงช่วยคนที่ถูกข่มเหงทั้งสิ้นในแผ่นดิน
เส-ลาห์
10 แม้กระทั่งความโกรธของมนุษย์
ก็จะแปรเป็นคำสรรเสริญพระองค์
พระองค์จะทรงคาดบั้นพระองค์ด้วยความโกรธที่เหลืออยู่
11 จงปฏิญาณตนต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า
และทำตามคำมั่นนั้น
จงให้ทุกคนที่อยู่ล้อมรอบพระองค์ ถวายบรรณาการแด่พระองค์ผู้น่ายำเกรง
12 พระองค์จะทรงเฉือนความอหังการของเหล่าผู้นำออกไป
ทรงเป็นที่คร้ามกลัวของกษัตริย์ทั้งหลายในแผ่นดิน

1 ความจริงก็คือ พระเจ้าทรงดีต่ออิสราเอล
ทรงดีต่อคนที่มีใจสะอาดบริสุทธิ์
2 แต่สำหรับตัวข้า เท้าของข้าเกือบสะดุด
ย่างเท้าของข้าเกือบพลาดพลั้งไป
3 เพราะข้าไปอิจฉาคนที่เย่อหยิ่ง
เมื่อข้าเห็นคนชั่วร้ายรุ่งเรืองขึ้น
4 พวกเขาไม่ต้องสู้ชีวิตอย่างคนอื่น
ร่างกายก็อ้วนท้วน กินดีอยู่ดี
5 พวกเขาไม่ต้องลำบากอย่างคนอื่น
ทั้งยังไม่เจอความทุกข์ยากดังคนทั่วไป
6 ดังนั้น ความเย่อหยิ่งคือสร้อยประดับคอของพวกเขา
ความโหดร้ายรุนแรงเป็นเสื้อคลุมปกปิดเขา
7 ดวงตาของเขาถลนออกมาจากความอ้วน
ใจของพวกเขาเต็มด้วยความคิดชั่วร้ายไร้ขอบเขต
8 พวกเขาเยาะเย้ย กล่าวร้าย
ใช้ปากขู่เข็ญคุกคามอย่างโอหัง
9 ปากของพวกเขาต่อต้านท้าทายสวรรค์
ลิ้นก็เอ่ยคำกลั่นแกล้งหาเรื่องไปทั่วแผ่นดิน
10 ดังนั้น คนของพระองค์หันกลับไปหาพวกเขา
กลืนกิน เชื่อทุกคำพูดที่พวกเขาเอ่ย
11 และพวกเขากล่าวว่า “พระเจ้าทรงรู้ได้อย่างไร?
องค์ผู้สูงสุดจะทรงรู้อะไร?”
12 ดูให้ดี พวกนี้เป็นคนชั่วร้าย อยู่สบายเสมอ
และร่ำรวยขึ้นเรื่อย ๆ
13 ที่ข้าชำระใจไปก็ไร้ประโยชน์ ที่ข้าล้างมือ
แสดงความบริสุทธิ์ใจก็ไร้ค่าอย่างนั้นหรือ?
14เพราะข้าถูกโจมตีทั้งวัน
ถูกลงทัณฑ์ทุกเช้า

15 หากข้ากล่าวว่า “ข้าจะพูดตามอย่างพวกเขา”
เท่ากับเป็นการทรยศต่อลูกหลานของพระองค์
16 แต่เมื่อข้าพยายามที่จะเข้าใจเรื่องนี้
ข้าก็ท้อแท้ อ่อนใจ
17 จนกระทั่งข้าได้เข้ามายังที่บริสุทธิ์ของพระเจ้า
ข้าจึงหยั่งลึกถึงจุดจบของชีวิตพวกเขา
18 ที่จริง พระองค์ทรงวางพวกเขาไว้ในที่ลื่น
ทรงเหวี่ยงพวกเขาลงไปสู่หายนะ
19 พวกเขาถูกทำลายล้างชั่วพริบตา
ถูกกวาดพัดสูญสิ้นไปอย่างน่ากลัว
20 โอ้องค์เจ้านาย เมื่อทรงลุกขึ้น เหมือนตื่นจากฝัน
ทรงถือว่า พวกเขาเป็นดั่งภาพลวงตา*
21 เมื่อวิญญาณข้าขมขื่น และส่วนลึกข้างในถูกทิ่มแทง
22 ข้าช่างโง่เขลา ไร้ความคิด
ทำตัวเหมือนสัตว์ป่าต่อพระพักตร์พระองค์
23 ถึงกระนั้น ข้าก็ยังอยู่กับพระองค์เสมอ
พระองค์ทรงกุมมือขวาของข้าไว้
24 พระเจ้าทรงนำข้าด้วยคำปรึกษาของพระองค์
และจะทรงรับข้าเข้าสู่พระสิริรุ่งโรจน์
25 ข้ามีใครในสวรรค์เล่า นอกจากพระองค์?
และในโลกนี้ ข้าไม่ต้องการสิ่งใดนอกจากพระองค์
26 กายและใจของข้าอาจท้อแท้
แต่พระเจ้าทรงเป็นพลังแห่งหัวใจ  เป็นส่วนของชีวิตตลอดไป
27 ดูให้ดี คนที่ห่างจากพระองค์จะพินาศ
พระองค์ทรงนำจุดจบมายังทุกคนที่ไม่ซื่อต่อพระองค์
28 แต่สำหรับข้า การได้อยู่ใกล้พระเจ้านั้นดีจริง ๆ
ข้าทำให้พระองค์ผู้เป็นพระเจ้าเป็นที่หลบภัยของข้า เพื่อข้าจะได้บอกให้รู้ถึงพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์
*ภาษาเดิมไม่ชัดเจน