มีคาห์ 2 ลงโทษและรวบรวมคืนมา

อธิบายเพิ่มเติม

บทที่ผ่านมา มีคาห์ได้กล่าวว่า พระเจ้าจะทรงลงโทษทั้งอิสราเอลทางเหนือและยูดาห์ทางใต้เพราะพวกเขาได้ทำผิดเรื่องการบูชาเทพต่าง ๆ บทที่สูง
มาในบทนี้ เราจะเห็นรายละเอียดของความชั่วร้ายที่เหล่าคนชั้นสูง คนชั้นปกครองได้กระทำต่อประชาชนธรรมดา

2:1-2   คนชั้นปกครองนั้น มีความเข้าใจกฎต่าง ๆ และสามารถนำกฎหมายต่าง ๆ มาเป็นประโยชน์เข้าตัว พวกเขาวางแผนชั่ว และลงมือทำตามแผนนั้น  ยึดทั้งบ้านเรือนและที่นาของประชาชน ทำให้พวกเขากลายเป็นคนไร้บ้าน ไร้ที่ทำกิน หากจะแจกแจงความผิดต่อบทบัญญัติของโมเสส พวกเขาทั้งโลภ ทั้งขโมย  อิสยาห์ 5:8 กล่าวว่าวิบัติจะมีแก่คนที่เสริมบ้าน ที่นาของตนจนคนอื่นไม่มีอะไรเหลือ และตนเองก็อยู่ตามลำพังบนผืนดินนั้น

2:3 วิบัติที่พระเจ้าจะทรงนำมานั้น ไม่มีใครหนีได้ พวกเขาจะถูกจำกัดให้อยู่ในที่ ๆ ไม่อาจจะเล็ดรอดออกไป หรือแปลว่า เจ้าไม่อาจเคลื่อนคอของเจ้า จะเป็นอะไรอื่นไม่ได้นอกจากจะถูกคุมตัวไว้ด้วยประเทศที่มีอำนาจมากกว่าพวกเขา

2:4 คนที่ไปริบของคนอื่นมา จะร้องโวยวายว่าพระเจ้าริบสิ่งที่เขามีไปจากเขา เอาไปให้คนชาติอื่นที่ไม่ใช่คนซึ่งพระเจ้าทรงเลือก(คนที่พวกเขาเห็นว่ามีฐานะต่ำกว่าตน) พวกเขาจะถูกเยาะเย้ยจากคนต่างชาติที่พวกเขาดูหมิ่น พวกเขาจะถูกบังคับเข้าแถวเดินเป็นขบวนออกไปจากที่ดินบ้าน ไร่นาที่เขายึดมา   

2:5 คนที่ชอบยึดที่ดินจะไม่มีโอกาสทำเช่นนี้อีก ในเมื่อเขาทำให้คนอื่นไม่มีที่ดิน พระเจ้าจะทรงทำกับเขาเช่นกัน

2:6 คนที่อวดดีเหล่านี้ยังมาห้ามไม่ให้มีคาห์เผยพระดำรัสของพระเจ้า เพราะเขาคิดว่า การที่มีคาห์พูด เรื่องนั้นจึงเกิด
เป็นความคิดกลับตาลปัตร ความอัปยศต่าง ๆ ที่พวกเขาเผชิญ ไม่ได้เกิดจากผู้เผยพระดำรัส แต่เกิดจากพวกเขาเอง

2:7 แต่มีคาห์เตือนว่า   คนเผยพระดำรัสเท็จนั้นจะพูดว่า พระเจ้าทรงอดทนนานมาก ๆ  พระองค์จะไม่ทรงส่งการพิพากษาลงมา พวกเขาก็จะเชื่อตามนั้น พวกเขาไม่คิดว่าจะต้องเจอหายนะใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะพวกเขาเป็นคนที่พระเจ้าทรงเลือก ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ในโลก พวกเขาเลือกที่จะเชื่อว่าอย่างไรพระเจ้าก็ไม่ลงโทษ แต่มีคาห์ไม่ได้เห็นอย่างนั้น คนเชื่อฟังต่างหากที่จะได้รางวัล ! 

