2 โครินธ์ 11 มาแข่งกันอวด

อธิบายเพิ่มเติม

2 โครินธ์ 11:1-2
ท่านเปาโลรู้ดีว่า พี่น้องชาวโครินธ์มองท่านอย่าง เหยียดๆ อยู่แล้ว แต่ท่านก็ไม่ได้ย่อท้อที่จะเลิกเตือนสติ สั่งสอนพวกเขา ท่านบอกตรง ๆ ว่า
ท่านหวงแหนพวกเขายิ่งนัก ไม่ต้องการให้เขาตกอยู่ในการล่อลวงใด ๆ จากเหล่าครูสอนผิดทั้งหลาย พวกเขากำลังเผชิญกับคำสอนผิดอย่าง
อย่างไม่รู้ตัว ท่านบอกตรง ๆ ว่าต้องการถวายพวกเขาแด่พระเจ้าอย่างไม่มีมลทินใด ๆ เลยหวังให้พวกเขาอยู่ในคำสอนที่ถูกต้องที่สุด

2 โครินธ์ 11:3
การที่ผู้เชื่อที่เคยถวายตัวอย่างจริงใจในความบริสุทธิ์จะถูกล่อลวงให้หลงไปนั้น ไม่ได้ยาก หากเขาคนนั้นไม่ได้มีพื้นฐานในพระคำของพระเจ้า
อย่างมั่นคง เขาจะมองไม่ออกว่าใครเป็นคนพูดจริง หรือพูดเท็จ คนที่หลอกลวงมักมีโวหารดีน่าเชื่อถือ ทำให้หลงตามไปได้ง่าย ๆ แล้วยุคนี้
ก็มีนักเทศน์ นักพูดให้ติดตามมากมายในแพลทฟอร์มต่าง ๆ บนโซเชียลมีเดีย ที่จะสังเกตว่าใครเป็นใครยากยิ่งกว่าสมัยก่อนเสียอีก!!

2 โครินธ์ 11:4
ตอนนี้ ท่านเปาโลจะต้องเผชิญกับความโง่เขลาของพี่น้องที่ชอบฟังคนสอนผิด เราจะเห็นว่าท่านก็มักใช้คำประชดประชันแต่ในเวลาเดียวกันก็บอกให้รู้ว่าท่านเป็นห่วงเพียงไร พี่น้องชาวโครินธ์มักถูกหลอกจากคนที่พูดเก่ง โวหารดีแต่ เป็นพวกที่บิดเบือนพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ ความที่พวกเขาดูดีนี่เองทำให้พี่น้องตกหลุมพรางทั้ง ๆ ที่พวกเขาสอนแตกต่างไปจากท่านเปาโล

2 โครินธ์ 11:5-6
อย่าลืมว่าวัฒนธรรมพื้นฐานของชาวโครินธ์คือยกย่องคนพูดเก่ง ท่านเปาโลต้องชี้แจงว่าแม้ท่านพูดไม่น่าฟัง พูดตรงไปตรงมา แต่ท่านมีความรู้เรื่องของพระเจ้าอย่างถูกต้อง มั่นคง รู้จริง รักจริง ไม่ใช่เป็นคนหลอกลวง สิ่งที่พิสูจน์คือทุกอย่างที่ท่านทำลงไปเพื่อพวกเขาท่านยืนยันกับพวกเขาว่า ท่านไม่ด้อยไปกว่าคนที่เป็น “อัครทูตที่เหนือชั้น” ดังนั้น เราทุกคนต้องระวังที่จะไม่ตกหลุมพรางอย่างพี่น้องโครินธ์

