กิจการ 12 นักโทษที่หายไป!

อธิษฐานแล้ว …คำตอบก็มา

จุดจบเฮโรด

อธิษฐาน แล้วคำตอบก็มา
กิจการ 12:1-3
ชื่อเฮโรดเป็นเหมือนชื่อตำแหน่ง วงศ์ของเฮโรด เราจึงเจอเฮโรดหลายคนในพระคัมภีร์ ต้องดูดี ๆ ว่า เป็นคนไหน ส่วนคนนี้ นามว่าเฮโรด อะกริปปาที่หนึ่ง สืบเชื้อสายจากวงศ์ฮาสโมเนียนซึ่งมีเชื้อสายยิว เป็นเฮโรดที่เชื่อในศาสนายิว ดังนั้นเขาจึงพยายามเอาใจยิวให้มาก เขาได้จับยากอบพี่ชายของยอห์น แล้วประหารเสีย คนต่อไปที่เขาจะกำจัดคือ เปโตร และก็จับมาได้เสียด้วย เพราะอัครทูตไม่ได้อยู่หลบ ๆ ซ่อน ๆ แต่พวกเขาประกาศพระนามอย่างกล้าหาญ
น่าจะเป็นประมาณปี ค.ศ. 43-44 ที่เฮโรดผู้นี้เริ่มก่อกวน และตามข่มเหงคนของพระเจ้า เขาสนใจคนที่เป็นผู้นำ และมักจะทำงานร่วมกับพวกสภาแซนฮีดรินสะดูสี ส่วนพวกฟาริสีก็ไม่ได้ตามติดที่จะทำร้ายคริสเตียนนัก ดูกิจการ 5:33-39
กิจการ 12:4-5
เฮโรดตั้งใจว่า จบเทศกาลไร้เชื้อเมื่อไรค่อยจัดการปลิดชีวิตเปโตร โดยเป็นเทศกาลปัสกาด้วย (ซึ่งเป็นงานที่ระลึกถึงการที่พระเจ้าทรงปลดปล่อยพวกเขาจากการเป็นทาสอียิปต์) เฮโรดตั้งใจจะนำตัวเปโตรสอบสวนแล้วค่อยประหาร แต่ต้องรอให้เทศกาลจบเสียก่อนไม่อย่างนั้นผู้คนอาจลุกฮือขึ้นมาได้ เราคงจำได้ว่า พวกปุโรหิตจับพระเยซูมา แต่ก็จะไม่ทำอะไรในช่วงเทศกาล เพราะกลัวประชาชนลุกฮือ (มาระโก 14:2)
แต่พี่น้องไม่ได้อยู่เฉย พวกเขาไม่ได้ไปเดินขบวนประท้วง แต่พวกเขาร่วมใจกันอธิษฐานเพื่อเปโตรอย่างจริงจัง เขาไม่ต้องการให้เสียไปอีกคนหลังจากที่เสียยากอบไปแล้ว
กิจการ 12:6-7
พี่น้องอธิษฐานอย่างร้อนรนนอกคุก แต่เปโตรก็สามารถหลับได้อย่างเป็นสุขข้าง ๆ ทหารที่มาคุม ดูเขาไม่เดือดเนื้อร้อนใจสักเท่าไร น่าจะเป็นเพราะครั้งที่พระเยซูตรัสกับเขาที่ริมทะเลสาปกาลิลีว่า เมื่อเจ้าแก่ก็จะ
มีคนพาเจ้าไป.. ซึ่งทำให้เขารู้ว่า ครั้งนี้ไม่น่าจะเป็นวันตายของเขา (ยอห์น 21:18)
พระเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์มาให้นำเขาออกไป สิ่งแรกที่มหัศจรรย์คือ ทูตมา อย่างที่สองคือโซ่หลุดออก
กิจการ 12:8-10
ทูตสวรรค์สั่งให้เขาสวมเสื้อให้ครบครันทั้งรองเท้าและตามออกไป ตัวเปโตรเองก็ออกไปกับทูต แต่เวลานั้นเขาคิดว่าเขาฝันไป เป็นฝันที่มีความสุขเสียด้วย … ก็เดินผ่านทหารยามโดยไม่ได้มีใครมาจับไปล่ามโซ่อีก ดีจริง ๆ ฝันนี้
เมื่อเขาออกมาที่ถนน ทูตก็หายไป คราวนี้ เปโตรต้องจัดการตัวเองต่อแล้ว ไม่มีทูตมาช่วยพาไปอีก
กิจการ 12:11-12
พออยู่คนเดียว เขารู้สึกตัวและรู้ว่า นี่เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ความฝัน จึงตัดสินใจไปหาพี่น้องที่บ้านของยอห์น มาระโก ความพยายามของเฮโรดที่จะทำลายคริสตจักร ต้องชะงักลงตรงนี้ เปโตรเข้าใจแล้วว่า พระเจ้าทรงอยู่กับคริสตจักร ทรงทำการร่วมกับพวกเขา
บ้านของมารีย์ซึ่งเป็นมารดาม่ายของยอห์นมาระโกน่าจะใหญ่พอสมควร เพราะต้อนรับพี่น้องให้มาอธิษฐานด้วยกันได้ และคงเป็นที่ ๆ เขานัดพบกันเสมอ เพราะเปโตรมั่นใจว่า จะพบพี่น้องที่นั่น ยอห์น มาระโกผู้นี้เป็นคนเดียวที่มีสองชื่อต่อกัน ยอห์นเป็นชื่อภาษายิว มาระโกเป็นชื่อที่ใช้ในโรม ต่อมาเขาได้รับใช้ร่วมกับบารนาบัส และเป็นผู้ที่เขียนพระกิตติคุณมาระโก
กิจการ 12:13-15
เมื่อเปโตรมาเคาะประตู มีสาวใช้มาตอบรับแต่แทนที่จะเปิดให้ กลับรีบวิ่งไปบอกพี่น้องว่าเปโตรออกมาจากคุก ทั้ง ๆที่ตั้งหน้าตั้งตาอธิษฐาน แต่เมื่อพระเจ้าตอบอย่างรวดเร็ว เหลือเชื่อขนาดนี้ ทำให้พวกเขาไม่แน่ใจหาว่า โรดา สาวใช้เสียสติไปเสียอีก ช่างย้อนแย้งเสียจริง
กิจการ 12:16-17
เปโตรไม่หยุดเคาะจนมีคนมาเปิดประตู และพบว่า เป็นเปโตรตัวจริง ..มันเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อสำหรับพวกเขา แต่เปโตรเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พวกเขาฟัง พี่น้องจึงเข้าใจว่า พระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานอย่างไร
เปโตรกำชับพวกเขาให้แจ้งเรื่องนี้กับยากอบ ซึ่งเป็นน้องชายของพระเยซู เขาไม่ได้เชื่อพระองค์ตอนที่ยังอยู่บ้านเดียวกัน แต่ต่อมา ได้เชื่อและกลายเป็นผู้นำคนสำคัญสำหรับคริสตจักรยุคแรก เขาจะต้องเป็นคนที่ทุกคนรู้จักดีในเยรูซาเล็ม
และไม่อยู่อธิษฐานกับพวกเขา แต่เดินทางไปที่อื่น เขาคงมีแผนอะไรในใจ และเพื่อไม่ให้พี่น้องต้องลำบากหากเฮโรดตามมาเจอ
กิจการ 12:18-19
เสรีภาพของเปโตรเป็นความชื่นชมยินดีของพี่น้องคริสเตียน แต่กลับกลายเป็นว่าทหารยามทั้งหมดต้องถูกประหาร เป็นโทษฐานปล่อยนักโทษออกมา จากนั้น เฮโรดก็เลยลาไปพักผ่อนเพราะแผนล่มไปเสียแล้ว อยู่ก็เหนื่อยเปล่า

