เอเฟซัส 4:1-2
ดังนั้น ข้าซึ่งเป็นนักโทษเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า จึงขอร้องให้ท่านใช้ชีวิตอย่างเหมาะสมกับการทรงเรียกที่ท่านได้รับมา ด้วยความถ่อมตนความสุภาพอ่อนโยน ด้วยความอดทนต่อกันและกันด้วยความรัก
เอเฟซัส 4:3
ให้มุ่งรักษาความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในพระวิญญาณ ด้วยสันติสุขที่ผูกพันเราไว้
เอเฟซัส 4:4-6
มีเพียงกายเดียว และพระวิญญาณเดียว เหมือนกับที่ทรงเรียกท่านมาสู่ความหวังเดียวกัน องค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียว ความเชื่อเดียว บัพติศมาเดียว มีพระเจ้าองค์เดียวผู้ทรงเป็นพระบิดาของมนุษย์ทั้งปวง ผู้ทรงอยู่เหนือสรรพสิ่งผ่านทะลุทั้งสิ้น และอยู่ในทั้งหมด
เอเฟซัส 4:7-8
แต่ว่า พระเจ้าประทานพระคุณแก่เราแต่ละคนตามที่พระคริสต์ทรงดำริมอบให้
ดังนั้น จึงมีคำกล่าวว่า เมื่อพระองค์เสด็จสู่ที่สูง พระองค์ทรงนำเหล่าเชลยไปและทรงให้ของประทานแก่มนุษย์
เอเฟซัส 4:9-10
คำว่า“พระองค์เสด็จสู่ที่สูง”นั้นมีความหมายครอบคลุมถึงอะไร ก็คือ ได้เสด็จลงสู่เบื้องล่างของโลกด้วย
พระองค์ผู้ทรงลงไปยังเบื้องล่างคือผู้ทรงขึ้นไปสู่ที่สูงเหนือฟ้าสวรรค์สูงสุด เพื่อจะทรงเติมให้เต็มทั้งจักรวาล
เอเฟซัส 4:11-12
และพระองค์ทรงแต่งตั้งให้บางคนเป็นอัครทูต บางคนเผยพระคำ บางคนประกาศข่าวประเสริฐ บางคนเป็นผู้เลี้ยงและครูอาจารย์ เพื่อเตรียมวิสุทธิชนของพระเจ้าสำหรับการรับใช้ในการเสริมสร้างพระกายของพระคริสต์
เอเฟซัส 4:13
จนกระทั่งเราทุกคนได้มีน้ำหนึ่งใจเดียวกันในความเชื่อ
และในความรู้ถึงพระบุตรของพระเจ้า คือชีวิตเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในความเชื่อ ถึงระดับความบริบูรณ์ของพระคริสต์
เอเฟซัส 4:15
แต่พูดความจริงด้วยความรัก ให้เราเติบโตในทุกด้าน
สู่พระคริสต์พระองค์ผู้ทรงเป็นศีรษะ
เอเฟซัส 4:16
จากพระองค์นั้นร่างกายทุกส่วนยึดต่อสานสัมพันธ์กัน
โดยเส้นเอ็นที่พระองค์ทรงมอบให้เพื่อสร้างตัวเองขึ้นในความรัก โดยแต่ละส่วนทำงานอย่างเหมาะสม
เอเฟซัส 4:17
บัดนี้ ข้าขอบอกและยืนยันในองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า ต่อจากนี้ไป ท่านไม่ควรใช้ชีวิตอย่างคนต่างชาติ ซึ่งคิดแต่สิ่งไร้สาระ
เอเฟซัส 4:18
ความเข้าใจของเขานั้นมืดมัวและแยกออกจากชีวิตของพระเจ้าเพราะว่าพวกเขาไม่รู้อะไรและเพราะจิตใจของ
พวกเขานั้นแข็งกระด้างนัก
เอเฟซัส 4:19
พวกเขาไม่มีความยับยั้งชั่งใจปล่อยตัวให้กับแรงกิเลส
หัวใจเร่าร้อนที่จะทำสิ่งสกปรกทุกอย่าง
เอเฟซัส 4:20-21
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ท่านเรียนรู้จากพระคริสต์
เมื่อท่านได้ยินเรื่องแท้จริงของพระองค์
และได้รับคำสอนตามความจริงในพระเยซู
เอเฟซัส 4:22-23
