ยอห์น 3 เพราะพระเจ้าทรงรักโลก
นิโคเดมัสกับการเกิดใหม่
พระเยซูทรงอธิบายถึงแผนการแห่งความรอดของพระเจ้า
ยอห์นผู้ให้บัพติศมายกย่องพระเยซู
อธิบายเพิ่มเติม
ยอห์นบทที่ 3
1-10 การสนทนาของพระเยซูกับนิโคเดมัส
11-21 พระเยซูอธิบายถึงแผนการแห่งความรอดของพระเจ้า
22-36 คำพยานของยอห์นเรื่องพระคริสต์
ยอห์น 3:1-3
จาก ยอห์น 2:23 -24 เราจะเห็นว่า มีคนมากมายได้เห็นการอัศจรรย์ของพระเยซูแล้วพวกเขาก็เชื่อ แต่พระเยซูไม่ได้วางพระทัยในคนเหล่านั้นเลย นิโคเดมัสเป็นคนหนึ่งในนั้น แต่เขาไม่อยู่นิ่งเฉย เขาต้องการรู้ ต้องการเข้าใจมากขึ้น เพราะเขาเป็นฟาริสี เป็นคนใหญ่โต อยู่ในสภาปกครองของยิว เขามาหาพระเยซูเวลากลางคืน
เขาเริ่มต้นด้วยคำที่บอกให้เรารู้ว่า มีฟาริสีคนอื่น ๆ ด้วยที่ยอมรับว่าพระเจ้าสถิตกับพระเยซูจริง เพราะว่าทรงทำการอัศจรรย์ เขาเรียกพระองค์ว่าอาจารย์
แต่พระเยซูไม่ได้สนทนาตอบคำชมเชยของเขา พระองค์กลับตรัสว่า หากคนใดไม่บังเกิดใหม่ ก็จะไม่อาจเห็นอาณาจักรพระเจ้า นี่เป็นคำสนทนาแทงใจ คำตรัสของพระเยซูพูดให้ชัดง่าย ๆ คือ “ นิโคเดมัส ท่านต้องยอมให้พระเจ้าเปลี่ยนท่านใหม่ เปลี่ยนจากเบื้องบน ขุดรื้อถอนความเข้าใจเดิมที่มีอยู่เอาออกไปให้หมดและใส่ความคิดของพระเจ้าเข้าไป”
ในฐานะที่เป็นฟาริสี เขามีพื้นฐานความคิดที่ว่า คนเราต้องทำดีตามกฎพระเจ้าจึงจะพอใจ แต่นั่นไม่ใช่วิธีของพระเจ้าซึ่งทรงเป็นเจ้าของอาณาจักร
คำว่าเกิดใหม่ ในภาษากรีกว่า อะโนเทน มีสามความหมายคือ
1.ทำใหม่อีกครั้ง 2.เริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ต้น 3.ยังมีความหมายว่า จากเบื้องบน
ยอห์น 3:4-6
จากคำตอบของนิโคเดมัส แสดงว่าเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พระเยซูตรัส นิโคเดมัสเข้าใจว่าการเกิดใหม่ที่พระเยซูกล่าวถึง เป็นการเกิดใหม่ด้วยการเกิดในท้องแม่อีกครั้ง แต่พระเยซูทรงมีความหมายว่า การเกิดใหม่นี้คือการเปลี่ยนชีวิตโดยพระวิญญาณของพระเจ้า ได้รับการชำระให้สะอาดจนเหมือนเกิดใหม่ นิโคเดมัสทำเองไม่ได้ เป็นการเปลี่ยนแปลงรากฐานชีวิต ความคิด ทัศนคติ ความเชื่อ การประพฤติอย่างสุดขีด แบบถอนรากถอนโคน
พระเยซูทรงอธิบายต่อไปว่า พระองค์ทรงหมายถึง การเกิดจากน้ำและพระวิญญาณ น้ำในที่นี้หมายถึงการได้รับการชำระให้สะอาด ดู เอเสเคียล 36:24-27 เราเอาน้ำสะอาดพรมเจ้า เพื่อให้พ้นจากมลทิน เราจะใส่วิญญาณใหม่
ที่เกิดจากเนื้อหนังก็เป็นเนื้อหนัง ที่เกิดจากพระวิญญาณก็เป็นวิญญาณ ที่เขาเกิดมาจากท้องแม่จนเข้าวัยชรานี้ ยังเป็นเนื้อหนังอยู่ นิโคเดมัสต้องเกิดใหม่ด้วยพระวิญญาณ จะได้เข้าไปในอาณาจักรของพระเจ้าที่เป็นฝ่ายวิญญาณได้
