สดุดี 63 โหยหาพระเจ้ายิ่งนัก

สดุดี 63:1-2 กระหายหาพระเจ้า ดาวิดเป็นเหมือนคนที่ขาดน้ำ กระหายจนจะขาดใจ ทั้งร่างกายและจิตใจต้องการพระเจ้าเป็นที่สุด ท่านคิดถึงวันที่เคยอยู่ในพระวิหาร เห็นความงาม ความยิ่งใหญ่ ฤทธิ์เดชของพระเจ้า แต่มาในวันนี้ท่านกำลังกระเสือกกระสนเหมือนคนที่กำลังใกล้ตาย ในช่วงนี้เป็นช่วงที่ท่านน่าจะกำลังหนีจากอับซาโลม ลูกชายของท่าน (2 ซามูเอล 15-19) เพราะท่านกล่าวถึงตนเองในข้อ 11 ว่าองค์กษัตริย์ ท่านกล่าวถึงพระเจ้าว่า พระเจ้าของข้า ท่านเป็นคนของพระเจ้า และพระเจ้าก็เป็นของท่าน เวลานี้ท่านเทใจทั้งหมดเพื่อแสวงหาพระองค์ ท่านไม่อาจอยู่ได้โดยไม่มีพระเจ้า

สดุดี 63:3-5 สรรเสริญพระเจ้า ดูเหมือนว่าตอนนี้ท่านจะได้สัมผัสกับพระเจ้า เพราะท่านว่าท่านอิ่มราวกับได้กินอาหารชั้นดีเกินพอ ท่านกล่าวว่าจะสรรเสริญพระองค์ซ้ำ ๆ ในทุกข้อ เมื่อได้สัมผัสพระเจ้า สิ่งหนึ่งที่ทำได้คือร้องสรรเสริญพระองค์. ยกมือขึ้นต่อพระองค์​บอกพระองค์ว่า ความรักของพระองค์ดีกว่าชีวิตมากนัก ดังนั้น ถึงจะตายไปก็ไม่เป็นไรเพราะความรักนั้นท่วมท้นแล้ว

สดุดี 63:6-8 ตามพระเจ้าติด ๆ ในยามยากลำบากครั้งนี้ ท่านไม่อาจจะหลับลงได้ ทั้งคืนท่านคิดถึงแต่พระเจ้า ดาวิดเป็นบุรุษที่ตามติดพระเจ้า วิญญาณของท่านจึงอิ่มด้วยพระองค์ ที่ท่านหมกมุ่นมีความคิดอยู่กับพระเจ้าไม่ห่างไปไหน เพราะพระองค์ทรงช่วยท่านเสมอ ทรงปกป้องท่านไว้ ดังนั้นท่านจึงจะยึดพระองค์ไว้แน่น พระคำอย่างนี้เหมาะกับทุกคนที่กำลังต้องเผชิญความยากลำบากที่ไม่อาจหนีได้
ทุกยามในที่นี้ เหมือนกับการสับเปลี่ยนยามของทหารที่เฝ้าเมืองตอนกลางคืน

สดุดี 63:9-11 พระเจ้าทรงปกป้อง ดาวิดมั่นใจว่าในที่สุดศัตรูจะถูกพระเจ้าจัดการ ในชีวิตจริงของเรามีศัตรูที่น่ากลัวอยู่ตลอดเวลา บางครั้งเรามองไม่เห็นจนกว่าจะเกิดวิกฤตขึ้น พี่น้องที่เชื่อในพระเจ้าในประเทศต่าง ๆ นั้น ถูกข่มเหงไม่หยุดหย่อน ถูกห้ามไม่ให้เชื่อ ถูกทำร้ายเมื่อรู้ว่าเป็นคนของพระเจ้า นี่เป็นเหตุผลชัดเจนว่าเหตุใดเราจึงต้องมีสดุดี พระวจนะที่บอกถึงความจริงของชีวิตชัดเจน บอกถึงว่าเราควรมองเหตุการณ์อย่างไร พึ่งพระเจ้าอย่างไร ที่สุดแล้ว พระเจ้าจะทรงช่วยคนของพระองค์ ชีวิตของผู้เชื่อไม่ได้เป็นชีวิตง่าย ๆ แต่เป็นชีวิตที่ดำเนินไปเพื่อเผชิญความยากลำบากจนชนะ