Category: 1 โครินธ์

พระวิญญาณทรงเป็นต้นตอแห่งของประทาน

1 โครินธ์ 12:1-2
พี่น้องทั้งหลาย เรื่องของประทานฝ่ายวิญญาณนั้น ข้าไม่ต้องการให้ท่านขาดความรู้ความเข้าใจ ท่านรู้อยู่ว่า แต่ก่อนท่านเป็นคนต่างความเชื่อ ท่านถูกชักจูงให้หลงผิดไปกราบไหว้รูปเคารพที่พูดไม่ได้
1 โครินธ์ 12:3
ข้าอยากให้ท่านเข้าใจว่า ไม่มีใครที่พูดโดยพระวิญญาณของพระเจ้า จะพูดออกมาว่า “ให้พระเยซูถูกแช่ง” และไม่มีใครอาจพูดว่า
“พระเยซูเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า”ได้ นอกจากเขาพูดออกมาโดยพระวิญญาณทรงดลใจให้พูด

1 โครินธ์ 12:4-6
ของประทานจากพระวิญญาณมีต่างกัน แต่เป็นมาจากพระวิญญาณองค์เดียวกัน และมีการรับใช้ต่าง ๆ กัน แต่เป็นมาจากพระผู้เป็นเจ้าองค์เดียวกัน มีผลงานต่าง ๆ กัน แต่เป็นพระเจ้าองค์เดียวกันที่ทรงให้เกิดผลในทุกคน
1 โครินธ์ 12:7-8
พระเจ้าประทานการสำแดงของพระวิญญาณให้แต่ละคนเพื่อประโยชน์ของทุกคนโดยทางพระวิญญาณองค์เดียวกัน พระเจ้าประทานให้คนหนึ่งมีคำที่เต็มด้วยปัญญา อีกคนมีถ้อยคำเต็มด้วยความรู้

1 โครินธ์ 12:9
และโดยพระวิญญาณองค์เดียวกัน ให้อีกคนมีความเชื่อ โดยพระวิญญาณหนึ่งเดียวนี้ ทำให้อีกคนมีของประทานในการรักษาโรค
1 โครินธ์ 12:10
ให้อีกคนมีทำการประกอบด้วยฤทธิ์อำนาจ และให้อีกคนเผยพระดำรัสของพระเจ้า บางคนสังเกตวิญญาณต่าง ๆ ให้อีกคนพูดภาษาที่แปลกโดยให้อีกคนแปลภาษานั้นได้
1 โครินธ์ 12:11
พระวิญญาณองค์เดียวกันทรงเป็นผู้กระทำสิ่งต่าง ๆดังกล่าวและทรงแบ่งสรรให้แต่ละคนตามชอบพระทัย

แต่ละคนเป็นส่วนในพระกายเดียวกัน

1 โครินธ์ 12:12เหมือนอย่างที่ร่างกายเป็นกายเดียวแต่ประกอบด้วยอวัยวะหลายส่วน และถึงแม้มีหลายส่วนก็ยังเป็นร่างเดียวกัน
พระคริสต์ก็ทรงเป็นเช่นนั้น
1 โครินธ์ 12:13
เพราะเราทั้งหลายได้บัพติศมาเข้าส่วนในพระกายเดียวโดยพระวิญญาณองค์เดียวกัน. ไม่ว่าจะเป็นยิว หรือกรีกหรือเป็นทาสหรือเป็นไท เราได้รับจากพระวิญญาณองค์เดียวกัน

ความแตกต่างและความเป็นหนึ่งเดียว

1 โครินธ์ 12:14-15 ตามความจริงแล้ว ร่างกายไม่ได้มีอวัยวะเดียว แต่ประกอบด้วยหลาย ๆ ส่วน หากเท้าจะพูดว่า “ข้าไม่ได้เป็นมือ ข้าจึงไม่ใช่ส่วนของร่างกาย” เท้านั้นก็ยังเป็นส่วนของร่างกายอยู่ดี หาได้หลุดจากการเป็นอวัยวะไม่
1 โครินธ์ 12:16-17
และหากหูจะพูดว่า ‘ข้าไม่ได้เป็นดวงตา ข้าจึงไม่ใช่อวัยวะในร่างกาย” หูนั้นก็ยังเป็นส่วนในร่างกายอยู่ดี ถ้าทั้งร่างเป็นดวงตาการได้ยินจะอยู่ที่ไหน ? ถ้าทั้งร่างเป็นหู แล้วการรับรู้กลิ่น
จะอยู่ที่ไหน?
1 โครินธ์ 12:18-20
พระเจ้าทรงจัดอวัยวะแต่ละส่วนในร่างกายตามชอบพระทัยของพระองค์ ถ้าอวัยวะทั้งหมด เป็นอวัยวะเดียวแล้วร่างกายจะอยู่ที่ไหน? ดังนั้นจึงเห็นได้ว่า มีอวัยวะหลายส่วนในร่างกายเดียว

