โยนาห์ 4 โยนาห์โกรธพระเมตตา

อธิบายเพิ่มเติม

โยนาห์โกรธพระเจ้า (4:1–4).
4:1 เหตุการณ์ไม่เป็นใจให้กับโยนาห์ เขาระเบิดออกมาต่อพระพักตร์ของพระเจ้า หลังจากที่พระองค์ เปลี่ยนพระทัย ไม่ลงโทษคนทั้งเมือง  เพราะทั้งเมืองตั้งแต่กษัตริย์จนคนผู้น้อยที่สุดต่างพากันกลับใจ เพราะเชื่อสิ่งที่โยนาห์ประกาศ
คนชั่วร้าย โหดเหี้ยม ในโลกโบราณอย่างคนนีนะเวห์ ซึ่งก็คืออาณาจักรอัสซีเรียนั่นเอง กำลังได้รับพระเมตตาจากพระเจ้าสำหรับโยนาห์แล้ว นี่เป็นสิ่งที่รับไม่ได้!  เขาไม่ได้มองว่า คนที่ควรจะถูกพระเจ้าลงโทษอีกคนคือตัวเขาเอง ที่ไม่เชื่อฟังพระองค์เอามาก ๆ ก็ได้รับพระเมตตาให้รอดตายจากท้องปลาใหญ่

4:2 โยนาห์อ้างถึงสิ่งที่เขาเคยทูลตั้งแต่อยู่ในเขตอิสราเอลว่า เขาตระหนักอยู่แล้วว่า พระเจ้าทรงมีพระลักษณะอย่างไร คำพูดของเขานั้น เป็นคำประกาศของพระเจ้าเองจากอพยพ 34:6-7  ตอนที่พระองค์ทรงสำแดงพระสิริแก่โมเสส ทรงให้เขาเห็นด้านหลังของพระองค์​  แต่โยนาห์คิดไปเองว่า พระลักษณะของพระเจ้าดังกล่าวน่าจะเป็นไปเพื่อคนอิสราเอลเท่านั้น เขาเห็นประโยชน์เพื่อคนของตนเอง แต่จะไม่ไปเอื้อเฟื้อให้ชนชาติอย่างคนนีนะเวห์เด็ดขาด

4:3 จากนั้นโยนาห์ก็ทูลขอพระเจ้าให้เอาชีวิตของเขาไป

4:4 แต่พระเจ้าทรงถามเขาง่าย ๆ ว่า ที่โกรธนั้น เป็นความโกรธที่ถูกต้องหรือเปล่า  โยนาห์ไม่ได้ยินที่พระเจ้าทรงถาม ไม่คิดคำตอบ รู้แต่ว่า ตัวเองไม่พอใจ ตอนนั้นเขาคงคิดว่าน่าจะตายไปตั้งแต่อยู่ในท้องปลาแล้ว 

พระเจ้าทรงตอบความโกรธของโยนาห์ 
4:5 โยนาห์ออกไปเพื่อดูว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับเมือง เขาคิดอะไรอยู่ เขาไม่อยากจะให้พระเจ้าปล่อยให้เมืองนี้พ้นผิด อยากให้พระเจ้าลงโทษเมืองนี้  ขนาดว่าสร้างเพิง นั่งรอดู

4:6 พระเจ้าทรงบันดาล ให้เกิดมีไม้เลื้อยขึ้นมาบนเพิง ทำให้เขาร่มสบายมากขึ้น และเขาก็ชอบมันมาก จากที่เราเห็นมาตั้งแต่ต้น โยนาห์เป็นคนที่ใช้อารมณ์มากพอควร  เราจะเห็นตั้งแต่เริ่มต้นหนี ลงไปในท้องปลา จนกระทั่งตรงจุดนี้  แต่แล้ว… 

4:7 พระเจ้าก็ทรงส่งหนอนตัวหนึ่งมากินไม้เลื้อยนี้จนหมด .
4:8 ไม่พอ พระองค์ทรงส่งลมร้อนมาด้วย ซึ่งตามธรรมดาแล้ว อุณหภูมิจะสูงมากขนาด 43 องศาเซลเซียสเลยทีเดียว​ คราวนี้ เพิงของโยนาห์ไม่พอแล้ว เขาร้อนมากจนอยากตาย … ลมร้อนนี้ทั้งร้อน ทั้งแห้งทำให้ผิวรู้สึกผะผ่าวเหลือทน  โยนาห์ คนอารมณ์ไม่นิ่งร้องบอกว่า ขอตายดีกว่าอยู่ 

4:9 การโกรธเรื่องไม้เลื้อยนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยเทียบกับคนที่จะต้องพินาศ แต่เหมือนกับโยนาห์เห็นว่า ความรู้สึกของเขานั้นสำคัญยิ่งกว่าเรื่องอื่นในโลก  คนแบบนี้ในสมัยใหม่เรียกได้ว่า เป็นคนประเภทเห็นโลกหมุนรอบตัวเอง
พระเจ้าทรงถามเขาว่าที่โกรธนั้น ถูกต้องหรือ แต่เขาก็ยังยืนกรานว่าจะโกรธ และอยากตาย

หนังสือโยนาห์ทำให้เราเห็นความแตกต่างระหว่างพระเจ้ากับคนรับใช้พระเจ้าว่า หัวใจสงสาร เมตตานั้นต่างกันราวฟ้ากับเหว  เป็นคนด้วยกันแต่หามีหัวใจสงสารคนที่จะต้องพินาศไม่
แต่พระเจ้าทรงเต็มด้วยพระคุณ เมื่อคนบาปอย่างคนในนีนะเวห์กลับใจ พระองค์ประทานพระคุณให้อย่างล้นเหลือ อย่างที่ไม่มีมนุษย์คนใดทำได้
พระเจ้าทรงถามโยนาห์ด้วยคำถามเปรียบเทียบถึงไม้เลื้อยที่ตายไปกับคนนับแสนพร้อมสัตว์เลี้ยง เขาไม่ได้มีหัวใจให้ผู้คนบ้างเลยหรือ? หัวใจของเขาเป็นอย่างไร?…
คำถามของพระเจ้าทำให้เราเห็นสิทธิครอบครองสูงสุดของพระองค์ที่มาพร้อมกับพระเมตตา
เราได้เห็นพระลักษณะของพระเจ้าอย่างชัดเจนเพื่อมนุษย์ทุกคนในโลก ไม่ว่าคนนั้นจะเลวร้ายขนาดไหน มีโอกาสให้พวกเขากลับใจมาหาพระองค์เสมอ   และพระองค์ทรงใช้โยนาห์ชาวอิสราเอล ลูกหลานอับราฮัม มาเป็นพระพรให้กับนีนะเวห์ ชนต่างชาติทั้ง ๆ ที่เขาไม่เห็นด้วย ไม่รัก ไม่ต้องการมาหา  แต่..ไม่ว่าโยนาห์จะคิดอย่างไร แผนการของพระเจ้าเป็นของพระองค์และไม่มีใครจะขัดขวางได้ 

พระคำเชื่อมโยง