ยอห์น 3:7-9
พระเยซูทรงอธิบายต่อว่า คนที่เกิดจากพระเจ้าใหม่นั้น เขาไม่อาจรู้ได้ว่า มันเกิดอย่างไร รู้แต่ว่ามันเกิดขึ้นจริงเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น
มนุษย์ไม่สามารถควบคุมลมที่พัดมาได้ และมองไม่เห็นลม แต่ก็จะเห็นผลที่ได้เมื่อลมพัดมา พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็เช่นกัน เราไม่อาจควบคุมพระองค์ หรือเห็นพระองค์ได้
ความรอดของคน ๆ หนึ่งไม่ได้ขึ้นอยู่กับเขา แต่ขึ้นอยู่กับพระเจ้า (เอเสเคียล 37) เมื่อพระวิญญาณทรงทำราชกิจในชีวิตใครแล้ว คนรอบข้างจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของคน ๆ นั้นอย่างชัดเจน เป็นหลักฐานว่าพระเจ้าได้ทรงทำการในชีวิตของเขาแล้ว
ความรอดเป็นการเริ่มต้นจากพระวิญญาณ (ยอห์น 6:44-45) และคนที่ตอบรับพระองค์ก็ตอบโดยการเชื่อและกลับใจสำนึกผิด (ยอห์น 1:12, 3:16-18)
เมื่ออ่านหนังสือยอห์นต่อไป เราจะเห็นว่า ยอห์นเน้นพระวิญญาณและราชกิจของพระองค์ชัดเจนมาก (ยอห์น 14:17,25-26, 16:7-15)
ยอห์น 3:10-11
ท่านเป็นอาจารย์ของอิสราเอล แสดงว่า นิโคเดมัสเป็นอาจารย์มีชื่อเสียง ใหญ่โตทีเดียว คำของพระเยซูทำให้เห็นว่า พวกอาจารย์ชาวยิวทั้งหลายไม่มีความเข้าใจพระคัมภีร์เดิมเรื่องการชำระวิญญาณให้สะอาด
จาก เอเสเคียล 36:24-27
แต่ที่เราไม่ค่อยเข้าการสนทนาครั้งนี้ พวกเราเป็นคนไทยเกิดมากับความคิดอีกแบบ พอได้ยินว่าเกิดใหม่ อาจไปคิดถึงการเกิดใหม่ในชาติหน้า ซึ่งไม่ใช่เป็นสิ่งที่พระเยซูทรงกล่าวถึง
แต่การที่นิโคเดมัสไม่เข้าใจพระเยซู เป็นเพราะเขายังไม่เชื่อพยานของพระองค์จริงจัง
พวกท่านไม่รับคำพยานของเรา นั่นคือ ทั้งนิโคเดมัสและฟาริสี ธรรมาจารย์ทั้งหลายไม่ได้ยอมรับพระองค์
ยอห์น 3:12-15# พระบุตร
ในหนังสือกันดารวิถี 21:4-9 ชาวยิวในถิ่นกันดารได้ประสบกับการพิพากษาของพระเจ้า พวกเขาบ่นว่าโมเสส เกลียดมานา ไม่มีน้ำ ไม่มีขนมปัง พระเจ้าทรงส่งงูพิษมากัดคนตายมากมาย พวกเขาจึงขอให้โมเสสอธิษฐานขอพระเจ้าเอางูออกไป
พระเจ้าทรงให้โมเสสทำเสา และติดงูทำจากทองสัมฤทธิ์ไว้บนเสา คนที่ถูกงูกัดเมื่อมองงูสัมฤทธิ์จะมีชีวิตอยู่
งูสัมฤทธิ์นั้น เป็นเครื่องหมายของบาปที่ถูกพระเจ้าจัดการ หลายพันปีต่อมาจากวันนั้นพระเยซูจะต้องแบกบาปของมนุษย์ทั้งโลกและถูกพิพากษาเพราะบาปนั้นโดยพระบิดา
ชีวิตนิรันดร์ ในกรีกคือ โซเอ หมายถึงชีวิตที่ฟื้นขึ้นมา ชีวิตในอนาคต ในยุคใหม่ เป็นชีวิตของพระเจ้า
ยอห์น 3:16-17 #พระบิดา
ยอห์น 3:36 มีความหมายเดียวกับยอห์น 3:16
