Category: พันธสัญญาใหม่

จากร้ายกลายเป็นดี

คนสำคัญจากเอธิโอเปีย

อธิบายเพิ่มเติม

ร้ายกลายเป็นดี
กิจการ 8:1-3
การสิ้นชีวิตของสเทเฟนส่งผลให้กับชุมชนคริสเตียนยุคแรกเป็นอย่างมาก ยังมีคนที่รักพระเจ้าซึ่งได้ช่วยทำศพของสเทเฟนอย่างมีเกียรติ
ศัตรูตัวร้ายสุดก็คือ เซาโลที่พยายามทำลายคริสตจักรของพระเจ้าเพราะความเชื่อมั่นว่า คริสเตียนกำลังทำผิดต่อพระเจ้าที่เขาเชื่ออยู่
เขาเห็นด้วยกับพวกยิวที่ประหารสเทเฟนโดยการใช้หินขว้างจนตาย ไม่ใช่ย่อยเลย เซาโลคนนี้ เขาน่าจะได้ยินคำอธิบายของสเทเฟนทั้งหมด (ในบทที่ 7) สิ่งที่เขาทำคือ การออกไปตามบ้านและลากตัวผู้เชื่อออกไปจำคุก ไม่ใช่แค่ผู้ชายเท่านั้น แต่ทั้งผู้หญิงซึ่งต้องเป็นคนดูแลลูก ๆ ด้วย ได้ยินแค่ชื่อของเขาใคร ๆ ก็กลัวตัวสั่นแล้ว การข่มเหงของเซาโลและพรรคพวก ทำให้คริสเตียนหนีกระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่ประเทศอิสราเอล
กิจการ 8:4-8
แต่คนที่ย้ายถิ่นไปนั้น ไม่ได้อยู่เฉย พวกเขาประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้าไปตามทาง ทั้ง ๆที่หนีออกมาเพราะกลัวตาย แต่กลายเป็นว่า ข่าวดีของพระเยซูคริสต์กลับได้ถูกเผยแผ่ไปทั่วอย่างไม่คาดฝัน พวกเขาหว่านพระคำของพระเจ้าไปทุกแห่งที่เขาหนีไปอยู่ ในขณะที่คนยิวทั่วไปมองคนสะมาเรียเป็นลูกครึ่งที่น่ารังเกียจ คริสเตียนกลับมองพวกเขาเป็นพี่น้องที่ต้องการพระเจ้าเหมือนกับพวกเขา
ที่สำคัญคือ ฟีลิป หนึ่งในอัครทูตก็ได้ไปประกาศที่สะมาเรียทางเหนือด้วย ปรากฏว่า พระเจ้าทรงทำการอัศจรรย์ผ่านเขามากมาย ผู้คนต่างตื่นเต้นและได้รับการช่วยเหลือมาก คิดดูสิ คนง่อยเดินได้ คนผีสิงก็เป็นอิสระ นี่เป็นสุดยอดของชีวิตแล้ว พวกเขาไม่เคยเจออะไรที่มหัศจรรย์แบบนี้มาก่อน แม้ว่าจะมีพวกพ่อมด หมอผีอยู่ในเมืองของพวกเขา ผู้คนในเมืองต่างพากันยินดียิ่งนักกับเหตุการณ์เหล่านี้
กิจการ 8:9-13
ชายคนหนึ่งชื่อซีโมนเป็นคนทำวิทยาคม ซีโมนสนใจหมายสำคัญต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมากกว่าปกติ ซีโมนคนนี้ถูกมองว่า เป็นคนมาจากพระเจ้า อำนาจของเขาที่ใคร ๆ เห็นไม่ได้มาจากพระเจ้า แต่มาจากศัตรูของพระองค์
ซีโมนก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แล้ว เมื่อเขาได้ยินเรื่องของพระเยซู เขาก็กลับใจพร้อมกับชาวเมืองหลายคน และรับบัพติศมาประกาศว่าเขารับเชื่อพระเยซูด้วย
กิจการ 8:14-17
เมื่อผู้ใหญ่ในชุมชนคริสเตียนได้ข่าวเรื่องการรับเชื่อของชาวสะมาเรีย ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่ชาวยิวจงเกลียดจงชัง พวกเขาจึงส่งยอห์นและเปโตรให้ไปอธิษฐานเพื่อพวกเขาจะได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า .. เราไม่ทราบว่า การที่พวกเขารับพระวิญญาณนั้น มีอะไรเป็นเครื่องบอกว่า เขาได้รับแล้ว น่าจะเป็นของประทานฝ่ายพระวิญญาณต่าง ๆ ที่ช่วยสร้างชุมชนคริสเตียนขึ้นในเขตสะมาเรีย
กิจการ 8:18-20
ต้องมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นจากการรับพระวิญญาณครั้งนี้ เพราะซีโมนได้เห็นว่า เมื่อคนรับพระวิญญาณชีวิตก็เปลี่ยนแปลงไป เขาจึงอยากได้พระวิญญาณแบบที่อัครทูตมีด้วย ความต้องการดี แต่แรงจูงใจของซีโมนนั้นน่าชังมาก เป็นคนที่เฉียบแหลมในการหาเงิน เขาจึงมาขอลงทุนซื้อฤทธิ์แห่งพระวิญญาณจากอัครทูต!! เขาเข้าใจว่าพระวิญญาณเป็นพลังที่ซื้อขายได้ เขาต้องการเป็นผู้ควบคุมพระวิญญาณเพื่อจะได้กำไรเข้ากระเป๋าตัวเอง
