Category: ทิตัส

อธิบายเพิ่มเติม

ทิตัส 3:1-2
พวกเขาในที่นี้ก็คือ พี่น้องชาวครีตที่เชื่อ ที่อยู่ในคริสตจักรนั่นเอง อย่าลืมว่า เดิมนั้นพวกเขาเป็นคนที่ใช้วาจาให้ร้ายคนอื่นเสมอ ชอบชวนตี และเป็นคนที่ไร้มารยาท ศีลธรรม แต่เมื่อเขามาเชื่อพระเจ้าแล้ว เมื่อพระเจ้าทรงเปลี่ยนพวกเขาแล้วก็อย่ากลับไปเป็นคนแบบนั้นอีก จะเห็นว่า ท่านเปาโลเน้นชีวิตที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่กลับไปกลับมา พวกเขาจะต้องมีผลของพระวิญญาณในเรื่องการควบคุมตนเองให้ได้
ทิตัส 3:3
ท่านเปาโลได้ยอมรับให้ทิตัสและพี่น้องที่อ่านจดหมายนี้ฉบับนี้ทราบว่า ในอดีต ท่านและทิตัสก็เป็นเหมือนกับพี่น้อง ทั้งโง่ ไม่เชื่อฟัง ถูกหลอกติดกับของกิเลสตนเอง ชีวิตทำชั่ว ขี้อิจฉา และเกลียดชัง เราจะเห็นว่า ท่านเปาโลก็เป็นแบบนี้ก่อนที่จะมารู้จักพระเจ้า ท่านทำให้โลกของคริสเตียนปั่นป่วนไปหมดเพราะความที่ไม่เข้าใจว่า เหตุใดคนยิวจึงหันไปเชื่อพระเยซูกันมากมาย ทำไมจึงติดตามคำสอนของเหล่าอัครทูตที่การศึกษาน้อย
ทิตัส 3:4-5
ท่านเปาโลยืนยันว่า พี่น้องจะต้องใช้ชีวิตแตกต่างจากอดีต และการเปลี่ยนแปลงนี้ เกิดขึ้นได้เพราะพระเจ้าทรงชำระพวกเขาให้เป็นคนใหม่ด้วยฤทธิ์แห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ ไม่ใช่ด้วยความพยายามของพวกเขาเอง พระกรุณาคุณของพระเจ้าที่มีต่อคนบาปอย่างพวกเรา ทำให้เราที่เข้ามาเชื่อได้รับการเปลี่ยนแปลงชีวิตอย่างแท้จริง สำหรับคนที่เคยชั่วร้าย มาก่อน การเปลี่ยนแปลงนี้จะเห็นชัดเจนมาก
ทิตัส 3:6-7
ท่านเปาโลกำลังบอกเราการที่พระเจ้าประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ ให้เข้ามาประทับในชีวิตของผู้เชื่อเมื่อเขาบังเกิดใหม่ พระวิญญาณทรงมาในชีวิตเพราะพระเยซูทรงสัญญาไว้ให้เราก่อนที่พระองค์จะสิ้นพระชนม์ (ยอห์น 14-16) สมัยก่อนพระเยซูจะเสด็จมานั้น พระเจ้าไม่ได้ทรงมอบพระวิญญาณให้ผู้เชื่อแบบนี้ และเมื่อ ทรงประกาศว่า เราเป็นคนเที่ยงธรรม (เป็นคนที่ถูกต้องกับพระเจ้า) เราก็ได้รับชีวิตนิรันดร์เป็นมรดก
ทิตัส 3:8
ท่านเปาโลต้องการให้ทิตัสสอนย้ำแล้วย้ำอีกในเรื่องการใช้ชีวิตอย่างถูกต้อง ดี เป็นประโยชน์ต่อชุมชนที่พวกเขาอยู่ การทำดีไม่ได้เป็นเหตุให้พี่น้อง