ในข้อนี้ ทุกคำสำคัญหมด พระเจ้าทรงรักมนุษย์ และส่งพระเยซูมาบังเกิด สิ้นพระชนม์บนกางเขน และคืนพระชนม์ เป็นความรักที่ไม่อาจเข้าใจได้ เพราะมนุษย์ชั่วร้าย เลวชาติ ปฏิเสธความจริง คำของพระองค์อาจทำให้นิโคเดมัสผงะก็เป็นได้ เพราะยิวเชื่อว่า พระเจ้าทรงรักพวกเขาเท่านั้น คนต่างชาติไม่เกี่ยว นี่เป็นคำที่ยิวไม่คาดว่าจะได้ยิน รักของพระเจ้าเป็นอย่างนี้
พระเจ้าทรงรักโลก พระเจ้าทรงรักคริสตจักร พระเจ้าทรงรักฉัน
ยอห์น 3:16 เอเฟซัส 5:25 กาลาเทีย 2:20
(กาลาเทีย 2:20 “พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงรักข้าพเจ้า และได้ทรงสละพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า”)
พระเจ้าทรงรักเราโดยพระองค์ต้องจ่ายราคาแลกมาที่แพงสุดจักรวาล คือพระชนม์ชีพของพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ พระบุตรองค์นี้ สัมพันธ์สนิทกับพระบิดามาเป็นนิรันดรกาล พระเจ้าทรงไม่ทรงโหดร้ายที่จะให้มนุษย์พินาศ แต่เพราะพระองค์ทรงบริสุทธิ์ บาปเป็นสิ่งที่ผู้พิพากษาทรงธรรมจะต้องพิพากษาโทษ พระองค์ทรงเปิดทางให้เราพ้นจากการลงโทษนั้น โดยการตัดสินใจที่จะหนีเข้ามาทางพระเยซู
ความพินาศที่พูดถึงนี้คือ การพ้นไปจากความสัมพันธ์กับพระเจ้าตลอดไป แต่พระเจ้าเองไม่ได้ทรงต้องการเช่นนั้น ทรงยินดีที่คนชั่วร้ายกลับมาหาพระองค์ (เอเสเคียล 18:23) โลกตกอยู่ใต้การพิพากษาของพระเจ้าเพราะโลกตกจากเป้าหมายที่ควรจะไปให้ถึง (ยอห์น 3:36, โรม 1:18)
เมื่อคนใดเชื่อพระเจ้า ก็จะได้เกิดใหม่ คือรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ ได้รับชีวิตนิรันดร์ และความรอดพ้นบาป แต่ยังมีอีกทางเลือกคือ พินาศ (10:28) เสียชีวิตของตน (12:25) และถูกทำลายไป (17:12)
ยอห์น 3:18-19 # มนุษยชาติ
คนที่เชื่อพระเยซูจะหนีจากการพิพากษาโทษได้ โรม 8:1 ยอห์น 5:24 แต่คนที่ไม่เชื่อ ถูกตัดสินเสร็จแล้ว ไม่มีทางที่จะหนีได้ 3:36 การตัดสินไม่ได้รอจนเขาตายก่อน เราทุกคนที่ไม่เชื่อ ถูกตัดสินและถูกลงโทษไปแล้ว เมื่อเราเดินทางผิด และเห็นป้ายให้เดินไปทางถูกแต่ไม่ยอมเปลี่ยนเส้นทาง เท่ากับว่า ยังมุ่งหน้าไปหาปลายทางที่ไม่ใช่ หลายคนไม่ยอมรับว่ากำลังเดินทางผิด ยากสำหรับพวกเขาที่จะเปลี่ยนทาง
คนยิวคิดว่าตัวเองเป็นลูกหลานอับราฮัมก็รอด แต่พระเยซูไม่ได้ตรัสเช่นนั้น จะได้ความรอดต้องเชื่อ! หากไม่เชื่อในพระนามพระเยซูองค์นี้ ก็จะพบกับความตายฝ่ายวิญญาณ เหมือนกับคนที่ต้องตายเพราะงูพิษ ตรงนี้มีความชัดเจน แตกต่างระหว่าง เชื่อกับไม่เชื่อ…
การปฏิเสธความสว่าง หรือความเข้าใจเรื่องพระบิดาและพระบุตรนี้ ก็เท่ากับปฏิเสธพระเยซูโดยตรง ที่พวกเขาไม่เลือกความสว่าง เพราะไม่ชอบสว่าง สว่างทำให้เห็นความชั่วของตน มนุษย์ยังอยากรู้สึกดีทั้งที่บาป