ทุกส่วนมีความสำคัญ

1 โครินธ์ 12:21
ดวงตาไม่อาจพูดกับมือว่า ข้าไม่ต้องการเจ้า และหัวไม่อาจพูดกับเท้าว่าข้าไม่ต้องการเจ้า
1 โครินธ์ 12:22-23
แต่จริงแล้ว อวัยวะในร่างกายที่ดูเหมือนอ่อนแอกว่า ก็ยังเป็นส่วนที่จำเป็นนัก อวัยวะที่เราเห็นว่า มีเกียรติน้อยเราก็ให้เกียรติเพิ่มเป็นพิเศษ ส่วนอวัยวะที่ไม่ควรให้ใครเห็นเราก็ปกปิดเอาไว้อย่างมีศักดิ์ศรี

พระเจ้าประทานตามน้ำพระทัย

1 โครินธ์ 12:28
และในคริสตจักรพระเจ้าได้ทรงตั้ง บางคนเป็นอัครทูตอย่างแรก อย่างที่สองคือ ผู้เผยพระคำ ที่สามคือผู้สอนพระคำ จากนั้นเป็นคนทำการอัศจรรย์ คนที่มีของประทานในการรักษาโรค ในการช่วยเหลือ ในการเป็นผู้นำ และบางคนก็รู้ภาษาที่แปลก
1 โครินธ์ 12:29-30
ทุกคนได้เป็นอัครทูตหรือ? ทุกคนได้เป็นผู้เผยพระคำหรือ? ทุกคนเป็นอาจารย์หรือ? ทุกคนทำการประกอบด้วยฤทธิ์เดชหรือ? ทุกคนมีของประทานในการรักษาโรคหรือ? ทุกคนพูดภาษาที่แปลกหรือ? ทุกคนแปลภาษาที่แปลกได้หรือ?
1 โครินธ์ 12:31
แต่พวกท่านจงกระตือรือร้นขวนขวายหาของประทานที่ยิ่งใหญ่กว่า และข้าจะชี้แนะทางที่ดีสุดแก่พวกท่าน

1 โครินธ์ 12:1-2
ของประทานฝ่ายวิญญาณคือ ความสามารถ พลังจากพระเจ้าที่ประทานให้ผู้เชื่อ เพื่อรับใช้ตามที่พระวิญญาณให้สำเร็จตามที่พระองค์ทรงควบคุมดูแล เป็นความสามารถที่ใช้เพื่อ สร้างเสริมพี่น้องเพื่อคริสตจักรให้เป็นเกียรติพระสิริแด่พระคริสต์แตกต่างจากอภินิหารใด ๆ ที่เกิดขึ้นในโลกมืดที่ไม่รู้จักพระเจ้า ซึ่งแต่ก่อนพี่น้องโครินธ์เป็นผู้ที่กราบไหว้รูปเคารพมาแต่เด็ก และอยู่ในพิธีกรรมที่เต็มด้วยพฤติกรรมน่าชังมากมาย

1 โครินธ์ 12:3
สภาพของคริสตจักรในโครินธ์นั้น สับสน วุ่นวายพอสมควร ไม่ต่างอะไรจากคริสตจักรสมัยใหม่ที่คิดว่าตัวเองก้าวหน้า และมีคำสอนประหลาดต่างจากพระคำของพระเจ้า การกล่าวว่า ให้พระเยซูถูกแช่งเป็นคำแช่งสาปที่รุนแรง พอพี่น้องถูกควบคุมโดยวิญญาณชั่ว พวกเขาอ้างว่าตนเองกำลังเผยพระคำของพระเจ้า กลับดูหมิ่นพระเจ้าทำให้พี่น้องงุนงงมาก พวกนี้มีความเชื่อพระเยซูตามใจตนเองแพร่ระบาดในโครินธ์

1 โครินธ์ 12:4-6
องค์พระวิญญาณ ผู้ประทับอยู่ในร่างกายของพี่น้องทุกคนที่เชื่อ ทรงเป็นผู้กำหนดว่า คนใดควรใช้ของประทานอันใดเพื่อให้คริสตจักรโดยรวมเติบโต เป็นแผ่นดินของพระเจ้าในโลกนี้จะเห็นว่า ของประทานแต่ละอย่างเหมาะกับการรับใช้ที่ไม่เหมือนกัน ผลงานที่เกิดขึ้นก็แตกต่างกันไปด้วยแต่ก็เพื่อพี่น้องผู้เชื่อจะได้เติบโต เป็นที่ชื่นชมของพระบิดาเจ้าไปด้วยกัน 

1 โครินธ์ 12:7-8
ท่านเปาโลได้บอกชัดเจนให้พี่น้องทุกคนทราบว่าของประทานเหล่านี้ เป็นเพื่อประโยชน์แก่ทุกคนของประทานที่จำเป็นในแต่ละพื้นที่ก็ไม่เหมือนกันดูอย่างคริสตจักรที่อยู่ในท้องที่ห่างไกล ในที่ ๆไม่ได้รับการติดต่อจากที่ไหน พวกเขาก็ต้องการคนที่เข้าใจเพื่อที่จะอธิบายให้พี่น้องได้เติบโตในพระเจ้า ในคริสตจักรที่เต็มด้วยความสับสนอย่างในโลกปัจจุบันก็ต้องการคนที่มีปัญญา มีความรู้ที่จะเตือนสติพี่น้องได้