จุดจบเฮโรด
กิจการ 12:20
และในช่วงนั้นเองเจ้าเมืองไทระและเจ้าเมืองไซดอนเข้ามาขอเป็นไมตรีด้วย ซึ่งเฮโรดตอบตกลง เป็นโอกาสที่เขาจะได้มีอำนาจมากขึ้น และมีผลประโยชน์อื่น ๆ มากขึ้นด้วย

กิจการ 12:21-23
ในวันที่เฮโรดจะทำสัมพันธไมตรีนั้นเอง เมื่อเขาพูดออกมา ประชาชนก็ร้องสรรเสริญเขาว่า เสียงของเฮโรดเป็นเสียงของพระ ซึ่งทำให้เขายิ่งภูมิใจตัวเอง .. ชายผู้ที่พยายามทำลายอาณาจักรของพระเจ้า ตอนนี้กำลังได้รับการเชิดชู แต่ในทันใดนั้นเอง มีทูตของพระเจ้าลงมาที่ผู้คนกำลังประชุมกันอยู่ เขาล้มลง และมีหนอนโผล่ออกมาจากตัวเขา เขาตายในอีกห้าวันต่อมา
ลูกามองว่าเหตุการณ์นี้ เป็นการพิพากษาของพระเจ้าต่อเฮโรดที่ยอมให้ประชาชนยกชูว่าเขาเป็นพระเจ้า
ไปรับเกียรติที่เป็นของพระเจ้าเพียงผู้เดียว อีกอย่างในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นไปได้ไหมที่ พระเจ้าทรงทำให้เห็นว่า พระองค์ทรงหวงคนของพระองค์ และพระองค์จะทรงจัดการกับศัตรูที่พยายามทำลายคนของพระองค์ ทรงทำให้พี่น้องคริสเตียนได้รู้ว่า พระเจ้าทรงเอาจริงกับการขยายแผ่นดินของพระองค์ ทรงทำให้ยิวที่เกลียดชังคริสเตียนต้องระวังตัวมากขึ้น

กิจการ 12:24-25

พระวจนะของพระเจ้ายังคงเผยแผ่อีกต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง ถึงแม้เฮโรดและยิวพยายามทำลายงานของพระเจ้า แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้เท่าพระองค์ ความรอดจากพระเยซูคริสต์เป็นสิ่งที่ผู้คนจำนวนมากยอมรับและยังคงสืบต่อมาจนทุกวันนี้ คนทั้งโลกได้รู้จักพระเจ้า
และเราได้เห็นว่า ยอห์นมาระโก เข้ามาร่วมในการรับใช้พระเจ้าในอันทิโอกนี้ด้วย


พระคำเชื่อมโยง

2* มัทธิว 4:21;20:23
3* อพยพ 12:15; 23:15
4* ยอห์น 21:18
7* กิจการ 5:19
9* สดุดี 126:1; กิจการ 10:3, 17; 11:5

10* กิจการ 5:19; 16:26
11* สดุดี 34:7; โยบ 5:19
12* กิจการ 4:32; 13:5, 13; 15:37; 12:5
15* มัทธิว 18:10
17* กิจการ 13:16; 19:33;21:40

20* มัทธิว 11:21; เอเสเคียล 27:17
23* 2 ซามูเอล 24:16,17; สดุดี 115:1
24* กิจการ 6:7; 19:20
25* กิจการ 11:30; 13:5,13; 12:12; 15:37

กิจการ 11 อันทิโอก…เปิดโลกคริสเตียน

บทนี้เป็นบทสั้น ๆ แต่เราจะเห็นการทำงานของพระวิญญาณในการเริ่มต้นนำคนต่างชาติเข้ามาหาพระองค์สมกับที่ตรัสไว้ในอิสยาห์ 45:6 ว่า “เพื่อจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จรดที่ดวงอาทิตย์ตก มนุษย์จะรู้ว่า ไม่มีใครอื่นนอกจากเรา..”

คริสตจักรเพื่อคนต่างชาติ

คริสตจักรขยายไปทางซีเรีย

คริสตจักรเพื่อคนต่างชาติ
กิจการ 11:1-3
เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับคนต่างชาติที่ได้รู้ว่า พระเจ้าทรงห่วงใยและพร้อมที่จะรับเขาอยู่ในอาณาจักรของพระองค์ เป็นชุมชนผู้เชื่อในพระบุตร พระองค์ทรงส่งเปโตรไปประกาศ พวกเขาได้รับพระวิญญาณ และยังได้รับบัพติศมาด้วย แต่… มีคนกลุ่มหนึ่งกลับไม่พอใจ พวกนี้ยังคงยึดถือกฎของยิวอยู่
พวกเขาเป็นยิวที่อยู่ในเยรูซาเล็ม เป็นคนถือสุหนัต และเชื่อชัดเจนว่า พระเจ้าทรงเลือกคนยิวเท่านั้น ในการที่เขาเข้าไปในบ้านคนต่างชาติกินอาหารร่วมกับพวกเขา แถมยังพักในบ้านพวกเขาด้วย พวกเขาต่อว่าเปโตรอย่างไม่ไว้หน้า
กิจการ 11:4-7
แต่เปโตรเตรียมตัวไว้แล้ว จากที่เห็นเขาเอาพี่น้องไปด้วยอีกหกคน (อย่างไม่เกรงใจโครนิเลอัสเลย)
เปโตรอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้น ว่า พระเจ้าทรงแจ้งให้เขาทราบว่า พระองค์ทรงเปิดทางให้คนต่างชาติแล้ว
กิจการ 11:8-11
แม้ตอนแรกเปโตรไม่ยอมฟังเสียงของพระเจ้า เพราะเขายังยึดถือกฎบัญญัติที่ห้ามอาหารมลทิน แต่พระเจ้าทรงบอกว่าพระองค์ชำระแล้ว อย่าเรื่องมาก ให้เข้าใจตามนี้ เปโตรเล่าเรื่องจนถึงที่ว่า มีคนจากบ้านของโครเนลิอัสมาตามเขา มาถูกบ้าน มาหาถูกคน นี่เป็นการส่งมาจากพระเจ้าจริง ๆ
กิจการ 11:12-14
ท่านเปโตรให้พี่น้องเข้าใจว่า พระวิญญาณเป็นผู้ทรงนำในเรื่องนี้ เขาไม่ได้เริ่มเอง เขาไม่เต็มใจในครั้งแรกเสียด้วยซ้ำ การที่พวกเขาได้ยินว่า พระเจ้าเองก็เยี่ยมเยียนโครเนลิอัสเหมือนกัน ทำให้เห็นว่า นี่เป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าจริง ไม่ใช่ว่าเปโตรอยากทำเอง
เปโตรได้กล่าวถึงพี่น้องหกคนที่ไปบ้านโครเนลิอัสด้วย ว่าพวกเขาเห็นเป็นพยานทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นพี่น้องชาวยิวที่รับสุหนัตเช่นเดียวกับพวกนี้
กิจการ 11:15-18
ที่พระเจ้าประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ ให้คนต่างชาติเหมือนกับที่ประทานให้พี่น้องในวันเพนเตคอสต์นั้น (2:4) ทำให้พวกเขาต้องจนมุม พวกเขาได้เห็นแล้วว่า พระเจ้าทรงดีต่อคนต่างชาติเหมือนที่ทรงดีต่อพวกเขา
เป็นสิ่งที่พระเยซูตรัสไว้ล่วงหน้าแล้วว่า พระองค์จะบัพติศมาผู้เชื่อด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ (1:5) ต่อมา
เปาโลเองได้กล่าวใน 1 โครินธ์ 12:13 ว่า ไม่ว่าจะเป็นกรีกยิว ทาสหรือเสรีชน ต่างก็ได้รับบัพติศมาในพระวิญญาณองค์เดียวกันเข้าเป็นกายเดียวกัน พระวิญญาณทรงเป็นเหมือนน้ำที่ประทานให้เราได้ดื่มกันทุกคน