ยอห์น 3:20-21 # มนุษยชาติ
คนทำชั่ว ไม่ใช่แค่รักความมืด แต่เขาเกลียดความสว่างด้วย คำว่าคนชั่วในที่นี้หมายความถึงคนที่ไร้ค่า เมื่อพระเยซูมา เมื่อความสว่างเข้ามา เขาจะเห็นความไร้ค่าของชีวิตตนเอง ไม่มีเป้าหมายชีวิต ไม่มีอะไรดี ๆ รออยู่ในอนาคต ชีวิตขึ้นอยู่กับยถากรรม ไปตามบุญตามกรรม เขาทนไม่ได้ที่สว่างจะมาบอกเขาอย่างนั้น
ทุกคนมีเหตุผลที่จะไม่เชื่อพระเจ้า อย่ามายุ่งกับพี่เลย พี่ขอไปตามทางเดิมนี้ โอย ฉันไม่ชอบพวกคริสเตียน ฉันดีแล้ว ศาสนาที่มีอยู่ก็สอนให้ฉันเป็นคนดี เฮ้ย ฉันเป็นคนไทยนะ จะให้ไปเชื่ออย่างอื่นได้ไง ไม่เอาหรอก ถ้าเชื่อพระเจ้าก็ไม่ได้เที่ยวอย่างเคย จะเชื่อพระเจ้าได้ไง ทำไมพระเจ้าจึงปล่อยให้มีความทุกข์ในโลกมากมาย ทั้งหมดเป็นความพยายามที่จะซ่อนความดื้อดึงต่อพระเจ้า เหตุผลแท้จริงคือ พวกเขาไม่ต้องการความสว่าง
แต่คนที่มาหาพระเจ้า เขาพร้อมที่จะให้คนเห็นว่า สิ่งที่เขาทำนั้น เขาทำเพราะพึ่งพระปัญญาของพระเจ้า พึ่งความมหัศจรรย์ พลังของพระองค์ ยอมถ่อมตนรับว่าพระเจ้ายิ่งใหญ่กว่าชีวิตเขา เขายอมรับว่า เป็นคนบาปต่อพระพักตร์ของพระเจ้า เขาต้องการให้พระองค์อภัยบาปให้ ทัศนคติของคนที่มีต่อความสว่างนั้น เป็นของคนใจถ่อมยอมรับว่าช่วยตัวเองให้รอดไม่ได้
ยอห์นยกย่องพระเยซู
ยอห์น 3:22-24
พระเยซูทรงรับใช้ประชาชน และในเวลาเดียวกัน ทรงอยู่กับศิษย์ด้วย ทรงใช้เวลากับพวกเขา เรารู้มาจากยอห์น 4:2 ว่า การให้บัพติศมานั้น ศิษย์ของพระเยซูเป็นผู้ทำให้ พระเยซูไม่ได้ทรงทำเอง การทำบัพติศมานี้ เป็นสัญลักษณ์ว่า บุคคลผู้นั้นกลับใจ และยอมรับความจริงฝ่ายวิญญาณที่ทรงสอน
เหตุการณ์นี้ทำให้ศิษย์ของยอห์นไม่ค่อยสบายใจตามประสามนุษย์ พระเยซูทรงมาทีหลังแต่ดูเหมือนจะดังกว่ายอห์น
ยอห์น 3:25-26
อาจมีการทุ่มเถียงกันว่าพิธีชำระบาปแบบไหนมันใช้ได้ แบบยอห์นคือให้บัพติศมาหรือแบบของยิว
(เมื่อเป็นมลทินก็ไปอาบน้ำ ตามกฎบัญญัติโมเสส) แต่จากเหตุการณ์นั้น ทำให้ยอห์นได้ทราบว่า พระเยซูทรงให้บัพติศมา และผู้คนหันไปหาพระองค์แทนที่จะมาหายอห์น ศิษย์ของยอห์นตกใจเหมือนกันที่เหตุการณ์เป็นแบบนั้น แต่ยอห์นไม่ได้กังวลสักนิดเขารู้หน้าที่ บทบาทของตนดี ศิษย์ของยอห์นเคยได้ยินคำพยานของท่านที่ว่า พระเยซูทรงเป็นลูกแกะของพระเจ้า (1:19)
ยอห์น 3:27-30
พวกศิษย์คิดง่าย ๆ อย่างคนทั่วไป แต่ยอห์นกลับดีใจ เพราะเขาไม่ใช่คู่แข่งของพระเยซู พระองค์จะต้องเป็นหนึ่ง
เขาบอกให้รู้ว่า ทุกตำแหน่งในโลกนั้นมาจากพระเจ้าไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม ยอห์นกล่าวชัดเจนว่า สถานภาพของทุกคนมาจากพระเจ้า!