1 โครินธ์ 12:9
คนที่มีของประทานในความเชื่อนั้น แตกต่างจากพี่น้องที่เชื่อโดยทั่วไป พวกเขามีความเชื่อแบบสุดสุดในพระเจ้า (ไม่รวมพวกสุดโต่งคิดเอาเอง)แต่คนที่มีความเชื่อเช่นนี้ จำเป็นมากในคริสตจักรส่วนเรื่องการรักษาโรคนั้น เรารู้อยู่ว่า โรคบางอย่างกินยาก็หายได้ พระเจ้าประทานความสามารถให้มนุษย์ค้นคว้า แต่ยังมีโรคที่รักษาไม่หาย คนป่วยที่ไม่อาจมาโรงพยาบาล ไม่มีเงิน สารพัดปัญหาฯลฯ คริสตจักรต้องการของประทานนี้จริง ๆ

1 โครินธ์ 12:10
ยังมีของประทานอีกห้าอย่างที่พระเจ้าประทานฤทธิ์เดช เผยพระดำรัส สังเกตวิญญาณ พูดภาษาที่แปลกออกไปและความสามารถที่จะแปล
ภาษานั้นทั้งหมดนี้เราจะเห็นว่า มีคริสตจักรที่แสวงหาของประทานเหล่านี้ กับคริสตจักรที่ไม่เชื่อในเรื่องของประทาน มีความคิดเห็นแตกต่างกันออกไป ที่พระเจ้าทรงให้ของประทานเหล่านี้ มีเหตุผลที่ชัดเจน สำคัญคือ ช่วยให้พี่น้องเจริญขึ้น

1 โครินธ์ 12:11
มีข้อถกเถียงกันว่า ของประทานเหล่านี้ยังคงมีอยู่ในคริสตจักรหรือไม่ ประเด็นเรื่องของประทาน กลายเป็นสิ่งที่ทำให้คริสเตียนมีความเห็นขัดแย้งกัน บางพวกก็ว่า พระวิญญาณยังทรงทำการอยู่ บางพวกก็ว่า เรื่องนี้มีเฉพาะคริสตจักรยุคแรกเท่านั้น แต่ถ้าเรามองอย่างยุติธรรมว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา คริสตจักรยังคงยืนหยัดอยู่ได้ เพราะมีผู้ที่มีของประทานเหล่านี้ เป็นหลักช่วยให้พี่น้องได้ไม่หลงทางไป โดยเฉพาะในโลกที่เน้นชั่วเป็นดี…

1 โครินธ์ 12:12
การเปรียบเทียบด้วยการใช้ร่างกายมนุษย์นั้นเป็นการเปรียบที่ชัดเจนที่สุด พี่น้องในโครินธ์มีแนวโน้มที่จะมองว่า ของประทานฝ่ายวิญญาณ
บางอย่างมีศักดิ์ศรี และเกียรติยศ มากกว่าของประทานอีกอย่าง โดยไม่ได้คิดถึงโดยรวม ท่านเปาโลจึงใช้ภาพร่างกายมาอธิบายว่า ของประทานทุกอย่างเป็นที่ต้องการ เหมือนกับร่างกายต้องการอวัยวะหลายอย่างจึงประกอบเป็นร่างได้

1 โครินธ์ 12:13
ท่านเปาโลทำให้เรามองเห็นว่า ในความเป็นหนึ่งเดียวของร่างกายมนุษย์นั้น มีอวัยวะส่วนต่าง ๆ ที่ไม่เหมือนกัน ทำงานต่างกันอย่างน่ามหัศจรรย์ ถ้าเรามองภาพคริสตจักรอย่างที่ท่านบอก เราก็จะรู้สึกเป็นหนึ่งกับทุก ๆ คนที่อยู่ในคริสตจักร พี่น้องที่แตกต่างเชื้อชาติ ฐานะ จะรักกันได้ ไม่เหมือนกับชาวโลกที่เอาเรื่องเหล่านี้มาเหยียดกันเราได้บัพติศมาเข้าส่วนโดยพระวิญญาณเดียวกันเราได้ดื่มจากพระวิญญาณองค์เดียวกัน

1 โครินธ์ 12:14-15
การเปรียบเทียบคริสตจักรเป็นร่างกายของมนุษย์นับเป็นการให้ภาพที่สวยงาม ชัดเจนมาก ๆ ทุกคนในคริสตจักรต่างมีความสำคัญทั้งสิ้น ไม่มีคนไหนที่จะต้องถูกปฏิเสธเพราะเชื้อชาติ หรือฐานะ หน้าตา ความรักในคริสตจักรทำให้โลกรู้ว่าคนที่เชื่อในพระเจ้าแตกต่างจากพวกเขา คริสตจักรคือกลุ่มคนที่เชื่อพระเจ้าเหมือนกัน มารวมตัวกันนมัสการ รับใช้พระเจ้าองค์เดียวกัน และเติบโตไปด้วยกันในองค์พระวิญญาณ

