สุภาษิต 9 คุณหญิงมีปัญญากับหญิงโง่


หนทางแห่งปัญญา (สุภาษิต 1:1–7)
1สติปัญญาได้สร้างบ้านของเธอ
โดยมีเสาหลักทั้งสิ้นเจ็ดต้น
2 เธอได้เตรียมเนื้อและผสมเหล้าองุ่นของเธอ
เธอจัดเตรียมโต๊ะอาหารไว้
3 แล้วก็ส่งสาวใช้ออกไป
เธอร้องเรียกจากยอดสูงสุดของเมือง
4“ให้คนที่อ่อนต่อโลกมาที่นี่เถิด!”
เธอกล่าวกับคนที่ขาดสามัญสำนึกว่า
5“มาเถอะ มากินอาหาร และดื่มเหล้าองุ่นที่เราผสมไว้
6 จงละจากความเขลาของเจ้า และเจ้าจะมีชีวิต
จงเดินในทางแห่งความเข้าใจ”

7 คนที่พยายามตักเตือนคนช่างเยาะเย้ยก็นำความอายมาสู่ตนเอง
คนที่เตือนสติคนชั่วร้ายก็กลับหาเรื่องให้ตัวเอง
8ดังนั้น อย่าตักเตือนคนช่างเยาะเย้ย เพราะเขาจะเกลียดเจ้า
จงเตือนสติคนมีปัญญา และเขาจะรักเจ้า
9 จงแนะนำคนมีปัญญา และเขาจะยิ่งมีปัญญามากขึ้น
จงสอนคนเที่ยงธรรม และเขาจะยิ่งเพิ่มการเรียนรู้


10 ความยำเกรงพระยาห์เวห์ เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา
และการรู้จักองค์บริสุทธิ์ คือความเข้าใจ

11 เพราะว่าวันของเจ้าจะทวีขึ้น
และจะเติมจำนวนปีเข้ามาในชีวิตของเจ้า
12 หากเจ้ามีปัญญา
เจ้าก็มีปัญญาเพื่อประโยชน์ของตัวเจ้าเอง
แต่หากเจ้าไปเยาะเย้ยปัญญา
เจ้าเองจะได้รับความทุกข์ยาก

หนทางของคนโง่
13 หญิงที่ชื่อว่า โง่เง่า เป็นคนเสียงดัง
ทื่อทึ่มและไม่รู้อะไรเลย
14 มักจะนั่งอยู่หน้าประตูบ้าน นั่งในที่สูงของเมือง
15 ร้องเรียกคนที่ผ่านไปมา
คนที่กำลังเดินไปตามทางของตน
16“ใครที่โง่ ก็หันมาทางนี้”
นางกล่าวกับคนที่ขาดสามัญสำนึก
17“น้ำดื่มที่ขโมยมานั้นหวานนัก
และอาหารที่ต้องแอบกินก็อร่อยจริงๆ”
18 แต่พวกเขาหารู้ไม่ว่า ความตายอยู่ตรงนั้น
และคนที่เป็นแขกของนางต่างอยู่ในที่ลึกแห่งแดนตาย

อธิบายเพิ่มเติม

สุภาษิต 9:1-6
จำได้ไหมในบทที่ 7 เราเจอหญิงที่โง่ชวนชายหนุ่มไปทำสิ่งที่ทำลายชีวิตของเขา แต่ในบทนี้ เราพบว่า มีหญิงที่ฉลาด บ้านของเธอใหญ่ และมีที่ทางมากเพื่อให้ทุกคนอยากมาอยู่ที่บ้านนี้ อยู่ได้อย่างสบาย
เราเรียกเธอว่า คุณหญิงแล้วกัน คุณหญิงคนนี้ เป็นคนร่ำรวย และพร้อมที่จะรับแขกเสียด้วย การที่เธอเตรียมเนื้อและเหล้าองุ่นบ่งชัดว่า เธอเป็นคนมีนำ้ใจต้อนรับแขก การผสมเหล้าองุ่นนี้ คือการที่ผสมเหล้ากับน้ำ อาจมีเครื่องเทศใส่เข้าไปด้วย เมื่อเธอเตรียมโต๊ะพร้อม ก็ให้สาวใช้ออกไปเชิญคนเข้ามา เป็นฉากที่เหมือนกับใน 8:1-4
เหมือนกับที่พระเจ้าทรงเตรียมงานเลี้ยงไว้ และเชิญคนทั้งหลายให้มาหาพระองค์ แต่มนุษย์ต่างก็ปฏิเสธ (มัทธิว 22:1-10) พระเจ้าทรงเรียกคนที่อ่อนต่อโลก คนที่ไม่เข้าใจความจริง คนบาป แต่ไม่ได้หมายความว่า คนที่เรียนจบสูง ๆ เป็นคนฉลาดกว่า เราพบว่า คนที่จบสูง รวยมาก ไม่ได้มีหลักประกันว่า พวกเขาเข้าใจความจริงของชีวิต
เพราะพวกเขาก็อาจเป็นคนที่ถูกหญิงโง่หลอกเอาได้เหมือนกัน (ข้อ 13-18)
สุภาษิต 9:7-9
บอกเราว่าจะตอบโต้กับคนโง่ และคนฉลาดอย่างไร ข้อความตอนนี้ ง่าย และจริงสำหรับเรา เราจึงไม่ต้องแปลกใจเมื่อเตือนคนโง่เรากลับได้รับการตอกกลับอย่างน่าเกลียด
เราจึงควรอยู่ใกล้กับคนที่ฉลาด และต่างเตือนสติกันดีกว่า เพราะต่างจะช่วยชีวิตของกันและกันให้ดีขึ้น
สุภาษิต 9:10-12
ปัญญาและความเข้าใจที่จะทำให้เราเดินไปได้อย่างดีในชีวิตการงาน ในครอบครัว ในความสัมพันธ์กับผู้อื่นนั้น
เกิดจากการที่เรารู้จักพระเจ้า ยิ่งรู้จักพระองค์ ยิ่งมีปัญญา รู้แบบนี้ ไม่ได้แล้ว ต้องรีบค้นหา ติดตามเพื่อที่จะรู้จักพระเจ้า เริ่มต้นดีที่สุดนั้น อยู่ที่ชีวิตส่วนตัวใกล้ชิดกับพระองค์ ฟังเสียงของพระองค์จากการอ่านพระคัมภีร์ เรียนรู้จากองค์พระวิญญาณก่อนเสมอ แล้วค่อยเจอกับอาจารย์ที่ไว้ใจได้
สุภาษิต 9:13-18
หญิงโง่กับคุณหญิงที่มีปัญญานี้มีเป้าหมายต่างกัน คนหนึ่งพาสู่ความตาย แต่อีกคนพยายามที่จะนำสู่ชีวิตที่ดี เราจะเห็นว่า คนในโลก มักเลือกทางแห่งความตาย พวกเขาชอบความสนุกสนานที่ตื่นเต้น ดำมืด เพราะมันทำให้ไม่ต้องคิดรับผิดชอบตัวเองหรือผู้อื่น ยินดีโดนเขาหลอก ชีวิตพังก็โทษคนอื่น
เราจะเห็นแบบแผนของบทนี้ชัดเจน คุณหญิงที่มีปัญญาเชิญไปงานเลี้ยง การตอบสนองต่อปัญญาอย่างโง่เขลา
การยำเกรงพระเจ้าให้ปัญญา และจบด้วยหญิงโง่ชวนไปตาย