2 โครินธ์ 11:7-8
ความพยายามของท่านเปาโลที่จะช่วยพี่น้องชาวโครินธ์นี้ดูเหมือนจะพลิกกลับ ทำให้ท่านด้อยค่าทั้ง ๆ ที่ท่านประกาศคำของพระเจ้าโดยไม่ได้ค่าจ้าง เงินถวายใด ๆ จากพวกเขา กลับกลายว่าที่ไม่ต้องเสียเงิน กลายเป็นของตาย ไร้ค่า ( โลกกรีกโรม จะยกย่องและจ่ายเงินให้กับนักพูดเก่งๆ)ซึ่งท่านเปาโลมองว่า พรกิตติคุณเป็นสิ่งที่เราได้มาเปล่า ๆ ต้องให้เปล่า ๆ ความคิดของท่านสวนกระแสนิยมในสมัยนั้น 

2 โครินธ์ 11:9
ท่านเปาโลมีผู้ที่สนับสนุนเป็นอย่างดีคือ พี่น้องจากคริสตจักรในมาซิโดเนียซึ่งอยู่ทางเหนืออย่างเช่นคริสตจักรฟีลิปปี เธสะโลนิกาเป็นต้น (โครินธ์อยู่ในแคว้นอาคายาตอนใต้) ส่วนพี่น้องในโครินธ์กลับมองไม่เห็นความเอื้อเฟื้อของพี่น้องในมาซิโดเนีย และความตั้งใจดีของเปาโล กลับมองเป็นคนไม่มีค่าเสียอย่างนั้น และให้ความสำคัญกับเหล่าคนที่ต้องการประโยชน์จากตนเวลาไม่เข้าใจอะไร คนเราก็ไม่เข้าใจจริง ๆ

2 โครินธ์ 11:10-11
ท่านเปาโลไม่รับเงินจากคนโครินธ์เพื่อช่วยในการเดินทางใช้ชีวิตในการประกาศ เพราะท่านไม่ต้องการเป็นเหมือนพวกที่เข้ามาสอนเพื่อเห็นแก่เงิน เห็นแก่ตัวเอง อีกอย่างการที่ท่านจะรับเงินจากคนบาปทำให้สิทธิอำนาจในการตักเตือนพวกเขานั้นลดลงไป (ความเห็นของ Ambrosoaster จากCommentary on Paul’s Epistles) ท่านกำลังบอกว่า การท่านไม่ได้เอาเงินจากเขา ไม่ได้หมายความว่าท่านขาดความรัก

2 โครินธ์ 11:12-13
คนที่เป็นครูเดินทางเข้าไปสอนในคริสตจักรโครินธ์ เร่ร่อนมาจากที่ต่าง ๆ เป็นพวกที่ไม่ได้มีหลักการเดียวกับท่านเปาโล ท่านจะไม่ปล่อยให้พวกเขาโอ้อวดได้ หลักการในการทำงานรับใช้ของท่านเปาโลนั้นชัดเจนและแตกต่างจากคนเหล่านั้นมาก ท่านจึงกล่าวว่า ท่านจะทำแบบนี้ต่อไปทำไปเรื่อย ๆ จนพี่น้องเห็นว่า ใครเป็นใคร ใครคือผู้รับใช้แท้จริงของพระเจ้า ใครคือคนที่เข้ามาหลอก

2 โครินธ์ 11:14-15
ท่านเปาโลพยายามชี้แจงให้พี่น้องได้เห็นว่าในเมื่อซาตานยังทำตัวเป็นคนดีได้ ทำไมลูกน้องของมันจึงจะทำไม่ได้ แต่คนที่หลอกลวงคนอื่นจะต้องรับผลตอบสนองตามการกระทำของตนเรื่องนี้ คนไม่ค่อยเห็น ไม่ค่อยเชื่อ ซาตานเองไม่ค่อยมาหาเราในหน้าตา ท่าทางแบบอย่างของซาตานหรอก มันมาหาเราด้วยการ
ปลอมตัวเสมอ

2 โครินธ์ 11:16-17
คำพูดของท่านเปาโลตอนนี้ ประหลาดพอควรท่านกำลังต้องการอวดแบบคนโง่เสียด้วย ดูเหมือนว่า ไม่มีทางอื่นแล้วที่จะช่วยให้พี่น้องเข้าใจความจริงนอกจากวิธีนี้ ท่านกำลังบอกว่า หากพวกครูสอนผิดคิดว่าท่านไร้ปัญญา ก็ขอให้รับท่านอย่างนั้น พวกเจ้าเป็นพวกขี้อวด ข้าก็จะอวดให้ฟังสักนิด เราจะมาดูกันว่า การอวดของท่านเป็นอวด หรือเป็นการพูดตามความเป็นจริง

