บทเพลงแห่งขึ้นของโซโลมอน
ผู้ที่สร้างบ้านแท้ ผู้ที่ให้สันติสุขแท้
1 หากพระเจ้ามิได้ทรงสร้างบ้าน
คนที่สร้างบ้าน ก็สร้างไปเปล่า ๆ
หากพระเจ้าไม่ได้ทรงเฝ้าเมืองไว้
คนยามเมืองตื่นอยู่นั้น ก็ตื่นไปเปล่า ๆ
2 เป็นการเสียเปล่าที่ท่านตื่นแต่เช้าตรู่
และทำงานหากินจนดึกดื่น
กินอาหารจากแรงงานที่ตรากตรำ
เพราะพระเจ้าทรงอวยพรให้คนทรงรักนั้นหลับสบาย
มรดกจากพระยาห์เวห์
3 ดูเถิด ลูกชายก็เป็นมรดกจากพระยาห์เวห์
ผลแห่งครรภ์นั้นคือรางวัล
4 ลูกหลานที่เกิดขึ้นแก่คนหนุ่มนั้น
เป็นเหมือนลูกธนูในมือของนักรบ
5 คนที่มีลูกธนูเต็มแล่งนั้นก็เป็นสุขนัก
เขาจะไม่ต้องอับอาย
เมื่อเขาเผชิญหน้ากับศัตรูของเขาที่ประตูเมือง
พระคำเชื่อมโยง
1* สดุดี 121:4
2* ปฐมกาล 3:17, 19;
สดุดี 60:5 ;มาระโก 4:26, 27
3* ปฐมกาล 33:5 ; เฉลยธรรมบัญญัติ 28:4; [สดุดี 132:11]
4* สดุดี 120:4 127:4
5 * โยบ 5:4
สดุดี 127:1-2 ผู้ที่สร้างบ้านแท้ ผู้ที่ให้สันติสุขแท้
คำว่า บ้านนี้ มีความหมายได้หลายอย่าง หมายถึงที่อาศัย ครอบครัว ตระกูลที่สืบต่อชั่วลูกชั่วหลาน ครอบครัวของอิสราเอลโบราณนั้น เรื่องการที่ครอบครัวจะมีลูกหลานสืบต่อเป็นเรื่องสำคัญมาก พวกเขารู้ดีว่า ครอบครัวจะอยู่ได้นานแสนนานก็ด้วยการอวยพระพรจากพระเจ้า
และเมืองนอกจากมีความหมายถึงเมืองจริง ๆ แล้ว ยังหมายถึงความมั่นคงของชุมชนด้วย เมืองที่ปลอดภัยก็จะทำให้ครอบครัวมั่นคง
ใช่แล้ว พระเจ้าทำให้คนที่พระองค์ทรงรัก คนที่รักพระองค์ได้หลับอย่างไม่กระสับกระส่าย ไม่หลับๆ ตื่น ๆ ให้เขาได้หลับลึก พร้อมที่จะตื่นขึ้นมาพบพระองค์ในวันต่อไป ใช้ชีวิตด้วยการวางใจพระเจ้า เชื่อในพระสัญญาที่ให้ไว้ว่าจะไม่ละทิ้งเขาเลย
สดุดี 127:3-5 มรดกจากพระยาห์เวห์
การมีลูกชายในสมัยโบราณนั้นเหมือนกับการมีนักรบที่จะช่วยปกป้องบ้านเมืองเอาไว้ การพูดถึงลูกชายในที่นี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการที่จะเลือกชอบหญิงหรือชายมากกว่า แต่เป็นเรื่องของการรักษาวงศ์ตระกูล ลูกที่เกิดมาตอนที่พ่อยังหนุ่มนั้นช่วยได้ดีเพราะรุ่นก่อนจะชราไป ทำให้ไม่สามารถสู้รบได้อย่างแข็งแรงเหมือนคนหนุ่ม และเมื่อเผชิญกับศัตรู ไม่ว่าจะเป็นการต่อรองหรือการต่อสู้ในสมัยโบราณ เป็นหน้าที่ของผู้ชายทั้งสิ้น (ยกเว้นในสมัยผู้วินิจฉัยที่ผู้หญิงต่อสู้ด้วยบางสถานการณ์)