ความเข้าใจผิดของซีโมนยังคงมีอยู่ในพี่น้องทุกวันนี้ หลายคนไม่เข้าใจว่า พระวิญญาณบริสุทธิ์ คือองค์พระเจ้าเอง พระองค์ไม่ใช่พลังทางฟิสิกส์ที่เราจะเอามาทดสอบ หรือควบคุมด้วยวิธีต่าง ๆ จึงมีการสร้างบรรยากาศการรับพระวิญญาณที่มาจากการปรุงแต่ง สร้างบรรยากาศที่ดูหวือหวาสารพัดแบบ เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องที่แต่ละคนจะต้องรู้จักสังเกตว่า อะไรจริง อะไรเท็จ เมื่อพระวิญญาณทรงประสงค์จะทำให้ใครรู้จักพระเจ้า ให้เขาสำนึกผิด พระองค์จะทำตามพระทัยนั้นโดยที่เราไม่ทราบว่า พระองค์ทรงทำอย่างไร เมื่อไร อย่างที่พระเยซูทรงเปรียบพระวิญญาณกับลม (ยอห์น 2:7-8)
เราได้รับพระวิญญาณและของประทานจากพระเจ้า ด้วยความเชื่อและเชื่อฟังพระองค์ ในเวลาที่พระองค์ทรงเห็นสมควรสำหรับแต่ละคน
กิจการ 8:21-25
เปโตรจัดการเรื่องนี้ทันที ไม่ปล่อยให้มีการเล่าลือกันไปในหมู่พี่น้อง ท่านบอกซีโมนตรง ๆ ว่า เขาจะพินาศแน่ถ้าคิดอย่างนี้ …​
ใจของซีโมนไม่ถูกต้อง ..ในสายพระเนตรของพระเจ้า น่าสนใจคำนี้ เมื่อเราแสวงหาพระเจ้า ใจของเราถูกต้องกับพระองค์หรือเปล่า
เราจำเป็นต้องสำรวจตัวเอง
แล้วเปโตรก็ให้โอกาสกับเขากลับใจใหม่ อธิษฐานขอพระเจ้าทรงยกโทษ ท่านสังเกตวิญญาณได้ว่า ในตัวของซีโมนนั้น แม้ว่าจะเข้ามาเชื่อพระเจ้า ติดตามฟีลิปอยู่ แต่ในใจของเขายังมี ความขมขื่นใจงอกอยู่ และยังความผิดบาปตกค้างอยู่ด้วย เป็นบาปและความขมขื่นที่ยังไม่ได้จัดการให้สิ้นซาก
ซีโมนได้รับบัพติศมา รับเชื่อและประกาศว่าเขาเป็นผู้เชื่อแล้วก็จริง เขาได้แสดงให้เห็นว่าเขาติดตามพระเจ้าแล้วก็จริง แต่ไม่มีใครเห็นสิ่งที่ฝังอยู่ในใจของเขาจนกระทั่งเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ที่ท่านลูกาได้บันทึกเรื่องนี้ไว้ ทำให้เราเองต้องสำรวจตัวเองด้วยว่า ยังมีความบาป ความขมขื่นที่ตกตะกอนอยู่ในชีวิตหรือไม่ เพื่อเราจะได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่จากพระเจ้าเต็มร้อย
แล้วซีโมนก็ได้กลับใจอีกระดับ เขาเข้าใจแล้ว ..​ความรักเงินของเขา บาปที่ยังค้างคาอยู่จะทำให้เขาพินาศ เขาจึงขอที่จะกลับใจ ขอพระเจ้าทรงยกโทษให้
ดินแดนสะมาเรียที่ขาดพระกิตติคุณ ในเวลานี้ก็ได้รับฝนแห่งพระกิตติคุณโปรยลงในแผ่นดินเพราะการที่พี่น้องกระจัดกระจายออกไปเนื่องจากการข่มเหงของเซาโล

คนสำคัญจากเอธิโอเปีย
กิจการ 8:26-28
พระวิญญาณทำการของพระองค์โดยทรงให้กำลังกายใจ โอกาสแก่พี่น้องคริสเตียน ตามคำของพระเยซูในกิจการ 1:8 ที่พวกเขาจะได้ออกไปประกาศจากเยรูซาเล็มไป ยูเดีย สะมาเรีย และสุดปลายแผ่นดิน
จากสะมาเรีย พระวิญญาณทรงสั่งให้ฟีลิปออกไปตามถนนที่ลงไปทางใต้
บนถนนนั้น ฟีลิปพบขุนนางชาวเอธิโอเปีย ซึ่งเป็นชนชาติที่ผิวดำ ในสมัยนั้น คนยิว คนโรมจะชื่นชอบคนเอธิโอเปียมาก ( จากหนังสือ Acts:John Knos Press, หน้า 72) เขาเป็นขุนนางและเป็นขันทีด้วย แต่เขาเป็นคนที่ในสายตาของยิวคือ คนสุดปลายแผ่นดิน … เขากำลังอ่านพระวจนะของพระเจ้าอยู่ ช่างเป็นคนที่น่านับถือจริง ๆ รถวิ่งไปก็ขยับขลุกขลักไป แต่เขาก็ไม่ได้ให้เป็นอุปสรรคกับการอ่านเลย
กิจการ 8:29-31
พระวิญญาณทรงทำการของพระองค์ต่อไป ทรงสั่งให้ฟีลิปเข้าไปใกล้ ๆ จนได้ยินเสียงที่ขุนนางกำลังอ่าน .. โอ เป็นพระธรรมอิสยาห์นั่นเอง แสดงว่าท่านได้หนังสือม้วนนี้มาใหม่ จากเยรูซาเล็มแน่เลย ..