เขาแจ้งให้ศิษย์รู้ว่า เขาเป็นใคร เขาเป็นคนที่ถูกส่งมาเตรียมทางให้กับผู้ที่พระเจ้าทรงเจิม องค์พระเมสสิยาห์หรือองค์พระคริสต์ เขาเป็นเสียงในถิ่นกันดารที่เตรียมทาง (อิสยาห์ 40:3)
สุดท้าย เขาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวที่ดีใจมากเมื่อเห็นเจ้าบ่าว เมื่อคนไปหาพระเยซูเขาดีใจเพราะเขาไม่อาจทำได้อย่างพระองค์ เขาไม่อาจให้ความรอดกับผู้คนได้ ยอห์นดีใจที่เขาเป็นเพื่อนของเจ้าบ่าว ที่คอยรับใช้ ยอห์นเป็นต้นแบบของชีวิตเราได้อย่างดี จริงไหม เราพูดได้ไหมว่า ฉันต้องต่ำลง ให้เธอสูงขึ้น?
ยอห์น 3:31-33
ยอห์นผู้ให้บัพติศมา บอกทุกคนชัดเจนว่า พระเยซูทรงมาจากเบื้องบน ไม่ใช่คนธรรมดา ไม่ใช่แค่คนเก่ง มีปัญญา มีฤทธิ์มาก แต่ทรงเป็นพระเจ้าจากสวรรค์ มาจากโลกที่มองไม่เห็น ไปไม่ถึง (1 ทิโมธี 6:16) พระองค์ทรงมีความคิดและหนทางที่สูงกว่าความคิดของมนุษย์ (อิสยาห์ 55:8-9)
ยังมีเรื่องราวของพระองค์ที่เราไม่รู้ ไม่เข้าใจ เข้าไม่ถึง เราไม่อาจอธิบายพระองค์ได้ด้วยภาษาที่จำกัดแบบมนุษย์ได้
ยอห์นบอกด้วยว่า พระองค์ทรงอยู่เหนือทุกคน รวมไปถึงธรรมจารย์ทั้งหลายที่เป็นคนธรรมดา
พระองค์ทรงเห็นอะไรในสวรรค์ ทรงได้ยินจากพระเจ้าอย่างไร ก็ทรงบอกตามนั้น นี่เป็นเหตุผลที่คำของพระองค์ยิ่งใหญ่กว่าคำใด ๆ ในโลกนี้ พระองค์คือผู้ที่ได้ยินได้เห็นจากประสบการณ์จริง ไม่ใช่ได้ยินแล้วเอามาเล่า แต่ถึงอย่างนั้น คนไม่ฟังคำของพระองค์ นี่เป็นคำพยานของยอห์นถึงพระเยซูเพิ่มเติมจากที่ศิษย์เคยได้ยิน
ยอห์น 3:34-36
คำกล่าวของพระเยซูนั้น คือคำของพระเจ้าพระบิดา พระองค์ทรงมีพระวิญญาณบริสุทธิ์แบบไม่จำกัด เหนือเหล่าธรรมาจารย์ที่เมื่อมาเทียบกับพระเยซูคือ พวกเขาไม่มีอะไรเลย
และทรงให้สรรพสิ่งอยู่ในพระหัตถ์ของพระเยซู คือ ทรงครอบครองเหนือทุกสิ่ง
เหตุผลหนึ่งที่ทุกสิ่งอยู่ในพระหัตถ์ ในอำนาจ ในการปกครองของพระเยซูก็เป็นเพราะพระบิดาทรงรักพระองค์มาก พระบิดาทรงพอพระทัยที่จะให้ความเต็มบริบูรณ์อยู่ในพระองค์ (โคโลสี 1:19)
ยอห์นพูดสองครั้ง พระบิดาทรงรักพระบุตร 3:35 กับ 5:20 ยอห์นกล่าวอย่างชัดเจนว่า พระเยซูคือ พระบุตร พระองค์ไม่ใช่แค่ใครคนหนึ่งที่พระเจ้าเจิมให้มารับใช้ แต่ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า
ยอห์นบอกทางเลือกสองทางให้ด้วย จะไปดี หรือไปร้าย? จะเชื่อหรือไม่เชื่อ?
