คำสอนเรื่องการหย่าร้าง
(มัทธิว 19:1–12)
1แล้วพระเยซูก็ทรงละจากที่นั่น และเข้าไปในเขตแคว้นยูเดียและอีกฟากของแม่น้ำจอร์แดน
ผู้คนก็เข้ามาหาพระองค์อีก และพระองค์ทรงสอนพวกเขาอย่างที่เคย
2 มีฟาริสีบางคนมาหาเพื่อจะทดสอบพระองค์ ถามพระองค์ว่า
“ถูกต้อง ตามพระบัญญัติไหมที่ชายคนหนึ่งจะหย่าภรรยาของตน?”
3 พระองค์ตรัสตอบว่า “แล้วโมเสสได้สั่งไว้ว่าอย่างไร?”
4 พวกเขาตอบว่า “โมเสสอนุญาตให้ผู้ชายเขียนหนังสือหย่า และให้ภรรยาละจากเขาไป
5 แต่พระเยซูตรัสว่า “โมเสสเขียนคำสั่งนี้เพราะว่าพวกเขาใจแข็งนัก
6 ตั้งแต่การทรงสร้าง ‘พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์เป็นชายและหญิง‘
7 เพราะอย่างนี้ ชายจึงละจากพ่อและแม่เพื่อเขาจะได้ผูกพันกับภรรยาของเขา
8 และทั้งสองจะเป็นหนึ่งเนื้อเดียวกัน จึงไม่เป็นสองอีกต่อไป แต่เป็นหนึ่งเนื้อเดียวกัน
9 ดังนั้นสิ่งที่พระเจ้าทรงทรงผูกพันกันไว้ อย่าให้มนุษย์แยกเขาจากกันเลย”
10 เมื่อพวกเขากลับมาในบ้านอีกครั้ง ศิษย์ก็ถามพระองค์เรื่องนี้
11 พระองค์ทรงบอกเขาว่า “ใครก็ตามที่หย่าภรรยาและแต่งงานกับหญิงอื่นเท่ากับล่วงประเวณีต่อเธอ
12 และหากหญิงคนใดหย่าสามีของเธอและแต่งงานกับชายอื่น เท่ากับเธอล่วงประเวณี”
พระเยซูทรงอวยพระพรเด็กเล็ก ๆ
(มัทธิว 19:13–15; ลูกา 18:15–17)
13 ตอนนี้ประชาชนได้พาเด็กเล็ก ๆมาหาพระเยซูเพื่อให้พระองค์วางพระหัตถ์เหนือพวกเขา พวกศิษย์ก็ไปตำหนิคนที่พาเด็ก ๆ มา
14 แต่เมื่อพระเยซูทรงเห็นเช่นนั้น พระองค์ทรงไม่พอพระทัย ตรัสว่า “จงให้เด็กเล็ก ๆ มาหาเรา อย่าขัดขวางพวกเขา เพราะอาณาจักรของพระเจ้าเป็นของคนที่เป็นเหมือนเด็ก ๆ เหล่านี้
5 เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า ใครไม่ตอบรับอาณาจักรของพระเจ้าเหมือนกับเด็กเล็ก ๆ จะไม่มีวันได้เข้าในแผ่นดินนั้น”
16 และพระองค์ทรงอุ้มเด็ก ๆ วางพระหัตถ์ทั้งสองบนตัวเขา และทรงอวยพระพรเขา
คำถามของเศรษฐีหนุ่ม
(มัทธิว 19:16–30; ลูกา 18:18–30)
17 ขณะที่พระเยซูกำลังจะออกเดินทาง ก็มีชายคนหนึ่งวิ่งมาและคุกเข่าต่อพระองค์ “ท่านอาจารย์แสนดีขอรับ ข้าพเจ้าจะต้องทำอย่างไร จึงจะได้รับชีวิตนิรันดร์เป็นมรดกขอรับ?”
