Category: พันธสัญญาเดิม

สดุดี 129:1-3 คนของพระเจ้าถูกข่มเหง
ชนชาติอิสราเอลนั้น พบกับสงครามกับเพื่อนบ้าน ชนชาติที่อยู่ล้อมรอบมาตั้งแต่โบราณจนทุกวันนี้ ผู้เขียนได้ทูลขอพระเจ้าจะทรงทำลายศัตรูของศิโยน ท่านได้อธิบายว่า ความเป็นศัตรูกันนั้นต่อเนื่องเนิ่นนานขนาดไหน เข้าใจว่าคนอิสราเอลท่องสดุดีบทนี้ตอนที่เดินทางขึ้นไปยังเยรูซาเล็มในเทศกาลต่าง ๆ
ข้อสามได้บอกถึงการที่ศัตรู ทำร้ายคนอิสราเอลราวกับว่า พวกเขาซึ่งเป็นคนกลับกลายเป็นเหมือนท้องนา

สดุดี 129:4 พระเจ้าทรงปกป้องคนของพระองค์
เมื่อพระเจ้าตัดเชือกออก เหมือนกับตัดเชือกที่ผูกวัวด้วยกันออก พวกเขาก็ไม่อาจไถ ไม่อาจทำร้ายอิสราเอลได้อีกต่อไป

สดุดี 129:5-8 คำร้องทูลเพื่อคนของพระเจ้า
ผู้เขียนยังคงอธิษฐานต่อ ท่านรู้ว่า คนที่เกลียดศิโยน เท่ากับเกลียดองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วย ขอจากพระเจ้าที่พวกเขาจะไม่มีวันเจริญและไม่มีวันได้คำอวยพร

สดุดี 128:1 ความยำเกรงพระเจ้านำมาซึ่งพระพร
พระพรของพระเจ้าที่ผู้เขียนบรรยาย แตกต่างจากสิ่งที่โลกต้องการ บทนี้เพิ่มเติมจากบทที่ผ่านมา
ในบริบทของโลกอิสราเอลโบราณ พระพรหมายถึงทุ่งที่มีพืชอุดม ภรรยาที่ซื่อสัตย์ และลูก ๆ ที่ล้อมรอบโต๊ะอาหาร พระพร สิ่งดีต่าง ๆที่พระเจ้าประทานให้นั้น เป็นของชุมชนของพระเจ้าด้วย ไม่แค่พระพรเฉพาะตัวคนเดียวเท่านั้น และผู้ที่จะนำพระพรมาสู่ครอบครัว ชุมชน คือผู้นำที่ยำเกรงพระเจ้า ไม่ใช่คนที่ขาดความรับผิดชอบกับคนรอบข้าง

สดุดี 128:2-4 พระพรของพระเจ้าเป็นอย่างนี้
การที่ได้กินผลแห่งน้ำมือนั้นคือ ไร่นา ฝูงสัตว์ของเขาเกิดผลเป็นอย่างดี สมัยก่อนโน้น ต้องมีลูกไว้เยอะ ๆ เป็นดี ภรรยาเป็นเหมือนเถาองุ่น มีลูกได้หลายคน ไม่เป็นหมัน ส่วนลูก ๆ เหมือนหน่อมะกอก รายล้อมโต๊ะอาหารทุกมื้อ นี่เป็นภาพของบุรุษที่พระเจ้าทรงอวยพระพร

สดุดี 128:5-6 ทูลขอพระพรเพื่อประชากรของพระเจ้า
จากนั้น ผู้เขียนได้อธิษฐานขอให้คนที่ยำเกรงพระเจ้าได้เห็นลูก หลาน เหลน … แต่เราสังเกตไหมว่า เขาไม่ได้เป็นคนที่นั่งเฉย แต่เป็นคนที่ทำงานอย่างขยันขันแข็ง รักและดูแลลูก ภรรยาเป็นอย่างดี นี่เป็นภาพอันงดงามของครอบครัวที่พระเจ้าทรงอวยพระพร

