Month: May 2025

เรียกให้กลับใจจริงจัง
1 โอ อิสราเอล
จงกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าเถิด
เพราะเจ้าสะดุดเนื่องจากความบาปชั่วของเจ้า!
2 จงนำคำแห่งการกลับใจ
กลับมาหาพระยาห์เวห์ ทูลพระองค์ว่า
“ขอพระองค์ทรงอภัยบาปทั้งสิ้นของเรา
และขอทรงเมตตารับพวกเรา
เพื่อว่า เราทั้งหลายจะถวายคำสรรเสริญ
จากปากของพวกเราตอบแทนพระคุณ
พระองค์แทนสัตวบูชา”
3 อัสซีเรียไม่อาจช่วยเราได้
เราจะไม่พึ่งม้าศึก เราจะไม่กล่าวกับ
สิ่งที่เราทำขึ้นจากมือของเราว่า
“พระเจ้าของเรา!”อีกต่อไป 
เพราะว่า ลูกกำพร้าพ่อ
จะได้รับความเมตตาสงสารจากพระองค์”

เรียกให้กลับใจจริงจัง
คำขอให้กลับใจ ได้รับการตอบกลับอย่างไร?
จากข้อก่อนในบทที่ 13 เราจะเห็นผลของการดื้อดึงต่อพระเจ้า ผลของการที่ไม่กลับใจ หากคน ๆ หนึ่งรักครอบครัวของเขา เขาน่าจะคิดกลับใจ
14:1 คำขอร้องก่อนจะจบ: โฮเชยาขอให้คนอิสราเอลทางเหนือกลับมาหาพระเจ้า  ที่พวกเขาไปต่อไม่ได้ เพราะพวกเขาทำผิดต่อพระเจ้า

14:2 ตอนนั้นพวกเขาไม่มีพระวิหาร ดังนั้น พระเจ้าทรงให้เขานำคำไปด้วย คำแห่งการกลับใจ พวกเขาจะขอพระเจ้าทรงอภัย พวกเขาจะรับรู้ความชั่วช้าของตนเอง   จะมีการระลึกถึงพระคุณของพระเจ้า และแสดงความกตัญญูด้วยการถวายคำสรรเสริญออกมาจากปาก ซึ่งมีความหมาย และความจริงใจยิ่งกว่า สัตวบูชาเสียอีก

14:3 โฮเชยาเชื่อว่า อิสราเอลจะได้รับความเมตตาจากพระเจ้าอีกครั้ง  เมื่อพวกเขาไม่เชื่อในอัสซีเรียหรือในรูปเคารพ เมื่อเขาหันมาหาพระเจ้าอย่างไม่อาลัยในรูปปั้นอีกต่อไป คำว่า “ลูกกำพร้าพ่อ” คืออิสราเอลนั่นเอง

พระสัญญาแห่งพระพร
4 “เราจะรักษาอาการไร้ความเชื่อของพวกเขา
เราจะรักพวกเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เพราะความโกรธของเราได้หันไปจากพวกเขาแล้ว
5 เราจะเป็นดั่งน้ำค้างให้แก่อิสราเอล เขาจะผลิดอกราวดอกพลับพลึง และหยั่งรากลงเหมือนต้นซีดาร์แห่งเลบานอน

พระสัญญาแห่งพระพร
14:4 การไร้ความเชื่อ (การหลงไปจากทางของพระเจ้า) เป็นอาการที่เหมือนกับบาปเป็นโรคร้ายชนิดหนึ่งที่ต้องการผู้ช่วยบำบัดรักษา  และมีผู้เดียวที่ทำให้ได้คือพระเจ้า  พระเจ้าที่ทรงหยุดโกรธ ถ้าพระองค์ไม่ได้เป็นพระเจ้าที่ทรงอดทนนาน อิสราเอลก็คงไม่เหลือมาถึงทุกวันนี้แล้ว
เยเรมีย์ 3:22 บุตรที่กลับสัตย์จงกลับมา เราจะรักษาความอสัตย์ของเจ้าให้หาย 
โฮเชยา 6:1 
เราจำเป็นต้องกลับมาหาพระเจ้า เพื่อพระเจ้าจะทรงทำสิ่งดีอย่างนี้ให้เรา 

