Category: พันธสัญญาเดิม

อธิบายเพิ่มเติม

โยนาห์โกรธพระเจ้า (4:1–4).
4:1 เหตุการณ์ไม่เป็นใจให้กับโยนาห์ เขาระเบิดออกมาต่อพระพักตร์ของพระเจ้า หลังจากที่พระองค์ เปลี่ยนพระทัย ไม่ลงโทษคนทั้งเมือง  เพราะทั้งเมืองตั้งแต่กษัตริย์จนคนผู้น้อยที่สุดต่างพากันกลับใจ เพราะเชื่อสิ่งที่โยนาห์ประกาศ
คนชั่วร้าย โหดเหี้ยม ในโลกโบราณอย่างคนนีนะเวห์ ซึ่งก็คืออาณาจักรอัสซีเรียนั่นเอง กำลังได้รับพระเมตตาจากพระเจ้าสำหรับโยนาห์แล้ว นี่เป็นสิ่งที่รับไม่ได้!  เขาไม่ได้มองว่า คนที่ควรจะถูกพระเจ้าลงโทษอีกคนคือตัวเขาเอง ที่ไม่เชื่อฟังพระองค์เอามาก ๆ ก็ได้รับพระเมตตาให้รอดตายจากท้องปลาใหญ่

4:2 โยนาห์อ้างถึงสิ่งที่เขาเคยทูลตั้งแต่อยู่ในเขตอิสราเอลว่า เขาตระหนักอยู่แล้วว่า พระเจ้าทรงมีพระลักษณะอย่างไร คำพูดของเขานั้น เป็นคำประกาศของพระเจ้าเองจากอพยพ 34:6-7  ตอนที่พระองค์ทรงสำแดงพระสิริแก่โมเสส ทรงให้เขาเห็นด้านหลังของพระองค์​  แต่โยนาห์คิดไปเองว่า พระลักษณะของพระเจ้าดังกล่าวน่าจะเป็นไปเพื่อคนอิสราเอลเท่านั้น เขาเห็นประโยชน์เพื่อคนของตนเอง แต่จะไม่ไปเอื้อเฟื้อให้ชนชาติอย่างคนนีนะเวห์เด็ดขาด

4:3 จากนั้นโยนาห์ก็ทูลขอพระเจ้าให้เอาชีวิตของเขาไป

4:4 แต่พระเจ้าทรงถามเขาง่าย ๆ ว่า ที่โกรธนั้น เป็นความโกรธที่ถูกต้องหรือเปล่า  โยนาห์ไม่ได้ยินที่พระเจ้าทรงถาม ไม่คิดคำตอบ รู้แต่ว่า ตัวเองไม่พอใจ ตอนนั้นเขาคงคิดว่าน่าจะตายไปตั้งแต่อยู่ในท้องปลาแล้ว 

พระเจ้าทรงตอบความโกรธของโยนาห์ 
4:5 โยนาห์ออกไปเพื่อดูว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับเมือง เขาคิดอะไรอยู่ เขาไม่อยากจะให้พระเจ้าปล่อยให้เมืองนี้พ้นผิด อยากให้พระเจ้าลงโทษเมืองนี้  ขนาดว่าสร้างเพิง นั่งรอดู

4:6 พระเจ้าทรงบันดาล ให้เกิดมีไม้เลื้อยขึ้นมาบนเพิง ทำให้เขาร่มสบายมากขึ้น และเขาก็ชอบมันมาก จากที่เราเห็นมาตั้งแต่ต้น โยนาห์เป็นคนที่ใช้อารมณ์มากพอควร  เราจะเห็นตั้งแต่เริ่มต้นหนี ลงไปในท้องปลา จนกระทั่งตรงจุดนี้  แต่แล้ว… 

4:7 พระเจ้าก็ทรงส่งหนอนตัวหนึ่งมากินไม้เลื้อยนี้จนหมด .
4:8 ไม่พอ พระองค์ทรงส่งลมร้อนมาด้วย ซึ่งตามธรรมดาแล้ว อุณหภูมิจะสูงมากขนาด 43 องศาเซลเซียสเลยทีเดียว​ คราวนี้ เพิงของโยนาห์ไม่พอแล้ว เขาร้อนมากจนอยากตาย … ลมร้อนนี้ทั้งร้อน ทั้งแห้งทำให้ผิวรู้สึกผะผ่าวเหลือทน  โยนาห์ คนอารมณ์ไม่นิ่งร้องบอกว่า ขอตายดีกว่าอยู่ 