2 โครินธ์ 11:18-19
ที่ท่านเปาโลต้องอวด ก็เป็นเพราะนี่เป็นวัฒนธรรมกลุ่มของพี่น้องโครินธ์ พวกเขาไม่ได้แตกต่างจากผู้คนยุคใหม่ที่ชอบโชว์ ชอบอวดขึ้นไปบน
แพลตฟอร์มโซเชียลมีเดีย ไม่ว่าตัวเองจะมีแบบนั้นจริงหรือไม่ ก็ไม่สนใจ เพราะคนอื่นที่ดูเขาจะเชื่อตามที่เราอวด ในเมื่อพวกเขาฟังครูสอนผิดโอ้อวดโน่นนี่ได้ท่านเปาโลก็จะอวดให้ดูสักประเดี๋ยวหนึ่ง

2 โครินธ์ 11:20
แปลกมาก ที่พี่น้องยอมต่อครูสอนผิดเหล่านั้น ทั้งที่ พวกเขาทำตัวเหนือพี่น้อง ทำตัวเป็นคนที่ดีกว่า ถึงกับตบหน้าพวกเขา ต่อว่าพวกเขาอย่างรุนแรง แต่พี่น้องก็ยอมให้อย่างประหลาด ที่จริง โลกทุกวันนี้ก็เป็นอย่างนั้น มีพวกที่พยายามให้เราคิดตามพวกเขา ข่มขู่ให้พูดเหมือนกัน คิดอย่างเดียวกัน เราเห็นแบบนี้ทั่วโลกเลย

ถอดความจาก 2 โครินธ์ 11:21
สิ่งที่ท่านเปาโลจะกล่าวต่อไป เป็นสิ่งที่ท่านรู้สึกว่าเป็นความโง่เง่าที่ท่านจะพูดอย่างนั้น แต่มันไม่มีวิธีอื่นที่จะทำให้พี่น้องชาวโครินธ์เข้าใจแล้ว ครั้งนี้เป็นการสอนอย่างที่ครูเองรู้สึกโง่เง่ามากไม่อยากทำแต่ก็ต้องทำ เพราะไม่มีทางอื่น ท่านจึงพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า ข้าพูดในฐานะคนโง่ท่านรู้สึกละอายใจที่ท่านอ่อนแอเกินไปที่จะเอาเปรียบพี่น้องอย่างที่พวกครูสอนผิดกระทำ เป็นวิธีการที่อันตรายพอสมควรทีเดียว 

2 โครินธ์ 11:22
ไม่ว่าครูสอนผิดจะอวดอ้างว่าเขามีส่วนดี ส่วนสำคัญตรงไหน ท่านเปาโลก็มีเช่นกัน ไ่ม่ด้อยกว่า ท่านเริ่มจากเชื้อชาติ ชนชาติ ความเป็นลูกหลาน
อับราฮัม เราซึ่งอยู่ในยุคใหม่ที่ไม่มีความผูกพันกับตระกูลมากเท่ากับคนสมัยก่อนอาจไม่เข้าใจว่าในสังคมยิวนั้น ที่มา ครอบครัว เชื้อชาติของแต่ละคน เป็นตัวกำหนดสถานะในสังคมของพวกเขาจะรู้จักคนหนึ่งต้องถามว่ามาจากครอบครัวไหนนามสกุลอะไร สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่น