ฟีลิปถามท่านตรง ๆ ว่า อ่านแล้วเข้าใจไหม ..​เขาก็ไม่ได้อวดตัวสักนิด แต่ยินดีที่จะให้คนรู้ อธิบายให้ฟัง เขาคนนี้น่าจะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ในเอธิโอเปีย เพราะทั้งฉลาดและพร้อมที่จะเรียน… ขุนนางผู้ดูแลการคลังในวังกำลังจะได้เรียนจากลูกของพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
เขาเป็นคนต่างชาติที่เพิ่งกลับจากการนมัสการพระเจ้าในเยรูซาเล็ม เขาเป็นหนึ่งในคนต่างชาติที่ยำเกรงพระเจ้า และเป็นขันทีด้วย ซึ่งหมายความว่า เขาเป็นคนต้องห้ามในกฎของโมเสส คือชายที่ถูกตัดอวัยวะสืบพันธ์ุไม่ให้เข้าร่วมในที่ประชุมของพระเจ้า (เฉลยธรรมบัญญัติ 23:1) ชายคนนี้ เป็นทั้งคนต่างชาติ เป็นคนที่มีอวัยวะผิดปกติ แต่พระเจ้าทรงพร้อมที่จะรับเขาเป็นลูกของพระองค์
กิจการ 8:32-34
สิ่งที่เขาสงสัยคือ ผู้เขียนอิสยาห์เขียนถึงตัวเองหรือเขียนถึงผู้อื่นกันแน่ แกะที่ไม่ปริปากนี้หมายถึงใคร ในสมัยโบราณ การเล่าเรื่องมีการใช้คำเปรียบเทียบเยอะมาก ซึ่งทำให้คนที่อ่านจะต้องไขปริศนาว่า ใครเป็นใครในเรื่อง เป็นโอกาสดีที่ฟีลิปจะบอกเขาว่า ท่านอิสยาห์กำลังพูดล่วงหน้าถึงพระเยซูคริสต์ที่ทรงสิ้นพระชนม์ไปไม่นานนี้ แล้วใครจะเป็นคนอธิบายพระกิตติคุณไปได้ดีกว่าคนที่อยู่กับพระเยซูมาหลายปีเช่นฟีลิป?
กิจการ 8:35-39ก
น่าประหลาดมาก พวกเขากำลังเดินทางในทะเลทราย แต่ข่าวดีเรื่องพระเยซูจับใจขุนนาง และเขาพร้อมที่จะรับเชื่อ พร้อมประกาศว่าเขาเป็นผู้ติดตามพระเยซู พระเจ้าได้จัดเตรียมบ่อน้ำให้เขาทั้งสองในเวลานั้น เป็นธารน้ำที่ร้างห่างไกล นี่เป็นการอัศจรรย์สำหรับการประกาศให้กับชาวอัฟริกันคนแรกนี้
กิจการ 8:39ข-40
พอรับบัพติศมาเสร็จ ทั้งสองขึ้นจากน้ำ พระเจ้าก็ทรงรับฟีลิปไปเลย ..​แน่นอน พระวิญญาณของพระเจ้าจะทรงสอนขุนนางผู้แสวงหาพระเจ้าคนนี้ต่อไป ตามคำสัญญาของพระเยซูที่ว่าพระวิญญาณจะทรงสอนให้รู้ทุกสิ่ง เขาเดินทางกลับประเทศอย่างมีความสุขล้น มีเรื่องราวนอกพระคัมภีร์เล่าต่อว่า เขาผู้นี้ได้ประกาศพระนามพระเจ้าให้กับคนในประเทศของเขาต่อไปด้วย 
ส่วนฟีลิป ไปโผล่ที่เมือง อาโซทัส ประกาศที่นั่น และเดินทางขึ้นเหนือจนถึงซีซาริยา

พระคำเชื่อมโยง

โอกาสบอกรัก เปโตรคืนดี….