18“เจ้ามาเรียกเราว่าดีทำไม ไม่มีใครดีต่อจากพระเจ้าเท่านั้น
19 เจ้ารู้บัญญัติที่ว่า..อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณี อย่าลักทรัพย์ อย่าเป็นพยานเท็จ ให้เกียรติพ่อและแม่ของเจ้า”
20“ท่านอาจารย์ขอรับ” เขาตอบ “ทุกอย่างที่ท่านกล่าวมานั้นข้าพเจ้าถือรักษามาตั้งแต่เด็ก
21 พระเยซูทรงมองเขาด้วยความรัก และตรัสกับเขาว่า “มีอีกอย่างที่ขาดอยู่ จงไปขายทุกสิ่งที่เจ้ามี และแจกจ่ายให้คนยากจน และเจ้าจะมีทรัพย์สมบัติในสวรรค์ จากนั้นก็ตามเรามา”
22 แต่เมื่อได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของเขาก็เศร้าสลด และเดินออกไปด้วยความทุกข์ใจ เพราะเขาเป็นคนร่ำรวยมาก
23 แล้วพระเยซูทรงมองรอบ ๆ ตรัสกับศิษย์ของพระองค์ว่า “ยากจริง ๆ ที่คนมั่งมีจะเข้าในแผ่นดินของพระเจ้า!”
24 พวกศิษย์ก็ประหลาดใจกับคำตรัสของพระองค์ แต่พระเยซูก็ตรัสอีกว่า “ลูกเอ๋ย ดูสิว่าการจะเข้าในอาณาจักรของพระเจ้า!
25 ที่จะให้อูฐลอดรูเข็มยังง่ายกว่าที่คนมั่งมีจะเข้าในอาณาจักรของพระเจ้า”
26 พวกเขายิ่งประหลาดใจขึ้น ถามกันว่า “ถ้าอย่างนั้น ใครจะรอดได้เล่า?”
27 พระเยซูทรงมองที่พวกเขาและตรัสว่า “กับมนุษย์แล้วนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่กับพระเจ้าแล้วทุกสิ่งเป็นได้สำหรับพระองค์”
28 เปโตรทูลว่า “ข้าพเจ้าต่างละทิ้งทุกสิ่งและติดตามพระองค์มา”
29 พระเยซูตรัสตอบว่า “ไม่มีใครสักคนที่ละจากบ้าน พี่น้องชายหญิง หรือแม่ หรือพ่อ หรือลูก ๆ หรือไร่นาเพื่อเห็นแก่เราและข่าวประเสริฐ
30 แล้วจะไม่ได้รับผลตอบแทนร้อยเท่าในยุคนี้ (ไม่ว่าจะเป็นบ้าน พี่น้องชายหญิง แม่และลูก ๆ และไร่นา รวมทั้งการข่มเหง)
และยุคหน้าเขาจะไม่ขาดชีวิตนิรันดร์
31 แต่หลายคนที่เป็นคนต้นจะกลับกลายเป็นคนสุดท้าย และคนสุดท้ายจะกลายเป็นคนต้น”
ทรงบอกเรื่องการทนทุกข์ครั้งที่สาม
(มัทธิว 20:17–19; ลูกา18:31–34)
32 ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางขึ้นไปยังนครเยรูซาเล็ม พระเยซูทรงนำหน้าพวกเขาไป และศิษย์ก็ประหลาดใจ แต่คนที่ตามมากลับรู้สึกกลัว อีกครั้งที่พระเยซูทรงพาศิษย์ทั้งสิบสองคนออกมาจากผู้คน เพื่อทรงแจ้งให้พวกเขาทราบว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับพระองค์บ้าง