*ฟาริสี มีความหมายว่า แยกออก เป็นคนบริสุทธิ์แยกตัวออกจากคนบาป พวกเขาร้อนใจในเรื่องความบริสุทธิ์ตามกฎของโมเสส ถือว่านี่คือการทำให้พระเจ้าพอพระทัย แถมยังมีกฎของตัวเองเพิ่มขึ้นมาอีกมากมาย
**นิโคเดมัสเป็นฟาริสีที่อยู่ในระดับผู้ปกครอง เราทราบว่า ต่อมาเขาเชื่อพระเยซู (7:50-52) เขาเป็นคนที่ช่วยดูแลเรื่องการเก็บพระศพจากไม้กางเขนด้วย (19:34-42)
ยอห์น 2 งานสมรสที่บ้านคานา
งานเลี้ยงสมรสที่บ้านคานา
ยอห์น 2:1-3
หมู่บ้านคานาอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือห่างจากนาซาเร็ธประมาณ 14.5 กิโลเมตร เป็นบ้านเกิดของนาธานาเอล (21:2) งานเลี้ยงนี้พระเยซูและมารีย์มารดา น่าจะไปร่วมงานพร้อมกับศิษย์ซึ่งพระองค์ทรงเรียก ทรงไปร่วมงานนี้หลังจากที่ทรงรับบัพติศมาจากยอห์น และกำลังจะเริ่มราชกิจของพระเจ้าที่ทรงใช้พระองค์มา
งานเลี้ยงแต่งงานสมัยนั้น จะใช้เวลาฉลองสองสามวัน ไปจนถึงเป็นสัปดาห์ และผู้ที่ต้องรับผิดชอบในงานเลี้ยงก็คือฝ่ายเจ้าบ่าว คนที่สำคัญในงานคือเจ้าบ่าว
สิ่งที่เจ้าบ่าวกลับไม่รู้คือ เหล้าองุ่นที่เลี้ยงนั้นกำลังจะไม่เหลืออยู่แล้ว แต่คนที่ไปรู้เรื่องกลับเป็นมารีย์ มารดาของพระเยซู เธอหันไปบอกพระเยซูถึงปัญหาที่เจ้าบ่าวกำลังจะเจอ คือถ้าไม่มีอาหาร เหล้าองุ่นเพียงพอให้แขก ผู้คนในหมู่บ้านจะเอาเรื่องนี้ไปพูดต่อ ๆ กันตลอดชีวิตเลย นี่เป็นความอับอายทางสังคมที่โลกโบราณถือเป็นเรื่องจริงจัง
ยอห์น 2:4-5
การที่พระเยซูทรงเรียกมารดาว่า หญิงเอ๋ย เป็นการเรียกอย่างเคารพ แต่ในขณะเดียวกันก็ทรงปรามเธอว่ายังไม่ถึงเวลาของพระองค์ พระองค์ไม่ได้ปฏิเสธว่าจะไม่ช่วย
มารีย์ไม่ได้คะยั้นคะยอขอให้พระองค์ทรงช่วยในงานนี้ เธอรู้ดีว่า พระเยซูคือใคร พระองค์ทรงมีน้ำใจอย่างไร ดังนั้น เธอจึงแค่สั่งคนรับใช้ในงานให้ทำตามที่พระเยซูทรงสั่ง ลองคิดถึงตลอดสามสิบปีที่มารีย์อยู่กับพระเยซู มารีย์ได้ประสบการณ์ตรงมากมายที่ทำให้รู้ว่า พระองค์คือพระบุตรของพระเจ้าแน่นอน
ยอห์น 2:6-7
โอ่งน้ำที่วางอยู่นั้น ใส่น้ำใช้ชำระมือเท้าของพวกยิวก่อนกินอาหาร หรือชำระหลังจากที่ไปเจอกับคนต่างชาติซึ่งพวกเขาถือว่าเป็นมลทิน และปกติแล้วคนจะไม่ดื่มน้ำจากโอ่งเหล่านั้น โอ่งแต่ละใบบรรจุน้ำได้มากพอสมควรทีเดียว พระเยซูทรงสั่งให้คนรับใช้ไปตักน้ำมาใส่ให้เต็ม พวกเขาก็ทำตามทันทีไม่มีใครรีรอ หรือสงสัย
ยอห์น 2:8-9
เมื่อโอ่งมีน้ำเต็มปริ่มขอบปากโอ่ง พระองค์ก็ทรงสั่งให้ตักน้ำนั้นไปให้พ่องานชิม อัศจรรย์จริง ๆ ! มันเป็นเหล้าองุ่นชั้นดี การเปลี่ยนแปลงของน้ำธรรมดาที่กลายเป็นเหล้าองุ่น ทำให้รู้ว่า พระเยซูทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงสร้าง ทรงเปลี่ยนน้ำให้เป็นเหล้าองุ่นที่ต้องการเวลาหมักนาน ๆ เสียด้วย พระองค์ไม่ได้ทำการวางมือบนปากโอ่ง หรือเสก หรือทำพิธีอะไรเลย ง่ายสำหรับพระองค์ที่จะทรงทำการเหนือธรรมชาติ เพราะทรงเป็นพระเจ้าผู้อยู่เหนือธรรมชาติ