พระคำเชื่อมโยง

1* มัทธิว 16:18
2* มัทธิว 22:4; สุภาษิต 23:30
4* สดุดี 19:7
5* อิสยาห์ 55:1
8* มัทธิว 7:6; สดุดี 141:5

9* มัทธิว 13:12
10* โยบ 28:28
11* สุภาษิต 3:2, 16
12* โยบ 35:6, 7
13* สุภาษิต 7:11

14* สุภาษิต 9:3
16* สุภาษิต 7:7-8
17* สุภาษิต 20:17
18* สุภาษิต 2:18; 7:27

สุภาษิต 8 คำเตือนจากคุณหญิงผู้รอบรู้

สุภาษิต 8:1-21

1 ปัญญาไม่ได้ส่งเสียงเรียกออกมาหรือ?
ความเข้าใจไม่ได้ส่งเสียงของเธอออกมาหรือ?
2 เธอยืนอยู่บนที่สูงข้าง ๆ เธอยืนอยู่ตรงสี่แยก
3 ข้าง ๆ ประตูเมือง ตรงทางเข้าเมือง เธอร้องออกมาว่า
4 “เราร้องเรียกเจ้าอยู่ มนุษย์เอ๋ย
และเราป่าวร้องออกมาถึงมนุษย์ทั้งหลาย
5 โอ เจ้าคนที่อ่อนโลก จงเรียนรู้ที่จะฉลาดเฉลียว
โอ เจ้าคนโง่ จงรับความเข้าใจเถิด







6 จงฟังให้ดี เพราะเรากล่าวคำที่มีคุณค่า
เมื่อเราเอ่ยปาก ก็เป็นคำกล่าวที่ถูกต้อง
7 เพราะปากของเราจะกล่าวความจริง
ริมฝีปากของเราชิงชังความโหดร้าย
8 ทุกคำจากปากของเรานั้นเที่ยงธรรม
ไม่มีคำที่ลดเลี้ยวหรือบิดเบือน
9 คำของเรานั้น ชัดเจนสำหรับคนที่หยั่งรู้
กระจ่างแจ้งสำหรับคนที่ตามหาความรู้
10 จงรับคำสอนของเรา แทนการรับเงิน
จงรับความรู้ แทนการรับทองคำแท้
11 เพราะปัญญานั้นมีคุณค่ายิ่งกว่าทับทิม
ไม่มีสิ่งใดที่เจ้าปรารถนาจะมาเทียบเท่าเธอได้

ปัญญากับความเที่ยงธรรม
12 เรา คือปัญญา อยู่กับความฉลาดปราชญ์เปรื่อง
เราพบความรู้ และปฏิภาณ

13 ที่จะยำเกรงพระเจ้า คือการเกลียดชังความชั่ว
ดังนั้นเราชังความเย่อหยิ่ง ยโส การกระทำที่คดโกง
และคำพูดกลับกลอก
14 คำปรึกษาและการตัดสินที่ยุติธรรมเป็นของเรา
เรามีทั้งความหยั่งรู้และกำลัง

15 กษัตริย์ทั้งหลายครอบครองเพราะเรา
และผู้ปกครองจึงออกกฎหมายที่ยุติธรรม
16 เจ้าชายทั้งหลายปกครองเพราะเรา
และทุกคนจึงปกครองอย่างเป็นธรรม