33“ดูเถิด เรากำลังขึ้นไปยังนครเยรูซาเล็ม และบุตรมนุษย์จะถูกส่งตัวให้กับปุโรหิตใหญ่ และธรรมาจารย์ พวกเขาจะตัดสินประหารและมอบพระองค์ให้กับคนต่างชาติ
34 ซึ่งคนเหล่านี้จะเยาะหยันพระองค์ จะถ่มน้ำลายรดพระองค์ จะเฆี่ยนและประหารพระองค์เสียหลังจากนั้นสามวัน พระองค์จะทรงคืนชีพขึ้นมา”
คำขอพิเศษจากยากอบและยอห์น
(มัทธิว 20:20-28)
35 จากนั้นยากอบและยอห์นลูกชายของเศเบดี มาหา และทูลขอพระเยซูว่า “พระอาจารย์ขอรับ เรามาขอให้พระองค์ทรงทำตามคำขอ ไม่ว่าเราจะขออะไร”
36“เจ้าต้องการให้เราทำอะไรให้หรือ?” พระองค์ตรัส
37พวกเขาตอบว่า “ขอทรงอนุญาตให้เราคนหนึ่งนั่งด้านขวาพระหัตถ์ และอีกคนนั่งด้านซ้าย ในเวลาที่พระองค์ทรงรับพระบัลลังก์”
38 “เจ้าไม่รู้ว่าเจ้าขออะไรอยู่สินะ” พระเยซูตรัสตอบ “เจ้าจะดื่มถ้วยที่เราจะดื่มได้หรือ? หรือเจ้าจะต้องผ่านบัพติศมาที่เราต้องผ่านได้หรือ?”
39 “ได้แน่ พระเจ้าข้า” พี่น้องทั้งสองตอบ “เจ้าจะได้ดื่มถ้วยที่เราต้องดื่ม” พระเยซูตรัส “และเจ้าจะได้ผ่านบัพติศมาที่เราต้องผ่าน
40 แต่การที่จะนั่งข้างขวาหรือซ้ายมือของเราไม่ใช่เป็นเรื่องที่เราจะจัดให้ ที่นั่งตรงนั้น เป็นที่ของคนที่พระองค์ทรงเตรียมไว้ให้”
41 เมื่ออีกสิบคนได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาก็ไม่พอใจยากอบและยอห์น42 พระเยซูจึงทรงเรียกพวกเขามาทุกคน ตรัสว่า “พวกเจ้ารู้อยู่ว่า สำหรับคนต่างชาตินั้น คนที่เป็นผู้ปกครองก็จะเป็นเจ้าเหนือผู้คน คนใหญ่โตก็จะใช้สิทธิอำนาจเหนือผู้คน
43 แต่สำหรับพวกเจ้าจะไม่เป็นอย่างนั้น ใครก็ตามที่ต้องการเป็นใหญ่ท่ามกลางพวกเจ้า จะต้องเป็นผู้รับใช้ของเจ้า
44 คนที่ต้องการเป็นต้น ก็จะต้องเป็นทาสของทุกคน
45 แม้แต่บุตรมนุษย์เองไม่ได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ แต่มาเพื่อรับใช้ และเพื่อประทานชีวิตของท่านให้เป็นค่าไถ่แก่คนเป็นจำนวนมาก”
พระเยซูทรงรักษาบารทิเมอัส
(มัทธิว 20:29–34; ลูกา 18:35–43)
46 จากนั้น พวกเขามาถึงเมืองเยรีโค และขณะที่พระเยซูกับสาวกกำลังเดินออกจากเมืองพร้อมกับคนเป็นจำนวนมาก มีชายขอทานตาบอดคนหนึ่งชื่อบารทิเมอัส ลูกชายของทิเมอัส นั่งอยู่ข้างทาง
47 เมื่อเขาได้ยินว่า เป็นพระเยซูทรงผ่านมาก เขาก็ร้องตะโกนขึ้นมาว่า “โอ พระเยซูบุตรดาวิดเจ้าข้า ขอทรงเมตตาข้าพเจ้าด้วย”
48 มีหลายคนห้ามเขา สั่งให้เงียบแต่เขากลับร้องเสียงดังกว่าเดิม “บุตรดาวิดเจ้าข้า ขอทรงเมตตาข้าพเจ้าด้วย!”