รับความรอด แต่เป็นเพราะพวกเขารับความรอดจากพระเยซูคริสต์ จึงส่งผลให้ชีวิตของเขาแตกต่างเป็นประโยชน์กับชุมชน เราจะเห็นการงานของ
ผู้รับใช้มากมายที่ไม่ได้แค่ประกาศข่าวประเสริฐ แต่มีการสร้างโรงเรียน โรงพยาบาล โรงพิมพ์ ฯลฯเพื่อพัฒนาคนและพื้นที่
ทิตัส 3:9
เราฟันธงได้เลยว่า เมื่อเกิดการโต้แย้งที่ต้องการแค่เอาชนะ ไม่ใช่ต้องการหาคำตอบแท้จริง สิ่งที่จะเกิดตามมา คือความเกลียดชัง แบ่งเป็นสองฝ่าย
และกลายเป็นสงครามระหว่างสองฝ่ายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก ตอนที่โต้เถียงกันนั้น แต่ละฝ่ายต่างคิดว่าตนเองคิดถูกที่สุด แม้ว่าจะจนตรอกก็ยัง
ยืนหยัดในกรอบความคิดเดิมที่ไม่อาจเปลี่ยนได้ดังนั้น การโต้เถียงที่โง่เขลาจึงเป็นสิ่งที่ต้องหลีกเลี่ยง การคุยกันด้วยความรักเป็นสิ่งที่ดีกว่า
ทิตัส 3:10-11
จะเห็นว่า สำหรับท่านเปาโลแล้ว จุดสำคัญของเรื่องคือการที่พี่น้องในเกาะครีตจะต้องฉลาด ใช้ปัญญาโดยการไม่เกี่ยวข้องกับใครก็ตามที่มีแนวโน้มจะ
สร้างความแตกแยกระหว่างพี่น้องในคริสตจักร คนที่จะสร้างความเจริญที่เก่ง มีปัญญา สามารถพัฒนาชุมชนโดยที่ให้มีความแตกแยกน้อยที่สุดได้
การอธิบายให้เข้าใจ ทำตัวอย่างให้เห็น แทนที่จะใช้เสียงดังสุด ใช้คำหยาบคายสุดอย่างที่ใช้กันในหมู่นักเดินประท้วงทุกวันนี้
ทิตัส 3:12-13
เมืองนิโคบุรี หรือนิโคโพลิสเป็นเมืองที่อยู่ฝั่งตะวันตกของกรีซ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะครีตพวกเขาจะต้องเดินทางไปมาหาสู่กันทางเรือ ดังนั้น
จึงต้องมีเสบียง เสื้อผ้าที่เหมาะสมให้สำหรับทุกคนที่เดินทาง ท่านเปาโลมีเพื่อนร่วมงานเป็นผู้ที่มีอาชีพต่าง ๆ ทั้งชายและหญิง จะเห็นว่า ไม่ว่าท่านไปที่ไหนก็มีปัญหากับผู้ที่ถือศาสนายิว แต่เมื่อใดพวกเขากลับใจเชื่อ ก็จะกลายเป็นเหมือนผู้ช่วยในด้านต่าง ๆ ของท่าน
ทิตัส 3:14-15
ท่านเปโตรเคยกล่าวถึงการที่จะมีชีวิตอย่างคนมี ประโยชน์ให้กับตนเองแผ่นดินของพระเจ้าและ คนอื่นๆใน 1เปโตร2:5-8จากข้อ 5 มาเรื่อย เป็นคำแนะนำว่าจะต้องเพิ่มชีวิตด้วยอะไรเป็นขั้น เป็นตอนชัดเจนมากถ้าชีวิตของเรามีเป้าหมาย มีวินัยในการที่จะสร้างชีวิตเพื่อเป็นประโยชน์ เราก็จะไม่เป็นคนอยู่นิ่งเฉยไปวันๆจะไม่เป็นคนหายใจทิ้งแต่..ทุกสิ่งที่ทำจะเกิดเป็นผลดี

