โยนาห์ 1 คำสั่งที่ต้องหนี

โยนาห์ได้คำบัญชาแรกมา

1 พระดำรัสจากพระยาห์เวห์มาถึงโยนาห์
ลูกชายอามิททัยว่า
2 “จงลุกขึ้น และไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และประกาศการลงโทษเมืองนั้น เพราะความโหดร้ายของพวกเขานั้นมาปรากฏต่อหน้าเรา” 
3 แต่แล้ว โยนาห์กลับลุกขึ้นเพื่อหนีจากพระยาห์เวห์ ไปยังเมืองทารชิช เขาลงไปยังเมืองยัฟฟา และได้เรือที่จะไปยังทารชิช  เขาจ่ายค่าโดยสารและลงเรือมุ่งไปเมืองทารชิชพร้อมกับคนอื่น ๆ เพื่อจะหนีให้พ้นจาก พระยาห์เวห์ 


โยนาห์หนี พระเจ้าทรงตา
4 แล้วพระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้เกิดพายุรุนแรงขึ้นในท้องทะเล เป็นพายุใหญ่ที่โหมกระหน่ำเข้ามาจนเรือดูจะอับปางแน่
5  ลูกเรือทั้งหลายกลัวลาน พวกเขาต่างร้องขอความช่วยเหลือจากเทพของตนเอง พวกเขาโยนสินค้าทิ้งลงทะเลเพื่อให้เรือเบาขึ้น   ช่วงเวลานั้น โยนาห์ได้ลงไปยังท้องเรือ นอนลงและหลับสนิททีเดียว



การแก้ปัญหาของชาวเรือ
6 นายเรือลงไปหาเขา กล่าวว่า “ท่านมาหลับอยู่อย่างนี้ได้อย่างไร? ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ มาอ้อนวอนขอพระเจ้าของท่าน เผื่อว่าพระองค์จะทรงมองดูพวกเรา และเราจะได้พากันพินาศไป”
7 “เอาอย่างนี้.. ให้เรามาจับฉลากกัน ดูว่า ใครเป็นตัวการที่ทำให้เราต้องลำบากอย่างนี้” ลูกเรือปรึกษากัน  ดังนั้นพวกเขาจึงจับสลาก และสลากนั้นบอกว่าเหตุร้ายเกิดเพราะโยนาห์
8 พวกเขากล่าวว่า “บอกมาสิว่า ใครเป็นต้นเหตุของความทุกข์ร้อนครั้งนี้  ท่านทำอาชีพอะไร? มาจากไหน? แผ่นดินไหน? เป็นชนชาติใด?”

ค้นพบสาเหตุของพายุ
9  เขาตอบว่า “ข้าเป็นคนฮีบรู ข้านมัสการพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ผู้ทรงสร้างทะเลและแผ่นดิน”
10 ได้ยินดังนั้น พวกเขายิ่งกลัวและกล่าวว่า “ท่านไปทำอะไรมานี่?” แล้วพวกเขาก็รู้จากโยนาห์เองว่า เขากำลังหนีจากองค์พระยาห์เวห์
11 ดังนั้นพวกเขาจึงกล่าวว่า “แล้วเราจะทำอย่างไรกับท่าน เพื่อทะเลจะได้สงบลง?” ขณะนั้นท้องทะเลยิ่งมีคลื่นหนักมากขึ้น มากขึ้นทุกที
12 เขาตอบว่า “จับข้าโยนลงทะเลเถิด เพื่อว่าคลื่นลมจะสงบลงให้พวกท่าน เพราะข้ารู้ว่า ข้าเป็นเหตุให้เกิดพายุใหญ่ครั้งนี้กับพวกท่าน”
 คนไม่รู้จักพระเจ้าอธิษฐานต่อพระเจ้า
14 ดังนั้น พวกเขาจึงร้องทูลต่อพระยาห์เวห์ว่า “โอ พระยาห์เวห์เจ้าข้า ขออย่างให้พวกเราต้องพินาศไปเพราะชีวิตของชายคนนี้เลย ขออย่าทรงให้เรารับโทษจากความตายของเขา เพราะทั้งหมดไม่ใช่ความผิดของพวกเรา  โอ พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงกระทำตามที่พระองค์ทรงพอพระทัยแล้ว”
  13 ถึงกระนั้น ลูกเรือก็พยายามที่จะกรรเชียงเรือเข้าฝั่ง แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะคลื่นโถมเข้ามามากขึ้นแรงขึ้น 