17 เรารักคนที่รักเรา
และคนที่แสวงหาเราแต่เช้าจะพบเรา
18 ทรัพย์สมบัติ และเกียรติยศนั้นอยู่กับเรา
รวมไปถึงความมั่งคั่ง และความยุติธรรมด้วย

19ผลของเรานั้นดีกว่าทองแท้ ทองคำบริสุทธิ์
และผลที่เก็บเกี่ยวได้ก็เหนือเงินบริสุทธิ์

20 เราเดินในหนทางแห่งความเที่ยงธรรม
ตามทางแห่งความยุติธรรม
21 เรามอบความมั่งคั่งให้เป็นมรดกแก่คนที่รักเรา
และทำให้คลังของเขานั้นเต็มเปี่ยม

สุภาษิต 8:21-36

ปัญญากับสรรพสิ่งที่สร้างขึ้นมา
22 องค์พระยาห์เวห์ทรงสร้างเราขึ้นมาเป็นงานแรก
ก่อนราชกิจสร้างสรรค์อื่น ๆ ใด
23 จากปฐมกาล และก่อนที่โลกจะเริ่มต้น
จากนิรันดร์กาล เราถูกแต่งตั้งขึ้นมาก่อน
24 เราถือกำเนิดขึ้นมา เมื่อครั้งที่ยังไม่มีห้วงน้ำลึก
เมื่อครั้งยังไม่มีน้ำพุซึ่งเป็นแหล่งน้ำของโลก
25 ก่อนที่เทือกเขาจะถูกวางรากฐาน
ก่อนเนินเขาทั้งหลาย เราเกิดแล้ว
26 ก่อนที่พระองค์ทรงสร้างแผ่นดิน ทุ่งกว้าง
ก่อนผงฝุ่นดินแรกของโลก
27 เราอยู่ที่นั่นเมื่อพระองค์ทรงสร้างฟ้าสวรรค์
เมื่อพระองค์ทรงขีดเส้นโค้งเหนือห้วงน้ำลึก
28 เมื่อพระองค์ทรงวางก้อนเมฆทั้งหลายเบื้องบน
เมื่อทรงให้น้ำพุแห่งห้วงน้ำลึกพลุ่งออกมา
29 เราอยู่ที่นั่นแแล้ว เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเขตแดนของทะเล
เพื่อไม่ให้น้ำล้ำเขตคำบัญชาของพระองค์
เมื่อพระองค์ทรงวางเส้นรากฐานของแผ่นดิน
30 ขณะนั้น เราเป็นช่างชำนาญเคียงข้างพระองค์
และทรงยินดีในตัวเราวันแล้ววันเล่า

เรายืนต่อพระพักตร์พระองค์ด้วยความยินดีเสมอ
31 เรายินดีกับทั้งโลกที่พระองค์ทรงสร้าง
และยินดีในครอบครัวมนุษยชาติด้วยกันกับพระองค์



รอคอยปัญญาที่ประตูของเธอ
32 ดังนั้น ลูก ๆ เอ๋ย จงฟังเรา
เพราะว่า คนที่รักษาทางของเรานั้นจะมีความสุข
33 จงฟังคำเตือนสอนและจงมีปัญญา
อย่าได้ทำเฉยเมย อย่าได้ละเลยคำนั้น
34 ความสุขเป็นของคนที่ฟังเสียงของเรา
และเฝ้ารอเราทุกวันที่ประตูของเรา
รอคอยอยู่ที่เสาประตูของเรา
35 ใครก็ตามที่พบเรา ก็พบชีวิต
และได้รับความโปรดปรานจากพระยาห์เวห์
36 คนที่ตามหาเราไม่พบ ก็เท่ากับทำร้ายตนเอง
คนทุกคนที่เกลียดเราก็คือเขารักความตาย”

อธิบายเพิ่มเติม

สุภาษิต 8:1-5 กษัตริย์โซโลมอนได้เขียนถึงปัญญาในฐานะที่เป็นสตรีผู้หนึ่ง ซึ่งใคร ๆ ก็สมควรจะติดตามหาแทนที่จะไปตามหาความรักจากหญิงสัญจร เราจะเรียกเธอว่า คุณหญิงผู้รอบรู้ ซึ่งเธอจะเรียกคนทุกคนที่จะฟังเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอเรียกให้คนที่ขาดความเข้าใจได้มาฟัง องค์กษัตริย์ได้ให้สตรีผู้นี้กล่าวคำแห่งปัญญา เธอแตกต่างจากหญิงชู้ในบทก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง
น่าสนใจว่าคุณหญิงผู้รอบรู้นี้ ยืนที่สี่แยกบนที่สูง ข้างประตูเมืองซึ่งเป็นที่คนสัญจรไปมา เธอตะโกนเสียงดัง ทุกคนต้องได้ยินเสียงของเธอ เธอต้องการให้มนุษย์ทุกคนได้ยิน แต่คนสองกลุ่มที่จำต้องฟังเธอคือ คนที่อ่อนต่อโลก และคนโง่ เธอยินดีมอบความเข้าใจให้กับพวกเขา
สำหรับเรา เธอกำลังชวนเราทุกคนที่อ่านสุภาษิตอยู่ให้เข้าไปในอาณาจักรแห่งปัญญาของพระเจ้า