14:5 พระเจ้าจะทรงเป็นน้ำค้างคือที่มาของการเติบโตของพืช  พระเจ้าจะทรงช่วยให้เขาหยั่งรากลงไป 
สดุดี 104:16 ต้นไม้ของพระเจ้าที่ทรงปลูกไว้ได้อิ่ม..สนซีดาร์แห่งเลบานอน

เขาจะเป็นพระพร 
6 กิ่งก้านใหม่ของเขาจะแผ่ออกไป
เขาจะงดงามราวต้นมะกอก
จะส่งกลิ่นหอมเหมือนป่าแห่งเลบานอน 
7 ผู้คนจะกลับมาและอาศัยในร่มเงาของเขา
พวกเขาจะปลูกข้าวอีก
และจะผลิบานราวกับเถาองุ่น
จะมีชื่อเสียงลือเลื่องราวกับเหล้าองุ่นแห่งเลบานอน 

เขาจะเป็นพระพร 
14:6-7 เมื่อกล่าวถึงมะกอก ก็เท่ากับกล่าวถึงความอุดมสมบูรณ์ที่จะเกิดขึ้น  ต้นมะกอก จะมีอายุนานเป็นพันปีได้เลย  สดุดี 58:6 ข้าเป็นเหมือนมะกอกเขียวสดในพระนิเวศของพระเจ้า  พระเจ้าไม่ได้ให้สิ่งที่งดงามชั่วเวลาสั้น ๆ แต่เป็นเวลานานชั่วชีวิต ความงดงามไม่พอ พระเจ้ายังให้ส่งกลิ่นหอมอีกด้วย
การกลับใจทำให้เราเชื่อฟังพระเจ้า … และพระเจ้าประทานสิ่งที่งดงามให้ชีวิตของเรา และจะดีขึ้นไปเรื่อย ๆ 

8 โอ เอฟราอิม เราจะต้องทำอะไรกับรูปเคารพอีกเล่า?
เราเป็นผู้ที่ตอบเขาและเฝ้าดูแลเขา
 เราเป็นเหมือนต้นสนที่เขียวขจี
เจ้าจะมีผลดกก็เพราะเรา
 

คำหนุนใจ
9 ใครที่มีปัญญา ก็ให้เขาเข้าใจสิ่งเหล่านี้
ใครที่มีวิจารณญาณ? ผู้นั้นจะตระหนักสิ่งเหล่านี้ 
เพราะทางของพระเจ้าถูกต้อง 
และคนเที่ยงธรรมจะเดินในทางนั้น
แต่คนที่กบฎดื้อดึงกลับสะดุดในทางนั้น

14:8 อิสยาห์ 30:22 เจ้าจะทำลายรูปเคารพ บอกให้มันไปให้พ้น
โฮเชยา 2:8 เราคือผู้ที่ให้เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันแก่เธอเอง
จะไปยุ่งอะไรกับรูปเคารพ… เพื่ออะไรกัน
เพราะว่า พระเจ้าเท่านั้น ทรงตอบความต้องการของพวกเขา ทรงดูแลเขา พวกเขาคิดว่า ผลมาจากตัวเอง แต่เราต้องรู้ว่า เราจะผลดกได้เพราะพระเจ้า

คำหนุนใจ
14:9 เท่าที่เราอ่านโฮเชยามา จะเห็นว่า พระเจ้าทรงใช้ภาษาเปรียบเทียบ เรื่องราวเปรียบเทียบ อย่างเช่นการแต่งงาน ชื่อของลูก ๆ โฮเชยาที่มีความหมายเล็งถึงอิสราเอล ผู้อ่านจึงต้องมีสติปัญญาเพื่อที่จะเข้าใจความหมาย และเป้าหมายของพระเจ้าผ่านโฮเชยา
คนที่มาอ่านหนังสือนี้ในรุ่นอย่างเรา ๆ ไม่ได้เห็นเรื่องจริงด้วยตา แต่รับรู้จากการบันทึก จึงต้องการความช่วยเหลือจากพระเจ้าที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดอย่างถ่องแท้ และต้องรู้ด้วยว่า ข้อใด ตรงไหน เป็นคำเพื่อจะเกิดผลใน ชีวิตของเราเอง