พระคำเชื่อมโยง

ทิตัส 2:1-2
ผู้เชื่อในคริสตจักรจะต้องได้รับการสอนให้มีชีวิตการกระทำซึ่งเป็นที่ถวายพระเกียรติ มีความเชื่อถูกต้อง และการกระทำก็สอดคล้องกับความเชื่อ
นั้น ในบทนี้ เราจะเห็นว่า ท่านเปาโลเอาใจใส่ที่จะช่วยให้พี่น้องมีพฤติกรรมที่บริสุทธิ์สะอาดสมกับเป็นผู้เชื่อ เป็นชีวิตที่แตกต่างจากชาวครีตทั่วไป
แตกต่างอย่างสิ้นเชิง เป็นแสงสว่างให้แก่ชาวครีตเป็นเหมือนเกลือให้กับชุมชนชาวเกาะนี้
ทิตัส 2:3-4
สมัยก่อนนั้น อายุสี่สิบกว่าก็ถือเป็น ผู้หญิงสูงอายุแล้ว เพราะสถิติการเสียชีวิตนั้น เร็วกว่าสมัยนี้มากสิ่งสำคัญที่ท่านเปาโลเตือนก็เป็นเรื่องของการนินทา
ซึ่งมักจะเป็นการใส่ร้ายคนอื่นอย่างรู้ตัวและไม่รู้ตัวไม่ให้ดื่มเหล้าองุ่นมากเกิน ซึ่งรวมไปถึงสิ่งอื่น ๆ ที่ทำให้ขาดความยับยั้งชั่งใจ เสียเวลาไปโดยไร้ค่าสิ่งดี ๆ ที่พวกเธอต้องตั้งใจทำคือ การส่งต่อคำสอนที่ดีสำหรับชีวิตครอบครัวให้กับคนที่เป็นหญิงสาว ให้เอาใจใส่คนในครอบครัวเป็นอย่างดี
ทิตัส 2:5-6
เป้าหมายของชีวิตคริสเตียนที่ท่านเปาโลย้ำมาก ๆ คือการมีชีวิตที่ไร้ที่ติ เพื่อว่าคำเทศนา คำสอนจะไม่เป็นที่ครหานินทาได้ ท่านเปาโลทำให้เราเห็นว่า
พระคำของพระเจ้านั้นอยู่สูงเหนือชีวิตของเรา ไม่ใช่เป็นสิ่งที่จะวางไว้บนโต๊ะเฉย ๆ หรือแค่โหลดเข้ามาในโทรศัพท์แต่ไม่เคยอ่านเลย การมีพระคำ
การมีคำสอนของพระเจ้าในชีวิต และทำตามนั้นเป็นพระพรใหญ่หลวง เราเห็นนักเทศน์มากมายที่มีข้อตำหนิเพราะปากกับการกระทำแตกต่าง
ทิตัส 2:7-8
อีกแล้วที่ท่านเปาโลย้ำให้สอนการควบคุมตนเองซึ่งในสังคมภายนอกไม่มีเลย การมั่วสุมทางเพศเกิดขึ้นอย่างดาษดื่น แถมมีศาสนาที่มั่วเพศขณะทำพิธีทางศาสนาด้วย สิ่งที่ชายหนุ่มคริสเตียนต้องระมัดระวังคือ ต้องควบคุมจิตใจ ความคิด การกระทำของตน มีความซื่อตรง มีเกียรติ พูดจริง ทั้งหมดนี้ จะต้องทำโดยไม่ให้ใครมาตำหนิได้สำหรับเราแล้ว เราต้องถามตัวเองว่า คนอื่นที่เข้ามาเจอเรานั้น ไว้วางใจเราในเรื่องต่าง ๆ หรือไม่
ทิตัส 2:9-10