นี่เป็นเหมือนรูปแบบที่เมื่อคนหนึ่งมาเชื่อในพระเจ้า พระวิญญาณของพระองค์ก็ทรงรับเขาเป็นหนึ่งในครอบครัวของพระเจ้า

คริสตจักรขยายไปทางซีเรีย
กิจการ 11:19-21
เรื่องราวในบทที่ 7 ความตายของสเทเฟนจากการถูกหินขว้าง และการข่มขู่ของเซาโล ทำให้พี่น้องหนีไปไกลมาก พี่น้องเหล่านี้ ประกาศเรื่องพระเยซูเฉพาะคนยิว พวกเขายังติดอยู่ในกรอบความคิดเดิม และพบกันในศาลาธรรม แต่ในขณะเดียวกันมีคนไปยังเมืองอันทิโอก ประกาศกับคนกรีก ทำให้มีคนเชื่อมากมาย การถูกข่มเหงกลายเป็นหนทางที่ทำให้คนกลับมาหาพระเจ้าสมกับคำบัญชาของพระเยซูในกิจการ 1:8
เมืองอันทิโอกนี้ อยู่ทางเหนือ เป็นเมืองท่าใหญ่ที่มีผู้คนเดินทางผ่านเข้ามากมาย จากประเทศต่าง ๆ แม้พวกเปอร์เซีย อินเดีย มีแม้กระทั่งจากประเทศจีน เป็นเมืองเปิด ศาสนาต่าง ๆก็มีมากมาย ทำให้คนเปิดใจ ไม่ได้เคร่งครัดอย่างเดียว เป็นหนทางที่พ่อค้าซึ่งผ่านมาจะได้ยินพระคำของพระเจ้าด้วย
กิจการ 11:22-24
แล้วก็มีการส่งบารนาบัส ที่ใคร ๆ มองว่าเขาเป็น “ลูกชายแห่งการหนุนน้ำใจ” (4:36 ) ไปดูว่าเรื่องราวจริง ๆ เป็นอย่างไร ทำไมที่อันทิโอกจึงมีคนกลับใจมากมาย จะเห็นว่า เขาส่งคนที่ดีเป็นผู้นำ ส่งคนดีที่สุด บารนาบัสเป็นคนที่เต็มด้วยพระวิญญาณ
เมื่อบารนาบัสมาถึงอันทิโอก ก็รู้สึกได้รับกำลังใจมาก เพราะพระวิญญาณ ทรงทำการของพระองค์ ทรงสนับสนุนการที่พี่น้องประกาศพระนาม เขากลับกลายเป็นกำลังใจให้พี่น้องใช้ชีวิตติดตามพระเจ้ามากขึ้นไปอีก เราจะเห็นการทำงานร่วมมือกันอย่างเป็นระบบระเบียบในสมัยคริสตจักรยุคแรก คนมาเช่ือพระเจ้าเพิ่มขึ้นแสดงว่า เรากำลังมีคนเกิดใหม่ และมีคริสตจักรเกิดขึ้นในเมืองนี้
กิจการ 11:25-26
บารนาบัสเห็นว่า คริสตจักรต้องการผู้สอน ผู้นำที่ดี และ เขาคิดถึงเพื่อนรักอีกคน เขาได้รับการทรงนำจากพระเจ้าที่จะตามหาเซาโลให้เจอ (ซึ่งยังเป็นคนที่พี่น้องในเยรูซาเล็มไม่ค่อยไว้ใจเท่าไรนัก บารนาบัสเองเป็นคนที่จะปกป้องเปาโลต่อพี่น้องมาตั้งแต่ต้น)
ที่เมืองนี้เองที่ผู้เชื่อได้รับสมญานามว่า “คริสเตียน” เป็นครั้งแรก แต่ก่อนคนเรียกกันว่า พวก “ทางนั้น” นักประวัติศาสตร์สองคนเรียกคริสเตียนต่างกัน โจซีฟุสเรียกว่า เผ่าคริสเตียน อีกคนคือ ทาซิทัสเรียกว่า คริสเตียน ซึ่งเป็นชื่อที่หมายถึงคนที่ตามพระคริสต์
เราเห็นคริสตจักรเกิดใหม่ ผู้นำที่ทำงานเป็นทีมด้วยกัน ทั้งยิวและต่างชาติเกิดใหม่ พระวิญญาณทรงอยู่ท่ามกลางเขา คริสตจักรที่นี่ได้ส่งคนออกไปประกาศพระนามที่อื่นอีก
กิจการ 11:27-30
ผ่านทางองค์พระวิญญาณ อากาบัส ซึ่งเป็นผู้กล่าวพระคำของพระเจ้าได้พยากรณ์ว่า จะเกิดกันดารอาหาร คำของอากาบัส มีความหมายว่า ทั่วอาณาจักรโรม อากาบัสไม่ได้พูดเอาเองแต่เป็นการทรงนำ และต่อมาก็มีการกันดารอาหารเกิดขึ้นจริงประมาณปีค.ศ. 44-48
พี่น้องในคริสตจักรอันทิโอก ก็ได้ส่งความช่วยเหลือไปยังคริสตจักรแม่ที่อยู่ในยูเดีย และในเยรูซาเล็ม เท่ากับว่า พี่น้องที่เมืองนี้ มีทั้งชาวต่างชาติและชาวยิว พวกเขามีน้ำใจให้กับคนอื่นทันที เห็นได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่เกิดจากพระวิญญาณ คริสตจักรพร้อมที่จะช่วยเหลือคนที่ยากลำบากมาตั้งแต่ต้น
เมื่อมีการรวบรวมเงินเพื่อพี่น้อง ก็ได้ส่งบารนาบัส และเซาโลกลับไปยังเยรูซาเล็มเพื่อไปช่วยบรรเทาความลำบากของพี่น้อง จะเห็นได้ว่า แม้คริสตจักรมุ่งช่วยชีวิตฝ่ายวิญญาณ แต่ในเรื่องการช่วยเหลือแบบนี้ ก็เป็นสิ่งที่ทำกันเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่พี่น้อง (กาลาเทีย 2:10)