  15  แล้วพวกเขาก็แบกโยนาห์ขึ้น และโยนเขาลงไปในทะเล  ทะเลก็สงบลง  
16 คนเหล่านั้นเกรงกลัวพระยาห์เวห์มากขึ้นอีก และพวกเขาได้ถวายเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ และถวายคำปฏิญาณด้วย
 17 แต่พระยาห์เวห์ทรงเตรียมปลาตัวใหญ่มหึมาตัวหนึ่ง มากลืนโยนาห์เข้าไป และโยนาห์อยู่ในท้องปลานั้น สามวันสามคืน  

อธิบายเพิ่มเติม

โยนาห์ได้คำบัญชาแรกมา
พระเจ้าทรงมีพระดำรัสถึงโยนาห์เหมือน ๆ กับผู้เผยพระดำรัสคนอื่น ๆ  ทรงสั่งให้เขาลุกขึ้นไปนีนะเวห์ และประกาศการลงโทษ เป็นคำสั่งสองข้อ    นีนะเวห์เป็นเมืองหลวงของอัสซีเรีย ซึ่งเป็นชนชาติที่โหดร้าย และจะทำทารุณกับเชลยศึกอย่างไร้เมตตา   เราจะพบว่า ในหนังสือเศฟันยาห์ 2 นาฮูม 3 ได้บ่งบอกชัดเจนว่า พวกเขาโหดร้ายขนาดไหน ในนาฮูมได้บอกในรายละเอียดว่าต่อมาอีกหลายร้อยปี นีนะเวห์หายนะอย่างไร
1:3 แต่โยนาห์ขัดขืนบัญชาของพระเจ้า เขาเองไม่ชอบคนอัสซีเรียอยู่แล้ว คำพูดใน 4:2 ก็น่าจะพูดตรงนี้เอง
เขาคิดหนีพระเจ้าแบบเชื่อว่าจะหนีได้ จะพ้นจากพระองค์ไปได้  (ทั้ง ๆ ที่น่าจะรู้แก่ใจว่า พระเจ้าทรงยิ่งใหญ่ขนาดไหน ทรงสามารถลากเขากลับมาได้แน่ แต่เขาก็จะหนีไปก่อน) โดยเดินทางไปเมืองยัฟฟา ริมฝั่งทะเลอย่างด่วน จ่ายค่าโดยสารมุ่งหน้าไปเมืองทารชิช ซึ่งอยู่ไกลคนละด้านกับนีนะเวห์!    

โยนาห์หนี พระเจ้าทรงตา
 1:4  แล้วพระยาห์เวห์ก็ทรงบันดาลให้เกิดพายุ ที่ทำให้เรือแทบล่ม  
1:5  ลูกเรือรู้ทันทีว่า พายุแบบนี้ไม่ธรรมดา พวกเขาเชื่อเทพต่าง ๆ ที่คนโบราณเชื่อกัน พวกเขาอธิษฐานของเทพของตนให้ช่วย แต่ก็ไม่ได้ผล
จากนั้นเอาของโยนลงทะเล แต่เรือก็ยังไม่ปลอดภัย  ส่วนโยนาห์นั้น แม้จะเกิดเหตุการณ์ดังกล่าว เขาก็ยังไม่ใส่ใจ ลงไปนอนในท้องเรือ 
การแก้ปัญหาของชาวเรือ
1:6 ตัวนายเรือเห็นว่า โยนาห์ไม่ได้อยู่ข้างบน จึงลงไปหาเขา เพื่ออ้อนวอนขอพระเจ้าเพื่อคนทั้งเรือ
ขณะที่คนอื่น ๆ พยายามช่วยชีวิตตัวเองให้รอด คนที่มีพระเจ้าอย่างโยนาห์กลับไร้ใจ ไม่พยายามที่จะช่วยใครเลย
1:7 เราไม่ทราบว่า โยนาห์ได้อธิษฐานขอพระเจ้าเพื่อพวกเขาหรือเปล่า แต่ลูกเรือหาทางออกด้วยการจับสลากกัน  เพื่อหาตัวต้นตอ พวกเขาใช้วิธีนี้ผสมกับการวิงวอนต่อเทพของพวกเขา   พระเจ้าทรงอยู่เหนือเหตุการณ์นี้ และทรงทำให้พวกเขาจับสลากได้เป็นชื่อของโยนาห์
พระเจ้าไม่ได้ทรงอนุญาตให้เทพใดเป็นผู้กำหนดคำตอบในสลาก พระองค์ทรงทำเอง ทรงตอบเองให้ทุกคนได้เห็น  … 
โยนาห์คนนี้แหละคือตัวสาเหตุที่ทำให้เกิดพายุ ดังนั้น ทุกคนต้องสอบสวน
1:8 โยนาห์มีสิ่งที่ต้องตอบให้ลูกเรือทุกคนทราบ ให้พวกเราทราบด้วย จากคำตอบของโยนาห์ ทำให้ลูกเรือยิ่งกลัว เพราะทำให้พวกเขารู้ว่า พระเจ้าองค์ไหนที่สามารถทำพายุได้เช่นนี้ 