สดุดี 127:1-2 ผู้ที่สร้างบ้านแท้ ผู้ที่ให้สันติสุขแท้
คำว่า บ้านนี้ มีความหมายได้หลายอย่าง หมายถึงที่อาศัย ครอบครัว ตระกูลที่สืบต่อชั่วลูกชั่วหลาน ครอบครัวของอิสราเอลโบราณนั้น เรื่องการที่ครอบครัวจะมีลูกหลานสืบต่อเป็นเรื่องสำคัญมาก พวกเขารู้ดีว่า ครอบครัวจะอยู่ได้นานแสนนานก็ด้วยการอวยพระพรจากพระเจ้า
และเมืองนอกจากมีความหมายถึงเมืองจริง ๆ แล้ว ยังหมายถึงความมั่นคงของชุมชนด้วย เมืองที่ปลอดภัยก็จะทำให้ครอบครัวมั่นคง
ใช่แล้ว พระเจ้าทำให้คนที่พระองค์ทรงรัก คนที่รักพระองค์ได้หลับอย่างไม่กระสับกระส่าย ไม่หลับๆ ตื่น ๆ ให้เขาได้หลับลึก พร้อมที่จะตื่นขึ้นมาพบพระองค์ในวันต่อไป ใช้ชีวิตด้วยการวางใจพระเจ้า เชื่อในพระสัญญาที่ให้ไว้ว่าจะไม่ละทิ้งเขาเลย

สดุดี 127:3-5 มรดกจากพระยาห์เวห์
การมีลูกชายในสมัยโบราณนั้นเหมือนกับการมีนักรบที่จะช่วยปกป้องบ้านเมืองเอาไว้ การพูดถึงลูกชายในที่นี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการที่จะเลือกชอบหญิงหรือชายมากกว่า แต่เป็นเรื่องของการรักษาวงศ์ตระกูล ลูกที่เกิดมาตอนที่พ่อยังหนุ่มนั้นช่วยได้ดีเพราะรุ่นก่อนจะชราไป ทำให้ไม่สามารถสู้รบได้อย่างแข็งแรงเหมือนคนหนุ่ม และเมื่อเผชิญกับศัตรู ไม่ว่าจะเป็นการต่อรองหรือการต่อสู้ในสมัยโบราณ เป็นหน้าที่ของผู้ชายทั้งสิ้น (ยกเว้นในสมัยผู้วินิจฉัยที่ผู้หญิงต่อสู้ด้วยบางสถานการณ์)

จากข้อ 1 เรารู้ว่า สดุดีบทนี้ เขียนขึ้นหลังจากการที่อิสราเอลได้กลับมาจากการเป็นเชลยในบาบิโลน ผู้เขียนมีความสุขล้นขนาดไหนเราเห็นได้จากทุกประโยคของเขา พวกเขาเดินทางกลับมาเป็นสามครั้งต่อกัน (อ่านได้จาก หนังสือเอสรา และเนหะมีย์) เป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากสดุดี 137 ที่ผู้เขียนคร่ำครวญถึงการเป็นเชลยในบาบิโลน
สดุดี 126 : 1-3
การที่ได้กลับมาบ้านเกิดเมืองนอนอย่างไม่คาดฝัน เหมือนฝันไป เป็นฝันดีที่ยิ้มได้ ที่มีความสุขล้น
คิดถึงคนจำนวนมากส่งเสียงร้องร่าเริง อย่างมีความสุขสิว่า เป็นสุขขนาดไหน นอกจากที่พวกเขาเองจะรู้ว่านี่เป็นการของพระเจ้าแล้ว คนต่างชาติอื่น ๆ ก็รับรู้ด้วยว่า นี่เป็นราชกิจของพระองค์เพื่อคนอิสราเอล
สดุดี 126 :4-6
ผู้เขียนทูลขอพระเจ้าทรงเปลี่ยนสภาพของอิสราเอลให้เหมือนทางน้ำในเนเกบ ที่แม้จะแห้งแล้งมากในหน้าร้อน แต่เมื่อฝนฤดูใบไม้ผลิมา สภาพพื้นที่นั้นจะเต็มไปด้วยน้ำอย่างรวดเร็ว เขาขอพระเจ้าทรงช่วยเร็ว ๆ แบบน้ัน
คนที่หว่านด้วยน้ำตา หมายถึงคนที่ร้องไห้ เสียใจกับความผิดที่ได้ทำลงไป พอพวกเขาสารภาพบาปกับพระเจ้า ความยินดีก็กลับคืนมาในชีวิต พระเจ้าทรงให้พวกเขากลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนอีกครั้งอย่างไม่คาดฝัน
ผู้เขียนทราบดีว่า ความทุกข์ใจ น้ำตาที่เกิดขึ้นในความทุกข์ยากนั้น จะได้รับผลตอบแทนเมื่อพระเจ้าทรงทำการของพระองค์อย่างยิ่งใหญ่ท่ามกลางพวกเขา