พระคำเชื่อมโยง

2* กิจการ 10:45
3* กิจการ 10:28; กาลาเทีย 2:12
4* ลูกา 1:3
5* กิจการ 10:9
12*. 16:13; กิจการ 10:23
13* กิจการ 10:30
15* กิจการ 2:1-4
16* ยอห์น 1:26,33; อิสยาห์ 44:3

17* กิจการ 15:8-9; 10:47
18* โรม 10:12-13; 15:9, 16
19* กิจการ 8:1, 4
20* กิจการ 6:1; 9:29
21* ลูกา 1:66; กิจการ 9:35; 14:1
22* กิจการ 4:36; 9:27
23* กิจการ 13:43; 14:22

24* กิจการ 6:5; 5:14; 11:21
25* กิจการ 9:11, 30
27* 1 โครินธ์ 12:28
28* กิจการ 21:10; 18:2
29* 1 โครินธ์ 16:1
30* กิจการ 12:25




1 โครินธ์ 4 ยอมโง่เพื่อพระคริสต์

ผู้รับใช้และผู้อารักขา

1 โครินธ์ 4:1-2 ดังนั้น จงเข้าใจว่า เราเป็นผู้รับใช้ของพระคริสต์ เป็นผู้รับมอบความรับผิดชอบให้ดูแลอารักขา ความล้ำลึกของพระเจ้า ผู้อารักขานี้ จะต้องเป็นคนที่ไว้ใจได้
1 โครินธ์ 4:3-4 สำหรับตัวข้าแล้ว หากท่านหรือคนใดจะกล่าวโทษข้า ข้าก็ถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ที่จริง ข้าเองไม่กล่าวโทษตัวเองเลย การที่ข้าไม่รู้สึกว่าตนเองกระทำผิดในเรื่องใด ก็ไม่ได้บอกว่า ข้าเป็นคนไร้ความผิด องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงกล่าวโทษข้าเอง

1 โครินธ์ 4:5 ดังนั้น อย่าตัดสินสิ่งใดก่อนถึงเวลากำหนด จงคอยจนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมา และพระองค์ทรงจะเปิดเผยสิ่งที่ซ่อนในความมืด และจะส่งเปิดเผยความมุ่งหมายในใจของทุกคนให้เห็นชัดเมื่อนั้น แต่ละคนจะได้รับคำชมเชยจากพระเจ้า

ยอมเป็นคนโง่เพื่อพระคริสต์

1 โครินธ์ 4:6 พี่น้องทั้งหลาย ข้าได้ใช้ตนเองกับอปอลโลมาเป็นตัวอย่างเพื่อประโยชน์ของท่าน เพื่อให้ท่านได้เข้าใจความหมายของคำที่ว่า “อย่าคิดเกินไปกว่าที่เขียนไว้”เพื่อท่านจะไม่ยโส ยกคนหนึ่งและเหยียดหยามอีกคน
1 โครินธ์ 4:7 ใครทำให้ท่านพิเศษกว่าคนอื่น? มีอะไรที่ท่านครอบครองโดยไม่ได้รับมา?ถ้าท่านได้รับมา เหตุใดจึงโอ้อวดราวกับว่า ท่านไม่ได้รับอะไรมา?
1 โครินธ์ 4:8 ท่านร่ำรวยแล้ว ท่านครอบครองโดยไม่มีพวกเรา ข้าอยากให้ท่านครอบครองจริง ๆ เพื่อเราจะมาครอบครองกับท่านด้วย

1 โครินธ์ 4:9 ข้ามีความเห็นว่า พระเจ้าทรงจัดเราซึ่งเป็นอัครทูตให้เป็นคนท้ายสุดเหมือนอย่างนักโทษที่ถูกตัดสินประหารเพราะเราตกเป็นเป้าสายตาของโลกทั้งทูตสวรรค์ และในหมู่มนุษย์
1 โครินธ์ 4:10-11 เราเป็นคนโง่เพื่อพระคริสต์และท่านทั้งหลายเป็นคนมีปัญญาในพระคริสต์ เราอ่อนแอ แต่ท่านแข็งแรง ท่านได้รับเกียรติ แต่เราถูกเหยียดหยามแม้ในเวลานี้ เราก็ยังรู้สึกหิว กระหายต้องการเครื่องนุ่งห่ม ถูกทุบตี ไร้ที่อยู่
1 โครินธ์ 4:12-13 เราต้องทำงานหนักด้วยมือของเราเมื่อถูกคนด่าทอ เราก็อวยพรกลับไปเมื่อเราถูกข่มเหง เราก็อดทนเมื่อถูกใส่ร้าย เราก็ตอบอย่างเป็นมิตร เราถูกปฏิบัติราวกับเป็นของทิ้งเป็นเหมือนขยะของโลกมาจนถึงเวลานี้

ความห่วงใยอย่างพ่อ

1 โครินธ์ 4:14-15 ข้าเขียนถึงท่าน มิใช่เพื่อทำให้ท่านต้อง
อายใจ แต่เพื่อเตือนท่านในฐานะที่เป็นเหมือนลูกรักของข้า แม้ว่าท่านมีผู้ดูแลสักหมื่นคนในพระคริสต์ แต่ท่านก็มีบิดาเพียงไม่กี่คน เพราะข้าได้มาเป็นบิดาของท่านโดยข่าวประเสริฐนั่นเอง

1 โครินธ์ 4:16-17 ข้าขอร้องท่านให้ทำตามอย่างข้า
ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงส่งทิโมธีให้มาหาท่านเขาเป็นลูกรักของข้าที่จงรักภักดีต่อพระเจ้าเพื่อเขาจะเตือนให้ท่านระลึกถึงแนวทางการดำเนินชีวิตในพระคริสต์ของข้าตรงตามที่ข้าสอนในคริสตจักรทุกแห่ง

1 โครินธ์ 4:18-19 มีบางคนในพวกท่านที่เกิดหยิ่งยโสขึ้นมาเพราะคิดว่า อย่างไรข้าจะไม่มาหาพวกท่าน แต่ถ้าพระเจ้าทรงโปรดข้าจะมาหาท่านในไม่ช้านี้ และจะมาดูให้เห็นว่า คนที่หยิ่งยโสเหล่านี้พูดอะไรบ้างและเขามีอำนาจขนาดไหน
1 โครินธ์ 4:20-21 ด้วยว่า อาณาจักรของพระเจ้าไม่ได้เป็นเรื่องของคำพูด แต่เป็นเรื่องที่แสดงออกมาด้วยฤทธิ์เดช ท่านต้องการอะไร? จะให้ข้ามาหาท่านด้วยไม้เรียวเพื่อสร้างวินัย หรือด้วย
ความรักและจิตใจที่อ่อนโยน?