2 โครินธ์ 11:23-24
ถ้าจะพูดถึงการรับใช้ ท่านเปาโลบอกว่าท่านเหนือชั้นกว่ามาก พวกครูสอนผิดไม่ได้เจอการถูกโบย การถูกเฆี่ยนอย่างที่ท่านพบเจอตรงนี้เป็นการอวดแบบว่า ท่านเปาโลเองเจอมามากกว่า (ที่เป็นอย่างนั้นเพราะท่านซื่อตรงต่อพระคำของพระเจ้า ไม่มีการยอมพูดในสิ่งที่ผิดต่อน้ำพระทัย) ส่วนพวกครูสอนผิดนั้นสามารถ
กล่าวคำที่ลื่นไหล ฉธบ. 25:1-3 นี่เป็นจำนวนครั้งที่จะลงโทษสูงสุดในการเฆี่ยน ยิวลดไปหนึ่งเผื่อทำเกิน

2 โครินธ์ 11:25-26
เหตุการณ์ที่ท่านเปาโลกล่าวมานี้ เป็นเรื่องราวที่บันทึกไว้โดยท่านลูกาในหนังสือกิจการ 27 พระเจ้าทรงทำการของพระองค์ผ่านผู้รับใช้ของพระองค์รวมทั้งตัวท่านเปาโลเอง และเราจะเห็นภาพชัดเจนในกิจการว่า ข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์จะเป็นที่ต้อนรับของคนจำนวนมาก แต่ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่รับพระคำของพระเจ้าไม่ได้ และต้องตอบโต้กลับมาอย่างรุนแรง การต่อต้านไม่ว่าจะเกิดอย่างไร ท่านเปาโลเจอมาหมด

2 โครินธ์ 11:27-28
ความทุกข์ยากทั้งปวงนั้น ไม่ได้ทำให้ท่านเปาโล เดือดร้อนเป็นส่วนตัวเลย ท่านพร้อมที่จะรับแบกความรุนแรงเหล่านั้น โดยถือว่า เป็นกางเขนที่ต้องแบก เป็นสิ่งที่คู่กันกับการประกาศพระนาม แต่สิ่งที่ทำให้ท่านเป็นทุกข์คือ ชีวิตของพี่น้องผู้เชื่อพวกเขาเป็นผู้ที่มีค่าในสายตาของท่าน เป็นผู้ที่ท่านต้องการถวายพระเจ้าอย่างมีเกียรติ นี่เป็นความแตกต่างของท่านกับครูสอนผิดเหล่านั้นไม่ทราบว่าพวกเขาตระหนักสิ่งนี้ไหม

2 โครินธ์ 11:29-30
ข้อความตอนนี้ทำให้เราได้เห็นความห่วงใยของท่านเปาโลที่มีต่อคริสตจักรแบบว่า ยอมทุกอย่าง อย่าลืมว่าท่านเคยเป็นฟาริสีที่เก่งระดับต้น ๆ ของยิวมาก่อน ท่านเคยข่มเหงคนของพระเจ้ามาก่อน แต่ตอนนี้ยอมที่จะให้ใครๆ มองว่า เป็นคนอ่อนแอ ไร้ค่าก็ได้ ขอเพียงให้พี่น้องได้กลับมาคืนดี รักพระเจ้า ติดตามพระองค์ ดำเนินชีวิตเป็นที่พอพระทัยท่านแลกทุกอย่างในชีวิตได้กับชีวิตของพี่น้อง 

2 โครินธ์ 11:31-33
ถ้าเรากลับไปอ่านกิจการบทที่ 9เราจะเห็นว่า ความกระตือรือร้นของท่านเปาโลทั้ง ๆ ที่เป็นผู้เชื่อใหม่นั้น ทำให้ท่านเองต้องเสี่ยงชีวิตมาตั้งแต่แรกที่เข้ามารู้จักพระเจ้า การที่ท่านกล่าวถึงเรื่องนี้ ท่านยังยืนยันด้วยว่า ท่านพูดตามความจริงที่เกิดขึ้น คงยังไม่มีครูสอนผิดคนไหนที่กำลังสู้กับท่านเปาโลสามารถอวดได้ถึง
ขนาดนี้ เพราะไม่มีคนไหนที่จะยอมให้ตนเองตกในอันตรายเพราะพูดความจริงอย่างท่านเปาโล

พระคำเชื่อมโยง