สุภาษิต 8:6-11
สตรีแห่งปัญญาผู้นี้ กล่าวคำที่ทรงคุณค่าและถูกต้อง ทั้งจริง และเที่ยงธรรม ไร้การบิดเบือนซึ่งเต็มโลก คนที่เข้าใจเท่านั้นจะรู้ว่า ความจริงที่เธอกล่าวนั้นสำคัญต่อชีวิตนี้ และชีวิตหน้าเพียงไร เธอชักชวนให้ผู้คนได้มารับคำสอนและความรู้จากเธอ ให้หาปัญญาแทนที่จะหาเงิน เพราะปัญญานั้นสูงส่งเหนือทรัพย์สิน

สุภาษิต 8:12-21
สตรีผู้รอบรู้ได้แจ้งว่าเธอคือปัญญา ความฉลาด ความรู้ ปฎิภาณ และที่เป็นเช่นนี้ เพราะเธอยำเกรงพระเจ้า เกลียดความชั่วแค่คำเท่านี้ หากเราตามเธอ เราก็จะเป็นเหมือนเธอได้ แต่คนส่วนใหญ่ไม่ได้ต้องการมีปัญญา ความรอบรู้ พวกเขาชอบที่จะมีความสุข สนุกสนานในชีวิตเท่านั้น
ประเทศใดประเทศหนึ่งที่มีผู้ปกครองที่ยำเกรงพระเจ้า ก็จะได้อยู่ใต้ผู้ที่ยุติธรรม และเป็นธรรม
ใครก็ตามที่รักปัญญา แสวงหาปัญญา จะได้ทั้งปัญญาและความมั่งคั่งเป็นของตอบแทน.. น่าสนใจจริง แต่ไม่ค่อยมีคนสนใจหรอก เพราะพวกเขาไม่เชื่อ และรู้สึกว่า ตามปัญญานั้น ยากเกินไป

สุภาษิต 8:22-31
แล้วคุณหญิงผู้รอบรู้ได้เล่าถึงการที่พระเจ้าทรงสร้างโลก และการที่เธอได้อยู่ที่นั่น ได้เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในการทรงสร้างนั้น
สุภาษิต 3:18-20 บอกเราว่า พระเจ้าทรงสร้างสรรพสิ่งโดยปัญญา อาริอุสแห่งเล็กซานเดรีย ซึ่งอยู่ในช่วงคริสตจักรยุคแรก อ้างว่า ข้อความตอนนี้หมายถึงพระเยซู และพระเจ้าทรงสร้างพระองค์ขึ้นมา ให้เป็นปัญญา ที่สร้างโลกมาพร้อมกับพระองค์ และได้กลายเป็นความเชื่อว่า พระเยซูถูกสร้าง จึงไม่ใช่พระเจ้า เขาไม่ยอมรับว่าพระเยซูเป็นพระบุตรของพระเจ้าที่อยู่กับพระบิดา นี่เป็นต้นกำเนิดความเชื่อแบบของพยานพระยะโฮวาห์ เรากลับไปอ่านยอห์นบทที่ 1 ก็จะเข้าใจความสัมพันธ์ของพระบิดาและพระบุตรอย่างชัดเจน

แต่ผู้เขียนไม่ได้บอกว่าปัญญานี้ เป็นพระบุตรของพระเจ้า พระบุตรนั้น ทรงอยู่กับพระเจ้ามาตั้งแต่ต้นอย่างที่ยอห์น 1:1 ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน พระเจ้าทรงสร้างโลกโดยพระบุตร โคโลสี 1:16 คุณหญิงผู้รอบรู้ได้บอกว่าเธออยู่ที่นั่นเมื่อพระเจ้าทรงสร้างโลก นี่เป็น ถ้าเราจะมองจากบริบทนี้ เราอาจสรุปได้ว่า พระเจ้าทรงสร้างโลกโดยพระบุตรผู้ทรงปัญญา และระหว่างที่ทรงสร้างนั้น ก็มีความยินดีล้นเหลือในการสร้างสารพัดที่เราเห็นในโลก ความงามทั้งสิ้นที่พระเจ้าทรงใส่มาให้โลกนี้ เป็นความงามที่มาจากพระเจ้าผู้ทรงปัญญา และเต็มด้วยความคิดแห่งความงาม ความซับซ้อน และความสามารถในการสืบทอดลูกหลานมาจนทุกวันนี้ เกินที่มนุษย์จะคิดได้ ข้อความตอนนี้เราได้เห็นความสุข ความยินดีของการทรงสร้างมากกว่าข้อความที่คล้ายคลึงกันในพระคัมภีร์

สุภาษิต 8:32-36
คุณหญิงผู้รอบรู้ ได้สรุปว่า การพบปัญญาไม่ใช่พบเฉย ๆ ต้องฟัง รักษา ไม่เฉยเมย รู้จักต่อยอดปัญญา ไม่ละเลย นั่นคือต้องตอบสนองปัญญาด้วยการลงมือทำตามปัญญานั้น ตั้งใจที่จะพบปัญญา
หากเราได้พบพระปัญญาของพระเจ้า เราจะพบชีวิตที่รับความโปรดปรานจากพระเจ้า อันนี้สุดยอด

1* สุภาษิต 1:20-21; 9:3
6* สุภาษิต 22:20
11* โยบ 28:15
13* สุภาษิต 3:7; 16:6; 16:17-18; 4:24
14* ปัญญาจารย์ 7:19; 9:16
15* โรม 13:1