คำอธิบายเพิ่มเติม 1 โครินธ์ 4

ผู้รับใช้และผู้อารักขา
1 โครินธ์ 4:1-2
พระคัมภีร์ข้อนี้ พูดให้ชัดคือ ท่านเปาโลกำลังบอกว่า ท่านและอปอลโล เปโตร เป็นผู้รับใช้ในการดูแลความล้ำลึกของพระเจ้า (ซึ่งมีหลายประการ ทั้งเรื่องข่าวประเสริฐและความจริงอื่น ๆ ของพระเจ้า) ท่านเหล่านี้มีหน้าที่อารักขาความจริงของพระเจ้าไม่ให้ใครมาบิดเบือนเอาตามใจชอบ และส่งต่อสิ่งที่พระเจ้าทรงบอกไว้ให้ผู้เชื่อได้เข้าใจ เชื่อ และเดินตามความจริงนี้ 
1 โครินธ์ 4:3-4
ดูเหมือนว่ามีคนที่คอยนินทา ให้ร้ายในตัวท่านเปาโลอยู่ตลอดเวลา บางคนสงสัยว่าท่านเป็นอัครทูตแน่หรือ บางคนสงสัยว่า ท่านเหมาะที่จะสอนพวกเขาไหม แต่ท่านเปาโลไม่ได้สนใจกับคำครหาเหล่านั้นกลับมองว่า เป็นเรื่องเล็ก สำหรับท่านแล้วผู้เดียวที่จะบอกว่า ถูกหรือผิดคือ พระเจ้าเท่านั้น ไม่ใช่ความเห็นของมนุษย์คนใด
1 โครินธ์ 4:5
ท่านเปาโลเตือนเราว่า อย่าไปตัดสินใครก่อนถึงเวลากำหนดของพระเจ้า เราไม่ใช่ผู้พิพากษาที่จะรู้ความในใจของแต่ละคน เราไม่เห็นการกระทำดีหรือเลวของชีวิตใคร เราไม่รู้ว่า พระเจ้าทรงเลือกเขาหรือไม่ เราทุกคนมีที่สว่าง และที่มืดของชีวิตที่ ๆ คนเห็น และที่ไม่มีใครเห็น ผู้เดียวที่เห็นทะลุปรุโปร่งคือพระเจ้าเท่านั้น เราทุกคนต้องใช้ชีวิตที่จะได้รับคำชมเชย มิใช่รับคำตำหนิหรือคำว่าเราไม่รู้จักเจ้าเลย

ยอมเป็นคนโง่เพื่อพระคริสต์
1 โครินธ์ 4:6
ใน 1 โครินธ์ 3:5 ท่านเปาโลกล่าวว่าทั้งตัวท่านและอปอลโลคือ ผู้รับใช้ที่สอนให้พี่น้องมีความเชื่อ ท่านปลูก อปอลโลรดน้ำ .. ที่ทำเช่นนั้นเพื่อให้เห็นตัวอย่างจากชีวิตจริง ทั้งสองได้แสดงให้เห็นถึงชีวิตรับใช้ที่ถ่อมตน และอวดพระเจ้าเท่านั้น ไม่อวดคนหนึ่งคนใดเหนืออีกคน (1:31) ท่านขอให้มีความเข้าใจตรงกันว่า พระเจ้าทรงปัญญาแท้จริง ไม่ใช่มนุษย์ที่พวกเขาพยายามจะยกขึ้น (2:14)
1 โครินธ์ 4:7
“มีอะไรที่ท่านมีอยู่ในตอนนี้ โดยไม่ได้รับมาจากพระเจ้า?” นี่คือคำขยายความ ทั้งหมดที่เรามีอยู่ ชีวิตของเราล้วนเป็นพระคุณของพระเจ้าทั้งสิ้นไม้กางเขน องค์พระวิญญาณในชีวิต สติปัญญาที่มีอยู่ ทั้งหมดนี้เป็นของประทานจากพระเจ้า
ไม่มีใครได้มาด้วยตัวเองเลย และไม่มีใครสมควรจะได้มา หากไม่ใช่เพราะพระเจ้าเมตตา สรุปได้ว่าเราไม่มีอะไรจะอวดนอกจากอวดพระองค์!
1 โครินธ์ 4:8
ความจริงท่านเปาโลกำลังบอกพี่น้องว่า พวกเขาไม่ได้ใหญ่ไปกว่าคนอื่นที่เป็นพี่น้องผู้เชื่อด้วยกัน ประโยคข้างบนนี้เป็นคำพูดในลักษณะประชดประชัน นิยมใช้กันในโลกกรีกโบราณ ท่านพูดคล้าย ๆ กับนักวิจารณ์การเมืองในสมัยนั้น ตอนที่พวกเขามาเชื่อพระเจ้าใหม่ ๆ เขาเป็นเพียงคนชนชั้นธรรมดา แต่ท่านกลับพูดว่าเขารวยเป็นชนชั้นปกครอง เมื่อพวกเขาอ่านตรงนี้ เขาจะคิดได้ไหมว่าท่านกำลังประชดประชัน พวกเขาอยู่
1 โครินธ์ 4:9
พี่น้องคริสตจักรโครินธ์มีปัญหาคือ พวกเขาคิดว่าเขาเป็นคนสำคัญ และมีความหมายมาก และมองท่านเปาโลเป็นคนไร้ค่า ไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาภูมิใจได้ ท่านเองก็มองด้วยว่า ท่านและเพื่อนอัครทูตเป็นเหมือนนักโทษที่อยู่ท้ายสุดในขบวนแห่ของนายทหารโรมที่รบชนะ เป็นผู้ที่ต่ำต้อยสุดในขบวนนั้น เป็นผู้ที่จะถูกประหารโดยผู้ชนะสงคราม ท่านเปาโลพยายามที่จะให้พี่น้องได้เห็นว่าพวกเขาคิดผิดอย่างไร
1 โครินธ์ 4:10-11
ท่านเปาโลยังพูดไม่จบเรื่องที่พี่น้องมองตัวเองสูงส่งและดูหมิ่นเหยียดหยามผู้ที่เป็นอัครทูตซึ่งเคยเป็นผู้สอนพระคำของพระเจ้าให้กับพวกเขายุคนี้ของเราก็ไม่ได้ต่างอะไร เพราะคนรุ่นใหม่มักเข้าใจว่าตัวเองเก่งกว่าคนรุ่นก่อน ๆ ลืมไปว่าคนรุ่นก่อนเป็นผู้ที่วางรากฐาน และมีหน้าที่ ๆ สร้างทั้งคริสตจักรและอะไร ๆ ที่มีอยู่ตอนนี้มาก่อนหน้าพวกเขาอาจพลั้งพลาดไปบ้าง แต่ไม่ได้หมายความว่าเป็นผู้ที่ไร้ความหมาย
1 โครินธ์ 4:12-13
นี่คือชีวิตจริงของผู้รับใช้พระเจ้าที่ไม่ยอมแพ้ต่อการปฏิบัติร้าย ๆ ของใครก็ตาม ท่านเปาโลบอกให้เราได้ทราบว่า ชีวิตของท่านในการรับใช้นั้นถูกกระทำอย่างไรบ้างแต่สิ่งที่ท่านตอบกลับนั้น ไม่ได้เป็นเหมือนอย่างคนในโลกทำ ท่านทำเหมือนกับพระคำโรม 12:14ที่ให้อวยพรแก่คนที่ข่มเหง ไม่ให้แช่งด่ากลับพี่น้องชาวโครินธ์ย่อมเห็นการตอบโต้ของท่านและรู้ว่าท่านทำอย่างนั้นจริง