คนรับใช้คงยิ้มด้วยความสุข เมื่อเขาได้เห็นอัศจรรย์ครั้งนี้ ได้มีส่วนในการอัศจรรย์อันเหลือเชื่อจากการที่เขาทำตามคำสั่งของพระเยซู
ยอห์น 2:10-11
ผู้ที่เป็นพยานสำคัญในเหตุการณ์นี้คือ คนรับใช้ มารีย์ พ่องานที่ไม่รู้เรื่องว่าเหล้าองุ่นมาจากไหนแต่บอกได้ว่าเหล้าองุ่นนี้เป็นเหล้าชั้นดีกว่าที่เลี้ยงกันอยู่ และศิษย์ของพระเยซูที่ได้เห็นขบวนการต่าง ๆ อย่างใกล้ชิด และเป็นวันที่พวกเขาเชื่อวางใจในพระองค์ ผู้นี้คือมนุษย์และพระเจ้าในบุคคลเดียวกัน เป็นการอัศจรรย์แรกหรือหมายสำคัญแรกที่บ่งบอกว่า พระองค์คือ พระเมสสิยาห์ที่พระเจ้าทรงส่งมาเพื่อชาวโลก
ชำระพระวิหาร
ยอห์น 2:12-13
จากบ้านคานา พระเยซูทรงไปทางเหนือพักที่เมืองคาเปอร์นาอูมริมทะเล จากนั้นก็เดินทาง
ไปร่วมเทศกาลปัสกาในกรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งเป็นสิ่งที่ชายชาวยิวอายุตั้งแต่ 12 ปีขึ้นไปจะต้องไปเข้าร่วมเทศกาลนี้ทุกปี เพื่อระลึกถึงวันที่พระเจ้าทรงนำบรรพบุรุษของพวกเขาออกมาจากอียิปต์ ( อพยพ 23:14-17, เฉลยธรรมบัญญัติ 16:1-8)
ยอห์น ผู้เขียนได้กล่าวถึงเทศกาลปัสกาสามครั้ง นี่เป็นปัสกาครั้งแรกที่ท่านพูดถึงในหนังสือยอห์น (ครั้งที่สอง 6:4 ครั้งที่สาม 11:55 12:1 13:1 18:28,39 19:14) พระเยซูทรงชำระพระวิหารเป็นครั้งแรกเช่นกัน ในช่วงเวลาที่พระองค์ทรงเริ่มต้นประกาศข่าวดีของพระเจ้า
ยอห์น 2:14-17
ช่วงเวลานี้จะมียิวจากทุกหนแห่งมุ่งหน้ามายังเยรูซาเล็ม ทั้งจากต่างประเทศด้วย พวกนี้ไม่อาจจะหอบหิ้วสัตว์ต่าง ๆ ตามบทบัญญัติของโมเสสมาได้ แถมยังใช้เงินของพื้นที่ต่าง ๆ จากโรม กรีก ซีเรีย ซึ่งไม่สามารถใช้สำหรับการถวาย หรือให้ภาษีพระวิหารได้ เพราะในพระวิหารรับเฉพาะเงินไทร์ (Tyrian coin) ซึ่งเป็นเหรียญเงินบริสุทธิ์
จากความจำเป็นเพื่อให้ความสะดวกกับคนที่เดินทางมาไกลนี้ กลายเป็นเรื่องของธุรกิจ ผลประโยชน์ของทั้งพ่อค้าสัตว์ คนแลกเงิน และเจ้าหน้าที่พระวิหารที่เรียกเก็บค่าที่ พวกเขาใช้พื้นที่ลานพระวิหารซึ่งเป็นลานส่วนนอกสำหรับคนต่างชาติ ไม่ใช่ในบริเวณพระวิหารด้านใน
ในช่วงเวลาเทศกาลปัสกา พระวิหารของพระเจ้าจึงกลายเป็นพื้นที่การค้าอันวุ่นวาย แน่นอนเมื่อพระเยซูทรงเข้าไปในสถานที่นั้น พระองค์ทรงโกรธจัด ถึงขนาดเอาเชือกทำเป็นแส้ ทรงเทถาดเงิน คว่ำโต๊ะคนแลกเงิน ไล่ทั้งสัตว์และคนออกไป คิดดูแล้วกันว่าเวลานั้น จะโกลาหล ชุลมุนวุ่นวายขนาดไหน เมื่อสัตว์ทั้งหลายตกใจกับเสียงและแส้ของพระเยซู ผู้คนที่กำลังง่วนกับการซื้อขายต้องมาเจอพระเยซูที่ทรงเกรี้ยวสุดเหวี่ยง ที่เรารู้ว่าเป็นอย่างนั้น เพราะยอห์นได้อ้างถึงพระคัมภีร์ที่บอกล่วงหน้าว่า พระเมสสิยาห์จะทรงชำระพระวิหารที่ถูกทำให้เป็นมลทิน
สดุดี 69:9 ความร้อนใจในเรื่องพระนิเวศได้เผาผลาญข้า
มาลาคี 3:1-3 พระองค์เสด็จมายังพระวิหารของพระองค์อย่างกระทันหัน…ใครจะทนได้เมื่อพระองค์เสด็จมา