คำอธิบายเพิ่มเติม พบกันที่กาลิลี
ยอห์น 21:1-3
ทะเลสาบทิเบเรียสเป็นอีกชื่อของทะเลสาบกาลิลีทางเหนือของอิสราเอล
หลังจากที่พบพระเยซูในห้องแล้ว พวกเขาก็ชวนกันไปจับปลา สิ่งที่เห็นชัดเจนมากคือเปโตรเป็นคนมีลักษณะทำอะไรรวดเร็ว พุ่งไปข้างหน้าและมีความเป็นผู้นำที่เพื่อน ๆ จะทำตาม เขาเป็นคนที่ต้องได้รับการปั้นให้เป็นผู้นำที่ใช้การได้ กล้าหาญ และสามารถช่วยให้คนอื่นมีชีวิตที่ดีขึ้น
เราไม่ทราบเหตุผลจริง ๆ ที่ไปจับปลา ขาดเงิน ไม่รู้จะทำอะไร หรือ ในเมื่อต้องมารอพระเยซูตามที่ทรงบอกไว้ก็น่าจะหาอะไรทำไปด้วย แต่จากการจับปลาครั้งนี้ พวกเขาต้องผิดหวังมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่พวกเขาเป็นชาวประมงมาก่อน น่าจะได้อะไรบ้าง
ยอห์น 21:4-6ก
มีใครคนหนึ่งปรากฏตัวที่หาดทราย ถามคำถามง่าย ๆ และเมื่อพวกเขาตอบว่าไม่มีปลา ก็ชวนให้เขาโยนอวนลงทางขวามือของเรือ …​พอเขาผู้นี้บอก เหล่าศิษย์ก็ทำตามทันทีไม่ได้คิดอะไรมาก
ยอห์น 21:6ข-7
แล้วยอห์น คิดเร็วมาก จำได้ว่า พระเยซูเคยทำอย่างนี้กับพวกเขามาก่อนครั้งหนึ่ง จึงบอกกับเปโตรว่า นั่นคือพระเยซู เปโตรจึงเห็นด้วย กระโจนลงจากเรือมาหาพระองค์ก่อนใคร เขาดีใจมาก
ดูสิ ยอห์นสังเกต และสรุปได้เร็ว แต่คนที่พุ่งลงมาจากเรือคือเปโตร ลักษณะนิสัยของทั้งสองต่างกันมาก ตรงนี้เราเห็นเลยว่า ผู้รับใช้ของพระเจ้าอาจจะมีลักษณะนิสัยต่างกัน แต่พระเจ้าทรงรักและส่งแต่ละคนไปทำงานได้เช่นกัน …​
ยอห์น 21:8-10
ส่วนเพื่อน ๆ ค่อย ๆ ลากเรือตามมา พระเยซูทรงจุดไฟเพื่อย่างปลาให้แล้ว พระเยซูไม่ได้ทรงรอให้พวกเขาคอยปรนนิบัติ แต่พระองค์ทรงทำให้พวกเขาที่เหน็ดเหนื่อยอยู่ได้รู้สึกทั้งดีใจและอิ่มอกอิ่มใจ
พระเยซูทรงปรากฏพระองค์อย่างเป็นธรรมชาติมาก ไม่ได้เป็นภาพลวงตา แต่ทรงกินอาหารเช้ากับพวกเขาบนหาดทราย พวกศิษย์ไม่ได้ตาฝาดไป ใช่.. พระองค์สิ้นพระชนม์บนกางเขน ใช่.. มีการเก็บพระศพเอาไว้ แต่วันนี้เป็นครั้งที่สามที่เขาได้พบพระเยซูผู้ทรงคืนพระชนม์ขึ้นมาแล้วจริง ๆ
ยอห์น 21:11-12
พวกเขานับปลาได้ 153 ตัว ซึ่งมากเกินพอสำหรับพวกเขา มีพอให้กับคนอื่น ๆ ในช่วงแรกที่พระเยซูทรงเรียกให้เขาเป็นศิษย์ของพระองค์ ทรงชวนให้เขาตามพระองค์ไปนั้น พระองค์เคยทำอย่างนี้กับพวกเขาหนหนึ่ง ทรงให้ถอยไปที่น้ำลึก แล้วจับปลาอีกครั้งหลังจากที่เขาหาปลาทั้งคืนไม่ได้เลย (ลูกา 5:1-11) พระเยซูทรงย้ำให้พวกเขารู้ว่า แม้ในงานมือ งานหนักที่เราทำอยู่ พระองค์ก็ทรงช่วยเราได้ให้ประสบความสำเร็จ หากเราฟังเสียงของพระองค์ การจับปลาครั้งสุดท้ายนี้ ช่วยเน้นย้ำให้เขารู้ว่า พระเยซูจะทรงให้เขาเป็นผู้จับคน แทนการจับปลา อย่างที่ทรงบอกไว้ตั้งแต่ครั้งแรกนั้น
ยอห์น 21:13-14
นี่เป็นครั้งที่สามที่พระเยซูปรากฏพระองค์แก่เขา การคืนพระชนม์นี้เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า พระองค์ทรงทำการที่พระเจ้าทรงใช้พระองค์มาทำจนสำเร็จลุล่วง การได้กินอาหารร่วมกับพระองค์ในครั้งนี้เป็นเรื่องยิ่งใหญ่ในชีวิตของศิษย์ทุกคน เขาเห็นพระเจ้าและเจ้านายของเขา เขาได้แตะต้องร่างของพระองค์ เขาได้นั่งล้อมวงกับพระองค์ คุยกับพระองค์จริง ๆ เปโตรได้บอกเราชัดเจนใน 1 เปโตร 1:3 ว่า “ถวายพระพรแด่พระเจ้าคือพระบิดาของพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา!พระองค์ทรงให้เราเกิดใหม่ด้วยพระเมตตายิ่งใหญ่เข้ามาสู่ความหวังที่มีชีวิตโดยการที่พระเยซูคริสต์ทรงคืนชีพจากความตาย“
โอกาสบอกรัก เปโตรคืนดี
ในเมื่อเปโตรได้ปฏิเสธพระเยซูสามครั้งต่อหน้าคนหลายคน พระเยซูทรงให้โอกาสเขาที่จะตอบรับ เปลี่ยนคำที่พลาดไปนั้นสามครั้งต่อหน้าคนอื่นเช่นกัน และพระเยซูทรงเป็นผู้เริ่มต้นการคืนดีครั้งนี้ด้วยพระองค์เอง การพลาดพลั้งของเปโตรเกิดจากความมั่นใจในตัวเองมากเกินไป… เขาบอกพระองค์ไว้ก่อนหน้าที่จะสิ้นพระชนม์ว่า แม้เขาจะต้องตายกับพระองค์ เขาก็จะไม่ปฏิเสธพระองค์เลย..มัทธิว 26:35
ยอห์น 21:15
สังเกตไหมว่า ครั้งนี้ พระเยซูทรงเรียกเปโตรว่า ซีโมน ลูกชายยอห์น พระองค์กำลังตรัสให้เขารู้ว่า ตอนนี้ต้องมีการคุยแล้วนะ .. เจ้าซีโมน..