ความห่วงใยอย่างพ่อ
1 โครินธ์ 4:14-15
ท่านเปาโลพูดมาเยอะ แต่ก็ต้องบอกพี่น้องว่า ที่เขียนมานั้น แค่เตือนในฐานะที่พวกเขาเป็นเหมือนลูกรักของท่าน ท่านเป็นผู้บอกข่าวประเสริฐเรื่องไม้กางเขนแก่พวกเขาโดยตรง เป็นผู้อธิบายจนกระทั่งพวกเขาได้เชื่อ ท่านจึงรู้สึกเอ็นดู ห่วงใยพวกเขาเหมือนกับเป็นลูก ส่วนผู้แนะนำ หรือผู้ดูแล ในสมัยเดิมนั้นมีความหมายถึงทาสที่คอยดูแลลูก ๆ ของเจ้านาย และเป็นคนที่คอยให้คำแนะนำการประพฤติให้กับพวกเขา
1 โครินธ์ 4:16-17
ท่านเปาโลมีความมั่นใจว่า ท่านได้เดินตามอย่างพระคริสต์ ท่านมีสัมพันธ์สนิทกับพระองค์ ท่านกล้าที่จะชักชวนให้เขาทำตามแบบของท่านสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนในตัวของท่านคือ คำพูดและการกระทำไปด้วยกัน ไม่มีความขัดแย้งกัน ทิโมธี เป็นผู้รับใช้ที่ท่านเปาโลเองใช้ไปทำงานแทนท่านในหลาย ๆ แห่ง เขาเป็นคนที่เข้าใจหัวใจและการกระทำของท่านเปาโลชัดเจน และเขาเป็นคน
ที่ท่านเปาโลไว้ใจถือเสมือนว่าเขาเป็นลูกชาย
1 โครินธ์ 4:18-19
นึกถึงตอนที่เราทำผิดในห้องเรียน และกำลังล้อเลียนคุณครูในห้องกับเพื่อน ๆ โดยหารู้ไม่ว่าคุณครูมายืนอยู่ที่ประตูแล้ว ! พี่น้องชาวโครินธ์ก็เป็นเช่นนั้น คนที่สามารถเบ่งลับหลังผู้มีสิทธิอำนาจมีอยู่เยอะในโลกนี้ ท่านเปาโลเอาก็รู้ว่า พวกเขามีนิสัยใจคออย่างไรแต่เราจะเห็นความพยายามของท่านที่จะช่วยให้พวกเขามีความเข้าใจถูกต้อง เป็นความรักความอดทนที่อึดเหลือเกิน
1 โครินธ์ 4:20-21
เราจะเห็นว่า ท่านเปาโลเป็นตัวอย่างสำหรับเราในการเผชิญหน้ากับคนที่ทำบาปแล้วไม่ยอมกลับใจแต่ยังฝืนและอวดตัว หยิ่งผยอง ท่านให้เขาเลือกว่า จะเอาแบบไหนเมื่อเจอกัน ท่านเองต้องการมาด้วยความรักและจิตใจที่อ่อนโยน แต่มันก็ขึ้นอยู่กับชาวโครินธ์ด้วยว่า เขาพร้อมที่จะกลับใจก่อนหรือไม่ ท่านเปาโลต้องลำบากใจมาก เพราะใจท่านรักพวกเขา แต่จำเป็นต้องลงวินัยเพื่อให้รอดพ้น

พระคำเชื่อมโยง

1* โคโลสี 1:25; ทิตัส 1:7
5* มัทธิว 7:1; 10:26; 1 โครินธ์ 3:13; โรม 2:29
7* ยอห์น 3:27
8* วิวรณ์ 3:17
9* ฮีบรู 10:33

10* กิจการ 17:18; 26:24; 2โครินธ์ 13:9
12*กิจการ 18:3; 20:34; มัทธิว 5:44
13* บทเพลงคร่ำครวญ 3:45
14* 1 เธสะโลนิกา 2:11
15* กาลาเทีย 4:19
16* 1 โครินธ์ 11:1

17* 19:22; 1 โครินธ์ 11:2;18; 1 โครินธ์ 7:17; 14:33
18* 1 โครินธ์ 5:2
19* 19:21; 20:2; 18:21
20* 1 1:5; 1 โครินธ์ 2:4
21* 2 โครินธ์ 10:2

1 โครินธ์ 3 รากฐานแท้

จะอยู่ฝ่ายเนื้อหนังไปทำไม?

1 โครินธ์ 3:1-3 พี่น้องเอ๋ย ข้าไม่อาจพูดกับท่านเหมือนพูดกับ คนที่อยู่ฝ่ายวิญญาณ แต่ต้องพูดราวกับท่านยังอยู่ฝ่ายเนื้อหนัง ยังเป็นทารกในพระคริสต์ ข้าเลี้ยงท่านด้วยน้ำนมไม่ใช่ด้วยอาหารปกติ เพราะว่าเมื่อก่อนท่านรับไม่ได้ และบัดนี้ก็ยังรับไม่ได้
ท่านยังอยู่ฝ่ายเนื้อหนังตราบใดที่ท่านยังอิจฉากัน ขัดเคืองใจกัน แล้วจะไม่ให้เรียกว่า ท่านยังอยู่ฝ่ายเนื้อหนังได้อย่างไร ในเมื่อท่านยังทำตัว เหมือนกับคนทั่วไป

1โครินธ์ 3:4-5 เพราะเมื่อคนหนึ่งว่า “ข้าเป็นศิษย์ของเปาโล” และอีกคนว่า ข้าเป็นศิษย์ของอปอลโล” ท่านก็เป็นดั่งคนทั่วไปมิใช่หรือ?
อปอลโลเป็นใคร? และเปาโลเป็นใคร?พวกเขาคือผู้รับใช้ที่ช่วยให้ท่านมีความเชื่อตามที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เราแต่ละคน

1 โครินธ์ 3:6-7 ข้าเป็นคนปลูก ส่วนอปอลโลรดน้ำแต่พระเจ้าทรงเป็นผู้ทำให้เติบโต
ดังนั้น คนที่ปลูกและคนที่รดน้ำไม่สำคัญ แต่พระเจ้าผู้ทรงให้เติบโตนั้นต่างหากที่สำคัญ

ปลูก รดน้ำ รากฐาน ตึก กับคำเตือน

1 โครินธ์ 3:8-9 คนที่ปลูก และคนที่รดน้ำนั้นเป็นพวกเดียวกัน และแต่ละคนจะได้ค่าจ้างตามการงานของตนเพราะว่าเราร่วมกันทำงานเพื่อพระเจ้า ท่านเป็นไร่นาของพระองค์ ท่านเป็นตึกของพระองค์

1 โครินธ์ 3:10-11โดยพระคุณของพระเจ้า ข้าได้วางรากฐานดั่งนายช่างผู้เชี่ยวชาญ และมีอีกคนเข้ามาก่อสร้างบนฐานนั้น แต่ละคนจะต้องระวังว่า เขาก่อขึ้นอย่างไรเพราะใครจะมาวางรากฐานอื่นได้อีกนอกจากที่วางไว้แล้วคือ พระเยซูคริสต์?