49 พระเยซูทรงหยุดและตรัสว่า “เรียกเขามาสิ” ดังนั้น พวกเขาจึงเรียกชายตาบอดเข้ามา “ใจกล้าเข้าไว้” พวกเขาบอก “ลุกขึ้นสิ เพราะพระองค์ทรงเรียกหาเจ้า”
50 บารทิเมอัสสลัดเสื้อคลุมทิ้ง กระโดดขึ้นมาหาพระเยซู
51“เจ้าต้องการให้เราทำอะไรให้เจ้ารึ?” พระเยซูตรัสถาม“รับโบนี เจ้าข้า” ชายตาบอดกล่าว “ขอทรงให้ข้าพเจ้ามองเห็นได้” (รับโบนี แปลว่า เจ้านายของข้าพเจ้า)
52“ไปตามทางของเจ้าเถิด” พระเยซูตรัส “ความเชื่อของเจ้าทำให้เจ้าหายแล้ว” ทันใดนั้น เขาก็มองเห็น และเดินตามพระเยซูไปตามทางนั้น
คำอธิบายเพิ่มเติม
มาระโก 10:1-12
ช่วงนี้ พระเยซูกำลังจะเดินทางไปเยรูซาเล็มครั้งสุดท้าย พระองค์มาที่คาเปอรนาอุมก่อน แล้วเข้าไปในเขตยูเดีย ทรงเจอผู้คนมากมายที่จะฟังคำสอน เราเห็นชัดว่า พระเยซูทรงพร้อมสอนคนเหล่านั้น ไม่ว่าพวกเขาจะฟังแล้วลืมไปบ้างก็ตาม
แล้วก็มีฟาริสีที่อยากจะทดสอบพระองค์ เพื่อจะจับผิดให้ได้ จึงถามเรื่องการหย่าร้างว่า ผิดบัญญัติหรือไม่ที่ชายคนหนึ่งจะหย่าภรรยาของตน ซึ่งคำตอบนั้นพวกเขาก็รู้ดีอยู่แล้ว นั่นคือผู้ชายเขียนหนังสือหย่า แล้วภรรยาต้องออกจากบ้านไป
ในเฉลยธรรมบัญญัติ 24:1-4 พวกเขาพยายามทำให้การแต่งงานระหว่างชายหญิงและการหย่าเป็นเรื่องธรรมดา ต้องการดูว่า พระเยซูทรงมีความเห็นอย่างไร
แต่พระเยซูทรงกลับไปที่จุดเริ่มต้น พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์มาให้เขาได้เป็นสามีภรรยาหนึ่งต่อหนึ่ง และให้ทั้งสองอยู่ด้วยกันตลอดไป พระเยซูทรงมองการแต่งงานเป็นเรื่องของการที่พระเจ้าทรงผูกพันคนสองคนเข้าด้วยกัน ดังนั้น คนสองคนที่ตั้งใจจะอยู่ด้วยกันทั้งชีวิตก็ต้องช่วยกันประคับประคองชีวิตคู่ เพราะในชีวิตคู่นั้น มีทั้งสุขและทุกข์ ง่ายและยาก รักและโกรธ ซื่อสัตย์ และแอบไปมีคนอื่น ความอ่อนโยนและความรุนแรง สิ่งที่พระเยซูทรงย้ำคือ การผูกพันของสามีภรรยา มาจากพระเจ้า ในโลกของเราทุกวันนี้ มีปัญหาเกิดขึ้นในครอบครัว ทุกระดับ ทุกรูปแบบ ซับซ้อนกว่าเดิมมาก
มาระโก 10:13-16
มีคนพาเด็ก ๆ มาหา เพื่อให้พระเยซูทรงอวยพระพร แต่ศิษย์ของพระองค์กลับรู้สึกไม่พอใจ ไปห้ามคนเหล่านั้น
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ พระเยซูไม่ทรงพอพระทัยศิษย์ แล้วก็ทรงตรัสบางอย่างที่ผู้เชื่อในพระเจ้าจะต้องฟังดี ๆ