คำถามแรกคือ “เจ้ารักเรามากกว่าเหล่านี้หรือ?” แล้วพระองค์ทรงสั่งให้เขาเลี้ยงดูลูกแกะของพระองค์ คือผู้เชื่อใหม่ ๆ นั่นเอง คำนี้เป็นความหมายว่า เลี้ยงดูด้วยพระคำของพระองค์ ครั้งแรกที่ทรงสั่ง ลูกแกะต้องการอาหารเลี้ยงดู
พระเยซูทรงถามเปโตรว่า เจ้ารักเรามากสุดชีวิต สุดจิต สุดใจ (ἀγαπᾷς με อากาปาส เม ) หรือไม่​… แต่คำตอบของเปโตรคือ ใช่เขารักพระองค์อย่างเพื่อนมากทีเดียว เขารักพระองค์อย่างรักพี่น้องทั่วไป ( φιλῶ σε ฟิโล เซ)
นี่เป็นคำถามที่เราต้องตอบพระองค์เช่นกัน… อย่ามั่นใจในว่าตนเองเข้มแข็งกว่า อุทิศตัวมากกว่าคนอื่น
ยอห์น 21:16
ครั้งที่สองทรงถามว่า เจ้ารักเรามากสุดชีวิต สุดจิต สุดใจ (ἀγαπᾷς με อากาปาส เม ) หรือไม่​… แต่คำตอบของเปโตรคือ ใช่เขารักพระองค์อย่างเพื่อนมากทีเดียว รักอย่างรักพี่น้อง ( φιλῶ σε ฟิโล เซ) พระองค์ทรงสั่งให้เขา ดูแลแกะของพระองค์ คราวนี้เป็นคำว่า แกะหรือฝูงแกะของเรา ซึ่งแกะนี้ต้องการให้ผู้เลี้ยงนำพาไปอย่างถูกต้อง ถูกที่ทาง ไปพบกับอาหารที่สมบูรณ์
ยอห์น 21:17
ในเมื่อเปโตรปฏิเสธพระเยซูสามครั้ง พระองค์ทรงให้โอกาสเขาบอกรักพระองค์สามครั้ง …
และพระองค์ทรงลดระดับความหมายให้เขาด้วย
ครั้งที่สาม พระองค์ทรงลดระดับความรักลงมากว่า เปโตร เจ้ารักเราอย่างเพื่อนใช่ไหม? (Φιλεῖς με ฟิเลส เม) หรือไม่​… แต่คำตอบของเปโตรคือ ใช่เขารักพระองค์อย่างเพื่อนมากทีเดียว ( φιλῶ σε ฟิโล เซ)
พระเยซูทรงสั่งให้เขา เลี้ยงดูแกะของพระองค์ เปโตรจะต้องทั้งให้อาหาร และนำพาพวกเขาไปตามทางของพระเจ้านั่นคือหน้าที่ของเปโตร พระเยซูทรงให้หน้าที่ยิ่งใหญ่กับเปโตร เพราะผู้ที่เป็นผู้เลี้ยงนั้นจะต้องจัดหา นำ ปกป้อง และเป็นเพื่อนของแกะ เขามีอำนาจเหนือ และยังเป็นผู้นำของพวกมันด้วย พระเยซูทรงแต่งตั้งงานที่ยากมากให้กับเปโตร โดยที่ไม่มีพระองค์อยู่ด้วย แต่จะมีองค์พระวิญญาณเป็นผู้ทรงนำเขาไปตลอดชีวิต
และยอห์นเองก็บันทึกเรื่องนี้ไว้เพื่อให้พวกเราได้รับรู้ว่า เปโตรเองได้มีโอกาสกลับตัวกลับใจ บอกความตั้งใจของเขาตรง ๆ กับพระเยซูด้วย ก่อนหน้านี้เขาคงไม่สบายใจมาก ๆ ที่ได้ปฏิเสธพระเยซูขึงขัง การคืนดีครั้งนี้ ทำให้เราเข้าใจว่า นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เปโตรกล้าหาญอย่างยิ่งในหนังสือกิจการ
ยอห์น 21:18-19
พระเยซูเพิ่งคุยกับเปโตรเรื่องที่จะทรงใช้เขาดูแลคนของพระองค์ แล้วมาตอนนี้ก็ทรงบอกเขาล่วงหน้าว่า จะตายอย่างไร พระเยซูทรงทราบล่วงหน้าแล้วว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับเปโตรในเวลาต่อมา
การที่ตรัสว่าเจ้าแก่ เจ้าจะยื่นมือออก มีคนช่วยคาดเอง พาไปในที่ ๆ ไม่อยากไป ดูเหมือนเป็นการบอกล่วงหน้าว่า เขาจะต้องอยู่ใต้การควบคุมของโรม ที่จะพาเขาไปสู่ความตาย ซึ่งมีเรื่องเล่าต่อ ๆ กันมาว่า เขาถูกตรึงบนไม้กางเขนกลับหัว