1 โครินธ์ 12:16-17
พี่น้องในคริสตจักรแต่ละคนนั้น ต่างมีหน้าที่มีความสามารถ มีความเป็นตัวตนที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งเป็นที่ต้องการในคริสตจักรโดยรวม หากคนหนึ่งกล่าวว่า “ฉันไม่ได้เป็นนักเทศน์ ฉันจึงไม่มีส่วนในคริสตจักร” ก็คงไม่ถูกต้อง หากทุกคนเป็นผู้นำ ใครเป็นผู้ตาม? หากทุกคนเป็นนักเทศน์ ใครจะฟัง? เราเห็นพี่น้องอาวุโสที่ตั้งใจอธิษฐานเห็นเด็กเล็ก ๆที่เข้ามาทำให้คริสตจักรสดชื่น มีชีวิตชีวา นี่แหละคือชุมชนคนของพระเจ้า


1 โครินธ์ 12:18-20
พระคำข้อนี้ทำให้เราคิดถึงการทรงสร้างของพระเจ้าที่ทรงจัดหน้าที่ทุกอย่างของอวัยวะทุกส่วนสมบูรณ์แบบตามที่มันควรจะเป็นไป เช่นเดียวกัน พระวิญญาณประทานความสามารถแต่ละอย่างให้เหมาะกับแต่ละคน แต่ละสถานการณ์ ให้สมบูรณ์แบบอยู่แล้วในแต่ละคริสตจักร จึงไม่ควรที่จะมีการอิจฉาตาร้อน หรือน้อยอกน้อยใจหากของประทานของตนนั้นไม่เหมือนกับคนอื่น นี่เป็นจุดอ่อนของพี่น้องในโครินธ์

1 โครินธ์ 12:21
ชัดเจนมาก ในคริสตจักรนั้น พี่น้องต่างต้องการซึ่งกันและกัน ถ้าทุกคนพยายามหาส่วนดี และส่วนที่พระเจ้าประทานให้แต่ละคน นำสิ่งนั้นมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับส่วนรวมแล้ว จะดีมาก สิ่งที่ทำให้คริสตจักรไม่เติบโตเพราะบางคนเกลียดชังบางคนไม่ต้องการให้อยู่ในที่เดียวกับตน ขาดความรักขาดความเห็นใจ แม้กระทั่งคนที่พิการซ้ำซ้อนยังเป็นส่วนของคริสตจักรได้ เขาจะเป็นผู้ที่ช่วยสร้างให้คนอื่นได้แสดงความเมตตา นั่นคือพระพร

1 โครินธ์ 12:22-23
เมื่อพระเจ้าทรงสร้างร่างกายมา ทุกส่วนมีความจำเป็นทั้งสิ้น แม้แต่ใส้ติ่งที่หลายคนคิดว่า ไม่มีประโยชน์ แต่ทางการแพทย์ก็พบประโยชน์ของไส้ติ่งแล้ว … อวัยวะแต่ละส่วนน่าดูหรือไม่ควรดูแตกต่างกันไป เรามีบางส่วนที่ปิดบังไว้เพื่อศักดิ์ศรี เราไม่เปลือยกายเดินไปมา แต่เราปกปิดไว้เพื่อเกียรติยศของคน ๆ นั้น ดังนั้นพี่น้องที่อาจจะทำงานแบบไม่มีใครเห็น หรือดูเป็นผู้เล็กน้อยก็ไม่ได้ขาดความสำคัญในคริสตจักรเลย

1 โครินธ์ 12:24-25
ในทางของพระเจ้านั้น แตกต่างจากทางของมนุษย์พระเจ้าทรงให้เกียรติต่อคนที่ดูเล็กน้อย เท่ากับคนที่ดูดีกว่า ดูโดดเด่นกว่า ทรงมองที่ใจไม่ใช่แค่ภายนอก จุดเด่นของพระคำข้อนี้คือ อวัยวะทุกส่วนควรห่วงใยซึ่งกันและกัน พระเยซูตรัสว่า ที่เราปฏิบัติต่อผู้เล็กน้อยที่สุดอย่างไร ก็เหมือนปฏิบัติต่อพระองค์ด้วย เราทุกคนพลาดเรื่องนี้ได้ทุกวัน โดยไม่ได้มองว่า คนเล็กน้อย อวัยวะที่มองไม่เห็นนั่นแหละคือตัวแทนของพระองค์

1 โครินธ์ 12:26-27
นึกถึงตอนเราปวดฟัน บางทีก็จะตามด้วยปวดหูปวดหัวไปด้วย ถ้าพี่น้องเป็นทุกข์ใจ เมื่อคนในชุมชนผู้เชื่อทุกข์ใจตาม ก็จะมีการช่วยเหลือกันโดยไม่ได้คิดเอาบุญคุณ เมื่อพี่น้องมีเกียรติได้เหรียญทองขึ้นมา พี่น้องทั้งหมดก็ชื่นชมตามไม่ได้มีการอิจฉาตาร้อน นี่แหละคือพระกายแท้ ๆไม่ใช่ว่า คนหนึ่งได้ดี อีกคนพยายามกดลง ชีวิตในแผ่นดินของพระเจ้าแตกต่างจากโลกนะ


