พระเจ้าทรงนำออกจากการเป็นทาส
1เมื่ออิสราเอลออกมาจากอียิปต์
ครอบครัวของยาโคบได้ละทิ้งชนต่างชาติไว้เบื้องหลัง
2 ยูดาห์ได้กลายเป็นสถานบริสุทธิ์ของพระองค์
อิสราเอลได้เป็นอาณาจักรของพระองค์
ธรรมชาติต่างสยบยอมต่อพระเจ้า
3 ทะเลเห็นแล้ว ก็หนีไป แม่น้ำจอร์แดนก็หันกลับไป
4 ภูเขาทั้งหลายโลดเต้นราวกับแกะผู้
เนินเขาทั้งกลายกระโดดราวกับลูกแกะ
คำถามจากพระเจ้า
5 เจ้าจะหนีไปทำไม ทะเลเอ๋ย?
เหตุใดเจ้าจึงหันกลับไป แม่น้ำจอร์แดนเอ๋ย?
6 ภูเขาทั้งหลาย เหตุใดเจ้าจึงกระโดดราวกับแกะผู้ ?
เนินเขาทั้งหลาย เหตุใดเจ้าจึงกระโดดเหมือนกับลูกแกะ ?
ท่าทีต่อพระพักตร์พระเจ้า
7 โอแผ่นดินโลก จงตัวสั่นด้วยความกลัวต่อพระพักตร์พระยาห์เวห์ ต่อพระพักตร์พระเจ้าแห่งยาโคบ
8 พระองค์ทรงเปลี่ยนหินให้กลายเป็นสระน้ำ
และทรงเปลี่ยนหินเหล็กไฟให้กลายเป็นน้ำพุ
พระคำเชื่อมโยง
1* สดุดี 81:5; อพยพ 13:3, 12:41-42
2*อพยพ 29:45-46; 2 โครินธ์ 6:16-17; เอเสเคียล 37:26-28
3*สดุดี 77:6; อพยพ 14:21; โยชูวา 3:13-16
4*อพยพ 19:18; ฮาบากุก 3:6; ผู้วินิจฉัย 5:4-5
5*ฮาบากุก 3:8; เยเรมีย์ 47:6-7
6* สดุดี 114:4, 29:6
7* มีคาห์ 6:1-2; เยเรมีย์ 5:22; สดุดี 104:32
8* สดุดี 107:35, 105:41; เฉลยธรรมบัญญัติ 8:15
114:1-2 นี้ ผู้เขียนสดุดีบทนี้ ได้กล่าวถึงเหตุการณ์สำคัญที่เป็นศูนย์กลางของชีวิตอิสราเอล คือการที่พระเจ้าทรงนำพวกเขาออกมาจากอียิปต์ พระเจ้าเท่านั้นที่จะเข้ามาแทรกแซงความเป็นอยู่และเปลี่ยนแปลงวิถีจากทาสเป็นไทให้ได้ เพราะถ้ามนุษย์ต้องทำเอง เชลยในอียิปต์จะไม่มีโอกาสเป็นไทได้เลยสักคน โลกของเรามีพระเจ้าทรงครอบครองอยู่ ไม่มีอะไรในชีวิตเราเกิดจากความบังเอิญ วันทั้งสิ้นที่กำหนดให้ผู้เชื่อนั้น ถูกบันทึกไว้ในหนังสือของพระองค์ ตั้งแต่ยังไม่มีวันนั้นเลย
เมื่อพวกเขาออกมาจากอียิปต์ ต้องทิ้งทุกอย่างไว้และไปข้างหน้าเท่านั้น และแล้วพวกเขาก็ได้เป็นคนที่ทรงเลือกในแผ่นดินที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้
ส่วนเหตุการณ์สำคัญที่สุดของพวกเราก็คือ การที่พระเยซูคริสต์สิ้นพระชนม์ คืนพระชนม์เพื่อไถ่ชีวิตของเราให้กลับมาหาพระองค์
114:3 โดยการที่พระเจ้าทรงเข้ามาช่วยเหลืออย่างมหัศจรรย์ ทำให้ทะเลแดงเปิดออก อพยพ 14:21-22 และแม่น้ำจอร์แดนก็แยกออกเช่นกัน โยชูวา 3:14-16 ผู้เขียนพูดประโยคสั้น ๆ แต่เหตุการณ์นั้น ยิ่งใหญ่เกิดความคาดฝันของมนุษย์ 114:4 เหตุการณ์ภูเขาโลดเต้นนั้น เราอาจจะงงว่า หมายความอย่างไรหรือ นั่นคือ ภูเขาในซีนายได้สั่นสะเทือนเลื่อนลั่นเมื่อพระเจ้าทรงมอบบัญญัติสิบประการให้โมเสส เป็นวันที่พระเจ้าปรากฏพระองค์แก่มนุษย์
114:5-6 เป็นคำถามคล้าย ๆ กับจะหยอกเย้า ทั้งๆ ที่ผู้เขียนรู้อยู่แล้วว่า คำตอบคืออะไร คำถามนี้เพื่อทำให้ธรรมชาติได้ตระหนักถึงความยิ่งใหญ่ ฤทธานุภาพของพระเจ้า
114:7 เมื่ออยู่ต่อพระเจ้า จะเกิดการสั่นกลัว สั่นหวั่นไหวเพราะว่าพระเจ้าทรงฤทธานุภาพยิ่งนัก 114:8 พระเจ้าทรงทำให้หินกลายเป็นที่มาของน้ำจริง ๆ น้ำไหลออกจากหินตามคำสั่งของโมเสส ในอพยพ 17:6-7 กันดารวิถี 20:11-13
พระเจ้าทรงรื้อฟื้นให้ความกระหายกลายเป็นความสดชื่นอิ่มใจ พระเจ้าทรงรักษาชีวิตของพวกเขาในถิ่นกันดาร และพระองค์ยังทรงรักษาเราในวันนี้ด้วย
การที่สดุดีบทนี้เน้นไปที่การอพยพออกจากอียิปต์ คนอิสราเอลในยุคต่อมาจึงใช้สดุดีบทนี้ในการระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญดังกล่าว ใช้ร้องในพิธีเทศกาลปัสกา