1. จงให้เด็กมาหาเรา
2.อย่าขัดขวางเด็กจากทางของพระเจ้า
3.อาณาจักรของพระเจ้าเป็นเหมือนเด็ก ๆ
4.คนที่ไม่ต้อนรับอาณาจักรของพระเจ้าเหมือนเด็กรับ จะไม่มีวันเข้าแผ่นดินนั้น
พระเยซูทรงบอกเราว่า เด็กสำคัญกับพระองค์ ไม่ว่าสังคมโบราณจะมองเด็กว่าไร้ค่า แต่พระเยซูทรงมองแตกต่าง พระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างพวกเขามา ครอบครัว คริสตจักร บุคคลใดที่ให้ความสำคัญกับเด็กและทุ่มเทให้พวกเขา จะได้รับอนาคตของชุมชนที่น่าชื่นชม แต่ถ้าเราละทิ้งเด็ก เราก็จะเจอความโกลาหลจากเด็กและวัยรุ่น ที่ไม่เข้าใจสิทธิ หน้าที่ของตน ไม่สนใจจะช่วยเหลือคนอื่น เอาแต่จะเรียกร้องเพื่อตัวเองอย่างที่เราเจอกันทุกวันนี้
มาระโก 10:17-31
ข้อความตอนนี้ เป็นเรื่องของคนรวยที่ดี แต่ไม่อาจละทิ้งสมบัติตามพระองค์ไป และสำหรับคนที่ติดตามพระเจ้าจริง พระเยซูทรงสัญญาชีวิตนิรันดร์ให้แก่เขา และเป็นเรื่องที่ทั้งมัทธิว และลูกาเล่าเช่นกัน
ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นทั้งผู้นำ (ลูกา 18:18 ) ร่ำรวย (22) เป็นคนดีรักษาพระบัญญัติ (20) เขามีความเข้าใจว่า การที่จะได้ชีวิตนิรันดร์คือ ต้องทำอะไรสักอย่างที่ดีมาก ๆ จึงจะได้ชีวิตนิรันดร์ (17) แล้วแถมยังคิดว่า เขาน่าจะทำสำเร็จผ่านความดีที่ทำลงไปมาตั้งแต่เด็ก อาจมีอะไรที่ขาดอยู่ที่ยังไม่ได้ทำ และเป็นไปได้ไหมที่เขาคิดว่า ความมั่งคั่งของเขาเกิดจากการที่พระเจ้าทรงอวยพระพรเพราะเขาทำดี? (สดุดี 128:1-2)
พระเยซูทรงอ้างพระคัมภีร์เดิมจาก เฉลยธรรมบัญญัติ 30:15-16 เป็นข้อที่เน้นการประพฤติต่อบุคคลรอบข้าง (หลายคนคิดว่า เขาเป็นคนดีมีศีลธรรม แต่ความจริงแล้ว ทุกคนเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้าทั้งหมด) แล้วจากนั้นพระองค์จึงบอกวิธีที่จะเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ นั่นคือ ต้องทิ้งทุกอย่าง ไม่ให้มันมาเป็นอุปสรรค (ถ้าจะโยงไปถึงการรับพระเจ้าอย่างเด็ก ๆ นั้นก็คือ รับพระเจ้าโดยไม่หวังพึ่งสิ่งอื่นแทนพระองค์นั่นเอง)