ขอให้ท่านถอดชีวิตเดิมออก คือตัวเก่าที่คดโกงเสื่อมโทรมจากความใฝ่ต่ำที่หลอกลวงเพื่อรับการสร้าง
ความคิดใหม่จิตใจใหม่
เอเฟซัส 4:24
ให้ท่านสวมตัวตนใหม่ ซึ่งเป็นตัวตนที่รับการสร้างตามอย่างพระเจ้าในความเที่ยงธรรมและความบริสุทธิ์แท้
เอเฟซัส 4:25
ดังนั้น ท่านจะต้องละทิ้งสิ่งที่เป็นความเท็จและให้พูดความจริงต่อเพื่อนบ้านของเราเพราะเราต่างเป็น
อวัยวะของกายเดียวกัน
เอเฟซัส 4:26-27
“ท่านโกรธได้แต่อย่าทำบาป อย่าให้ความโกรธยังคงค้างอยู่เมื่อตะวันตกดิน” อย่าให้โอกาสแก่มาร
เอเฟซัส 4:28
คนที่เคยขโมย ก็อย่าขโมยอีกแต่ต้องทำงานใช้มือของตนทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อว่าจะมีสิ่งที่แบ่งปัน
ให้กับคนที่ขัดสน
เอเฟซัส 4:29
อย่ายอมให้คำหยาบคายออกมาจากปากของท่าน
แต่จงพูดสิ่งที่ดีเพื่อเสริมสร้างคนที่ต้องการเป็นคุณความดีแก่คนที่ได้ยิน
เอเฟซัส 4:30
และอย่าทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าเสียพระทัย ท่านได้รับการประทับตราโดยพระองค์
สำหรับวันที่ทรงไถ่
เอเฟซัส 4:31-32
ท่านจะต้องกำจัดทั้งความขมขื่น ความเกรี้ยวกราด
การตะโกนใส่กัน การใส่ร้ายคนอื่น รวมไปถึงการมุ่งร้ายทุกแบบ
จงมีใจเมตตาและสงสาร เห็นใจกันและให้อภัยกันและกันเหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงอภัยท่านในพระคริสต์
เอเฟซัส 4:1-2
แล้วท่านเปาโลที่เน้นว่าตัวท่านเองเป็นนักโทษเพื่อพระเจ้า..ขอร้องให้พี่น้องในคริสตจักรได้ใช้ชีวิตอย่างดี.. นั่นคือมีการสำรวจชีวิตของตน มีการเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นเสมอ ทำตัวให้เหมาะกับที่พระเจ้าได้ทรงเรียก และรับเข้ามาเป็นคนในครอบครัวของพระองค์ ทำอย่างไรหรือ? ท่านบอกง่าย ๆ ถึงการมีความสัมพันธ์ต่อคนอื่นด้วยใจถ่อม
สุภาพ อดทน อดกลั้นต่อกันด้วยความรัก นี่เป็นชีวิตที่น่าอยู่ด้วย…
เอเฟซัส 4:3
การที่เราจะมีความถ่อมตน ความสุภาพอ่อนโยนและความอดทนที่กล่าวมา ทำให้เราสามารถรักษาให้พี่น้องมีน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้ ความอดทนนั้นสำคัญยิ่ง เพราะนั่นคือการยอมรับว่าทุกคนมีข้อบกพร่องที่ต้องแก้ไข ช่วยเหลือกันจนเติบโตเป็นเหมือนพระคริสต์ มีสันติต่อกัน ไม่ทำร้ายกันและกัน การมีน้ำหนึ่งใจเดียวกัน รู้ไหมว่า…ในพระวิญญาณเป็นความสัมพันธ์ดีที่สุดในโลก
เอเฟซัส 4:4-6
ความเป็นหนึ่งเดียวกันที่ท่านเปาโลกล่าวถึงนั้นล้ำลึก มีมิติที่เราไม่คาดฝัน เพราะเป็นหนึ่งเดียวในพระกาย พระวิญญาณ ความหวัง องค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียวกัน (พระเยซูคริสต์) รวมไปถึงความเชื่อ บัพติศมา พระบิดาองค์เดียวกันการเป็นหนึ่งเดียวกันเช่นนี้ ทำให้ผู้เชื่ออยู่ในสถานะที่แตกต่างไปจากคนทั่วไป เพราะพวกเขาเป็นหนึ่งในพระกาย เป็นหนึ่งในพระเจ้าองค์ตรีเอกานุภาพ!