17* ยอห์น 14:21; ยากอบ 1:5
18* สุภาษิต 3:16
22* สุภาษิต 3:19
23* สดุดี 2:6
25* โยบ 15:7-8
29* ปฐมกาล 1:9-10; โยบ 28:4, 6

30* ยอห์น 1:1-3, 18; มัทธิว 3:17
31* สดุดี 16:3
32* ลูกา 11:28
34* สุภาษิต 3:13, 18
35* ยอห์น 17:3
36* สุภาษิต 20:2

สุภาษิต 7 เตือนเรื่องชู้

1 ลูกเอ๋ย จงรักษาคำของเราไว้
จงเห็นคุณค่าของคำสั่งของเรา สะสมไว้ในตัวเจ้า 
2 จงทำตามคำสั่งของเรา และมีชีวิต
เอาใจใส่คำสอนของเราดั่งแก้วตาของเจ้า 
3 จงพันไว้รอบนิ้วมือของเจ้า
และจารึกมันไว้บนแผ่นแห่งใจของเจ้า
4 จงกล่าวแก่ปัญญาว่า “เธอเป็นพี่สาวของฉัน”
และเรียกความเข้าใจว่าเป็นญาติของเจ้า 
5 เพื่อสิ่งเหล่านี้จะรักษาเจ้าให้พ้นจากหญิงเล่นชู้
จากคนแปลกหน้าที่มีคำเย้ายวนใจ

6 เพราะว่าตรงหน้าต่างบ้านเรา
เรามองลอดบาดเกล็ดออกไป
7 ดูเหล่าคนที่อ่อนต่อโลก
ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งในพวกเขาที่ไร้วิจารณญาณ 

8 เขาเดินข้ามถนนไป ใกล้หัวมุมบ้านของหญิงนั้น
เขาเดินมุ่งหน้าไปยังบ้านของนาง 
9 ตอนเย็น แสงจางลง   ความมืดเริ่มคืบคลานเข้ามา
10 แล้วหญิงนั้นก็เข้ามาพบเขา
แต่งตัวตามแบบของหญิงขายตัว และใจเต็มด้วยเล่ห์

11 นางส่งเสียงดัง ท้าทาย  อยู่ไม่ติดบ้าน
12 เดี๋ยวก็ไปที่ถนน เดี๋ยวไปที่ลานเมือง
นางคอยซุ่มอยู่แทบทุกหัวมุมถนน
13 นางคว้าตัวของเขาและจูบเขา พูดแบบไร้ยางอายว่า 
14 “นี่แน่ะ ฉันเตรียมเครื่องสันติบูชาเอาไว้
วันนี้ ฉันทำตามคำที่ได้สาบานไว้
15 แล้วฉันจึงออกมาพบเธอ ตามหาเธอ และก็พบเธอแล้ว

16 ฉันปูผ้าบนที่นอน ด้วยผ้าป่านจากอียิปต์ 
17 และประพรมที่นอนด้วยมดยอบ กฤษณาและอบเชย
18 มาเถอะ มาเริงรักกันจนเช้า มาสนุกกับการเล้าโลมกันนะ
19 เพราะสามีของฉันไม่อยู่บ้าน เขาเดินทางไปไกล
20 เขาเอาเงินไปเป็นกระเป๋า
และจะไม่กลับมาจนกว่าวันที่จันทร์เต็มดวง” 

21 นางชักชวนเขาให้หลงผิด  นางล่อลวงเขาด้วยคำหวาน
22 เขาก็ตามนางไปทันที เหมือนวัวที่ถูกนำไปโรงฆ่า
เหมือนกับกวางที่ติดกับดัก 

23 จนกระทั่งลูกธนูปักไปถึงตับ
เหมือนนกที่ถลำไปเข้ากับดัก 
โดยไม่รู้เลยว่า การทำอย่างนี้เท่ากับเดินไปหาความตาย 

24 บัดนี้ ลูกทั้งหลายเอ๋ย ขอให้ฟังเรา 
จงเอาใจใส่คำจากปากของเรา 
25 อย่าปล่อยใจของเจ้าไปตามทางของนาง
อย่าได้หลงไปตามทางนั้น 
26 เพราะนาง ได้นำคนไปสู่ความตายมากมาย
นางฆ่าคนจำนวนมากทีเดียว 