การจบหนังสือโฮเชยานี้แตกต่างจากเล่มอื่น ๆ เพราะเป็นการขอให้คนมีปัญญาได้สังเกตและเข้าใจเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น และผลที่พระเจ้าทรงพระประสงค์
คนมีปัญญาแตกต่างจากคนที่ขาดความหยั่งรู้  ใน 4:14 เมื่อมีปัญญาจะเข้าใจสิ่งที่พระเจ้าตรัส แต่ขาดปัญญาก็จะพบหายนะทั้งหมดที่ผ่านมาพระเจ้าตรัสกับอิสราเอลทุกคน แต่เวลานี้พระองค์ตรัสให้แต่ละคนที่มีปัญญาได้ตอบสนองอย่างถูกต้อง  คนที่ฟังพระเจ้าจะรอด เพราะเขาได้ฉวยพระคุณ ของพระเจ้าไว้
ดาเนียล 12:10 คนอธรรมไม่เข้าใจแต่คนฉลาดจะเข้าใจ
( คนที่มองในโลก และมองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้า และเราจะเข้าใจว่า ขั้นแรกของการที่จะไม่หายนะ ก็คือ ต้องมีการกลับใจเกิดขึ้นเท่านั้น)
คนเที่ยงธรรมเดินในทางของพระเจ้า .. ถูกต้อง และ มองขึ้นเป็นด้วยความเกรงกลัวพระเจ้า เขามองเห็นภาพที่แตกต่างออกไป เข้าใจไม่เหมือนอย่างเดิมอีกต่อไป คนที่ เข้าใจสิ่งที่พระเจ้าตรัส  จะตัดสินอะไรอย่างถูกต้อง แต่คนที่ดื้อ สะดุดเป็นประจำจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต  

1* โยเอล 2:13
2*  ฮีบรู 13:15
3* โฮเชยา 7:11; 10:13; 12:1 สดุดี 33:17; 10:14; 68:5
4* เยเรมีย์ 14:7; เอเฟซัส 1:6

5* สุภาษิต 19:2
6* สดุดี 52:8; 128:3; ปฐมกาล 27:27
7* ดาเนียล 4:12
8* ยอห์น 15:4
9* สุภาษิต 10:29

อิสราเอลหลงใหลเทวรูปอย่างมาก
1 เมื่อเอฟราอิมพูดขึ้นมา ผู้คนก็ตัวสั่นเทา
เขาเป็นที่ยกย่องในอิสราเอล
แต่เขามีความผิดเพราะกราบไหว้บาอัล
แล้วเขาก็สิ้นชีวิต
2  บัดนี้ พวกเขายังทำบาปต่อเนื่อง
และสร้างเทวรูปหล่ออย่างชำนาญจากแร่เงิน
เป็นผลงานของช่างฝีมือ 
ผู้คนกล่าวถึงพวกเขาว่า
“พวกเขาถวายมนุษย์เป็นเครื่องบูชา
แล้วยังจูบเทวรูปลูกวัวด้วย”
3 ดังนั้น พวกเขาจะเป็นเหมือนหมอกยามเช้า 
เป็นเหมือนน้ำค้างยามเช้าที่ระเหยไป
เหมือนกับแกลบที่ปลิวจากลานนวดข้าว 
หรือเหมือนควันที่ลอยออกมาจากหน้าต่าง 

อิสราเอลหลงใหลเทวรูปอย่างมาก
13:1 เมื่อก่อนอิสราเอลเป็นที่นับถือ ใครก็ยกย่อง ทั้งเหนือและใต้มองว่าพวกเขาเป็นผู้นำชาติ ยาโคบเองเคยพยากรณ์ว่า เอฟราอิมจะเป็นผู้นำ (ปฐมกาล 48:13-20) กษัตริย์องค์แรกก็มาจากเผ่าเอฟราอิม  แต่พวกเขากลับตัดสินใจและนำประชาชนไปกราบไหว้สิ่งที่มือของเขาทำขึ้นมา เขาจึงตายฝ่ายวิญญาณ และตายทั้งชาติ แต่พวกเขากลับไปกราบไหว้สิ่งที่มือของเขาทำขึ้นมา เขาจึงตายฝ่ายวิญญาณ และตายทั้งชาติ

13:2 นอกจากสร้างรูปปั้นขึ้นมา ยังเอาลูกหลานไปบูชายัญอีก  แสดงความภักดี นบนอบต่อลูกวัวที่ตนทำขึ้นมา มีความพยายามที่จะใช้ช่างฝีมือที่มีฝีมือดีมาก ๆ มาทำรูปเคารพเหล่านี้

13:3พระเจ้าทรงเปรียบเทียบเขาเป็นทั้งหมอก น้ำค้าง แกลบและควันที่หายไปอย่างรวดเร็ว จะเห็นว่า การไหว้รูปวัวเป็นปัญหาของอิสราเอลตลอดมาตั้งแต่ที่อาโรนยอมให้ประชาชนนำสร้างรูปนี้ขึ้นมา (อ่านอพยพ 32)
เมื่อเขานมัสการพระเจ้าด้วยจิตวิญญาณ ความจริง เขาจะได้รับพระพรและความโปรดปรานจากพระเจ้า แต่เมื่อเขาไล่ตามเทวรูปเหล่านี้ สิ่งที่กลับมาคือหายนะของชีวิต!