4:9 การโกรธเรื่องไม้เลื้อยนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยเทียบกับคนที่จะต้องพินาศ แต่เหมือนกับโยนาห์เห็นว่า ความรู้สึกของเขานั้นสำคัญยิ่งกว่าเรื่องอื่นในโลก  คนแบบนี้ในสมัยใหม่เรียกได้ว่า เป็นคนประเภทเห็นโลกหมุนรอบตัวเอง
พระเจ้าทรงถามเขาว่าที่โกรธนั้น ถูกต้องหรือ แต่เขาก็ยังยืนกรานว่าจะโกรธ และอยากตาย

หนังสือโยนาห์ทำให้เราเห็นความแตกต่างระหว่างพระเจ้ากับคนรับใช้พระเจ้าว่า หัวใจสงสาร เมตตานั้นต่างกันราวฟ้ากับเหว  เป็นคนด้วยกันแต่หามีหัวใจสงสารคนที่จะต้องพินาศไม่
แต่พระเจ้าทรงเต็มด้วยพระคุณ เมื่อคนบาปอย่างคนในนีนะเวห์กลับใจ พระองค์ประทานพระคุณให้อย่างล้นเหลือ อย่างที่ไม่มีมนุษย์คนใดทำได้
พระเจ้าทรงถามโยนาห์ด้วยคำถามเปรียบเทียบถึงไม้เลื้อยที่ตายไปกับคนนับแสนพร้อมสัตว์เลี้ยง เขาไม่ได้มีหัวใจให้ผู้คนบ้างเลยหรือ? หัวใจของเขาเป็นอย่างไร?…
คำถามของพระเจ้าทำให้เราเห็นสิทธิครอบครองสูงสุดของพระองค์ที่มาพร้อมกับพระเมตตา
เราได้เห็นพระลักษณะของพระเจ้าอย่างชัดเจนเพื่อมนุษย์ทุกคนในโลก ไม่ว่าคนนั้นจะเลวร้ายขนาดไหน มีโอกาสให้พวกเขากลับใจมาหาพระองค์เสมอ   และพระองค์ทรงใช้โยนาห์ชาวอิสราเอล ลูกหลานอับราฮัม มาเป็นพระพรให้กับนีนะเวห์ ชนต่างชาติทั้ง ๆ ที่เขาไม่เห็นด้วย ไม่รัก ไม่ต้องการมาหา  แต่..ไม่ว่าโยนาห์จะคิดอย่างไร แผนการของพระเจ้าเป็นของพระองค์และไม่มีใครจะขัดขวางได้ 

พระคำเชื่อมโยง

อธิบายเพิ่มเติม

2. พระยาห์เวห์ทรงปกป้องและช่วยโยนาห์ไว้ (1:17–2:10)

2:1 เหมือนเอาราชรถมาเกย …​พระเจ้าทรงส่งปลาตัวใหญ่ขนาดที่ท้องของมันสามารถรับคนหนึ่งคนเข้าไปไว้ในท้องของมัน แต่ถ้าเราเชื่อสิ่งที่พระเยซูตรัสในมัทธิว 12:39-40  ก็ไว้ใจได้ว่าเป็นความจริง
มัทธิวตินนี้ได้กล่าวถึงความตายและการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ โดยมีเรื่องราวของโยนาห์เป็นต้นแบบ พระเจ้าประทานปลาให้โยนาห์ได้รอดตาย พระเจ้าประทานพระคริสต์ให้เราได้รอดจากความตาย 
(เรื่องนี้มีการโต้เถียงกันมากว่า จะเป็นไปได้อย่างไร แต่ก็มีเรื่องราวของคนที่เคยอยู่ในท้องปลาแล้วยังมีชีวิตอยู่
บ้างเหมือนกัน เขายังคงมีชีวิตอยู่ในท้องปลาหลังจากสามวันผ่านไป  (ดูเรื่องราวข้างล่าง)