เอเฟซัส 4:7
พระคุณแก่เราที่เหมือนกันอย่างหนึ่งคือ ความรอดแก่ทุกคนที่เชื่อ พระคุณนี้ผ่านมาทางไม้กางเขน การสิ้นพระชนม์ เพื่อเราทั้งหลายทรงให้เราซึ่งเป็นศัตรูของพระเจ้าได้มาคืนดีกับองค์พระบิดาโดยที่พระเจ้าทรงใช้ท่านเปาโลและผู้รับใช้คนอื่น ๆ ให้ประกาศพระคุณแก่คนต่างชาติ แต่เพิ่มขึ้นจากนั้นคือพระคุณเฉพาะที่พระเจ้าประทานแก่แต่ละคนตามที่พระองค์ทรงดำริ
เอเฟซัส 4:8
พระคำตอนนี้เอามาจาก สดุดี 68:18 กล่าวเรื่องพระคุณของพระเยซูอยู่ แล้วมาพูดเรื่องพระเยซูเสด็จสู่ที่สูง ท่านเปาโลกำลังบอกเราว่าพระเยซูทรงเป็นกษัตริย์นักรบที่ทรงรบชนะบนไม้กางเขน จากนั้นทรงนำสิ่งที่ริบได้กลับไปยังบ้านเมือง นั่นคือพระองคฺ์ทรงนำเชลยที่ทรงไถ่แล้ว กลับไปยังแผ่นดินสวรรค์ จากนั้นทรงแจกจ่ายสิ่งที่ริบคืนมานั้นให้กับทั้งอาณาจักรของพระองค์นั่นคือ ของประทานฝ่ายวิญญาณที่ทรงให้กับคริสตจักร (John Acarthur’s commentary)
เอเฟซัส 4:9-10
ตรงนี้ท่านเปาโลบอกเราว่า พระเยซูทรงลงมาในโลก และเสด็จสู่สวรรค์ (กิจการ2) พระองค์เป็นผู้เดียวที่ทรงทำเช่นนี้ ชีวิตของพระองค์เป็นจริงตามที่มีคำบอกล่วงหน้าถึงพระองค์ทุกประการทรงเกิด ทำการของพระเจ้า สิ้นชีพและคืนชีพมาจึงทรงมีสิทธิปกครองเหนือคริสตจักรทุกประการ บัดนี้พระองค์ทรงอยู่ทั่วในจักรวาล เต็มด้วยฤทธิ์ สิทธิอำนาจสูงสุด และสิทธิที่จะประทานแก่คริสตจักรตามที่ทรงพอพระทัย
เอเฟซัส 4:11-12
เราน่าจะตั้งคำถามว่า ทำไมของประทานที่กล่าวถึงนี้จึงสำคัญมาก… ร่างกายจะเติบโตได้ต้องมีการกินอาหาร ใช้กำลังพักผ่อน … ร่างกายก็จะเติบโตอย่างที่สมควร ของประทานที่พระเจ้าได้ให้แก่คริสตจักรที่ชัดเจนคือ การที่จะให้มีผู้ให้อาหารฝ่ายวิญญาณที่ดีเป็นอาหารสุขภาพ ไม่ใช่อาหารเน่าเสียที่จะส่งผลร้ายต่อร่างกาย เราต้องรู้ว่า ผู้ที่มีของประทานนี้ก็จะช่วยให้คริสตจักรของพระเจ้าเติบโตไปได้ดี
เอเฟซัส 4:13