ไม่มีใครช่วยได้นอกจากพระยาห์เวห์
4 “เราเป็นพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า
ผู้นำเจ้าออกมาจากอียิปต์ 
เจ้าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเรา
และไม่มีผู้ช่วยให้รอดอื่นใดนอกจากเรา 
5 เรารู้จักเจ้าในถิ่นกันดาร
ในแผ่นดินที่แห้งผาก
6 เมื่อพวกเขาได้รับการเลี้ยงในทุ่ง
พวกเขาก็อิ่มหนำ  พวกเขาพอใจอิ่มเต็มที่
แล้วใจของพวกเขาก็หยิ่งผยอง และลืมเราไป

7 ดังนั้นเราจะจู่โจมหาเขาเหมือนสิงโต
เราจะซุ่มข้างทางเหมือนเสือดาว
8 เราจะกระโจนใส่พวกเขา
เหมือนกับแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป 
และจะฉีกอกพวกเขา
เราจะขย้ำกินพวกเขาเหมือนอย่างแม่สิงโต
เหมือนสัตว์ป่าที่จะฉีกพวกเขาเป็นชิ้น

9 โอ อิสราเอล เราจะทำลายเจ้า
 ไม่มีใครจะช่วยเจ้าได้นอกจากเรา

ไม่มีใครช่วยได้นอกจากพระยาห์เวห์
13:4 พระเจ้าทรงประกาศพระองค์เองให้รู้ว่าพระองค์คือผู้ใด ทรงทำอะไร ไม่มีพระเจ้าอื่น การที่พระองค์ตรัสถึงครั้งที่พวกเขาอพยพออกมาจากอียิปต์นั้น เพื่อให้เขาระลึกว่า พวกเขาเคยเป็นทาสแรงงานที่เหน็ดเหนื่อย ถูกกดขี่ ทำร้าย เฆี่ยนตี แล้วพระองค์ทรงช่วยเขามา

13:5 ในถิ่นกันดาร พระองค์ทรงอยู่กับพวกเขา ตอนที่เขาเดินทางวนเวียนในถิ่นกันดารพระเจ้าทรงอยู่กับเขาแบบเห็นกับตา ในรูปแบบของเสาเมฆและเสาไฟ

13:6 แต่พอพวกเขาได้ดี สบาย เขาก็ลืมพระเจ้าง่าย ๆ 
โฮเชยาว่า พวกเขาหยิ่งผยองพองตนขึ้นมา …​แล้วทำให้ความเชื่อพลิก!
พวกเขาหันไปกราบไหว้รูปปั้นต่าง ๆ (โฮเชยา 10:1-2) แทนที่จะนมัสการพระเจ้าเที่ยงแท้ที่ทรงเลี้ยงดู ปกป้องให้พ้นอันตราย พระเจ้าผู้ทรงเป็นพระเจ้าเดียวในเอกภพนี้ อาการหยิ่งผยองคือคิดว่า ตนเองตัดสินใจเองได้ สามารถช่วยตัวเองได้ และลืมพระเจ้า

13:7 พระเจ้าจึงทรงสั่งสอนเขา และทรงปฏิบัติต่อเขาอย่างรุนแรง ทรงเปรียบเทียบกับ สิงโต เสือดาว แม่หมีที่ลูกถูกลักไป แม่สิงโต สัตว์ป่า!! (ฉธบ 32:24 เมื่อทำผิด เมื่อทอดทิ้งพระเจ้า  ก็จะทรงส่งสัตว์ร้ายมา, เอเสเคียล 14:21 สัตว์ร้ายเป็นส่วนหนึ่งที่พระเจ้าทรงส่งมาเพื่อพิพากษา)

13:9 ที่เห็นศัตรูเข้ามาบุกนั้น พระเจ้าทรงส่งมาทั้งสิ้น และไม่มีใครช่วยได้นอกจากพระองค์เอง 