โยนาห์ทูลขอการช่วยกู้ 
2:2  โยนาห์อธิษฐานขอความช่วยเหลือ การช่วยกู้ของพระเจ้า ตอนนี้เขารู้แล้วว่า เขาไม่มีทางขัดขืนพระเจ้าได้เลย
พระองค์ทรงประสงค์อย่างไร เขาต้องทำตามนั้น  เขาเหมือนผ่านความตาย เกือบจมน้ำตาย แต่ก็ไม่ตาย  เขาอยู่ในส่วนลึกของแดนตายซึ่งหมายถึงการถูกแยกออกจากพระเจ้า แต่ยังร้องหาพระเจ้า และรู้อยู่ว่า พระเจ้าจะทรงได้ยินเขา
 2:3 คำอธิษฐานของเขา อ่านแล้วเหมือนมาจากหนังสือสดุดี  เป็นคำกล่าวขอชีวิต เขาอธิบายในคำอธิษฐานว่า เกิดอะไรขึ้น

2:4แม้จะต้องอยู่ไกลจากพระเจ้า ใกล้ความตาย โยนาห์จะมองไปที่พระวิหารของพระเจ้า แม้ว่าจะถูกขังในที่ ๆ ใกล้บาดาลมาก แต่พระเจ้าจะทรงช่วยเขา โยนาห์มีความเชื่อว่า พระเจ้าจะทรงช่วย  ลึก ๆ ของเขาน่าจะเป็นว่า อย่างไรก็ต้องไปยังนครนีนะเวห์ ทำตามอย่างที่พระเจ้าทรงบัญชา
2:5 โยนาห์ลงไปอยู่ในที่ลึก เขาพูดซ้ำหลาย ๆ ครั้ง  นอกจากจะจมอยู่ใต้บาดาล ยังมีสาหร่ายมาพันหัวไว้ จนแทบหายใจไม่ได้ 
 2:6  ที่ลึกเหล่านี้ เป็นที่ ๆ ทำให้เขาอยู่ห่างจากพระเจ้า แต่ถึงกระนั้น พระเจ้ายังทรงฟังเสียงเขา และจะทรงช่วยเขาจากที่ลึก ตรงนี้เป็นความหวังของพวกเราด้วย เมื่อเรามืดแปดด้านเหมือนอยู่ในที่ลึก แต่พระเจ้ายังทรงฟังเรา 
2:7 รู้ตัวว่าน่าจะใกล้ตาย แต่ยังไม่ยอมแพ้ เขานึกถึงพระเจ้า เขานึกถึงพระวิหารที่พระองค์ประทับอยู่  เขาคิดว่า ถึงแม้จะอยู่ไกลพระวิหารขนาดไหน พระเจ้าก็ทรงอยู่ที่นั่น
คำของดาวิดในสดุดี 139:8-10  เป็นประสบการณ์จริงของโยนาห์!
2:8 เขายังระลึกได้ว่า รูปเคารพไม่มีค่าอะไรเลย เพราะไม่เหมือนพระเจ้าที่เต็มด้วยความรักมั่นคงต่อคนของพระองค์
2:9 โยนาห์รู้แล้วว่า เขาจะต้องทำตามพระบัญชาแรกของพระองค์ เขาขอบคุณพระเจ้าที่ไว้ชีวิตเขาไว้  และตระหนักชัดว่า ที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ทั้ง ๆ ที่อยู่ในท้องปลามาถึงสามวันสามคืนนี้ เท่ากับเป็นความมหัศจรรย์แท้ ๆ
พระยาห์เวห์ทรงช่วยกู้โยนาห์
2:10 เราจะเห็นว่า พระเจ้าทรงสั่งอะไร สิ่งที่พระองค์ทรงสร้างมานั้นก็ต้องทำตาม  เอลียาห์ขอไม่ให้ฝนตก พระเจ้าประทานให้ ขอให้ฝนตก พระเจ้าก็ประทานให้ นี่เป็นความเชื่อที่เกินคนธรรมดาอย่างเรา ธรรมชาติสามารถทำตามคำอธิษฐานของผู้ชอบธรรม ผ่านฤทธิ์เดชของพระเจ้าได้
เมื่อออกมาจากปลา โยนาห์ก็คงตัวขาวจัด ผมก็ขาว เสื้อผ้าก็ขาว เพราะถูกกรดในท้องของปลา

พระคำเชื่อมโยง

2* สดุดี 120:1; 65:2
3* สดุดี 88:6; 42:7
4* สดุดี 31:22; 1 พงศ์กษัตริย์ 8:38
5* เพลงคร่ำครวญ 3:54
6* สดุดี 16:10
7* สดุดี 18:6
8* เยเรมีย์ 10:8
9* โฮเชยา 14:2; ปัญญาจารย์ 5:4-5; สดุดี 3:8; เยเรมีย์ 3:23