อาหารฝ่ายวิญญาณของพี่น้อง จะต้องช่วยให้พวกเขามีน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ไม่แตกแยก มีความถ่อมตน สุภาพ ความรักอย่างที่เคยกล่าวมา นอกจากนั้น เป้าหมายที่สำคัญคือ พระกายนี้จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ที่จะเกิดผล ส่งผลช่วยเหลือชีวิตของผู้อื่นต่อไปอีก ให้ถึงระดับอย่างที่พระคริสต์ทรงประสงค์ นั่นคือผู้เชื่อที่เป็นผู้ใหญ่ มีเหตุผล มีความเชื่อมั่นคง สร้างพระกายให้เข้มแข็ง ไม่ใช่เป็นคนสร้างปัญหา หรือทำลายคนอื่น
เอเฟซัส 4:15
การพูดความจริงนั้น มักมาพร้อมกับความเจ็บปวดของฝ่ายที่ถูกแก้ไข ดังนั้น การพูดความจริงด้วยความถ่อม สุภาพ ความอดทนด้วยความรัก จากเอเฟซัส 4:1-2 จึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งและจะพูดความจริงด้วยท่าทีเช่นนี้ ก็ต้องมีการฝึกด้วย พยายามเข้าใจอีกฝ่ายว่า เขาคิดเห็นอย่างไรอยู่ เพราะว่า ทุกคนจะตอบโต้ความจริงต่างกันไป บางคนก็รับฟังได้อย่างรวดเร็ว เป็นคนฉลาดเปิดใจ แต่บางคนก็ใจปิด.. คนพูดความจริงจึงต้องคอยระวัง
เอเฟซัส 4:16
การสร้างคริสตจักรที่แข็งแรง เติบโต มีสุขภาพดีไม่ได้ขึ้นอยู่กับคน ๆ เดียว ชื่อก็บอกแล้วว่า เป็นพระกายที่มีอวัยวะหลายส่วน แต่ละส่วนต้องทำงาน ถามหน้าที่ของตน เช่นหากเป็นหัวใจ นึกจะเลิกเต้น ก็เลิกตามใจตัวเองไม่ได้ ดังนั้นพี่น้องในความเชื่อ จะต้องทำงานร่วมกันเพื่อสร้างแผ่นดินของพระเจ้า ถ้าหากว่าเราเข้าใจหน้าที่ของตนเองไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ซึ่งมีคนเห็นหรือไม่ แต่พระบิดาทรงเห็นเสมอว่าเราทำอะไรอยู่
เอเฟซัส 4:17
ในเมื่อผู้เชื่อมีส่วนในพระกายพระคริสต์ การใช้ชีวิตจึงแตกต่าง การคิดจึงแตกต่างจากคนที่ไม่เชื่อในเรื่องฝ่ายวิญญาณ โดยที่จะไม่คิดแต่สิ่งไร้สาระเหมือนคนทั่วไป คำว่าไร้สาระของท่านเปาโลนั้น อาจดูแรง แต่หากเราพิจารณาดี ๆเราจะเห็นความคิดที่โลกพยายามยัดเยียดใส่ให้คนในสังคมคิดเหมือนแม้ว่ามันอันตราย และเป็นคำโกหก ความคิดเหล่านี้ไม่เคยหยุด มีมาตั้งแต่โบราณจนปัจจุบัน ในภาพยนต์ เพลง podcast รายการต่าง ๆ มีทั้งใช้ได้และไร้สาระ ต้องระวัง!