27 บ้านของนางเป็นทางไปสู่แดนตาย
ลงไปยังโถงคนตาย 

คำอธิบายเพิ่มเติม

สุภาษิต 7:1-5
จะแก้ปัญหาที่สืบเนื่องจากความไร้ศีลธรรมได้ก็โดย เอาใจใส่คำสอนของพระเจ้าราวกับเป็นแก้วตา รักษาอย่างดี เรารู้ไหมว่า พระเจ้าเองทรงรักษาเราไว้ดั่งที่เราเป็นแก้วตาของพระองค์เหมือนกัน ฉธบ 32:10
ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง การรักษาคำของพระเจ้าจะทำให้เราพ้นจากการถูกหลอก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร เรื่องเงิน เพศ งาน ฯลฯ
สุภาษิต 7:6-10
ชายหนุ่มที่กำลังจะถูกหลอกถูกเรียกว่า คนที่อ่อนต่อโลก (ซึ่งในความจริง คนเหล่านี้ไม่ได้คิดว่าตนอ่อนโลก แต่คิดว่าตนเองเป็นคนที่สามารถใช้ประโยชน์จากร่างกายของผู้หญิงได้) เขาคิดว่าเขาฉลาดกว่าหญิงคนนั้น
สุภาษิต 7:11-15
เรามักเห็นผู้หญิงแบบนี้ทั่วไปหมด หญิงเด็กสาววัยรุ่น อยู่กันเป็นกลุ่ม ไม่พูดเรื่องอื่นใดนอกจากเรื่องแบบนี้ ดังนั้น สำหรับพ่อแม่ที่จะเลี้ยงลูกสาว ให้งดงาม เป็นผู้หญิงที่มีศักดิ์ศรี และอยู่ในทางของพระเจ้า จึงเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างมาก ลูกชายก็เช่นกัน ที่จะเลี้ยงให้พวกเขามีความเป็นสุภาพบุรุษจริง ๆ ก็ยาก แต่หากทำตามสิ่งที่พระเจ้าทรงเตือนไว้ สอนตามทางของพระเจ้าให้คิดเป็น ไม่ถูกใครหลอกได้ ก็จะช่วยชีวิตของลูกได้ทีเดียว
สุภาษิต 7:16-20
เราจะเห็นภาพแบบนี้ในภาพยนต์ที่เด็กอาจผ่านตา การไม่ซื่อตรงในชีวิตคู่กลายเป็นเรื่องธรรมดา .. พ่อแม่เท่านั้นที่จะช่วยป้องกันลูกชายลูกสาวจากความบาปที่ปัจจุบันไม่มองเป็นบาป
สุภาษิต 7:21-23
คนที่หลงทางไป มักมองไม่เห็นตนเองในภาพนี้ ” เขาก็ตามนางไปทันที เหมือนวัวที่ถูกนำไปโรงฆ่าเหมือนกับกวางที่ติดกับดัก”  คนใดก็ตามที่มองเห็นภาพนี้ก่อนล่วงหน้า จะปลอดภัยกว่า เขาจะได้รู้ว่าเป็นภาพที่โง่เขลาขนาดไหน
สุภาษิต 7:24-27
การปล่อยใจทำผิดเรื่องเพศ เป็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่ง เพราะท่านโซโลมอนเอง ยืนยันว่า มันเป็นทางแห่งความตาย

พระคำเชื่อมโยง

1* สุภาษิต 2:1
2* เลวีนิติ 18:5; เฉลยธรรมบัญญัติ 32:10
3* เฉลยธรรมบัญญัติ 6:8
5* สุภาษิต 2:16; 5:3

7* สุภาษิต 6:32; 9:4,16
9* โยบ 24:15
16* อิสยาห์ 19:9
21* สุภาษิต 5:3; สดุดี 12:2

23* ปัญญาจารย์ 9:12
26* เนหะมีย์ 13:26
27* สุภาษิต 2:8; 5:5; 9:18

สุภาษิต 6 ชีวิตหลายด้านที่ต้องระวัง

เตือนว่าอย่าสัญญาแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง

1 ลูกเอ๋ย หากเจ้าได้เอาตัวไปค้ำประกันให้เพื่อนบ้านของเจ้า
หากเจ้าให้คำสัญญากับคนแปลกหน้า 
2 หากเจ้าติดกับคำจากริมฝีปากของเจ้าเอง
และติดบ่วงด้วยคำจากปากของเจ้า

3 เจ้าจงทำสิ่งนี้ เพื่อปลดปล่อยตนเอง
ในเมื่อเจ้าตกอยู่ในเงื้อมมือของเพื่อนบ้าน
ไปสิ ถ่อมตัวลงเสีย และอ้อนวอนขอร้องเขา
4 อย่าปล่อยให้ตาของเจ้าหลับ
อย่าปล่อยให้เปลือกตาปิดลงมา
5 จงช่วยตัวเองให้รอด
เหมือนกับกวางที่หนีจากเงื้อมมือของนายพราน
เหมือนกับนกที่หนีจากกับดักของนักล่านก



ดูมดเป็นตัวอย่าง
6 โอ เจ้าคนสันหลังยาว
จงไปทำตามอย่างมด
ให้เจ้าสังเกตทางของมันและจงฉลาดขึ้น
7 มันไม่มีผู้บัญชาการ
ไม่มีใครมาควบคุม ไม่มีใครปกครอง
8 แต่มันเตรียมอาหารไว้ในฤดูร้อน
มันรวบรวมอาหารในฤดูเก็บเกี่ยว
9 เจ้าจะนอนอยู่ตรงนั้นอีกนานเท่าไร?
เจ้าคนสันหลังยาว เมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ?
10 นอนอีกนิด ง่วงอีกหน่อย
กอดอกนอนอีกสักประเดี๋ยว
11 แล้วความยากจนจะโถมเข้ามาหาเจ้าเหมือนขโมย
ความขัดสนจะเข้ามาหาเจ้าอย่างโจร

ระวังคนแบบนี้ อย่าเข้าไปใกล้
12 คนไร้ค่า คนชั่วร้าย ใช้ชีวิตด้วยปากที่พูดวกวน
13 เขาขยิบตา เขาขยับเท้า และชี้นิ้วควบคุม
14เขาวางแผนทำสิ่งชั่วร้ายจากใจคด
และหว่านการแตกร้าวไม่หยุดหย่อน
15 ดังนั้น ความหายนะจะมาถึงเขาอย่างทันควัน
เขาจะแตกแหลกไป โดยไม่อาจรื้อฟื้นคืนมาได้

