พระคำ.คอม

สดุดี 63:1-2 กระหายหาพระเจ้า ดาวิดเป็นเหมือนคนที่ขาดน้ำ กระหายจนจะขาดใจ ทั้งร่างกายและจิตใจต้องการพระเจ้าเป็นที่สุด ท่านคิดถึงวันที่เคยอยู่ในพระวิหาร เห็นความงาม ความยิ่งใหญ่ ฤทธิ์เดชของพระเจ้า แต่มาในวันนี้ท่านกำลังกระเสือกกระสนเหมือนคนที่กำลังใกล้ตาย ในช่วงนี้เป็นช่วงที่ท่านน่าจะกำลังหนีจากอับซาโลม ลูกชายของท่าน (2 ซามูเอล 15-19) เพราะท่านกล่าวถึงตนเองในข้อ 11 ว่าองค์กษัตริย์ ท่านกล่าวถึงพระเจ้าว่า พระเจ้าของข้า ท่านเป็นคนของพระเจ้า และพระเจ้าก็เป็นของท่าน เวลานี้ท่านเทใจทั้งหมดเพื่อแสวงหาพระองค์ ท่านไม่อาจอยู่ได้โดยไม่มีพระเจ้า

สดุดี 63:3-5 สรรเสริญพระเจ้า ดูเหมือนว่าตอนนี้ท่านจะได้สัมผัสกับพระเจ้า เพราะท่านว่าท่านอิ่มราวกับได้กินอาหารชั้นดีเกินพอ ท่านกล่าวว่าจะสรรเสริญพระองค์ซ้ำ ๆ ในทุกข้อ เมื่อได้สัมผัสพระเจ้า สิ่งหนึ่งที่ทำได้คือร้องสรรเสริญพระองค์. ยกมือขึ้นต่อพระองค์​บอกพระองค์ว่า ความรักของพระองค์ดีกว่าชีวิตมากนัก ดังนั้น ถึงจะตายไปก็ไม่เป็นไรเพราะความรักนั้นท่วมท้นแล้ว

สดุดี 63:6-8 ตามพระเจ้าติด ๆ ในยามยากลำบากครั้งนี้ ท่านไม่อาจจะหลับลงได้ ทั้งคืนท่านคิดถึงแต่พระเจ้า ดาวิดเป็นบุรุษที่ตามติดพระเจ้า วิญญาณของท่านจึงอิ่มด้วยพระองค์ ที่ท่านหมกมุ่นมีความคิดอยู่กับพระเจ้าไม่ห่างไปไหน เพราะพระองค์ทรงช่วยท่านเสมอ ทรงปกป้องท่านไว้ ดังนั้นท่านจึงจะยึดพระองค์ไว้แน่น พระคำอย่างนี้เหมาะกับทุกคนที่กำลังต้องเผชิญความยากลำบากที่ไม่อาจหนีได้
ทุกยามในที่นี้ เหมือนกับการสับเปลี่ยนยามของทหารที่เฝ้าเมืองตอนกลางคืน

สดุดี 63:9-11 พระเจ้าทรงปกป้อง ดาวิดมั่นใจว่าในที่สุดศัตรูจะถูกพระเจ้าจัดการ ในชีวิตจริงของเรามีศัตรูที่น่ากลัวอยู่ตลอดเวลา บางครั้งเรามองไม่เห็นจนกว่าจะเกิดวิกฤตขึ้น พี่น้องที่เชื่อในพระเจ้าในประเทศต่าง ๆ นั้น ถูกข่มเหงไม่หยุดหย่อน ถูกห้ามไม่ให้เชื่อ ถูกทำร้ายเมื่อรู้ว่าเป็นคนของพระเจ้า นี่เป็นเหตุผลชัดเจนว่าเหตุใดเราจึงต้องมีสดุดี พระวจนะที่บอกถึงความจริงของชีวิตชัดเจน บอกถึงว่าเราควรมองเหตุการณ์อย่างไร พึ่งพระเจ้าอย่างไร ที่สุดแล้ว พระเจ้าจะทรงช่วยคนของพระองค์ ชีวิตของผู้เชื่อไม่ได้เป็นชีวิตง่าย ๆ แต่เป็นชีวิตที่ดำเนินไปเพื่อเผชิญความยากลำบากจนชนะ

สดุดี 62:1-2 รอคอยด้วยความมั่นใจ
เวลานี้ ศัตรูกำลังคบคิดกัน พยายามที่จะถอดกษัตริย์ดาวิดออกจากบัลลังก์ ถึงเป็นกษัตริย์ แต่ถ้ามีศัตรูห้อมล้อมอยู่ และไม่รู้เลยว่าในบรรดาคนใกล้ชิดนั้น คนไหนเป็นหนอนบ่อนไส้ ทำให้เหตุการณ์น่าหวาดหวั่นยิ่งขึ้น ตอนนี้ สิ่งที่ท่านทำไม่ใช่การโวยวาย ไม่ใช่การตามหาตัวการ ท่านกลับหันมานิ่งสงบกับพระเจ้า นี่เป็นจุดแรกของการโต้กลับของท่าน
ท่านแจ้งว่า พระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นเป็นศิลาที่ลี้ภัย เป็นความรอดของท่าน ไม่ใช่ทหารใกล้ตัวผู้ภักดีเสียด้วยซ้ำ ท่านย้ำกับตัวเองว่า จะไม่หวั่นเกรงสิ่งใด
สดุดี 62:3-4 พระคำข้อนี้ แปลกที่มีการแปลแตกต่างกันไปมาก ในฉบับเดิมภาษาฮีบรู แปลตามที่มีข้างบนนี้ บางเล่มแปลว่า เจ้าทุกคนที่เป็นฆาตกรอันตรายราวกับกำแพงที่เอียงเหมือนรั้วที่โยกเยก
บางเล่มว่า เจ้าทั้งหมดจะโค่นล้มเขาที่เหมือนกำแพงเอียงและรั้วที่โยกเยกนี้หรือ จะอย่างไรก็ตาม เราจะพบว่าข้อสี่สรุปให้ว่า ศัตรูของดาวิดเป็นพวกปากปราศรัย ใจเชือดคอ
สดุดี 62: 5-8 เหตุการณ์ร้ายแค่ไหน พระเจ้าทรงเป็นพระศิลาที่ลี้ภัย
ดาวิดได้ย้ำความเชื่อมั่นคงในข้อ 1-2 อีกครั้ง ท่านบอกประชาชนของท่านว่า พระเจ้าคือผู้ใด และท่านก็ได้ชักชวนให้ทุกคนวางใจในพระองค์ตลอดเวลา ทั้งวางใจ และเทใจ คือการอธิษฐานอย่างทุ่มเทชีวิตเพื่อพระเจ้าจะทรงช่วยกู้
สดุดี 62:9-12 ความจริงเป็นอย่างนี้
ดาวิดได้มองเห็นสภาพแท้จริงของมนุษย์ว่า เป็นเช่นใด พวกเขาแม้จะดูน่าเกรงขามขนาดไหน แต่ก็เหมือนลมหายใจเบามาก พวกเขาวางใจในความเก่งกล้าสามารถของตัวเอง แต่หารู้ไม่ว่า ความจริงคือ ฤทธิ์เดชเป็นของพระเจ้า และพระองค์จะทรงตอบแทนทุกคนอย่างแน่นอน ทำอะไรไว้จะได้อย่างที่ทำ