เอเฟซัส 4:18
ลองสังเกตดี ๆ นะว่า ความคิดของคนในโลกที่อยู่ในโซเชียลมีเดียชัดเจนมาก (เราพูดถึงความคิดของคนที่ไร้สาระจริง ๆ เราก็จะเห็นชัด) อย่างแรกคือ คิดกลับทาง ความจริงกลายเป็นเท็จ ความดีกลายเป็นชั่ว ชั่วกลายเป็นดี สองคือ ถ้าใครไม่คิดเหมือนเขา ก็จะลงมือทำลายคนนั้นด้วยวิธีต่าง ๆทั้งชื่อเสียง การงาน และอะไรที่ทำลายได้ พวกนี้ต้องการเป็นผู้นำความคิดทั้งที่ตัวเองไม่สามารถคิดสร้างสรรค์ได้เลย
เอเฟซัส 4:19
ความที่ใจแข็งกระด้าง มีความตั้งใจที่จะฝืนความรักของพระเจ้า ฝืนไม่ยอมรับว่า พระเจ้าทรงเป็นผู้ทรงสร้างทุกสิ่ง ทรงเป็นเจ้าเหนือหัวของมนุษย์ทุกคน พวกเขากลับใช้ความชั่วของตนปิดกั้นความจริง โรม 1:18-20 พวกเขาไม่ยอมให้พระเจ้าอยู่เหนือชีวิตเพราะอยากทำตามใจของตน ตามความเร่าร้อนที่มีอยู่ในตัว ไม่ต้องการควบคุมตนเอง บางคนก็ดูเป็นปัญญาชนน่าจะเข้าใจ แต่การที่เขาไม่ต้องการอยู่ใต้พระเจ้าทำให้เขาปฏิเสธพระองค์
เอเฟซัส 4:20-21
ท่านเปาโลเปรียบเทียบว่า คนที่เดินตามทางโลก ใช้ชีวิตตามใจตนเอง เป็นชีวิตที่ไร้ค่า มืดมน ไปตามใจปรารถนาทางเพศอย่างสุด ๆ ซึ่งเป็นจริงในหมู่ชาวเอเฟซัส ไม่มีความละอาย มโนธรรมหายไป ชีวิตไม่มีพระเจ้า ท่านเปาโลย้ำเตือนว่า เมื่อมาเชื่อพระเยซูแล้ว ชีวิตจะไม่เหมือนเดิม ไม่มีพฤติกรรมเลวร้ายอย่างเดิมอีก และเราทุกคนมีหน้าที่ร่วมมือกับพระเจ้าเพื่อเปลี่ยนชีวิต
เอเฟซัส 4:22-23
ที่จะร่วมมือกับพระเจ้าในการสร้างความคิด ชีวิตใหม่นั้น ท่านเปาโลบอกเราว่า ให้เราถอดชีวิตเดิมออก ใช้คำเหมือนกับถอดเสื้อผ้าเก่า โสโครกออกเราต้องมีความพยายามที่จะเลิกพฤติกรรมเดิมไม่ใช่ปล่อยไปเฉย ๆ ไม่มีความพยายามที่จะเปลี่ยนชีวิต ก่อนที่จะได้ชีวิตความคิดใหม่ ต้องมีการโละของเก่าทิ้งก่อน จะมีทั้งดีและเลวอยู่ด้วยกันไม่ได้ เวลาของเน่า เอาไว้ในที่ดี ก็จะพาของดีเสียตามกันไป
เอเฟซัส 4:24
เมื่อถอดชีวิตเดิมออกแล้ว ก็ให้สวมชีวิตใหม่ของเก่าที่เน่าเสียของชีวิตต้องทิ้งไป แล้วรับชีวิตใหม่ของพระเจ้าเข้ามา เป็นชีวิตที่ตรงกันข้ามกับของเดิม เพราะเป็นชีวิตที่ได้รับการสร้างด้วยความเที่ยงธรรม และความบริสุทธิ์ของพระเยซูด้วยการสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อทำให้เราเป็นคนเที่ยงธรรม คำเปรียบเทียบของท่านเปาโลง่าย ชัดเจน และเราคงไม่ลืม เปลี่ยนเสื้อทุกวันก็เปลี่ยนนิสัยใจคอ และชีวิตทุกวันด้วย
เอเฟซัส 4:25