1 โครินธ์ 12:28
จะเห็นว่า หน้าที่ในคริสตจักรนั้นมีหลายอย่างแต่ละคนมีหน้าที่เพื่อสร้างเสริมคนอื่น ๆ ให้เจริญขึ้น อัครทูตคือผู้ที่ถูกส่งออกไปเป็นเหมือนทูตพิเศษของพระเจ้า ผู้เผยพระคำ คือคนที่กล่าวคำที่ทำให้พี่น้องได้เข้าใจพระทัยของพระเจ้าในสถานการณ์ปัจจุบัน ยังมีผู้สอนพระคำให้กระจ่างผู้ทำการอัศจรรย์นั้นจะทำด้วยการทรงนำของพระวิญญาณ มิใช่อ้างทำเอง ทำเพื่อประโยชน์ของพี่น้อง พระเจ้าทรงเลือกหน้าที่ให้เอง


1 โครินธ์ 12:29-30
ไม่มีใครสักคนที่จะเป็นได้ทุก ๆ อย่าง เพราะแค่อย่างสองอย่างก็เต็มที่แล้ว พระคำตอนนี้บอกเราชัดเจนว่า หากใครคนหนึ่งบอกว่าตนเองมีของประทานทุกอย่างล่ะก็ คนนั้นน่ากลัวจริง ๆ ว่าจะหลอกหรือเปล่า ข้อความตอนนี้ทำให้เราเห็นว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะมีทุกอย่าง พระเจ้าทรงเกลี่ยของประทานให้กับทุกคนที่
คริสตจักรจะทำงานได้อย่างราบรื่น ต่างกันแต่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

1 โครินธ์ 12:31
ดูเหมือนว่าของประทานนี้เป็นสิ่งที่เราแสวงหาได้ด้วย ไม่ใช่เพื่ออวดว่าตนเองมี แต่เพื่อรับใช้พี่น้องให้เติบโต แม้ว่าจะเป็นของประทานจากพระเจ้าตามพระทัยของพระองค์ แต่ก็เป็นสิ่งดีที่จะปรารถนาได้ของประทานจากพระเจ้า แต่ยังมีทางที่ดีที่สุดซึ่งท่านเปาโลกำลังจะแนะให้กับพี่น้อง เพราะว่าสิ่งที่ท่านจะบอกนี้ เป็นส่วนประกอบสำคัญในการใช้ของประทานจากพระเจ้าให้มีผลดีเต็มร้อย

พระคำเชื่อมโยง

1 โครินธ์ 9:1-2
ข้าไม่มีเสรีหรือ? ข้าไม่ใช่อัครทูตหรือ?
ข้าไม่เคยเห็นพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราหรือ?
พวกท่านเป็นผลงานของข้าในองค์พระผู้เป็นเจ้ามิใช่หรือ?
แม้คนอื่นจะไม่มองข้าเป็นอัครทูต แต่ท่านก็มองข้าเป็นอัครทูต เพราะพวกท่านคือตราแห่งอัครทูตของข้าในองค์พระผู้เป็นเจ้า

1 โครินธ์ 9:3-5
กรณีที่มีคนตรวจสอบข้า ข้าขอแก้ต่างว่าเราไม่มีสิทธิ์ที่จะกินและดื่มหรือ? เราไม่มีสิทธิ์ที่จะพาพี่น้องซึ่งเป็นภรรยาที่เชื่อในพระเจ้าออกไปด้วยกันเหมือนเหล่าอัครทูตท่านอื่น และพี่น้องของพระเยซูเจ้า และเคฟาสหรือ?

1 โครินธ์ 9:6-7
มีแค่ข้าและบารนาบัสเท่านั้นหรือที่ต้อง
ทำงานหาเลี้ยงชีพโดยไม่มีสิทธิ์เลิก?
ใครบ้างที่เป็นทหารโดยเลี้ยงตัวเอง? 
ใครบ้างที่ทำสวนองุ่น แล้วไม่ได้กินผลจากสวนนั้น?
ใครบ้างที่ดูแลฝูงแกะโดยไม่ดื่มนมจากฝูงแกะนั้น?

1 โครินธ์ 9:8-9
ข้าพูดอย่างนี้ ตามความคิดของมนุษย์
เท่านั้นหรือ? ธรรมบัญญัติก็เขียนไว้อย่างนี้ด้วยไม่ใช่หรือ?
ในบัญญัติของโมเสส มีบันทึกไว้ว่า “อย่าเอาตะกร้อ ครอบปากวัวขณะที่มันกำลังนวดข้าวอยู่” (ฉธบ 25:4)
พระเจ้าทรงเป็นห่วงวัวหรือ?

1 โครินธ์ 9:10
พระองค์ตรัสอย่างนี้ ก็เพื่อพวกเรามิใช่หรือ? ข้อความนั้นบันทึกไว้สำหรับเรา ใช่แล้ว! แสดงว่าคนที่ไถนาก็ควรที่จะไถด้วยความหวัง และคนที่นวดข้าวก็ควรทำโดยหวังว่า เขาจะได้รับส่วนแบ่ง

1 โครินธ์ 9:11-12
ดังนั้น ถ้าเราหว่านเมล็ดฝ่ายวิญญาณให้แก่พวกท่าน แล้วมากไปหรือที่เราจะเกี่ยวเก็บฝ่ายเนื้อหนังร่างกายจากท่าน?
ถ้าคนอื่นมีสิทธิ์ได้รับประโยชน์ตอบแทนจากท่าน เราไม่มีสิทธิ์นี้มากกว่าหรือ?

