สดุดี 88 คำอธิษฐานจากหลุมลึก
ฟีลิปปี 1 จดหมายจากนักโทษผู้มีความสุข
นี่เป็นจดหมายที่ท่านเปาโลซึ่งถูกจำจองในโรม เขียนถึงพี่น้องในเมืองฟีลิปปี จดหมายฉบับนี้มีความลึกซึ้งมาก ที่ท่านจะอ่านต่อไปเป็นเพียงบทแนะนำที่ทำให้เข้าใจเบื้องหลังต่าง ๆ ของจดหมายฉบับนี้ ขอชวนให้ท่านอ่านและศึกษาเจาะลึกจดหมายแห่งความยินดีนี้ แล้วความยินดีจะไม่ห่างหายไปจากใจเลย.
คำทักทายและคำอธิษฐานเผื่อ
1 ทิโมธี 3:8-13
กิจการ 16:12-15
จดหมายสมัยนั้นจะนำด้วยชื่อของผู้เขียนและผู้รับ และคำอวยพร และครั้งนี้ท่านเขียนมากับทิโมธี ซึ่งเป็นผู้รับใช้ที่ฟีลิปปีด้วย ท่านเขียนถึงพี่น้อง และผู้นำที่ดูแลทั้งคนและงานต่าง ๆ เมื่อพระคุณและสันติสุขจากพระเจ้าอยู่ในชีวิต เราก็จะสงบสุขแม้ว่าอาจจะมีความทุกข์และปัญหามากมาย
1 โครินธ์ 1:4
เอเฟซัส 1:16
1 เธสะโลนิกา 1:2
โรม 12:13
ขณะที่ท่านเปาโลถูกขังอยู่นั้น มีคนมาเยี่ยมเสมอ มีทหารประกบตัว ยามที่ท่านคิดถึงพวกเขา ท่านอธิษฐานเผื่อไม่หยุด งานของท่านเพื่อพวกเขาไม่จบที่การสอน แต่ยังรับใช้พวกเขาได้แม้จะอยู่ห่างไกล และคำอธิษฐานเต็มด้วยความยินดี ใจของท่านเปาโลมุ่งมั่นประกาศข่าวเรื่องพระเยซู สิ่งที่พี่น้องทำ จึงทำให้ท่านยินดีมากเหลือเกิน พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานแท้ของท่าน
ยอห์น 6:29
1 เธสะโลนิกา 5:23-24
เอเฟซัส 4:12
จะทรงทำให้สำเร็จคือ เมื่อพระเจ้าทรงเริ่มต้นราชกิจแห่งความรอดในชีวิตของใครคนหนึ่ง พระองค์จะทรงทำจนสำเร็จ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้มีส่วน เพราะเราเองก็ต้องเชื่อฟัง ลงมือทำตามซึ่งเป็นส่วนของเราด้วย ความรอดที่เราได้รับเป็นขบวนการเปลี่ยนชีวิต ชำระใจที่ใช้เวลา ต่อเนื่องตลอดชีวิตของเรา
2 โครินธ์ 7:3
2 ทิโมธี 2:9
โคโลสี 4:18
ที่ท่านเปาโลรู้สึกว่าเหมาะสมที่ท่านจะยินดี เพราะพี่น้องฟีลิปปีมีส่วนร่วมในพระคุณของพระเจ้าที่มีต่อชาวโลก ท่านกล่าวว่ารักพวกเขาคือมีพวกเขาในหัวใจ เป็นพวกเดียวกันในการรับใช้
โรม 1:9
2ทิโมธี 1:4
โคโลสี 1:9
1 เธสะโลนิกา 3:12
พี่น้องชาวฟีลิปปีเป็นคนที่รักมาก พวกเขาแสดงออกมาเป็นการกระทำ แต่ท่านเปาโลก็ยังอธิษฐานขอให้พวกเขารักมากขึ้น ดูเหมือนความรักนั้นไม่มีขอบเขต ไม่พอ ท่านขอให้เป็นรักที่มีความเข้าใจ รักที่มีปัญญา
โรม 12:2
1 เธสะโลนิกา 3:13,5:23,
1 ยอห์น 4:1
เอเฟซัส 2:10
การที่เห็นว่าอะไรดีที่สุดคือ มีความสามารถในการแยกความแตกต่างของสิ่งดี ไม่ดีได้ ผู้เชื่อจำต้องรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ผลความชอบธรรมในชีวิตไม่ได้มาจากตัวเอง แต่จากพระคริสต์นั่นคือชีวิตที่รับการเปลี่ยนแปลงจริง และชัดเจน ทั้งหมดนี้เพื่อพระเจ้าจะทรงรับพระเกียรติในชีวิตของผู้เชื่อ
อย่างไร ๆ ก็ประกาศพระคริสต์
โรม 8:28,37
2 ทิโมธี 2:9
ฟีลิปปี 1:7,4:22
สิ่งที่เกิดกับท่านเปาโลคือ ข่าวดีได้ถูกประกาศไปในหมู่ทหารรักษาพระองค์ของซีซาร์ เพราะท่านถูกจับขังในบ้านแต่จะมีทหารจากวังมาเฝ้าตลอด 24 ชั่วโมง ดังนั้นการถูกจำจองจึงไม่เป็นอุปสรรคในสายตาของท่านเปาโล