เสื้อตัวหนึ่งที่จะต้องถอดทิ้งคือ เสื้อของการโกหกชีวิตที่ชินกับการพูดโกหกนั้น ก็จะชินกับการโกหกโดยไม่ได้สำนึกเลยว่า ตนเองกำลังกล่าวเท็จอยู่เราอาจไม่ทราบว่า หากในที่ทำงานมีคนหลายชาติทำงานด้วยกันอยู่ พี่ไทยของเรานั้นจะได้ชื่อเสียอย่างหนึ่งคือ พูดอ้อมค้อม ไม่ตรงความจริงบอกว่าจะได้งานวันนี้แน่ แต่ที่จริงเพื่อนยังไม่ได้เริ่มต้นงานเลย บอกว่างานโอเค ดีแล้ว แต่ยังไม่ได้จับสักนิด ทำให้เจ้าของงานเสียหายมาไม่น้อย
เอเฟซัส 4:26-27
มาถึงอารมณ์โกรธบ้าง การโกรธมีหลายแบบพระเจ้าเองทรงโกรธที่มนุษย์โง่เง่า ไม่ฟังพระองค์สิ่งดีที่พระองค์ทรงยื่นให้ พวกเขาก็เมิน แต่ตอนนี้เรากำลังพูดถึงความโกรธของมนุษย์ซึ่งมีทั้งความโกรธที่พลุ่งพล่าน โกรธขมขื่น โกรธแบบแค้นฝังลึก โกรธแบบว่าคนที่เราโกรธตายไปแล้วแต่เราก็ยังไม่เลิกโกรธ เมื่อมีอารมณ์โกรธที่ไม่เลิกราเท่ากับเรากำลังเปิดช่องให้มารเข้ามาทำร้ายชีวิต ท่านเปาโลจึงให้เราระงับความโกรธ
เอเฟซัส 4:28
นอกจากความโกรธที่ต้องถอดออกจากชีวิต ก็ยังมีเรื่องการขโมยด้วย ซึ่งการขโมยสมัยก่อน อาจเป็นการขโมยข้าวของ ทรัพย์สิน วัวควาย ฯลฯแต่สมัยนี้มีการขโมยทรัพย์สินทางปัญญา มีการขโมยข้อมูล เอาข้อมูลที่สำคัญไปขายทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่เป็นข้อมูลของตนเอง แก๊งค์คอลเซ็นเตอร์ก็คือรูปแบบการขโมยสมัยใหม่ที่ล้ำยุคขึ้นไปอีก ที่สำคัญท่านเปาโลให้เราทำงานด้วยมือ ด้วยตัวเองเพื่อจะเป็นประโยชน์กับตัวและคนอื่น
เอเฟซัส 4:29
ท่านเปาโลละเอียดมาก รู้ว่า สิ่งสกปรกโสโครกในชีวิตของเรานั้น มันอยู่ชิดตัวเรา ออกจากใจออกจากปากของเรา คำโกหก คำหยาบคายและความโกรธมักไปด้วยกัน คำเหล่านี้รวมไปถึงการใส่ร้ายป้ายสี พยานเท็จ เป็นของที่มักมาเป็นชุดเดียวกัน บางคนเห็นการพูดหยาบคายเป็นเรื่องธรรมดา แต่เมื่อมาเป็นคนของพระเจ้าแล้ว เราไม่ทำอย่างนั้นอีกต่อไป ทั้งต้องขอพระเจ้าทรงช่วย และมีความตั้งใจ พยายามหลุดจากสิ่งนี้
เอเฟซัส 4:30
จากที่เราอ่านมาและกำลังจะอ่านต่อไป เราน่าจะสรุปได้ว่า สิ่งที่ทำให้พระวิญญาณทรงเสียพระทัยก็คือชีวิตเดิมที่ไม่สะอาด พระองค์ทรงประทับตราเราไว้ ทรงให้เราเป็นพระวิหารที่พระองค์สถิตอยู่ ชีวิตที่สกปรกจึงไม่สมควรที่จะอยู่ในเรา ต้องถอดทิ้ง และสวมชีวิตใหม่ ให้สมกับเป็นคนที่พระเจ้าทรงจองไว้ให้ถึงวันของพระองค์ที่การไถ่จะสมบูรณ์จะเป็นของพระองค์ร้อยเปอร์เซนต์ ช่วงนี้ก็ต้องมีความพยายามต่อไปที่จะก้าวสู่เป้าหมายชีวิตแท้
เอเฟซัส 4:31