1 โครินธ์ 3:12-13 บนรากฐานนี้ หากใครจะก่อด้วยทองคำ เงิน เพชร พลอย ไม้ หญ้าแห้ง หรือฟาง งานของแต่ละคนจะปรากฏให้เห็น เพราะว่าวันนั้น จะเป็นวันที่มีการเปิดเผย รวมทั้งจะเผยให้เห็นด้วยไฟ และไฟจะพิสูจน์ว่า การงานของแต่ละคนเป็นอย่างไร

1 โครินธ์ 3:14-15 ถ้าสิ่งที่ก่อสร้างขึ้นมาอยู่คงทนผู้ก่อก็จะได้รางวัล แต่ถ้างานของใครถูกเผาไป เขาจะไม่ได้รับรางวัล เขาคนนั้นจะรอดได้ แต่เหมือนรอดจากไฟ

อย่าหลอกตัวเอง

1 โครินธ์ 3:16-17 ท่านไม่รู้หรือว่า ท่านเป็นพระวิหารของพระเจ้า และพระวิญญาณของพระเจ้าประทับในท่าน ถ้าใครทำลายพระวิหารของพระเจ้า พระเจ้าจะทรงทำลายคนนั้น เพราะพระวิหารของพระเจ้าเป็นที่บริสุทธิ์ และท่านคือพระวิหารนั้น

1 โครินธ์ 3:1819 อย่าให้ใครหลอกตัวเอง ถ้าใครคิดว่าตัวเองเป็นคนมีปัญญาตามความเห็นของยุคนี้ จงให้คนนั้นยอมเป็นคนโง่ เพื่อจะได้เป็นคนมีปัญญา เพราะปัญญาของโลกนี้ เป็นความโง่เขลาในสายพระเนตรของพระเจ้า มีคำเขียนไว้ว่า “พระองค์ทรงดักคนที่มีปัญญาด้วยกลอุบายของพวกเขาเอง”

1 โครินธ์ 3:20-23 และมีคำเขียนอีกด้วยว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบว่า ความคิดของคนมีปัญญานั้น ไร้ประโยชน์” ดังนั้น อย่าเอามนุษย์ขึ้นมาอวดเลยเพราะว่า ทุกสิ่งเป็นของพวกท่าน
ไม่ว่าจะเป็นเปาโล อปอลโล เคฟาสโลกนี้ ชีวิต ความตาย ปัจจุบัน หรืออนาคต เหล่านี้เป็นของท่านทั้งสิ้นและท่านทั้งหลายเป็นของพระคริสต์และพระคริสต์ทรงเป็นของพระเจ้า

คำอธิบายเพิ่มเติม

จะอยู่ฝ่ายเนื้อหนังไปทำไม?
1 โครินธ์ 3:1-3
ตอนนี้ท่านเปาโลเปรียบพี่น้องชาวโครินธ์ว่า เป็นเหมือนเด็กทารกที่ยังใส่ผ้าอ้อมอยู่ พวกเขายังไม่โต ยังโวยวาย ทุ่มเถียง ไม่เป็นผู้ใหญ่ที่มีความอดทนอดกลั้นต่อกัน ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ที่รับเรื่องยาก ๆ ในพระเจ้าได้ ต้องเรียนรู้สิ่งที่เหมือนเด็ก ๆ เรียน เราจะเห็นจากบทที่ผ่านมาว่าท่านต้องอธิบายเรื่องเดียวนานพอสมควร พูดแล้วพูดอีกเพื่อจะแน่ใจว่าพวกเข้าใจ
คำว่าท่านยังอยู่ฝ่ายเนื้อหนังคือ ท่านยังรับอิทธิพลของความปรารถนาต่าง ๆ ของเนื้อหนังไม่มีการยับยั้งชั่งใจ ไม่มีการควบคุมตนเอง และนี่เป็นเหตุที่ทำให้ท่านเปาโลยังไม่อาจอธิบายเรื่องของพระเจ้าให้แก่พี่น้องชาวโครินธ์ไปได้มากกว่านี้ ดูเหมือนว่าท่านต้องจัดการที่พื้นฐานชีวิตก่อน
1โครินธ์ 3:4-5
งานที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ให้เรานั้น แต่ละคนไม่เหมือนกัน ทุกคนที่รับใช้จะไม่เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ผู้รับคำสอนอาจจะถูกใจบางคนกว่าบางคน แต่ไม่ได้หมายความว่า ต้องแบ่งพรรคพวกเพราะพระเจ้าทรงกำหนดงานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ในสถานที่ ในกลุ่มชนที่หลากหลายต่างกันไป ผู้ที่ควรได้รับการยกย่องมากที่สุดคือพระเจ้า ครู อาจารย์ ผู้ประกาศ เป็นเพียงผู้ที่รับทำตามพระบัญชาของพระองค์
1 โครินธ์ 3:6-7
ถ้าเราจะคิดในเชิงวิถีธรรมชาติ พันธุ์ไม้มากมายที่เกิดขึ้นในทุ่งหญ้า ป่าไม้ โดยไม่มีคนปลูกและรดน้ำแต่มันยังมีชีวิตอยู่ได้ ด้วยพระเมตตาคุณของพระเจ้า สดุดี 65:9 เล่าถึงการที่พระเจ้าทรงเยี่ยมแผ่นดิน ทรงรดน้ำให้ ท่านเปาโลกำลังเปรียบชีวิตคริสเตียนว่า เหมือนกับต้นไม้ที่มีผู้ปลูก และรดน้ำ ซึ่งเป็นหน้าที่สำคัญของผู้รับใช้ที่สอนพี่น้อง แต่ที่สุดการเติบโตมาจากพระเจ้าโดยตรง ไม่มีใครจะอ้างความดีความชอบได้