เป้าหมายชีวิตของทาสที่เข้ามาเชื่อพระเจ้านั้นก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ที่มาเชื่อ พวกเขาจะต้องใช้ชีวิตไม่เหมือนทาสทั่วไปที่ท้าทาย ขโมย ไว้ใจยาก พวกเขาจะต้องมีชีวิตที่แสดงให้เห็นถึงพระสิริของพระเจ้าในตัวพวกเขา ต้องทำให้เจ้านายได้สัมผัสกับชีวิตที่มีพระเจ้า การเชื่อฟังเจ้านาย การไม่ย้อนเจ้านายกลับ ตัวท่านเปาโลเองมองเห็นว่าทาสคนหนึ่งที่มาเชื่อพระเจ้าใต้เจ้านายที่เป็นผู้เชื่อเหมือนกัน ควรได้รับการปฏิบัติดีจากเจ้านายด้วย
ทิตัส 2:11-12
แต่ก่อนนี้ พระคุณของพระเจ้ามีให้กับชาวยิวเท่านั้นมาบัดนี้พระคุณโดยองค์พระเยซูคริสต์ผู้ที่พระเจ้าทรงส่งมา เป็นพระคุณทำให้มนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะ
เป็นชนชาติใดเมื่อเชื่อพระเยซู ก็จะได้รับความรอดคำกล่าวนี้ทำให้ทิตัสซึ่งเป็นคนต่างชาติ และรับใช้ในหมู่ชาวเกาะที่เป็นคนต่างชาติเช่นกันได้รับความ
มั่นใจในพระคุณของพระเจ้า สิ่งที่พวกเขาต้องระวังในการใช้ชีวิตก็คือเรื่องเดียวกับที่บอกมาแล้วคือควบคุมตนเอง และหันจากโลก
ทิตัส 2:13
ความหวังที่เป็นสุขนี้ใช้คำกรีกว่า มาคาริออส μακάριος ซึ่งใช้อธิบายสภาพฝ่ายวิญญาณที่มีสวัสดิภาพ รุ่งเรือง เรามีความยินดีลึกซึ้ง มีความพอใจที่เป็นสุขเพราะความยินดีนั้นมาจากการมีสัมพันธ์สนิทกับพระเจ้า คำ ๆ นี้ใช้อธิบายถึงคนที่ได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้า ได้รับพระคุณ และความชื่นชมของพระเจ้าในชีวิต นอกจากนั้นเรายังรอคอยพระเจ้าเสด็จกลับอย่างมีสง่า
ราศีด้วย
ทิตัส 2:14
พระคำตอนนี้ เหมือนกับหนังสือเอเฟซัส 2:8-10 ความรอดมาถึงเราได้เพราะพระคุณพระเจ้าและความเชื่อที่เรามีในพระองค์ เกิดขึ้นได้เพราะ
พระเจ้าประทานให้เรา ไม่มีใครอวดในความดีของตนเองได้เลย แต่เมื่อเราได้รับความรอดจากพระเจ้าแล้ว เราก็กลายเป็นคนที่ขวยขวาย เร่าร้อน
ที่จะทำสิ่งดีให้กับชุมชนรอบข้าง และโลกของเรา สิ่งดีที่เราแต่ละคนทำนั้น แตกต่างกัน เป็นสิ่งดีที่พระเจ้าทรงเตรียมให้แต่ละคน 
ทิตัส 2:15
การเป็นผู้ที่จะช่วยนำคนอื่นให้เติบโตในพระเจ้านั้นไม่ใช่อยู่นิ่ง ๆ แต่เป็นการทั้งบอกกล่าว ทั้งหนุนใจทั้งตักเตือน ใช้การสื่อสารที่เพื่อน พี่น้องของเรา