นี่ไงเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พระวิญญาณทรงเสียพระทัย ชีวิตของผู้เชื่อต้องหยุดความข่มขื่นใจที่มีต่อคนอื่น แม้ว่าอีกฝ่ายจะรังควาญไม่เลิกบางครั้งเราจะเห็น คนที่อ้างว่าตนเชื่อพระเจ้า แต่กลับยังมีบาปมลทินทางปากเช่นนี้ หรือว่าถ้าเราเป็นเสียเอง ก็พอจะประเมินได้ว่า ยังไม่ยอมสยบให้กับพระเจ้าจริง ๆ ยังต้องการเก็บนิสัยชั่วร้ายเหล่านี้ไว้คริสเตียนแท้จริงจะต้องหยุดจากพฤติกรรมที่กล่าวมานี้ทั้งหมด
เอเฟซัส 4:32
และการจะหยุดพฤติกรรมร้าย ๆ ทางปาก ใจที่คอยคิดร้ายต่อคนอื่นนั้น แล้วไม่มีสิ่งดีใส่เข้าไปก็เหมือนกับการถอดเสื้อสกปรกออก แต่ยังไม่ได้สวมใส่เสื้อแห่งการยกโทษ การไถ่ของพระเจ้ายังเปลือยอยู่ ดังนั้น เมื่อหยุดนิสัยร้าย ก็ต้องสวมนิสัยดีเข้าไป โดยเอาพระเยซูคริสต์เป็นต้นแบบของตน พระเจ้าทรงอภัยให้เราอย่างไร เราก็ไม่มีสิทธิที่จะถือโทษใครอีกต่อไป เพราะว่าเราได้รับการยกโทษบาปที่หนักหนาจากพระองค์แล้ว
พระคำเชื่อมโยง
1* 1 เธสะโลนิกา 2:12; โคโลสี 1:10; ฟีลิปปี 1:27
2* โคโลสี 3:12-13; 1 โครินธ์ 13:7
3* โคโลสี 3:14; 1 โครินธ์ 1:10
4* โรม 12:5; เอเฟซัส 2:18;
1โครินธ์ 12:2-13
5* 1โครินธ์ 8:6; 1 เปโตร 3:21;
ยูดา 3; ฮีบรู 6:6
6* มาลาคี 2:10; โรม 11:36
7* 1โครินธ์ 12:7, 11; โรม 12:3;
1 เปโตร 4:10
8* สดุดี 68:18; โคโลสี 2:15
9* ยอห์น 3:13; 20:17; มัทธิว 12:40; ยอห์น 6:33
10* กิจการ 1:9; ฮีบรู 7:26
11* เยเรมีย์ 3:15; 1โครินธ์ 12:28-29; เอเฟซัส 2:20
12* 1 เธสะโลนิกา 5:11-14; ; เอเฟซัส 4:16; 1โครินธ์ 12:27
13* โคโลสี 2:2; 1:28; ยอห์น 17:21; 1โครินธ์ 14:20
14* 1โครินธ์ 14:20; ฮีบรู 13:9; โรม 16:17-1815* เอเฟซัส 1:22; 4:25; เศคาริยาห์ 8:16; 2 เปโตร 3:18
16* โคโลสี 2:19; ยอห์น 15:5
17* โรม 1:21; 1 เปโตร 4:3-4; 1 เธสะโลนิกา 4:1-2
18* มัทธิว 13:15; เอเฟซัส 2:12; โรม 1:21-23; ยอห์น 12:40
19* 1 ทิโมธี 4:2; โคโลสี 3:5; โรม 1:24-26
20* ทิตัส 2:11-14; ยอห์น 6:45; มัทธิว 11:29
21* 1 ยอห์น 5:20; เอเฟซัส 1:13; ฮีบรู 3:7-8
22* โรม 6:6; ฮีบรู 12:1; ยากอบ 1:21
23* โรม 12:2; 8:6; สดุดี 51:10; โคโลสี 3:10
24* โคโลสี 3:10-14; 2 โครินธ์ 5:17; โรม 6:4, 7:6; 12:2
25* เศคาริยาห์ 8:16; สุภาษิต 12:22; โคโลสี 3:9
26* ยากอบ 1:19; สดุดี 4:4; 37:8
27* ยากอบ 4:7; 1 เปโตร 5:8;
เอเฟซัส 6:16
28* 1 เธสะโลนิกา 4:11-12; 1 ทิโมธี 6:18; กาลาเทีย 6:1029* โคโลสี 3:8; 1 เธสะโลนิกา 5:11; ปัญญาจารย์ 10:12
30* อิสยาห์ 7:1331* โคโลสี 3:8, 19; ยากอบ 4:11; ทิตัส 3:3
32* 2 โครินธ์ 6:10; มาระโก 11:25