ประเด็นคือ คนรวยจะเข้าแผ่นดินของพระเจ้ายากอย่างนั้นหรือ? ที่จริงคนรวยมีอุปสรรคขัดขวางจากความร่ำรวยของเขา ต้องขจัดอุปสรรคนั้นมีคนรวยหลายคนที่ได้มาพบพระเจ้าอย่างเช่น โยเซฟ ชาวอาริมาเธีย ศักเคียส เป็นต้น จึงจะเห็นว่าเป็นไปได้สำหรับพระเจ้า เราเองก็ต้อง คิด หาเหตุผลว่า เหตุใดคนรวยจึงสยบต่อพระเจ้า และไม่ได้มีเงินเป็นอุปสรรคต่อการพบพระองค์
ในสมัยนี้ บางครั้งอุปสรรคอาจจะเป็นคนที่มีความรู้สูง ถ้ามาตามพระเยซูแล้วจะดูเหมือนคนไม่ฉลาด ดังนั้นจึงไม่ยอมมาหาพระองค์
ส่วนคนที่ตามพระองค์จริง ๆ แล้ว พวกเขาจะได้รับหลายอย่างร้อยเท่า นั่นคือ การติดตามพระเยซูไม่ได้หมายความว่าเป็นคนโง่หรือ แพ้ แต่เป็นคนที่พระเจ้าจะอวยพระพรและ ให้มากถึงชีวิตนิรันดร์เลย
มาระโก 10:32-34
นี่เป็นครั้งที่สามแล้ว ที่พระองค์ทรงบอกพวกเขาล่วงหน้าว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับพระองค์
1. จะเสด็จไปเยรูซาเล็ม (ทั้งที่ทรงรู้ว่าจะเกิดอะไรกับพระองค์ ทรงไปตามแผนของพระบิดา 2.พระองค์จะถูกจับกุมส่งตัวให้ศัตรู
3. พวกเขาจะตัดสินประหารพระองค์แต่
4.ยืมมือคนต่างชาติมาสั่งประหาร
5.พระองค์จะถูกเย้ย ถ่มน้ำลายรด ถูกเฆี่ยน
6.ในที่สุดจะสิ้นพระชนม์จริง ๆ เพราะพวกเขาประหารสำเร็จ แต่..
7.อีกสามวันจะทรงเป็นขึ้นมา
พระเยซูทรงบอกให้พวกเขาเตรียมตัวเตรียมใจ และในพระคัมภีร์ก็บอกหลาย ๆ อย่างล่วงหน้าแก่เราด้วย เราจึงควรเอาใจใส่ดูว่า พระเจ้าทรงบอกอะไรล่วงหน้าบาง
มาระโก 10:35-45
อย่างน้อยตอนนี้เรารู้แล้วว่า ลูกชายสองคนของเศเบดีนี่เองที่ต้องการเป็นใหญ่ อยากที่จะนั่งข้างซ้ายและขวาของพระเยซู โดยที่พวกเขาไม่รู้ว่า การขอเช่นนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง
คำตอบของพระเยซูคือ ทั้งสองจะต้องเจอกับความยากลำบากอย่างแน่นอน แต่ที่จะได้นั่งในที่สูงขนาดนั้น เป็นเรื่องที่พระบิดาทรงตัดสิน
พระเยซูตรัสชัดเจนว่า พระองค์ไม่ได้เป็นผู้จัดที่ทางในสวรรค์ว่าใครจะเป็นใหญ่ ใครจะเป็นผู้น้อย พระเจ้าเท่านั้นทรงเป็นผู้ยกคนหนึ่งขึ้นหรือทำให้คนหนึ่งต่ำลง แต่พวกเขาควรทำตามพระองค์คือ การเป็นทาสของผู้อื่น ทำเพื่อรับใช้ และให้ชีวิตเพื่อนำคนอื่นสู่ชีวิตอย่างพระองค์
มาระโก 10:46-52