2:8 ต่อมา มีคาห์ก็แจ้งให้พวกเขาเห็นเพิ่มเติมว่า ตนเองได้ทำอะไรผิดไปบ้าง  พวกเขาริบเสื้อคลุมคนที่เป็นหนี้ ทั้ง ๆ ที่มีบัญญัติห้ามไว้  แถมยังริบเสื้อคลุมคนที่เดินไม่ระวัง คนที่กลับจากสงครามอย่างเหนื่อยอ่อน 

2:9 คนที่มั่งมียังริบเอาบ้านแม่ม่ายไป พวกเธอไม่มีเงินพอจ่ายค่าบ้าน  ทำให้ลูกหลานไร้บ้าน พระพรของลูกหลานก็คือแผ่นดินที่พระเจ้าทรงสัญญา แทนที่พวกเขาจะได้อยู่ในแผ่นดิน ทุกคนกลับต้องกลายเป็นคนถูกเนรเทศไปเป็นเชลยกัน

2:10 คำพูดในข้อสิบอ่านเฉย ๆ อาจไม่เข้าใจ แต่จริงแล้ว คือ การประชดคนรวยที่กดขี่พี่น้อง ให้ลุกและออกไปจากแผ่นดินเสียเพราะความบาปที่เกิดขึ้น (สดุดี 95:11)  รีบไปเสียเถอะ เพราะไม่ปลอดภัยแล้ว พวกเขาทำให้แผ่นดินด่างพร้อย ไม่ควรอยู่ต่อไป

2:11 ดูสิว่า คนอิสราเอลโง่ขนาดไหนเมื่อผู้เผยปลอมสัญญาว่าผู้คนจะได้พระพรเป็นทั้งเหล้าองุ่น และสุรา พวกเขาก็จะตามไป เหมือนกับนักเทศน์ที่ชอบเทศน์แต่พระพร

2:12 พูดคำแห่งการลงโทษมานาน ตอนนี้มีคาห์กำลังจะบอกถึงพระพรแท้ที่มาจากพระเจ้า  พวกเขาจะได้รับการรวบรวมกลับมาอีกครั้ง  ที่จริงการกระจัดกระจายของยิวนี้เป็นครั้งแรก พวกเขาจะโดนอีกในช่วงโรมปกครอง และทำให้แผ่นดินเหลือคนไม่มากนัก  ในปี 1948  พระเจ้าทรงนำพวกเขากลับมาจากชาติต่าง ๆ ในโลก แต่มาแบบสะบักสะบอม พวกเขาต้องมาสร้างชาติใหม่ บนแผ่นดินแห้งแล้ง  พวกเขากลับมาเป็นจำนวนมาก และเป็นชาติที่เอะอะมะเทิ่งไม่น้อย

2:13 จะมีผู้ที่ทะลวงประตูเข้าไปหรือออกมาเหมือนกับที่ผู้เลี้ยงต้องทะลวงสิ่งกีดขวางเพื่อนำแกะไปยังทุ่งหญ้า (สดุดี 78:52-53)    พวกเขาจะผ่านเข้าไปเพื่อเข้าไปยังแผ่นดินที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ให้ พระองค์ทรงเป็นทั้งพระผู้เลี้ยงและองค์กษัตริย์  ข้อพระคำนี้บอกให้เรารู้ว่า พระเยซูจะทรงมานำคนของพระองค์ไปสู่อาณาจักรที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ด้วย  เป็นคำพยากรณ์ที่สำเร็จแล้ว และยังไม่เสร็จครบถ้วน ที่แน่คือ พระเยซูจะทรงเป็นเอก ทรงเป็นกษัตริย์เหนือพิภพ 

พระคำเชื่อมโยง