1 โครินธ์ 9:13-14 ท่านรู้ไม่ใช่หรือว่า คนที่ทำงานในพระวิหารก็กินอาหารจากพระวิหาร และคนที่รับใช้ที่แท่นบูชาก็รับส่วนแบ่งจากแท่นบูชานั้น? เช่นกัน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาว่า คนที่ประกาศข่าวประเสริฐควรได้รับการเลี้ยงชีพจากข่าวประเสริฐนั้น

1 โครินธ์ 9:15-16
แต่ว่าข้ายังไม่ได้ใช้สิทธิ์เหล่านี้เลย และข้าไม่ได้เขียนมาเพื่อจะให้เขาทำอย่างนั้นแก่ข้า เพราะว่าข้ายอมตายดีกว่าที่จะให้ใครมาทำลายเหตุผลที่ข้าอวดอยู่นี้ เพราะว่าถ้าข้าประกาศข่าวประเสริฐ ข้าก็ไม่มีเหตุที่จะโอ้อวดได้ เพราะข้าจำต้องประกาศ และถ้าข้าไม่ประกาศ วิบัติจงเกิดกับข้า

1 โครินธ์ 9:17-18
ถ้าข้าประกาศด้วยความเต็มใจ ข้าจะได้บำเหน็จรางวัล แต่หากไม่เต็มใจ พันธกิจนี้ ก็ยังเป็นความรับผิดชอบของข้า
แล้วอะไรจะมาเป็นรางวัลของข้า? รางวัลคือ ในการประกาศข่าวประเสริฐนั้นข้าทำโดยไม่คิดค่าจ้าง เพื่อจะไม่ต้องใช้สิทธิ์ที่ควรได้จากข่าวประเสริฐอย่างเต็มที่

1 โครินธ์ 9:19-20 ในเมื่อข้าเป็นอิสระ ไม่ได้ขึ้นกับใคร ข้าก็ยังยอมเป็นทาสของทุกคน เพื่อว่าจะได้ชนะใจคนมากยิ่งขึ้น ต่อคนยิว
ข้าก็เป็นเหมือนยิว เพื่อจะได้คนยิวมา ต่อคนที่อยู่ใต้บัญญัติ ข้าก็ทำตัวเหมือนพวกเขา เพื่อจะได้พวกที่อยู่ใต้บัญญัตินั้นมา(ทั้งที่ข้าไม่ได้อยู่ใต้บัญญัติ)

1 โครินธ์ 9:21ต่อคนที่ไม่มีบัญญัติ ข้าก็เป็นเหมือนคนไม่มีบัญญัติ เพื่อที่จะได้พวกที่ไม่มีบัญญัตินั้นมา (ทั้งที่ข้าไม่ได้ไร้บัญญัติของพระเจ้า แต่อยู่ใต้บัญญัติของพระคริสต์)

1 โครินธ์ 9:22-23
ต่อคนที่อ่อนแอ ข้าก็เป็นเหมือนคนอ่อนแอเพื่อจะชนะใจคนอ่อนแอ ข้ายอมเป็นคนทุกแบบต่อทุกคน เพื่อช่วยบางคนให้รอดเท่าที่จะทำได้ที่ข้าทำอย่างนี้ เพื่อเห็นแก่ข่าวประเสริฐ เพื่อข้าจะได้มีส่วนในข่าวประเสริฐนั้น

1 โครินธ์ 9:24-25
ท่านไม่รู้หรือว่า คนที่วิ่งแข่งก็วิ่งกันทุกคน แต่คนที่ได้รางวัลมีเพียงคนเดียว? ดังนั้นจงวิ่งเพื่อชิงรางวัลให้ได้
ผู้ที่เข้าแข่งทุกคน ต่างผ่านการควบคุมตนเองในทุกเรื่องเพื่อจะได้มงกุฎที่ร่วงโรย แต่เราวิ่งเพื่อมงกุฏที่ยั่งยืน

คำอธิบายเพิ่มเติม

1 โครินธ์ 9:1-2
บทที่เก้านี้ แตกต่างออกไปจากบทก่อนหน้าที่พูดเรื่องของบูชา และความมุ่งมั่นที่จะไม่ให้พี่น้องสะดุดด้วยเสรีภาพส่วนตัวต่อจากนี้ไปท่านเปาโลกล่าวถึงวิธีการในการรับใช้พระเจ้าของท่าน ท่านยืนยันว่าท่านคืออัครทูตคนหนึ่ง (ซึ่งไม่ได้อยู่ในกลุ่ม 12 ท่านแรก แต่ท่านคือผู้ที่พบพระเยซูบนถนนเข้าเมืองดามัสกัส (กิจการ 9:15 ท่านเป็นผู้ที่พระเยซูทรงส่งออกไปประกาศพระกิตติคุณแก่คนต่างชาติ)