การลงโทษที่กำลังมา
10   ไหนล่ะ กษัตริย์ของเจ้า
ที่เขาจะมาช่วยเจ้าในเมืองต่าง ๆ ของเจ้า 
ไหนล่ะ เจ้านายของเจ้าที่เจ้าพูดถึงว่า
“ให้เรามีกษัตริย์ และเจ้านายด้วยเถิด”?
11 ด้วยความโกรธ เรามอบกษัตริย์ให้เจ้า
และเอากษัตริย์ออกไปเพราะเรากริ้วนัก 
12 ความผิดของอิสราเอลเป็นบาปที่พอกพูน
และบาปนั้นก็ถูกบันทึกไว้
13 เขาเจ็บปวดเหมือนหญิงใกล้คลอด
แต่เขาไม่ได้เป็นลูกชายที่มีปัญญา
เมื่อถึงเวลาคลอด
เขาก็ไม่ยอมคลอดออกมา!

การลงโทษที่กำลังมา
13:10จะไปหากษัตริย์ที่ไหนมาช่วย จะไปหาคนที่ช่วยได้ ไม่มีเลย!  อิสราเอลต้องการมีกษัตริย์เหมือนกับเพื่อนบ้าน และขอจากพระเจ้าด้วย (1 ซามูเอล 4-9)

13:11 พระเจ้าประทานกษัตริย์ซาอูลให้ แต่แล้วพระองค์ทรงถอนเขาออก เพราะเขาล่วงละเมิด คิดว่าตัวใหญ่ ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ

13:12 พวกเขาเก็บบาปสะสมเอาไว้ ไม่มีการกลับใจ พอกพูนราวกับรายงานที่เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ  เป็นบาปที่ส่งผลให้เกิดการพิพากษา (ฉธบ.32:34 เรื่องนี้มิได้สะสมไว้กับเราดอกหรือ? โยบ14:17 การทรยศที่พระเจ้าทรงใส่ไว้ในถุงผนึกตรา)

13:13 เด็กที่ไม่ยอมเกิดก็คือตายนั่นเอง

ความผิดที่ต้องแบกเอง
14  เราควรจะไถ่เขาจากความตายไหม?
ความตายเอ๋ย เงี่ยงของเจ้าอยู่ที่ไหน
แดนตายเอ๋ย เหล็กในของเจ้าอยู่ที่ไหน?
ความเมตตาจะถูกซ่อนไปจากสายตาของเรา 

15 แม้ว่าเขาจะรุ่งเรืองท่ามกลางพี่น้องของเขา 
จะมีลมตะวันออกพัดมา
เป็นลมมาจากพระยาห์เวห์ที่ก่อตัวขึ้นจากทะเลทราย
แหล่งน้ำของเขาจะแห้งไป
และบ่อน้ำพุก็จะเหือดแห้งไป
คลังสมบัติมีค่าของเขาจะถูกปล้นจนไม่เหลืออะไร
 16 สะมาเรียจะต้องแบกความผิดของตนเอง
เพราะพวกเธอได้กบฏต่อพระเจ้า 
พวกเธอจะล้มลงด้วยดาบ
ลูกเล็กจะถูกฟาดฟันเป็นชิ้น ๆ
และพวกผู้หญิงที่ตั้งครรภ์จะถูกผ่าเปิดท้อง!

ความผิดที่ต้องแบกเอง
13:14 แต่.. พระเจ้าจะทรงไถ่อิสราเอลจากอำนาจของแดนตาย   ความตายคือโทษของบาป แต่พระเยซูคริสต์มาเพื่อทำลายความตายนั้นด้วยการสิ้นพระชนม์ และคืนพระชนม์ของพระองค์ (ฮีบรู 2:14-15; 1 โครินธ์ 15:55-57; ยอห์น 11:25-26)  แต่ถ้าเขาไม่ยอมกลับใจ เขาจะถูกซ่อนจากสายพระเนตรพระเจ้า 

13:15 ลมตะวันออกนี้คืออัสซีเรียหรือเปล่าเป็นศัตรูที่โหดร้ายมาก แต่อัสซีเรียไม่ได้มาด้วยตัวเอง พวกเขาถูกพระเจ้าใช้มา เพื่อสอนคนของพระองค์