เรื่องราวนี้เราจะเห็นว่า การติดต่อกันระหว่างสองคนนั้น มีผู้คนขัดขวาง แต่คนที่ต้องการความช่วยเหลือ ไม่ยอมฟัง เขาตั้งใจว่า วันนี้เขาต้องตาดีเหมือนอย่างคนตาบอดอื่น ๆที่เขาได้ยินมาว่า พระเยซูทรงรักษาให้หาย เมื่อเราจะมาหาพระเยซูแต่มีคนขัดขวางเราก็ต้องไม่ยอมเหมือนกับบารทิเมอัสผู้นี้
เรามาดูเหตุการณ์ที่นำไปสู่บารทิเมอัสคนใหม่ที่สามารถเลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ต้องเป็นขอทานอีก
เราจะเรียนอะไรได้จากเหตุการณ์ครั้งนี้
1. บารทิเมอัสรับรู้ว่า พระเยซูผ่านมาทางเขา
2.เขาร้องเรียกพระองค์ว่า พระเยซูบุตรดาวิด..แสดงว่า เขาเชื่อว่า พระเยซูทรงเป็นลูกหลานของกษัตริย์ดาวิด เขารู้ว่าทรงเป็นพระเมสสิยาห์หรือไม่ เราไม่ทราบ
3.มีคนห้ามเรียกพระเยซู เขาไม่ฟัง ยิ่งเรียกพระองค์เสียงดังขึ้น
4.พระเยซูทรงหยุดและเรียกให้เขามาใกล้
5.เขาลุกขึ้น สลัดเสื้อ กระโดดไปตามทางเสียงของพระเยซูทั้ง ๆ ที่เป็นคนตาบอด เขาตอบรับคำเรียกของพระเยซูทันที
6.เมื่อพระเยซูทรงถามว่า “เจ้าต้องการให้เราทำอะไรให้เจ้า?” เขาตอบทันที “ขอมองเห็นขอรับ เจ้านายของข้าพเจ้า” เขาเชื่อฤทธิ์พระเยซูผู้ที่เขาเรียกว่า บุตรชายของดาวิด
7. พระเยซูทรงให้ตามคำขอทันที ทรงย้ำว่า ความเชื่อทำให้เจ้าหาย ทรงให้เขาไปตามทางของเขา
8.บารทิเมอัสมองเห็น และตัดสินใจเดินตามพระเยซูไป ไม่ได้กลับไปตามทางของตนเอง
พระคำเชื่อมโยง
1* มัทธิว 19:1-9
2* มัทธิว 19:3
4* เฉลยธรรมบัญญัติ24:1-4
6* ปฐมกาล 1:27; 5:2
7* ปฐมกาล 2:24
11* มัทธิว 5:32; 19:9
13* ลูกา 18:15-17
14* 1 เปโตร 2:215* มัทธิว 18:3-4; 19:14; ลูกา 13:28
17* มัทธิว 19:16-30; ยอห์น 6:28
18* 1 ซามูเอล 2:2
19* อพยพ 20:12-16; เฉลยธรรมบัญญัติ 5:16-20
20* ฟีลิปปี 3:6
21* ลูกา 12:33; 16:9
24* 1 ทิโมธี 6:17
25* มัทธิว 13:22; 19:24
27* เยเรมีย์ 32:17
28* ลูกา 18:28
30* ลูกา 18:29-30; 1 เปโตร 4:12-13
31* ลูกา 13:30
32* มัทธิว 20:17-19; มาระโก 8:31; 9:31
33* มาระโก 14:53, 64
34* ลูกา 24:46
35* ยากอบ 4:3
38* ยอห์น 18:11; ลูกา 12:50
39* กิจการ 12;2
40* ฮีบรู 11:16
41* มัทธิว 20:2442* ลูกา 22:25
43* มาระโก 9:35
45* ฟีลิปปี 2:7-8; อิสยาห์ 53:12; ทิตัส 2:14
46* ลูกา 18:35-43
47* วิวรณ์ 22:16;มัทธิว 15:22
52* มัทธิว 9:22