สิ่งที่พระเจ้าทรงชัง 7 อย่าง
16 มีหกสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงชัง
เจ็ดสิ่งที่ทรงรังเกียจ คือ
17 สายตาที่เย่อหยิ่ง ลิ้นที่พูดปด
มือที่ทำให้คนบริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือด
18 ใจที่วางแผนชั่วร้าย
เท้าที่วิ่งไปทำความชั่ว
19 พยานเท็จที่ให้การเท็จ
และคนที่หว่านความแตกร้าวในหมู่พี่น้อง

เตือนว่าอย่าผิดประเวณี
20 ลูกของเราเอ๋ย จงรักษาคำสั่งของพ่อ
และอย่าละทิ้งคำสอนของแม่
21จงจารึกมันไว้บนใจของเจ้า ผูกมันไว้รอบคอของเจ้า
22 เมื่อเจ้าเดินไป มันจะนำทางให้เจ้า
เมื่อเจ้านอนลง มันจะเฝ้าเจ้าไว้ เมื่อเจ้าตื่นขึ้น มันจะพูดกับเจ้า
23 เพราะคำสั่งนี้เป็นเหมือนตะเกียงและคำสอนเป็นแสงสว่าง
คำเตือนสอนให้มีวินัยเป็นหนทางแห่งชีวิต
24 มันจะช่วยเจ้าให้พ้นจากหญิงชั่ว
จากลิ้นอ่อนหวานของหญิงเล่นชู้

คำเตือนในระดับต่อไป
25 อย่าให้ใจของเจ้าเฝ้าฝันถึงความงามของเธอ
อย่าให้ตัวเองตกเป็นทาสเพราะสายตาของเธอ
26 เพราะหญิงแพศยานั้นพอใจแลกตัวกับอาหารมื้อเดียว
และหญิงเล่นชู้จะตามไล่ล่าชีวิตของเจ้า
27 ชายคนหนึ่งจะกอดไฟไว้ในอก
โดยที่เสื้อผ้าไม่ไหม้ได้หรือ?
28 ชายคนหนึ่งจะเดินบนถ่านไฟ
โดยที่เท้าของเขาไม่ไหม้ได้หรือ?
29 ชายใดที่ไปนอนกับภรรยาของผู้อื่นก็เป็นเช่นนี้
ใครที่แตะต้องเธอจะหนีการลงโทษไปไม่ได้


สิ่งที่ได้ตอบแทนจากการเล่นชู้
30 ผู้คนยังไม่ดูหมิ่นคนขโมยหากเขา
จำต้องขโมยเพราะหิวโหย
31 แต่หากถูกจับได้ เขาจะต้องใช้คืนเจ็ดเท่า
อาจจะต้องยกทุกอย่างที่มีในบ้านให้
32 คนที่ล่วงประเวณีนั้นเป็นคนไม่รู้จักคิด
การทำเช่นนั้นเป็นการทำลายชีวิตของตนเอง

33 สิ่งที่ได้รับคือบาดแผลและความอัปยศ
และไม่อาจลบทิ้งความอับอายไปไปได้
34 เพราะความหึงหวงจะทำให้สามีโกรธเกรี้ยว
และเขาจะไม่แสดงความปราณีในวันแห่งการแก้แค้น
35 เขาจะไม่ยอมรับค่าชดใช้ใด ๆ
แม้ว่าคนที่ทำผิดจะให้ทรัพย์สมบัติอย่างมากมาย

คำอธิบายเพิ่มเติม

สุภาษิต 6:1-5
เตือนว่าอย่าสัญญาแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง
ในสมัยของโซโลมอนนั้น คนที่ไปค้ำประกันให้กับเพื่อนที่ไว้ใจไม่ได้ อาจจะต้องเสียทั้งหมดที่มี ครอบครัวด้วย และต้องกลายเป็นทาสของเจ้าหนี้
ในสมัยนี้ก็เช่นกัน อย่าได้ใจดีกับความรับผิดชอบที่เราไม่อาจรับได้ เพราะมันจะทำให้ชีวิตพังไปได้ เราเจอมาเยอะแล้วที่รักเขาแล้วช่วยประกันให้เขา แต่แล้วเขาก็หักหลังไม่ใยดี กลายเป็นเราต้องใช้หนี้ไปตลอดชีวิต ที่แย่กว่านั้นคือ ใจขมขื่นก็จะหยั่งรากลงไป หลายคนถึงกับพยายามฆ่าตัวตาย แต่เมื่อเราพลาดไปแล้ว สิ่งที่ต้องรีบทำสุด ๆ คือการไปเจรจาต่อรอง ไม่ใช่อยู่เฉย ๆ รอให้เรื่องบานปลาย นี่เป็นนิสัยของคนที่จะเอาตัวรอดได้ คือ ต้องจัดการกับประเด็นต่าง ๆ ให้จบแต่ต้นทาง

สุภาษิต 6:6-11
ดูมดเป็นตัวอย่าง
กษัตริย์โซโลมอน ทรงสั่งให้คนเกียจคร้านไปสังเกตว่า มดใช้ชีวิตอย่างไร เพราะท่านเห็นคนไม่น้อยที่ขี้เกียจสันหลังยาว มีนิสัยไม่ยอมทำงาน เอาแต่เผาเวลาแต่ละวันให้หมดไปโดยไม่ได้เห็นคุณค่าของเวลา หากคนเกียจคร้านยอมให้มดสอน ชีวิตของเขาก็จะดีขึ้น… แปลกจัง กษัตริย์ผู้ทรงปัญญา ทรงให้คนไปเรียนจากเจ้ามดตัวน้อย