1 โครินธ์ 9:3-5
กรณีที่มีคนมาตรวจสอบ.. ข้ากล่าวแก้ต่าง เป็นคำเชิงกฎหมายที่ท่านนำมาใช้ ท่านกำลังถามว่าในฐานะที่ท่านเป็นอัครทูต ท่านไม่มีสิทธิ์ที่จะกินดื่ม
หรือนำภรรยาไปรับใช้ด้วยกัน โดยใช้ปัจจัยของพี่น้องในคริสตจักรอย่างนั้นหรือ?ส่วนใหญ่ผู้รับใช้มีครอบครัว ดังนั้น จึงมักนำภรรยาไปด้วย แต่ดูเหมือนว่า พี่น้องในคริสตจักรโครินธ์ ไม่ต้องการสนับสนุนท่าน ไม่ต้องการที่จะช่วยในการรับใช้ของท่านเลย

1 โครินธ์ 9:6-7
ผู้รับใช้ส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากคริสตจักรมีแต่เปาโลและบารนาบัสที่หาเลี้ยงชีพเอง และยังรับใช้พระเจ้าโดยไม่ได้รับการช่วยเหลือจากใคร
ท่านนำเรื่องทหาร เกษตรกร มาเป็นตัวอย่างว่าใครทำงานอะไร ก็ควรจะได้รับค่าจ้างจากงานที่ทำอ่านถึงตรงนี้ เราอาจคิดว่า ท่านเปาโลต้องการ
เงินสนับสนุนจากคริสตจักร ท่านพูดแรงเหลือเกิน ต้องอ่านต่อไปว่า จริง ๆ ท่านคิดอย่างไร

1 โครินธ์ 9:8-9
ท่านไม่ได้พูดเรื่องนี้ตามใจตัวเอง แต่พระคำของพระเจ้าได้สอนมานานแล้วว่า ขณะที่วัวกำลังนวดข้าว ก็อย่าเอาตะกร้อปิดปากไม่ให้มันกินข้าวตกที่
กำลังนวดอยู่ สงสัยจริงว่า มีคำบัญญัติไว้เพราะบางทีเจ้าของนา เจ้าของวัวก็ตระหนี่ และเอาเปรียบคนที่ทำงานให้ และเอาเปรียบแม้กระทั่งวัวของตัว
เอง บัญญัติข้อนี้มีไว้ให้เพื่อเจ้าของงานจะไม่ทำตัวน่าเกลียด และขูดรีดขูดเนื้อคนที่ทำงานให้ตน

1 โครินธ์ 9:10
อย่างที่กล่าวมาว่า พระเจ้าทรงบัญชาไว้ล่วงหน้าเพื่อเจ้าของงาน และเพื่อคนที่ทำงานให้จะได้รับพระพรกันถ้วนหน้า ได้รับส่วนแบ่งจากงานที่ทำการที่ไม่ยอมให้ผู้ร่วมงานได้มีกินมีใช้นั้น นอกจากโหดร้ายแล้ว ยังเป็นการคดโกง ร้ายที่สุดคือกระชากความหวังที่จะมีกินของคนที่ทำงาน ความหวังในชีวิตของทุกคนทำให้สู้ต่อไปได้ การฆ่าความหวังจึงเป็นการทำลายทั้งชีวิต

1 โครินธ์ 9:11-12
เอาล่ะ มาถึงคำถามที่พี่น้องชาวโครินธ์ต้องตอบแล้ว ในเมื่อผู้รับใช้ของพระเจ้าได้เตรียมตัวอย่างดีสอนเพื่อให้ชีวิตฝ่ายวิญญาณได้เติบโตกับพระเจ้าการที่จะได้รับตอบเป็นปัจจัยฝ่ายเนื้อหนัง มันไม่สมควรอย่างนั้นหรือ แล้วคนอื่นยังได้ ทำไมท่านเปาโลกับบารนาบัสเองไม่ได้. อ่านจากข้อความนี้ เราอาจประเมินได้ว่า เป็นเพราะพี่น้องชาวโครินธ์เอง ปฏิเสธ ไม่ยอมสนับสนุนการรับใช้ของท่านเปาโล

1 โครินธ์ 9:13-14
แม้แต่พระเยซูก็ยังตรัสไว้ชัดเจนในเรื่องนี้ ดูจากมัทธิว 10:10 และลูกา 10:7 “คนงานควรได้รับค่าจ้างของตน” และในสังคมโครินธ์ คนที่ทำงาน
ในวิหารใดก็ตาม ก็ยังได้ส่วนแบ่งจากแท่นบูชาพวกเขารู้ ชิน เข้าใจอยู่แล้ว ท่านเปาโลเขียนมาอย่างนี้ ก็ช่วยให้คริสตจักรทั่วโลกได้เข้าใจว่า พวกเขามีหน้าที่รับผิดชอบต่อผู้รับใช้อย่างไร ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีผู้รับใช้พระเจ้าอีกมากมายที่ต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง และรับใช้พระเจ้าอย่างท่านเปาโล