พระเยซูตรัสให้เปโตรตามพระองค์ไป นั่นคือทำตามอย่างพระองค์ รับใช้อย่างพระองค์ พระองค์เป็นผู้เดียวที่เราควรทำตามอย่าง ตอนนี้เรากำลังทำตามใครอยู่ ลองสังเกตตัวเองให้ดี? ทรงให้ความสำคัญกับการตามพระองค์ไปจริง ๆ การติดตามพระเยซูเป็นเรื่องที่เราต้องใช้ทั้งชีวิตกับพระเยซูผู้ที่จะทรงนำไปตามทางที่พระเจ้าทรงวางแผนให้กับชีวิตของแต่ละคน (สดุดี 139:16)
ยอห์น 21:20-21
ศิษย์ที่พระเยซูทรงรัก เป็นชื่อที่ยอห์นเรียกตนเองในการเขียนหนังสือเล่มนี้ และนี่ก็เป็นเรื่องเดียวกับชีวิตเรา ยอห์นมักเรียกตัวเองเช่นนี้ เขาพึ่งพาความรักของพระเจ้าที่มีต่อเขา ไม่ใช่ความรักของเขาที่มีต่อพระเจ้า ..​นี่เป็นความหมายลึกซึ้งที่ยอห์นกำลังบอกเรา….
เปโตรเองอดถามถึงอนาคตของยอห์นไม่ได้ ในเมื่อพระเยซูทรงบอกอนาคตของเขา
ยอห์น 21:22-23
เปโตรควรจะสนใจการตามพระองค์ไปมากกว่าจะไปสนใจเรื่องของคนอื่น เขาต้องตามพระองค์ไป ใครจะเป็นอย่างไร เขาก็ยังต้องตามพระองค์ พวกเขาเข้าใจผิดไปว่า พระเยซูจะให้ยอห์นมีชีวิตอยู่ ไม่ตาย เรื่องแบบนี้ก็น่าสนใจ น่าอิจฉาด้วยในสายตาของพวกเขา ตรงนี้ช่วยบอกเราเลยว่า เมื่อรับใช้พระเจ้า ไม่ต้องไปสนใจว่าใครมีการรับใช้ดูดีกว่า หรือ พระเจ้าทรงนำมากกว่า ให้ดูที่ตัวเองว่า เราตามพระองค์ไปหรือไม่… การคิดเรื่องของคนอื่น การเปรียบเทียบกัน สร้างปัญหาให้มากกว่าที่จะสร้างเสริมชีวิตฝ่ายวิญญาณ
คำสุดท้ายของพระเยซูในพระธรรมยอห์นคือ ให้ตามพระองค์ไป… เป็นคำสำคัญมาก “​ตามเรามา” ไม่ว่าใครจะตามไปหรือไม่ เราจะตามพระองค์ไป.
ยอห์น 21:24-25
สิ่งสำคัญที่ยอห์นได้บันทึกไว้นั้น ประเด็นอยู่ที่สิ่งเขาเขียนเป็นความจริง ไม่ใช่ว่าจะเขียนทุกเรื่อง เขาเลือกเรื่องที่จะเขียนลงไปเป็นอย่างดี เพื่อให้ผู้อ่านเห็นภาพชัด และมั่นใจในพระเยซู พระบุตรของพระเจ้าที่มาบังเกิดเป็นมนุษย์ ทำหน้าที่ของพระองค์ตามที่พระบิดาทรงใช้มาอย่างสมบูรณ์แบบ และทรงพร้อมให้เราเข้าไปมีส่วนในครอบครัวใหญ่ของพระองค์ด้วย

ยอห์นบันทึกเรื่องราวการคืนพระชนม์ ถ้ำเก็บศพที่ว่างเปล่า พระเยซูทรงพบมารีย์และศิษย์ในห้องที่พวกเขาชุมนุมกันอยู่สองครั้ง

ถ้ำเก็บศพที่ไม่มีศพ

พระเยซูทรงพบมารีย์มักดาลา

พระเยซูทรงพบศิษย์

พระเยซูทรงพบโธมัส

คำอธิบายเพิ่มเติม ยอห์น 20
ถ้ำเก็บศพที่ไม่มีศพ
ยอห์น 20:1-2
เช้าวันต้นสัปดาห์คือเช้าวันอาทิตย์ ขณะที่ยังมืดมาก มารีย์ และเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน พากันไปยังถ้ำเก็บศพพระเยซู เพื่อนำเครื่องหอมไปชโลมพระศพอีก (ลูกา 24:1)
มารีย์คิดอย่างเดียวว่า มีคนมาขโมยพระศพไป แทนที่จะคิดว่า พระองค์ทรงฟื้นคืนชีพอย่างที่ทรงเคยบอกไว้ ดูเหมือนว่า เรื่องการคืนพระชนม์ไม่ได้อยู่ในหัวของเธอเลย เธอรีบกลับไปบอกข่าวพระศพหายไปกับอัครทูตสองท่าน เธอให้ข่าวผิด ๆ ว่า มีคนเอาพระองค์ไป
การคืนพระชนม์ในวันต้นสัปดาห์ ทำให้คริสเตียนได้เริ่มต้น มาประชุมนมัสการกันในวันนั้น และทำติดต่อกันมาจนทุกวันนี้
ยอห์น 20:3-5
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ทั้งสองก็รีบไปดูสถานที่เกิดเหตุเลย ยอห์นเข้าไปหน้าถ้ำก่อน เห็นแถบผ้าวางอยู่แม้ยอห์นจะเข้าไปเห็นก่อน แต่คนที่แซงเข้าไปในถ้ำคือเปโตร เราจะเห็นนิสัยที่พุ่งของเปโตรได้ชัดเจนเลย น่าแปลกที่ศิษย์คนอื่นไม่ได้สนใจจะวิ่งมาดูเหมือนสองคนนี้
