สดุดี 30 ทรงฉุดข้าขึ้นมาจากหลุม

เพลงสดุดีของดาวิด บทเพลงในพิธีถวายพระวิหาร

ความยินดีหลังจากความทุกข์ยากเพราะความกริ้วของพระเจ้า
1 โอ พระยาห์เวห์ ข้ายกย่องพระองค์
เพราะพระองค์ทรงยกชูข้าขึ้น
ไม่ให้เหล่าศัตรูเยาะหยันข้าได้
2 โอ พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้า ข้าร้องทูลขอความช่วยเหลือ
และพระองค์ทรงรักษาข้าให้หายป่วย
3 โอ พระยาห์เวห์ทรงนำวิญญาณของข้าขึ้นมาจากหลุมความตาย
พระองค์ทรงทำให้ข้ามีชีวิต เพื่อว่าข้าจะไม่กลับไปสู่หลุมนั้นอีก
4 โอ วิสุทธิชนของพระเจ้า
จงขอบพระคุณและระลึกถึงความบริสุทธิ์ของพระองค์
5 เพราะพระองค์ทรงกริ้วเพียงชั่วครู
แต่ความโปรดปรานของพระองค์สืบเนื่องชั่วชีวิต
การร้องไห้อาจยาวนานหนึ่งคืน
แต่ความยินดีจะมาในเวลาเช้า

คำกล่าวที่ดูแปลก
6ในช่วงเวลาที่รุ่งเรืองของข้า ข้ากล่าวว่า “ข้าจะไม่หวั่นไหว”
7 ด้วยความโปรดปรานของพระองค์
พระยาห์เวห์ทรงทำให้ข้าเป็นดั่งภูเขาที่มั่นคง
เมื่อใดที่ทรงซ่อนพระพักตร์ ข้าก็ลำบาก

คำอธิษฐานในยามลำบาก
8 โอ พระยาห์เวห์ ข้าร้องหาพระองค์
ข้าเทคำคร่ำครวญของข้าไปที่พระยาห์เวห์
9 เมื่อข้าต้องลงไปยังหลุมความตาย
จะมีประโยชน์อะไรเกิดขึ้น?
ผงดินจะสรรเสริญพระองค์หรือ?
แล้วมันจะประกาศความจริงของพระองค์หรือ?
10 โอ พระยาห์เวห์ โปรดสดับฟัง และเมตตาข้าด้วย
พระยาห์เวห์จะทรงเป็นพระผู้ช่วยของข้า

ความทุกข์ที่กลายเป็นความยินดี
11 พระองค์ทรงทำให้ความเศร้าโศกของข้ากลายเป็นการเต้นรำ
พระองค์ทรงถอดเสื้อกระสอบของข้าออก
ทรงคาดเอวข้าด้วยความชื่นชมยินดี
12 ในที่สุด จิตวิญญาณของข้าจะสรรเสริญพระองค์
และไม่นิ่งเงียบ
โอ พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้า
ข้าจะถวายคำขอบพระคุณต่อพระองค์ตลอดไปเป็นนิตย์

พระคำเชื่อมโยง

1* 2 ซามูเอล 5:11, 1 พงศาวดาร 22:1,สดุดี 107:32,25:2,35:19,24, 13:4

2* สดุดี 88:13, 6:2,

3* สดุดี 16:10, 28:1

4* สดุดี 50:5, 97:12, 1 พงศาวดาร 16:4

5* สดุดี 103:9, โยบ 33:26, สดุดี63:3, 126:5

6* โยบ 29:18, สุภาษิต 1:32, สดุดี 10:6

7* 2 ซามูเอล 5:9, สดุดี 104:29, ซามูเอล 24:10

8* สดุดี 142:1

9* สดุดี 6:5

10* สดุดี 27:7

11* อพยพ 15:20, เยเรมีย์
31:4,13

12* สดุดี 16:9

คำอธิบายเพิ่มเติม

สดุดี 31:1-5
ความยินดีหลังความทุกข์ยาก
จากคำที่ดาวิดกล่าว ดูเหมือนว่าท่านป่วยเกือบตาย และพระเจ้าทรงฉุดท่านขึ้น ให้หายป่วย และไม่มีศัตรูคนใดมาเยาะเย้ยได้เลย. ท่านมีความรู้สึกว่า ป่วยครั้งนี้เป็นมาจากความผิดบาปของท่านเอง
เมื่อท่านสารภาพบาปและทูลขอความช่วยเหลือของพระเจ้า พระองค์ก็ทรงตอบคำอธิษฐาน

สดุดี 30:6-7
คำกล่าวที่ดูแปลก
ในยามที่รุ่งเรือง ดาวิดกล่าวว่า ข้าจะไม่หวั่นไหว … เป็นคำพูดที่ไม่เหมือนดาวิดในบทอื่น ๆ สักเท่าไร
ดูเหมือนจะมีความมั่นใจในความมั่นคง แต่แล้วในข้อต่อมากลับสารภาพว่า
ความมั่นคงในชีวิตนั้นมาจากพระเจ้าเท่านั้น เมื่อไรที่พระเจ้าทรงซ่อนพระพักตร์ ไม่ฟังเสียงของท่าน
ท่านก็จะลำบากแน่นอน. นี่เป็นสิ่งที่ดาวิดมั่นใจมาก

สดุดี 30:8-10
กษัตริย์ดาวิดร้องหาพระเจ้า และอ้างเหตุผลต่าง ๆ ขอให้พระองค์ทรงฟังคำทูล ท่านรู้แน่ว่าหากท่านหนีจากเหตุการณ์นี้ไปได้ ท่านก็จะสรรเสริญพระเจ้า ท่านอ้างว่า ถ้าตายไปตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร ใครล่ะ จะสรรเสริญพระเจ้า ข้อ 8-10 นี้เป็นช่วงเวลาของการไม่แน่ใจ ไม่มั่นคง

สดุดี 30:11-12
เมื่อพระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานของท่าน ดาวิดได้เขียนแสดงความรู้สึกว่าจากความหนักใจอันใหญ่หลวง มันได้กลายเป็นความสุข ชื่นชมยินดีอย่างที่สุด ท่านสัญญาว่าจะขอบพระคุณพระเจ้าตลอดไป
และวันนี้พวกเรายังได้ใช้สดุดีของท่านเป็นสื่อในการขอบคุณพระเจ้าไม่หยุดอีกด้วย