เศคาริยาห์ 14:21 ในวันนั้นจะไม่มีพ่อค้าในพระนิเวศของพระยาห์เวห์องค์จอมทัพอีกต่อไป
วันนั้น พระองค์ประกาศก้องว่า พระองค์คือพระบุตรขององค์พระบิดาเจ้า..!! ยิวทุกคนในพระวิหารนั้น ได้ยินกับหู
การกระทำของพระเยซูครั้งนี้เป็นการประกาศศึกกับพวกฟาริสี ปุโรหิตในพระวิหารอย่างเปิดเผย โจ่งแจ้ง ไม่มีการเกรงกลัวอำนาจการเมืองใด ๆ …แต่การวุ่นวายครั้งนี้กลับไม่ได้มีปัญหากับโรมที่จะส่งทหารเข้ามา แสดงว่าก็ยังไม่มีความรุนแรงทางการเมืองเกิดขึ้น
ยอห์น 2:18-22
ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นคนผิด ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจ พวกยิวที่มีอำนาจกลับมาท้าทายพระเยซูว่า ทรงใช้อำนาจใดที่ไล่พ่อค้าเหล่านี้
นี่เป็นการใช้อำนาจในทางที่ผิดมานานจนไม่รู้ว่าตัวเองผิดต่อพระเจ้า คิดว่าตนเองทำถูกต้อง พวกเขาทำให้พระวิหารของพระเจ้าซึ่งเป็นที่ ๆ คนจะเข้ามามีความสัมพันธ์สนิทกับพระเจ้าให้กลายเป็นที่ ๆ แสวงหาผลประโยชน์ เอาพระวิหารมาบังหน้าเพื่อตนเองจะได้ร่ำรวยขึ้น
พวกยิวต้องการหมายสำคัญแบบให้เห็นต่อหน้าต่อตาว่า พระเยซูคือผู้ที่มีอำนาจจากพระเจ้า แต่พระองค์กลับไปตรัสถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากสิ้นพระชนม์ พวกเขาจึงงง ไม่เข้าใจ
พระองค์กำลังตรัสแบบว่า “ฆ่าเราสิ เราจะฟื้นขึ้นมาภายในสามวัน จัดการเราสิ เราจะชนะ”
ยอห์น 2:23-25
คำพูดของพระองค์ ทำให้ต่อมาหลังจากที่พระเยซูคืนชีพขึ้นมา ศิษย์ของพระองค์จึงเข้าใจว่า ทรงหมายความว่าอย่างไร พระเยซูกำลังตรัสกับศิษย์ของพระองค์โดยตรง แต่ปิดความหมายไว้จากพวกยิว
ร่างกายของเราเป็นพระวิหารของพระเจ้า เราได้ทำอะไรในชีวิตที่พระเยซูต้องไล่และชำระออกไหม ลองคิดดี ๆ พระเจ้าจะทรงให้ความเข้าใจแก่ทุกคน?
ยอห์น 2:23-25
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น พระเยซูยังทรงพักในเยรูซาเล็ม และไม่ได้ทรงอยู่เฉย ๆ การอัศจรรย์ที่บ่งบอกว่า พระองค์มาจากพระเจ้านั้นเด่นชัด ทำให้หลายคนมาเชื่อพระนามของพระองค์ (พระนามเยซู มาจากเยชูวา แปลว่า ช่วยกู้ ช่วยให้รอดพ้น ) พวกเขาตื่นเต้นที่ได้เห็นการรักษาโรค การไล่ผีสิงออกมา การสอนของพระองค์ น่าตื่นตาตื่นใจมากกว่าที่ธรรมาจารย์ทั้งหลายสอน
แต่พระเยซูไม่วางใจว่า จะไว้ใจพวกเขาว่าจะเชื่อพระองค์ อยู่ข้างพระองค์เสมอไป มีคนที่ต้องการให้พระองค์เป็นกษัตริย์ (6:15) มียิวที่เข้ามาเชื่อพระองค์ มีคนที่เชื่อแต่งุนงงกับคำสอนของพระองค์ (6:60) มีคนที่ปลีกตัวออกไป (6:66) เป็นศัตรูกับพระองค์ภายหลัง พระองค์ไม่สนใจความเห็นของมนุษย์ ทรงมุ่งที่น้ำพระทัยและพระประสงค์ของพระเจ้าจริง ๆ
ลูกา 23 สู่แดนประหาร
เป็นช่วงเวลาใกล้ถึงวันคล้ายวันสิ้นพระชนม์และวันคืนชีพของพระเยซู เราจึงมาย้อนกลับดูเหตุการณ์ในช่วงเวลานั้นว่า เกิดอะไรขึ้น