จะได้เข้าใจถึงพระประสงค์ของพระเจ้า และต้องเป็นการทำด้วยสิทธิอำนาจจากพระเจ้าด้วยยิ่งกว่านั้น อย่าทำตัวให้ใครดูหมิ่นได้เลย การประพฤติตัวของผู้ที่สอนคนอื่นนั้น เป็นสิ่งที่ทุกคนคอยสังเกต และหากติดลบ ก็จะไม่มีใครต้องการฟังและนับถือ

พระคำเชื่อมโยง

อธิบายเพิ่มเติม

ทิตัส 1:1
ทิตัสเป็นผู้รับใช้พระเจ้าร่วมกับท่านเปาโล เขาเป็นคนกรีก และเป็นคนที่เปาโลรักเหมือนลูกอีกคนหนึ่ง ท่านเปาโลได้เขียนถึงตัวท่านเองว่าเป็นทาสของพระเจ้า และเป็นอัครทูต คือ คนที่พระเจ้าทรงส่งไปประกาศพระนามตามที่ต่าง ๆหน้าที่สำคัญของท่าน คือช่วยให้ผู้คนที่ไม่รู้จักพระเจ้า ได้รู้จักความจริงของพระองค์และจะได้ใช้ชีวิตในการเดินไปกับพระเจ้าอย่างมั่นคง
ทิตัส 1:2
ความเชื่อของคริสเตียนในยุคนั้นแตกต่างจากความเชื่อในเทพเจ้าต่าง ๆ ที่เชื่อกันอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเทพกรีกที่ต่างมีชีวิตอันโสมม คริสเตียนกลับมีชีวิตที่มุ่งมั่นที่จะได้อยู่กับพระเจ้านิรันดร์​โดยเริ่มต้นที่เชื่อพระเยซู และใช้ชีวิตตามความจริงของพระเจ้า พระเจ้าทรงประสงค์ที่จะให้มนุษย์มีชีวิต
อมตะมาตั้งแต่วันที่ทรงสร้างโลก แต่ในขณะเดียวกัน ก็ทรงอนุญาตให้เขาเลือกที่จะเชื่อฟังพระองค์ด้วยตัวเอง แล้วมนุษย์ก็ทำพลาดตั้งแต่ครั้งแรกนั้น
ทิตัส 1:3
ข้อนี้สำคัญมาก พระเจ้าทรงให้โลกได้รู้จักชีวิตนิรันดร์อย่างชัดเจน แตกต่างจากสมัยพระคัมภีร์เดิม เมื่อพระเยซูเสด็จมาช่วยโลกให้รอดแล้ว คนจะรู้ได้ จะรอดได้ก็ต้องมีการประกาศ เผยแผ่ออกไป และพันธกิจดังกล่าวนี้ ไม่ใช่ว่าเราคิดกันขึ้นเอง แต่พระเยซูทรงเป็นผู้บัญชาให้เราทุกคนได้หน้าที่นี้ตัวท่านเปาโลเองก็ถือว่าตัวท่านเป็นคนที่พระเจ้าทรงส่งออกไปและชักชวนให้คนอื่นออกไปด้วย
ทิตัส 1:4
ท่านเปาโลรักทิตัสอย่างลูกชายคนหนึ่ง ความรักที่อาจารย์คนหนึ่งมีให้ศิษย์นั้นไม่เหมือนกับอาจารย์ที่รักศิษย์เหมือนลูกชาย ทั้งสองมีความเชื่อเดียวกัน รับใช้พระเจ้าเหมือนกัน มีเป้าหมายเพื่อแผ่นดินของพระองค์ แต่ทิตัสได้รับหน้าที่สำคัญที่จะดูแล แต่งตั้งคนทำงานในคริสตจักร ท่านเปาโลก็เขียนมาเพื่อช่วยให้ทิตัสมีแนวทางที่จะทำงานต่อไป
ทิตัส 1:5
นี่คืองานสำคัญที่ทิตัสได้รับมอบหมายมาจากท่านเปาโลคือ การตั้งผู้ดูแลปกครองในคริสตจักร แต่จะตั้งใครล่ะ?