13:16 อิสราเอลทางเหนือจะเจอกับสงครามที่ลูกเล็ก ๆ ก็จะถูกฆ่าตาย เด็กในท้องก็ถูกผ่าออกมา (2 พงศ์กษัตริย์ 17:5 อัสซีเรียเข้ามาล้อมสามปี อาโมส 1:13 อัมโมนบุกเข้ามา ผ่าท้องหญิงมีครรภ์ )

หากไม่มีการกลับใจ .. สิ่งที่จะเกิดขึ้นน่ากลัวเหลือเกิน 

1* โฮเชยา 11:2
2* อิสยาห์ 46:6
3* ดาเนียล 2:35
4* อิสยาห์ 43:11; 45:21-22
5* เฉลยธรรมบัญญัติ 2:7; 32:10; 8:15
6* เฉลยธรรมบัญญัติ 8:12, 14; 32:13-15

7* เพลงคร่ำครวญ 3:10; เยเรมีย์ 5:6
8*  2 ซามูเอล 17:18
9* เยเรมีย์ 2:17
10* เฉลยธรรมบัญญัติ 32:38;
1 ซามูเอล 8:5-6
11* 1 ซามูเอล 8:7;10:17-24

12* เฉลยธรรมบัญญัติ 32:34-35
13* อิสยาห์ 13:8
14* 1โครินธ์ 15:54-55 ; เยเรมีย์ 15:6
15* เยเรมีย์ 4:11-12
16* 2 พงศ์กษัตริย์ 18:12; 15:16

พระเยซูทรงส่งศิษย์ใกล้ชิด(อัครทูต) ออกไป 

1 พระเยซูทรงเรียกศิษย์ทั้งสิบสองคนของพระองค์มาและประทานสิทธิอำนาจให้พวกเขาไล่วิญญาณชั่วและรักษาโรคภัยไข้เจ็บทุกอย่าง
2 ศิษย์ที่เป็นอัครทูตทั้งสิบสองคนคือ คนแรก ซีโมน​มีอีกชื่อว่าเปโตร กับอันดรูว์น้องชายของเขา ยากอบลูกชายของเศเบดี กับยอห์นน้องชายของเขา
3 ฟีลิปและบารโธโลมิว โธมัส และมัทธิวผู้เป็นคนเก็บภาษี ยากอบลูกชายอัลเฟอัส และธัดเดอัส
 4 ซีโมนพรรคชาตินิยมและยูดาส อิสคาริโอทผู้ที่ทรยศพระเยซู

พระเยซูทรงกำชับวิธีการออกไป
5 พระเยซูทรงส่งทั้งสิบสองคนโดยทรงสั่งว่า “อย่าเข้าไปในเขตแดนของคนต่างชาติ หรือในเมืองที่มีชาวสะมาเรียอยู่

6 แต่จงไปหาแกะหลงหายของอิสราเอล
7 เมื่อพวกเจ้าไป จงประกาศว่า ‘แผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว’
8 จงรักษาคนป่วย ทำให้คนตายฟื้นขึ้นมา จงรักษาคนโรคเรื้อน ขับผีออกจากคน  เจ้าได้รับอำนาจนี้มาเปล่า ๆ ก็จงให้โดยไม่คิดราคา

 
9 อย่าพกเงิน ทองคำ แร่เงิน หรือแร่ทองแดงไปกับตัวเจ้า
 10 อย่าเอาย่าม หรือเสื้ออีกตัว หรือรองเท้า หรือไม้เท้าเดินทางไปด้วย เพราะคนทำงานก็ควรได้รับการสนับสนุนตอบแทน
 11 “เมื่อเจ้าเข้าไปยังเมืองหรือหมู่บ้านใด จงหาคนที่เหมาะเพื่อว่าเจ้าจะพักที่บ้านของเขาจนกว่าจะออกจากเมืองไป     
12 เมื่อเจ้าเข้าไปในบ้านใด
ก็ขอให้พระพรแห่งสันติสุขอยู่กับบ้านนั้น 
13 หากคนในบ้านนั้นต้อนรับเจ้า ก็ขอให้สันติสุขของท่านดำรงในบ้านนั้น แต่หาไม่แล้ว จงให้สันติสุขคืนมาสู่เจ้าเอง

เมื่อเขาไม่ต้อนรับ
14 และหากบ้านใดเมืองใดไม่ยอมต้อนรับเจ้าหรือฟังคำของเจ้า ก็จงละจากที่นั่นไป และสะบัดฝุ่นออกจากเท้าของเจ้าเมื่อออกจากสถานที่นั้น (เป็นการแสดงเตือนถึงการพิพากษา)