ท่านไม่ได้อยู่นอกน้ำพระทัยพระเจ้าเลย งานของพระองค์ก็ยังดำเนินต่อไป ระหว่างนี้เองที่ท่านเขียนจดหมาย เอเฟซัส ฟีลิปปี โคโลสีและฟิเลโมน
เอเฟซัส 6:19
1 เธสะโลนิกา 2:2
โคโลสี 4:4
ความกล้าหาญของท่านเปาโลเป็นตัวอย่างที่ ทำให้คริสเตียนเห็นแล้ว ก็มีใจกล้ามากขึ้น ผู้นำที่กล้าหาญ และมีมุมมองที่เข้าใจ เห็นเบื้องหลังของทุกเหตุการณ์ว่า มาจากพระเจ้า ทำให้พี่น้องเริ่มไม่กลัวและกล้าที่จะออกไป
โรม 16:17-18
ฟีลิปปี 2:3,1:10-12 , 2 โครินธ์ 4:1-2
เราต้องเข้าใจว่า การประกาศพระกิตติคุณของพระเจ้านั้น ทำด้วยคนหลายแบบ หลายนิสัย อย่างไรเสีย ฤทธิ์ของพระเจ้าอยู่ที่พระคำของพระองค์ พวกที่สอนผิดจริง ๆ ก็ต้องจัดการ แต่ยังมีพวกที่สอนถูกต้อง แรงจูงใจไม่เข้าทางก็มี บางคนดีใจที่เปาโลเข้าคุกไปได้ จะได้ไม่มีคู่แข่ง
2 ทิโมธี 1:11-12
1 โครินธ์ 9:16-17
ลูกา 9:50
มาระโก 9:38-40
สำหรับบางคนยังต้องการประกาศ แต่ก็ผสมโรงเรื่องราวบางอย่างที่ทำให้ท่านเปาโลต้องยุ่งยากขึ้น แต่ท่านยืนยันว่า ท่านยินดีที่มีการประกาศข่าวประเสริฐ อย่าลืมว่าคนประเภทนี้ไม่ได้หายไปจากโลก แต่เกิดขึ้นมาใหม่ มีวิธีใหม่อยู่เสมอ สิ่งที่ต้องเปลี่ยนคือตัวเราเองที่จะต้องจัดการกับความรู้สึกของตนเองและมุ่งหน้าทำงานของพระเจ้าต่อไป
อยู่เพื่อพระคริสต์
2 โครินธ์ 1:11
โรม 8:28
1 เปโตร 4:16
อิสยาห์ 54:4
ท่านเปาโลมีความชัดเจน ท่านเชื่อว่า พระเจ้าทรงอยู่เหนือเหตุการณ์ทุกอย่าง แม้หนทางจะดูมืดมนนัก ท่านเชื่อว่าเมื่อพี่น้องอธิษฐานเผื่อท่านจะได้รับการช่วยเหลือจากพระวิญญาณ ท่านต้องการให้พระเจ้าได้รับเกียรติในร่างกายของท่านไม่ว่าจะเป็นหรือตาย คนของพระเจ้ามีอย่างหนึ่งที่ไม่เหมือนใครคือ ไม่กลัวความตาย เพราะเขารู้ว่าอะไรอยู่หลังความตายนั้น
กาลาเทีย 2:20 2 โครินธ์ 5:6,8
1 เปโตร 4:2
2 โครินธ์ 5:8
ความคิดของท่านเปาโลกลายเป็นสโลแกนของผู้กล้าในพระคริสต์ “อยู่เพื่อพระคริสต์ ตายเพื่อพระองค์!” จะอยู่หรือจะตายก็ได้กับได้… ถ้าตายก็ได้ถวายเกียรติแด่พระเยซู และได้ไปอยู่ใกล้พระองค์
2 โครินธ์ 5:8,12, 1:14,24 โรม 15:3
แต่ถ้ามีชีวิตอยู่ก็จะช่วยให้พี่น้องเกิดผลมากขึ้น และถวายเกียรติพระเยซูเพราะได้มาพบกันอีก ดีทั้งสองแบบ ไม่มีอะไรที่ทำให้ท่านเปาโลต้องหม่นหมองเลย
ต่อสู้และทนทุกข์เพื่อพระคริสต์
เอเฟซัส 4:1
1 เธสะโลนิกา 2:12
1 โครินธ์ 1:10
คำที่ท่านขอร้องคือ ให้พี่น้องฟีลิปปีมีชีวิตสมกับข่าวประเสริฐ สมกับเป็นประชากรในอาณาจักรของพระเจ้า ให้ได้ข่าวดีจากพวกเขาว่ามีน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ต่อสู้เพื่อข่าวประเสริฐไปด้วยกัน นี่เป็นความชื่นใจของท่านเปาโล
2 ทิโมธี 1:7-8
1 เปโตร 4:13
กิจการ 5:41
โคโลสี 1:29
1 เธสะโลนิกา 2:2
ท่านเปาโลบอกเหตุผลว่า เหตุใดเขาจึงไม่ต้องกลัวฝ่ายตรงข้ามไม่ว่าจะพวกไหน เป็นพวกเดียวกัน หรือคนนอก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตพระเจ้าเป็นผู้ทรง
อนุญาตให้เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ยากรูปแบบใด การข่มเหง การล่อลวง ความทุกข์ยากอื่น ๆ ให้จำเหตุผลนี้ไว้
สดุดี 87 ศิโยน นครของพระเจ้า