ค้นพบสาเหตุของพายุ
1:9 เขาเป็นคนฮีบรูที่นมัสการพระยาห์เวห์  พระเจ้าผู้ทรงอยู่เหนือ ฟ้าสวรรค์ ผู้ทรงสร้างทะเลและแผ่นดิน
จะมีพระเจ้าไหนใหญ่ไปกว่านี้  โยนาห์ตระหนักไหมว่า พระเจ้าทรงทำอะไรกับเขาอยู่?  พระเจ้าทรงเป็นผู้เดียวที่ควบคุมเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกนี้
1:10 ลูกเรือทุกคนต่างกลัว … และได้คำตอบจากโยนาห์ตรง ๆ ว่า เขาหนีพระเจ้ามา  และพระเจ้าทรงสำแดงความยิ่งใหญ่ของพระองค์ให้ทุกคนเห็น
1:11 หนีพระเจ้ามา??!!  นี่เรื่องใหญ่ แต่โยนาห์ทำเป็นเหมือนเรื่องเล็ก  แล้วตอนนี้พายุยิ่งโหมหนัก ต้องหาทางสยบพายุไม่อย่างนั้น คงได้ตายกันยกลำเรือ
1:12 ตอนนั้น โยนาห์รู้แล้วว่าเขาต้องทำอะไร เขาต้องเอาชีวิตเข้าแลก  เพราะแน่ใจว่า พายุครั้งนี้ตนเองคือต้นเหตุ
1:13 เวลาเดียวกัน คนที่ไม่ได้รู้จักพระเจ้าองค์นี้มาก่อน ก็ยังพยายามช่วยไม่ให้มีใครต้องพินาศ พยายามเอาเรือเข้าฝั่งทั้ง ๆ ที่ยากแสนยาก  พายุก็ยิ่งแรงขึ้น ๆ  พวกเขาไม่แน่ใจว่าการโยนโยนาห์ลงทะเลจะทำให้พระเจ้าพิโรธมากขึ้นหรือเปล่า พวกเขามีเหตุและผลที่ต้องคิดให้ดี

 คนไม่รู้จักพระเจ้าอธิษฐานต่อพระเจ้า
1:14 พวกเขากลัวที่จะโยนโยนาห์ลงไปในทะเล … แต่ความที่พายุพัดหนักขึ้น เขาจึงยอม และพวกเขาอธิษฐานขอพระเจ้าอย่าเอาผิดกับพวกเขา  และพวกเขายอมรับว่า พระองค์ทรงทำอย่างที่ทรงต้องทำกับคนที่ดื้อต่อพระองค์
1:15 ทันทีที่โยนาห์ถูกโยนลงทะเล คลื่นลมก็สงบลงทันที เหมือนไม่ได้เกิดพายุขึ้นเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา
1:16 การหนีของโยนาห์ ทำให้มีคนได้รู้จักฤทธิ์เดชของพระเจ้าอย่างไม่คาดฝัน พวกเขาทั้งถวายเครื่องบูชานมัสการพระเจ้า ถวายคำปฏิญาณที่จะเป็นคนของพระองค์ แต่เราก็ไม่ทราบว่า พวกเขาแค่เพียงเพิ่มพระเจ้ามาเชื่ออีกองค์ หรือจะสละพระอื่นทั้งหมดเพื่อติดตามพระองค์ไป  
1:17 แต่โยนาห์ กลับลงสู่ทะเลลึก ขณะนั้นเขาคิดอะไรอยู่… พอใจใช่ไหมที่จะตายเพียงเพราะไม่ยอมทำตามน้ำพระทัยพระเจ้า …..แต่ พระเจ้าทรงทำสิ่งที่โยนาห์ไม่คาดคิด … พระองค์จะให้น้ำพระทัยที่มีต่อคนนีนะเวห์สำเร็จ โยนาห์จะขัดขวางพระองค์ไม่ได้ 



พระคำเชื่อมโยง

1* 2 พงศ์กษัตริย์ 14:25
2* อิสยาห์ 37:37; ปฐมกาล 10:11-12; 18:20
3* โยชูวา 19:46; อิสยาห์ 23:1; ปฐมกาล 4:16
4* สดุดี 107:25
5* 1 ซามูเอล 24:3
6* สดุดี 107:28; โยเอล 2:14
7* โยชูวา 7:14
8* โยชูวา 7:19

9* เนหะมีย์ 9:6
12* ยอห์น 11:50
13* สุภาษิต 21:30
14* เฉลยธรรมบัญญัติ 21:8; สดุดี 115:3
15* สดุดี 89:9: 107:29
16* กิจการ 5:11
17* มัทธิว 12:40