15 เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า ในวันพิพากษา โทษของเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ยังเบากว่าเมืองนั้น  
16 “ฟังนะ เราส่งเจ้าออกไปเหมือนแกะท่ามกลางฝูงสุนัขป่า ดังนั้นจงฉลาดเหมือนงู และไม่มีภัยอย่างนกพิราบ 

พระวิญญาณทรงอยู่ด้วย
17 จงระวังเหล่าคนที่จะจับเจ้าและนำเจ้าไปขึ้นศาล และโบยเจ้าในศาลาธรรมของพวกเขา
18 เป็นเพราะเรา พวกเจ้าจะต้องไปยืนอยู่ต่อหน้าผู้ว่าราชการ และเหล่ากษัตริย์ เพื่อเป็นพยานแก่ทั้งเขาและคนต่างชาติ
 
19 เมื่อเจ้าถูกจับ อย่ากังวลว่าจะพูดอะไร หรือพูดอย่างไร  เวลานั้น พระเจ้าจะประทานสิ่งที่เจ้าควรพูดให้ 
20  เพราะไม่ใช่เจ้าที่กำลังพูด แต่เป็นพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระบิดาของเจ้าที่ตรัสผ่านเจ้า

ศิษย์ไม่เหนือกว่าครู
21 พี่น้องจะทรยศกันถึงชีวิต เขาจะส่งพี่น้องสู่ความตาย และพ่อก็จะมอบลูก และลูก ๆ ก็จะต่อต้านพ่อแม่ของตน ทำให้พวกเขาถึงแก่ความตาย
22 คนทั้งหลายจะเกลียดชังเจ้าเพราะเจ้าติดตามเรา แต่คนที่ยืนหยัดในความเชื่อจนถึงที่สุดจะรอด
23 เมื่อเจ้าถูกข่มเหงในเมืองหนึ่ง ก็จงหนีไปอีกเมือง
เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า ก่อนที่เจ้าจะไปทั่วทุกเมืองในอิสราเอล บุตรมนุษย์ก็จะเสด็จมาแล้ว (ดาเนียล 7:13-14) 
 24 “ลูกศิษย์จะไม่เหนือกว่าครูของเขา และทาสจะไม่เหนือนายของเขา
25 แค่ศิษย์เป็นเหมือนครู และทาสเป็นเหมือนนายก็น่าพอใจแล้ว  หากหัวหน้าครอบครัวถูกเรียกว่า เบเอลเซบูล _{(ชื่อของซาตานอีกชื่อ)}  เขาจะเรียกคนในครัวเรือนนั้นหนักยิ่งกว่าสักเท่าใด
 

26 “ดังนั้น อย่าไปกลัวพวกเขา เพราะทุกอย่างที่ถูกปิดซ่อนไว้จะได้รับการเปิดเผย ทุกสิ่งที่เป็นความลับซ่อนอยู่ จะถูกเปิดให้เห็นประจักษ์ 

อย่ากลัวคน จงกลัวพระเจ้า
27 สิ่งใดที่เราบอกแก่เจ้าในที่มืด แต่เจ้าจะต้องบอกออกไปในที่แจ้ง สิ่งที่เจ้าได้ยินกระซิบข้างหู เจ้าจะต้องตะโกนประกาศจากหลังคาบ้าน
28 อย่ากลัวคนที่ฆ่าได้แต่ร่างกาย แต่ไม่อาจฆ่าจิตวิญญาณ ผู้เดียวที่เจ้าควรกลัวคือ พระองค์ผู้ทรงทำลายได้ทั้งจิตวิญญาณและร่างกายในนรก
  29 นกกระจอกนั้นเขาขายกันสองตัวบาทเดียวไม่ใช่หรือ  ถึงอย่างนั้น ก็ไม่มีสักตัวเดียวที่จะตายตกลงมาบนพื้นโดยพระบิดาของพวกเจ้าไม่ทรงอนุญาต
30 พระเจ้ายังทรงรู้ว่า บนศีรษะของเจ้ามีเส้นผมจำนวนเท่าไร  31 ดังนั้น อย่ากลัวไป เพราะเจ้ามีค่ายิ่งกว่านกกระจอกหลายตัว  