ยอห์น 20:6-10
หลักฐานว่า พระศพไม่อยู่ก็คือ พระองค์หายไป มีผ้าพันพระศพวางไว้ ผ้าพันพระเศียรพับวางไว้ต่างหากด้วย แม้ตอนนั้นยังนึกไม่ออก ไม่เข้าใจว่า พระเยซูจะต้องคืนชีพ เขาก็เชื่อสิ่งที่ตาเห็น คนยิวในสมัยนั้น จะเก็บศพโดยใช้ผ้าพันศีรษะกับผ้าพันร่างกายคนละผืน
พระเยซูทรงพบมารีย์มักดาลา
ยอห์น 20:11-13
มารีย์ยังไม่ไปไหน แต่ร้องไห้เสียใจไม่เห็นพระศพ แต่ขณะนั้นเอง เธอก็ก้มลงไปมองในถ้ำ ก็เห็นทูตสวรรค์นั่งอยู่ทางด้านพระเศียรกับด้านพระบาท ท่านทั้งสองถามมารีย์ ว่าร้องไห้ทำไม? เพื่อเป็นการเตือนสติเธอ และมารีย์ก็ตอบซื่อ ๆ ว่า พระเยซูถูกคนเอาไป เธอเข้าใจผิดแต่ก็มั่นใจเหลือเกิน
ยอห์น 20:14-15
แต่ขณะกำลังคุยกับทูตสวรรค์ ซึ่งเวลานั้นเธอก็คงไม่รู้ว่าเป็นทูตสวรรค์ เธอหันกลับมาเจอบุรุษคนหนึ่ง เธอคิดว่าเป็นคนสวน ความที่อยากได้พระศพคืน เธอจึงถามเขาว่า พระศพอยู่ที่ไหน จะได้รับไป… เธอกล่าวคำที่ยังเป็นข่าวปลอมอยู่ คือ คิดว่ามีคนเอาพระศพไป ทั้ง ๆ ที่เธอไม่สามารถจะจัดการกับศพได้ (หากว่ามีจริง เพราะเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง) แต่เธอก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ศพคืน
ยอห์น 20:16-17
แต่เวลานั้นเอง พระเยซูตรัสเรียกว่า มารีย์เอ๋ย เท่านั้นแหละเธอก็ร้องออกมาว่า รับโบนี ซึ่งแปลว่าอาจารย์ ตาของเธอเปิดออก เห็นพระเยซูแล้ว เห็นเพราะเธอได้ยินเสียงเรียกของพระองค์
ตอนนี้ เธอรู้แล้วว่า พระเยซูคืนพระชนม์ แต่ยังตกใจมาก พระเยซูห้ามไม่ให้เธอรั้งพระองค์ไว้ แต่ทรงสั่งให้เธอไปบอกพี่น้องว่า พระเยซูกำลังจะไปหาพระบิดา พระเจ้าทั้ง..​ของพระองค์ และของพวกเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่พระเยซูทรงเรียกศิษย์ว่า พี่น้อง (แต่ก่อนทรงเรียกว่า ผู้รับใช้ เรียกว่าเพื่อน) และทรงบอกด้วยว่า พระบิดาเป็นของพระองค์และของเขา เท่ากับพระองค์ทรงรับพวกเขาเป็นพี่น้องของพระองค์ด้วย …​
พระเยซูทรงพบศิษย์
ยอห์น 20: 18-19ก
แล้วมารีย์ก็ทำตามคำสั่งพระเยซู ทุกอย่าง คืนวันนั้นเอง ศิษย์มารวมตัวกัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่ไม่คาดฝัน พวกเขาต้องมาคุยกันให้รู้เรื่อง พระเยซูฟื้นขึ้นมา แต่พระองค์อยู่ที่ไหนกันล่ะ? พวกเขายังกลัวเหล่าผู้นำยิวอยู่ จึงปิดประตูแน่นหนา เวลานั้นต้องมีข่าวออกมาแล้วว่า พระศพหายไป และคนที่น่าจะถูกกล่าวหาว่า ขโมยพระศพก็คือพวกศิษย์นั่นเอง ในเวลานั้น โทษของการขโมยศพคือประหารชีวิต
เราลองคิดดูว่า ในวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันแรกที่ทรงคืนพระชนม์นั้น จะโกลาหลเพียงใด ข่าวจะแพร่สะพัดออกไปทั่ว ใคร ๆ ก็ต้องการคำอธิบาย มีมารีย์ เพื่อน ๆ เปโตร และยอห์นที่เป็นผู้เห็นว่า ไม่มีพระศพจริง ๆ ในเช้ามืดวันนั้น แต่มีคนเดียวที่ได้พูดกับพระองค์คือมารีย์ คำของมารีย์จะมีความน่าเชื่อถือเพียงใด?