ที่จริงเป็นเรื่องยากสำหรับทิตัสมาก เพราะคนชาวเกาะครีตนั้น ลือชื่อในการเป็นคนไร้มารยาท ทำชั่ว เกียจคร้าน พูดจาหยาบคาย โกหก คดโกง ดังนั้น คนที่เขาเลือกจะต้องเป็นคนที่เกิดใหม่แล้วจริง ๆ ได้รับการเปลี่ยนแปลงจากพระเจ้า และมีชีวิตที่ดำเนินตามพระคำของพระเจ้าอย่างมั่นคง
ทิตัส 1:6-7
ชาวเกาะครีตมีปัญหาในพฤติกรรมบาปต่าง ๆ และพวกเขารับได้กับการกระทำเหล่านั้น ท่านเปาโลจึงต้องบอกชัดเจนว่า คนที่จะปกครองผู้อื่นในคริสต-
จักรจะต้องเป็นคนที่เหนือมาตรฐานของคนชาวครีตอย่างมาก ต่างกันแบบไม่เห็นฝุ่นเลย ตัวอย่างเช่น
พวกเขาเชื่อ ทำตามเทพซูส หรือเซอูสที่เป็นเทพที่จะหลอกผู้หญิงเพื่อเอาประโยชน์ทางเพศ พวกเขา ก็ทำตามเป็นต้น เรื่องการคิด พฤติกรรมอื่น ๆ ของคริสเตียนก็แตกต่างมาก
ทิตัส 1:8-9
คุณสมบัติของผู้ปกครองนั้น เหมือนกับคุณสมบัติของทุกคนที่เป็นผู้เชื่อด้วย ไม่ได้ต่างอะไรกันนักรายการคุณสมบัติที่ดีซึ่งเราได้อ่านมาอย่างแรกคือ
ไร้ตำหนิ ซึ่งแทบจะครอบคลุมไปถึงพฤติกรรมต่าง ๆ ของเขาทั้งหมด ยิ่งกว่านั้น เขาต้องเห็นแก่คนอื่น สามารถให้เวลากับคนอื่น มีวินัย และหาก
เขาเป็นคนที่เพียบพร้อมอย่างที่ท่านเปาโลเขียนรายการมา เขาก็สามารถหนุนใจ ช่วยเหลือคนอื่นเป็นที่นับถือของผู้เชื่อในคริสตจักร
ทิตัส 1:10-11
คนที่ไม่ยอมร่วมมือเหล่านี้ มีความหมายถึงคนที่ไม่ยอมอยู่ใต้ผู้รับใช้ที่ได้รับการแต่งตั้ง ผ่านการทดสอบมาแล้ว ในคริสตจักรทุกวันนี้ เราก็ยังเจอ
คนที่ไม่ร่วมมือ ไม่อยู่ใต้การดูแล ที่หนักไปกว่านั้นคือสอนผิดตามประสานิสัยยิวเดิม นั่นคือ บอกว่าจะรอดได้ต้องเข้าสุหนัต ต้องทำพิธีแบบยิว
พวกเขาหลอกลวงคนอื่นเพื่อเงิน นั่นคือ เมื่อคนเข้าใจว่า พวกเขาเป็นผู้นำฝ่ายวิญญาณ ก็มักจะมีการถวายเกิดขึ้น
ทิตัส 1:12-14
สิ่งที่ท่านเปาโลเตือนนั้น เป็นเพราะมีคำกล่าวที่เป็นจริงจากกวีท่านหนึ่งที่รู้จักชาวครีตเป็นอย่างดีท่านเล่าว่าพวกเขามีนิสัยใจคออย่างไร ซึ่งเปาโล
เองก็ได้อ้างถึงท่านราวกับว่าท่านคุ้นเคยกับวรรณกรรมในสมัยโบราณเป็นอย่างดีด้วย ท่านเปาโลไม่ได้ห้ามทิตัสให้ตัดขาดคนเหล่านี้ แต่ให้เตือนสติ
เพื่อเขาจะเชื่ออย่างถูกต้อง พวกเขาจะเปลี่ยนได้ก็มีทางเดียวคือ ได้รับฤทธิ์การเปลี่ยนแปลงจากองค์พระวิญญาณ นั่นเป็นความหวังเดียวที่ไว้ใจได้
ทิตัส 1:15-16
ชาวครีตที่ว่าเชื่อแต่ยังไม่เชื่อจริงนั้น ยังมีกรอบความคิดของตัวเอง ในเรื่องความบริสุทธิ์กับมลทินเช่น พวกเขาคิดว่า อาหารนี่บริสุทธิ์ อาหารนั้นเป็นมลทิน ท่านเปาโลให้ความเห็นว่า คนพวกนี้มีมโนธรรมมลทิน แล้วยังมาชักชวนให้คนที่รู้น้อยหลงคิดตามพวกเขาไป ยังคงไม่ยอมรับพระคุณของพระเยซู
ที่ทรงสิ้นพระชนม์บนกางเขนเพื่อคนที่วางใจในพระองค์ ดังนั้นท่านจึงสรุปว่า คนเหล่านี้ไม่ยอมเชื่อฟัง น่ารังเกียจ ไม่เหมาะที่จะเป็นคนดีเสียด้วยซ้ำ

พระคำเชื่อมโยง