การยอมรับพระเจ้าต่อหน้าผู้อื่น
32 “คนใดที่ยอมรับเราต่อหน้าคนอื่น  เราก็จะยอมรับเขาต่อพระพักตร์พระบิดาของเราในสวรรค์
 33 แต่คนใดที่ไม่ยอมรับเราต่อหน้ามนุษย์ เราก็จะไม่ยอมรับเขาต่อพระพักตร์พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์เช่นกัน 

ความแตกแยกในครอบครัวเพราะพระเยซู
34 “อย่าคิดว่าเรามาเพื่อนำสันติสุขมาสู่โลก เราไม่ได้นำสันติสุขมา แต่นำดาบมา
 35 เรามาเพื่อที่จะทำให้ลูกชายต่อต้านพ่อ ลูกสาวต่อต้านแม่ ลูกสะใภ้ต่อต้านแม่สามี 
36  ศัตรูของคน ๆ หนึ่งก็คือ คนในครอบครัวของเขาเอง 

การเป็นศิษย์ของพระเยซู
37 “คนใดที่รักพ่อหรือแม่มากยิ่งกว่ารักเรา
ไม่สมควรที่จะติดตามเรา  คนใดที่รักลูกชายหรือลูกสาวมากกว่ารักเรา ก็ไม่สมควรที่จะติดตามเรา

 38 คนใดที่ไม่เต็มใจรับกางเขน
และติดตามเรามาก็ไม่คู่ควรกับเรา
 39 คนที่พยายามรักษาชีวิตของตนจะสูญเสียชีวิตนั้นไป แต่คนใดที่เสียชีวิตของตนเพราะเห็นแก่เราจะรักษาชีวิตแท้จริงนั้นไว้

การต้อนรับคนของพระเจ้า
40 ใครก็ตามที่ตอบรับเจ้าก็รับเราด้วย 
และผู้ที่รับเราก็รับพระองค์ผู้ทรงส่งเรามา
41 ใครก็ตามที่ตอบรับผู้เผยพระดำรัส
เพราะเขาเป็นผู้เผยพระดำรัส
ก็จะได้รับรางวัลอย่างที่ผู้เผยพระดำรัสพึงได้รับ 
และใครก็ตามที่รับคนเที่ยงธรรม
เพราะเขาเป็นคนเที่ยงธรรม
ก็จะได้รับบำเหน็จอย่างคนเที่ยงธรรม
42 คนใดที่ให้น้ำเย็นสักแก้วแก่คนเล็กน้อย
เพราะเขาเป็นคนของเรา
จะไม่ขาดรางวัลของเขาเลย

1* ลูกา 6:13
2* ยอห์น 1:42
3* กิจการ 1:13
4* กิจการ 1:13; ยอห์น 13:2; 26
5* มัทธิว 4:15; ยอห์น 4:9
6* มัทธิว 15:24; เยเรมีย์ 50:6
7* ลูกา 9:2; มัทธิว 3:2
8* กิจการ 8:18
9* 1 ซามูเอล 9:7; มาระโก 6:8
10* 1 ทิโมธี 5:18
11* ลูกา 10:8
12* ลูกา 10:5-6
13* ลูกา 10:5; สดุดี 35:13
14* มาระโก 6:11; กิจการ 13:51

15* มัทธิว 11:22,24
16* ลูกา 10:3; เอเฟซัส 5:15; ฟีลิปปี 2:14-6
17* มาระโก 13:9; กิจการ 5:40; 22:19; 26:11
18* 2 ทิโมธี 4:16
19* ลูกา 2:11-12; 21:14-15
20* 2 ซามูเอล 23:2
21* มีคาห์ 7:6
22* ลูกา 21:17; มาระโก 13:13
23* กิจการ 8:1; มาระโก 13:10; มัทธิว 16:28
24* ยอห์น  15:20
25* ยอห์น  8:48, 52
26* มาระโก 4:22
27* กิจการ 5:20
28* ลูกา 12:4-5

29* ลูกา 12:6-7
30* ลูกา 21:8
31* ลูกา 12:24
32* ลูกา 12:8; วิวรณ์ 3:5
33* 2 ทิโมธี 2:12
34* ลูกา 12:49
35* มีคาห์ 7:6
36* ยอห์น  13:18
37* ลูกา 14:26
38* มาระโก 8:34
39* ยอห์น  12:25
40* ลูกา 9:48
41* 1 พงศ์กษัตริย์ 17:10
42* มาระโก 9:41