ยอห์น 20:19ข-21
แต่ถึงปิดประตูแล้ว สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!! พระเยซูทรงมาหาพวกเขา ด้วยความที่ยังมีความกลัว กังวลใจ เป็นทุกข์ พระเยซูตรัสให้สันติสุขอยู่กับเขา ทรงให้เขาดูพระหัตถ์ และสีข้าง ซึ่งพวกเขาก็ต้องได้ยินจากยอห์นมาแล้ว ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพระองค์บ้าง พระเยซูตรัสให้เขามีสันติสุขถึงสองครั้ง และตรัสว่าสิ่งสำคัญยิ่งคือ พระองค์จะส่งพวกเขาออกไปแบบที่พระบิดาทรงส่งพระองค์มา
พระเยซูไม่ได้ตำหนิพวกเขาเลย และเวลานี้ พระองค์มาหาเขาด้วยวิธีแปลกมา เข้ามาได้อย่างไร ในเมื่อ ลั่นกลอนไว้อย่างดี
ยอห์น 20:22-23
จำได้ไหม พระเยซูตรัสเรื่องพระวิญญาณบริสุทธิ์มาหลายครั้ง แต่พวกเขายังไม่เข้าใจ พระองค์ตรัสสั่งให้เขารับพระวิญญาณของพระองค์ และทรงกำชับให้เขายกโทษให้ผู้อื่น … ใช่แล้ว อย่างที่พระองค์ทรงทำบนไม้กางเขน!
พระเยซูทรงพบโธมัส
ยอห์น 20:24-25
หลังจากนั้น เมื่อพระเยซูไม่อยู่กับเขาแล้ว โธมัสก็เข้ามารวมกลุ่ม .. ทุกคนเห็นองค์พระเยซู แต่เขาไม่เห็น ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาจะไม่เชื่อ ถ้าไม่เห็นรอยตะปูและรอยแทงที่สีข้าง ขอเอานิ้วแหย่เข้าไปด้วย …​
มีคนอย่างโธมัสในโลกมากมาย ต้องขอเห็นหน่อย ต้องขอแตะด้วย ต้องใช้ประสาทสัมผัสเพื่อให้เกิดความเชื่อ แต่พระเจ้าไม่ได้ทรงต่อว่าเขาเลย … พระองค์ทรงตอบสิ่งที่อยู่ในใจของโธมัส
ยอห์น 20:26
ต่อมาอีกสัปดาห์ อีกครั้งที่ประตูลงกลอนแน่น แต่พระเยซูก็มาอยู่ท่ามกลางพวกเขา ตรัสให้พวกเขามีสันติสุขอีก คราวนี้ โธมัสอยู่กับพวกเขา เอ พระเยซูทรงหายไปไหนนะ ไม่มาเลย แต่พระองค์กลับมาพบพวกเขาอีกในหนึ่งสัปดาห์ให้หลัง
ยอห์น 20:27-29
คราวนี้ พระองค์ยื่นพระหัตถ์ให้โธมัสเอามือแยงเข้าไปในสีข้างของพระองค์ด้วย พอโธมัสได้ทำอย่างนั้น เขาก็ร้องว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้า” เขาไม่สงสัยการคืนพระชนม์อีกต่อไป ที่ทรงคืนพระชนม์มาให้เขาเห็นครั้งนี้ พิสูจน์แล้วว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแท้จริง พระเยซูทรงมีร่างใหม่เมื่อทรงคืนพระชนม์ แต่กลับทรงเก็บรอยแผลสำคัญนั้นไว้
ด้วยความสงสัยของโธมัสนี่เองที่ทำให้เราได้พระพรกัน เพราะเมื่อเราเชื่อพระเยซูทั้งที่ไม่เห็นพระองค์ เราจึงมีความสุขมาก
ยอห์น 20:30-31
พระเยซูทรงทำหมายสำคัญมากมายที่เล็งถึงการเป็นพระเมสสิยาห์ องค์ผู้ถูกเจิม แต่ยอห์นไม่ได้บันทึกเอาไว้ เขาได้ให้เหตุผลที่เขียนเรื่องราวทั้งหมด ก็เพื่อผู้อ่านจะได้เชื่อว่า
​​​พระเยซูคือผู้ที่พระเจ้าทรงเจิม ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า และจะได้ชีวิตนิรันดร์ ในพระนามของพระองค์
อย่างหนึ่งที่เราต้องเข้าใจคือ พระนามของพระเจ้ามีความหมายไม่ใช่แค่ชื่อ แต่พระนามเป็นตัวแทนของพระองค์ทั้งหมด การมีชีวิตในพระนาม ก็คือ การมีชีวิตในพระเจ้าองค์นี้ ผู้ทรงนามพระเยซู
บางทีเราเชื่อพระเยซูมานาน และไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่เราจะต้องเข้าใจ รู้จัก สัมพันธ์สนิทกับพระองค์ต่างไปจากที่เคยแล้ว อย่าบอกแค่ว่า ฉันเป็นคริสเตียน แต่ลองตามพระเยซูจริง ๆ แล้วจะรู้ว่า การตามพระองค์นั้น เปลี่ยนชีวิตเราขนาดไหน