ปลูก รดน้ำ รากฐาน ตึก กับคำเตือน
1 โครินธ์ 3:8-9.
ท่านเปาโลมองว่า ทุกคนที่รับใช้พระเจ้าจะได้รับรางวัลหรือค่าจ้างตามที่พระเจ้าทรงเห็นสมควร ไม่มีใครใหญ่กว่าใครในสายพระเนตรพระเจ้าแม้ว่าในหน้าที่อาจจะมีระดับขั้นการทำงานก็ตามหลายคนคิดว่าอาจารย์ที่ใหญ่โตนั้นจะได้รับรางวัลมากกว่า หรือ ได้รับการยอมรับจากพระเจ้า
มากกว่า แต่ดูจากข้อเขียนของท่านเปาโลตอนนี้ แม้พี่น้องที่ไม่มีใครสังเกตแต่ได้รับใช้อย่างซื่อสัตย์ ก็เป็นหนึ่งในผู้ร่วมงานเพื่อแผ่นดินของพระเจ้า
1 โครินธ์ 3:10-11
ท่านเปาโลมองตัวท่านเองว่าเป็นนายช่างที่ก่อ ฐานชีวิตแห่งความเชื่อของพี่น้องด้วยพระเยซูคริสต์นั่นคือ ทุกคนจะรอดได้ไม่ใช่ด้วยสิ่งอื่นใด นอกจาก ด้วยการเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ผู้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนและคืนชีพขึ้นมาในวันที่สาม ท่านเป็นคนแรกที่สร้าง แต่พระเจ้าจะทรงใช้คนอื่น ๆ มาช่วยดูแลชีวิตของผู้ที่เชื่อ และคนที่ตามมารับใช้นั้นจะต้องก่อต่อไปด้วยพระเยซูคริสต์
1 โครินธ์ 3:12-13
อย่างที่กล่าวมาแล้วว่า การสร้างความเชื่อของผู้เชื่อต้องมีคนงานหลายคน บางคนปลูก บางคนรดน้ำ ซึ่งก็หมายถึงผู้ที่ประกาศ สอน เทศนาและรับใช้เพื่อพี่น้องในด้านต่าง ๆ ท่านเปาโลเตือนว่า ไม่ว่าใครจะก่อขึ้นอย่างไร เขาคนนั้นจะต้องรับผิดชอบ เพราะงานของเขาอาจเป็นงานเสียหายมาตั้งแต่ต้น แต่คนมองไม่ออก แต่ในวันของพระเจ้า พระองค์จะใช้ไฟพิสูจน์งานนั้น แม้กระทั่งงานที่เพื่อน ๆ กำลังอ่านอยู่ในเวลานี้

อย่าหลอกตัวเอง
1 โครินธ์ 3:14-15
ผู้รับใช้ในฐานะที่เป็นผู้ก่อสร้างชีวิตของผู้เชื่อนั้นบางคนอาจได้รางวัล แต่บางคนอาจจะเจอการสูญเสีย สูญเปล่า หากเขาก่อสร้างอย่างไม่ระวัง ก่อสร้างแบบขอไปที หรือใช้สติปัญญาของมนุษย์ในการทำให้คริสตจักรโต แม้ว่าที่สุดเขาเองได้รับความรอดแต่ก็หวุดหวิด ไฟที่กล่าวถึงในข้อก่อนหน้านี้ คือใช้เพื่อพิสูจน์งานของผู้รับใช้ว่าเป็นอย่างไร ​แต่คำว่าไฟ ในข้อนี้ เป็นการกล่าวถึงไฟที่จะเผาผลาญ
1 โครินธ์ 3:16-17
เวลานี้ท่านเปาโลกำลังกล่าวชัดเจนว่า “ท่าน” เป็นพระวิหารของพระเจ้า มีความหมายถึงชุมชนผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ ไม่ใช่คนเดียว ท่านคือ หลายคน หากมีใคร ผู้รับใช้คนไหน พยายามที่จะทำลายชุมชนผู้เชื่อหรือที่ประทับของพระเจ้า ตั้งใจที่จะทำให้คริสตจักรต้องทำผิด ล่อลวงผู้เชื่อ พระเจ้าจะทรงทำลายผู้นั้น เราอาจถามว่า แล้วคนที่ข่มเหงคริสตจักรของพระเจ้าล่ะ? คนพวกนั้นจะโดนพระเจ้าทรงจัดการอยู่แล้ว
1 โครินธ์ 3:18
บางคนในคริสตจักรกำลังหลอกตัวเองว่า เขาเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ที่ยอดสุดในประเทศ ตามเทรนด์ที่คนกำลังชอบฟัง โดยหารู้ไม่ว่าคนนี้หลอกหรือไม่ สมัยนี้ เรามักเชื่อสิ่งที่เขาบอกกันโดยไม่ไตร่ตรอง ท่านเปาโลกำลังเตือนให้พวกเขากลับมาสู่รากฐานสำคัญของความรอดคือ ความเชื่อในพระเยซู
1 โครินธ์ 3:19
ท่านเปาโลกำลังบอกพี่น้องคริสเตียนว่า ให้เขาเลิกคิดตามคำสอนของโลกเพื่อว่าเขาจะได้เป็นคนมีปัญญาแท้จริง คำสอนของโลกนี้เปลี่ยนไปตามยุคสมัย เช่น เราจะเห็นวิธีการเลี้ยงลูกสมัยใหม่ที่ไม่ยอมให้เด็กลำบากเลย เวลาเด็กล้มก็ไปรับ ทำอย่างนี้จนโต ลูกไม่เคยต้องแก้ปัญหาเองหรือ การเชื่อว่า เราทำอะไรก็ได้ตามใจในเมื่อมันไม่ทำให้ใครเดือดร้อน โดยหารู้ไ่ม่ว่าการกระทำของมนุษย์ทุกคน เชื่อมโยงสัมพันธ์ส่งผลต่อกันเสมอ
1 โครินธ์ 3:20-23
พื้นฐานที่แท้จริงของความคิดผู้มีปัญญา กูรูทั้งหลายนั้น อยู่ที่ว่า ข้าทำได้เอง ข้าเป็นผู้กำหนดชีวิตตนเอง ข้าคือพระของตนเอง ไม่มีใครใหญ่ไปกว่าตัวตนของข้า .. แต่แล้วทุกคนก็ไปจบที่ สุดปลายคือความตายโดยยังเชื่อว่าตัวเองกำหนดได้ว่าชีวิตหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไรเทรนด์การพัฒนาตนเองนั้นดูดี แต่กาพัฒนาตนโดยไม่มีพระเจ้านั้น ในที่สุดมันเหงา โดดเดี่ยวจริง ๆ
ที่ท่านเปาโลกล่าวว่า ทุกอย่างเป็นของเรา ท่านกล้าพูดได้ก็เพราะ พระคริสต์ทรงเป็นเจ้าของทุกสิ่ง พระคริสต์คือที่สุด ทรงเป็นผู้ที่เชื่อมโยงทุกสิ่งในโลกมนุษย์ จักรวาล โลกฝ่ายวิญญาณเข้าด้วยกัน เมื่อเราเป็นของพระคริสต์ เราจึงมีทุกอย่างที่พระคริสต์ทรงครอง โคโลสี 1:19 กล่าวว่า เพราะพระบิดาทรงพอพระทัยที่จะให้ความเต็มบริบูรณ์อยู่ในพระคริสต์​

ข้อพระคำเชื่อมโยง
1* ฮีบรู 5:13
2* 1 เปโตร 2:2; ยอห์น 16:12
5* 2 โครินธ์ 3:3,6; 4:1; 5:18;6:4
6* กิจการ 18:4; 18:24-27; 2 โครินธ์ 3:5
7* กาลาเทีย 6:3

8* สดุดี 62:12
9* 2 โครินธ์ 6:1; เอเฟซัส 2:20-22
10* โรม 1:5; 1 โครินธ์​4:15
11* อิสยาห์ 28:16; เอเฟซัส 2:20
13* 1 เปโตร 1:7; ลูกา 2:35
16* 2 โครินธ์ 6:16

18* สุภาษิต 3:7
19* โยบ 5:13
20* สดุดี 94:11
21* 2 โครินธ์ 4:5
23* 2 โครินธ์ 10:7