สุภาษิต 6:12-15
ระวังคนแบบนี้ อย่าเข้าไปใกล้
การคบคนที่วาจาร้าย มุสา วกวน มีใจที่คอยวางแผนชั่ว คนที่คอยหว่านความแตกร้าวในหมู่เพื่อนฝูง ในครอบครัว ในหมู่บ้าน หรือแม้แต่ประเทศชาติ คนเหล่านั้น อาจคิดว่า ตนเองมือหนึ่ง อยู่เหนือคนอื่น แต่พระราชาผู้ปกครองประเทศที่เขียนสุภาษิต ทรงบอกชัดว่า แล้วพวกเขาจะเจอจุดจบอย่างไร

สุภาษิต 6:16-19
สิ่งที่พระเจ้าทรงชัง 7 อย่าง
สังเกตไหมว่า ความยุ่งยากในโลกปัจจุบันนี้มันเกิดขึ้นอย่างไร เริ่มจากสงครามจากนั้น ก็แบ่งฝ่ายเป็นขั้ว ๆ ในโลกนี้ ทั้งหมดเกิดจากนิสัยเจ็ดอย่างของมนุษย์ที่กษัตริย์โซโลมอนเรียงรายการเอาไว้ คนที่หว่านความแตกร้าย และพยานเท็จจะเป็นคนที่กระพือให้ความโกลาหลในโลกของเรายิ่งวุ่นวายมากขึ้นไปอีก เราแทบไม่ต้องไปค้นหาที่ไหนเลย สงครามความแตกร้าวอยู่ต่อหน้าต่อตาของเราทุกหัวระแหง

สุภาษิต 6:20-24
เตือนว่าอย่าผิดประเวณี
จากนั้น องค์กษัตริย์ได้หันมาพูดกับชายหนุ่มโดยตรงว่า การฟังคำของพ่อแม่จะทำให้พ้นจากเรื่องทางเพศ ท่านไม่ได้ขอให้เขาแค่ฟังเฉย ๆ แต่ขอให้จำในใจ คิดใคร่ครวญเสมอ ยามตื่น ยามหลับ ก็ให้คำสอนดี ๆ เป็นแสงสว่างนำทางชีวิต

สุภาษิต 6:25-29
คำเตือนในระดับต่อไป
องค์กษัตริย์ทรงทราบดีว่า หากชายคนหนึ่งไปหลงผู้หญิงเข้าให้แล้วจะเกิดอะไรในใจของเขา เพราะท่านเองได้ตกอยู่ในสภาพนั้นมาก่อน
การที่เล่นกับไฟแบบนี้ ตอนเล่นอยู่นั้น มันสนุก ท้าทาย เย้ายวน แต่แล้วมันก็กลายเป็นเหมือนนรกในเวลาต่อมา เพราะโทษรออยู่ข้างหน้า ท่านได้กล่าวถึงทั้งการเล่นชู้และการเที่ยวเล่นกับหญิง ในสมัยของเราวันนี้ เรื่องที่ท่านกล่าวไม่เจาะจงชายหญิงแล้ว เพราะมันเป็นเรื่องที่ชุลมุนมาก เพศสภาพที่พยายามสร้างกันขึ้นมา ทำให้เรื่องแบบนี้ซับซ้อนขึ้นไปอีก

สุภาษิต 6:30-35
สิ่งที่ได้ตอบแทนจากการเล่นชู้
ไม่ว่าอะไรที่กษัตริย์โซโลมอนได้เตือนเอาไว้ในโลกโบราณ ผ่านมาหลายพันปี ความจริงก็ยังคงเป็นอย่างนั้น ไม่เฉพาะความอับอายที่เกิดขึ้นกับตน แต่มีพ่อเป็นจำนวนมากที่ทิ้งลูก ๆ ไปเพื่อหาความสุขส่วนตน จำนวนของครอบครัวที่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว หรือพ่อเลี้ยงเดี่ยวมากขึ้นจนกลายเป็นเรื่องธรรมดาของสังคมไปแล้ว แต่ทั้งหมด มันก็เกิดจากการทำตามใจปรารถนาของตนเอง … เสียดายเด็ก ๆ ที่ขาดพ่อหรือแม่ไปโดยไม่จำเป็น และทำให้พวกเขาเติบโตมาอย่างยากขึ้นไปอีก

พระคำเชื่อมโยง

1* สุภาษิต 11:5
4* สดุดี 132:4
6* โยบ 12:7
9* สุภาษิต 24:33-34
11* สุภาษิต 10:4
13* โยบ 15:12
14* มีคาห์ 2:1; สุภาษิต 6:19

15* อิสยาห์ 30:13; เยเรมีย์ 19:11; 2 พงศาวดาร 36:16
17* สดุดี 101:5; 120:2; อิสยาห์ 1:15
18* ปฐมกาล 6:5; อิสยาห์ 59:7
19* สดุดี 27:12; สุภาษิต 6:14
20* เอเฟซัส 6:1
21* สุภาษิต 3:3
22* สุภาษิต 3:23; 2:11

23* สดุดี 19:8
24* สุภาษิต 2:16
25* มัทธิว 5:28
26* สุภาษิต 29:3
31* อพยพ 22:1-4
32* สุภาษิต 7:7
34* บทเพลงโซโลมอน 8:6