1 โครินธ์ 9:15-16
พบแล้ว ตอนนี้เราเห็นเป้าหมายชัดเจนของท่านเปาโลที่เขียนมาทั้งหมด ท่านแค่ชี้แจงให้เห็นว่า ทัศนคติของพี่น้องชาวโครินธ์เป็นอย่างไร ท่าน
ไม่ได้ต้องการเงินสนับสนุน แถมยังประชดด้วยว่า“ข้าไม่ได้รับเงินจากพวกนาย ที่ข้าประกาศข่าวประเสริฐ ข้ามีเหตุผลของข้าเอง” พี่น้องในโครินธ์ไม่ได้สนับสนุนท่านเปาโล และยังคิดดูหมิ่นท่านด้วยที่ทำงานมือ ความคิดนี้เป็นความคิดแบบกรีกชัดเจนมาก

1 โครินธ์ 9:17-18
ท่านเปาโลกำลังบอกว่า ที่ท่านประกาศ ไม่ใช่เพราะต้องการให้พี่น้องสนับสนุนท่าน เมื่อท่านทำอย่างเต็มใจ พระเจ้าจะทรงให้รางวัลแก่ท่าน หรือถ้าฝืน
ใจทำ อย่างไร ๆ งานนี้ยังเป็นความรับผิดชอบที่พระเจ้าประทานให้ท่านอยู่ดีชีวิตของท่านเปาโลไม่ได้อยู่เพื่อตัวเองต่อไปการที่ท่านทนทุกข์ ทำงานหนักเพื่อคริสตจักรท่านทำโดยไม่ได้รับปัจจัยใด ๆ จากพี่น้องโครินธ์และไม่ใช้สิทธิ์ซึ่งควรได้จากการทำงานเลย

1 โครินธ์ 9:19-20
การยอมเป็นทาสของท่านนั้น คือการยอมต่อความเชื่อที่ยังอ่อนแอของพี่น้องที่ยังไม่เข้าใจ ท่านขอให้มาระโกเข้าสุหนัตเพื่อเห็นแก่คนยิวในเมืองที่มองว่า มาระโกเป็นลูกเขาเป็นลูกครึ่งกรีก (กิจการ 16:3) ท่านทำเพราะรักพี่น้องเพื่อไม่ให้ทำให้เขาสะดุด แต่ท่านก็ไม่ทำสิ่งใดที่ผิดต่อบัญญัติของพระเจ้า ในกาลาเทีย 2:3 มีบางคนพยายามให้คริสเตียนใหม่เข้าสุหนัต เพื่อลดความสำคัญของไม้กางเขน ท่านก็ไม่ยอมให้กับความคิดนั้น และไม่ให้ทิตัสชาวกรีกเข้าสุหนัต

1 โครินธ์ 9:21
นี่ไม่ได้หมายความว่า ท่านเปาโลยอมลดมาตรฐานบัญญัติของพระเจ้า แต่ท่านสอน ใช้ชีวิตกับคนเหล่านั้น ด้วยภาษา วิธีการที่พวกเขาเข้าใจได้ คำว่าคนที่ไม่มีบัญญัตินี้ หมายถึงคนต่างชาติที่ไม่ใช่เป็นคนยิว มีความเชื่อ วัฒนธรรมที่แตกต่างหลายอย่างเช่นการกิน คนต่างชาติก็ไม่มีกฎการกินมากอย่างคนยิว ท่านเปาโลก็จะกินอาหารอย่างที่คนต่างชาติกิน เป็นต้น สำหรับท่าน ท่านยึดบัญญัติแห่งรักของพระคริสต์ ไม่ใช่บัญญัติโมเสส

1 โครินธ์ 9:22-23
คนอ่อนแอในที่นี้ หมายถึงคนที่ยังจุกจิกในบทบัญญัติ อย่างเช่นคนที่ยังมีปัญหาเรื่องว่ากินเนื้อในวิหารได้หรือไม่ ท่านเปาโลก็จะยอมไม่เอาเสรีภาพของท่านที่คิดว่า กินได้ ไปทำให้พี่น้องเหล่านี้สะดุด เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ต้องใช้ปัญญาอย่างมาก โดยเฉพาะในโลกปัจจุบันที่มีการบังคับให้ทุกคนคิดแบบเดียวกัน ถ้าไม่คิดแบบฉัน ฉันก็จะเทเธอเสียเป็นต้น เราจะทำอย่างไรกับคนที่เลือกข้างเด็ดขาด ไม่ยอมกับความคิดอื่นเลย?

1 โครินธ์ 9:24-25
ท่านเปาโลเน้นการมีวินัยในการฝึกฝนชีวิตเน้นวิสัยทัศน์ของผู้เข้าแข่งเพื่อได้รางวัล ลงแข่งเพื่อที่จะได้ชัยชนะมา ไม่ใช่แค่เพื่อเอาไว้คุยว่าเคยแข่ง
นักกีฬาทั่วไปได้เหรียญทอง ชื่อเสียง และความชื่นชมยินดีที่มีอยู่ชั่วครู่ ในช่วงเวลาที่ยังมีกำลังแข่ง แต่การแข่งในชีวิตคริสเตียนนั้นแตกต่าง
และชัยชนะที่ท่านกล่าวถึงก็ไม่ใช่รางวัลธรรมดา แต่เป็นมงกุฎที่ยั่งยืนนิรันดร์จากพระเจ้า เป็นรางวัลที่ถาวรเป็นนิรันดร์

พระคำเชื่อมโยง